Scrutatio

Domenica, 19 maggio 2024 - San Celestino V - Pietro di Morrone ( Letture di oggi)

Isaia (اشعياء) 35


font
SMITH VAN DYKELXX
1 تفرح البرية والارض اليابسة ويبتهج القفر ويزهر كالنرجس.1 ευφρανθητι ερημος διψωσα αγαλλιασθω ερημος και ανθειτω ως κρινον
2 يزهر ازهارا ويبتهج ابتهاجا ويرنم. يدفع اليه مجد لبنان. بهاء كرمل وشارون. هم يرون مجد الرب بهاء الهنا.2 και εξανθησει και αγαλλιασεται τα ερημα του ιορδανου και η δοξα του λιβανου εδοθη αυτη και η τιμη του καρμηλου και ο λαος μου οψεται την δοξαν κυριου και το υψος του θεου
3 شددوا الايادي المسترخية والركب المرتعشة ثبّتوها.3 ισχυσατε χειρες ανειμεναι και γονατα παραλελυμενα
4 قولوا لخائفي القلوب تشددوا لا تخافوا. هوذا الهكم. الانتقام ياتي. جزاء الله. هو ياتي ويخلصكم4 παρακαλεσατε οι ολιγοψυχοι τη διανοια ισχυσατε μη φοβεισθε ιδου ο θεος ημων κρισιν ανταποδιδωσιν και ανταποδωσει αυτος ηξει και σωσει ημας
5 حينئذ تتفقح عيون العمي وآذان الصم تتفتح.5 τοτε ανοιχθησονται οφθαλμοι τυφλων και ωτα κωφων ακουσονται
6 حينئذ يقفز الاعرج كالايل ويترنم لسان الاخرس لانه قد انفجرت في البرية مياه وانهار في القفر.6 τοτε αλειται ως ελαφος ο χωλος και τρανη εσται γλωσσα μογιλαλων οτι ερραγη εν τη ερημω υδωρ και φαραγξ εν γη διψωση
7 ويصير السراب أجما والمعطشة ينابيع ماء. في مسكن الذئاب في مربضها دار للقصب والبردي.7 και η ανυδρος εσται εις ελη και εις την διψωσαν γην πηγη υδατος εσται εκει ευφροσυνη ορνεων επαυλις καλαμου και ελη
8 وتكون هناك سكة وطريق يقال لها الطريق المقدسة. لا يعبر فيها نجس بل هي لهم. من سلك في الطريق حتى الجهال لا يضل.8 εκει εσται οδος καθαρα και οδος αγια κληθησεται και ου μη παρελθη εκει ακαθαρτος ουδε εσται εκει οδος ακαθαρτος οι δε διεσπαρμενοι πορευσονται επ' αυτης και ου μη πλανηθωσιν
9 لا يكون هناك اسد. وحش مفترس لا يصعد اليها. لا يوجد هناك. بل يسلك المفديون فيها.9 και ουκ εσται εκει λεων ουδε των θηριων των πονηρων ου μη αναβη επ' αυτην ουδε μη ευρεθη εκει αλλα πορευσονται εν αυτη λελυτρωμενοι
10 ومفديو الرب يرجعون وياتون الى صهيون بترنم وفرح ابدي على رؤوسهم. ابتهاج وفرح يدركانهم. ويهرب الحزن والتنهد10 και συνηγμενοι δια κυριον αποστραφησονται και ηξουσιν εις σιων μετ' ευφροσυνης και ευφροσυνη αιωνιος υπερ κεφαλης αυτων επι γαρ κεφαλης αυτων αινεσις και αγαλλιαμα και ευφροσυνη καταλημψεται αυτους απεδρα οδυνη και λυπη και στεναγμος