Salmi (مزامير) 48

SMITH VAN DYKE	LXX
1 تسبيحة مزمور. لبني قورح‎. ‎عظيم هو الرب وحميد جدا في مدينة الهنا جبل قدسه‎.	1 εις το τελος τοις υιοις κορε ψαλμος
2 ‎جميل الارتفاع فرح كل الارض جبل صهيون. فرح اقاصي الشمال مدينة الملك العظيم‎.	2 ακουσατε ταυτα παντα τα εθνη ενωτισασθε παντες οι κατοικουντες την οικουμενην
3 ‎الله في قصورها يعرف ملجأ	3 οι τε γηγενεις και οι υιοι των ανθρωπων επι το αυτο πλουσιος και πενης
4 لانه هوذا الملوك اجتمعوا. مضوا جميعا‎.	4 το στομα μου λαλησει σοφιαν και η μελετη της καρδιας μου συνεσιν
5 ‎لما رأوا بهتوا ارتاعوا فرّوا‎.	5 κλινω εις παραβολην το ους μου ανοιξω εν ψαλτηριω το προβλημα μου
6 ‎اخذتهم الرعدة هناك. والمخاض كوالدة‎.	6 ινα τι φοβουμαι εν ημερα πονηρα η ανομια της πτερνης μου κυκλωσει με
7 ‎بريح شرقية تكسر سفن ترشيش‎.	7 οι πεποιθοτες επι τη δυναμει αυτων και επι τω πληθει του πλουτου αυτων καυχωμενοι
8 ‎كما سمعنا هكذا رأينا في مدينة رب الجنود في مدينة الهنا. الله يثبّتها الى الابد. سلاه	8 αδελφος ου λυτρουται λυτρωσεται ανθρωπος ου δωσει τω θεω εξιλασμα αυτου
9 ذكرنا يا الله رحمتك في وسط هيكلك‎.	9 και την τιμην της λυτρωσεως της ψυχης αυτου
10 ‎نظير اسمك يا الله تسبيحك الى اقاصي الارض. يمينك ملآنة برا‎.	10 και εκοπασεν εις τον αιωνα και ζησεται εις τελος οτι ουκ οψεται καταφθοραν οταν ιδη σοφους αποθνησκοντας
11 ‎يفرح جبل صهيون تبتهج بنات يهوذا من اجل احكامك	11 επι το αυτο αφρων και ανους απολουνται και καταλειψουσιν αλλοτριοις τον πλουτον αυτων
12 طوفوا بصهيون ودوروا حولها. عدوّا ابراجها‎.	12 και οι ταφοι αυτων οικιαι αυτων εις τον αιωνα σκηνωματα αυτων εις γενεαν και γενεαν επεκαλεσαντο τα ονοματα αυτων επι των γαιων αυτων
13 ‎ضعوا قلوبكم على متارسها. تأملوا قصورها لكي تحدثوا بها جيلا آخر‎.	13 και ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις
14 ‎لان الله هذا هو الهنا الى الدهر والابد. هو يهدينا حتى الى‏ الموت	14 αυτη η οδος αυτων σκανδαλον αυτοις και μετα ταυτα εν τω στοματι αυτων ευδοκησουσιν διαψαλμα
	15 ως προβατα εν αδη εθεντο θανατος ποιμαινει αυτους και κατακυριευσουσιν αυτων οι ευθεις το πρωι και η βοηθεια αυτων παλαιωθησεται εν τω αδη εκ της δοξης αυτων
	16 πλην ο θεος λυτρωσεται την ψυχην μου εκ χειρος αδου οταν λαμβανη με διαψαλμα
	17 μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος και οταν πληθυνθη η δοξα του οικου αυτου
	18 οτι ουκ εν τω αποθνησκειν αυτον λημψεται τα παντα ουδε συγκαταβησεται αυτω η δοξα αυτου
	19 οτι η ψυχη αυτου εν τη ζωη αυτου ευλογηθησεται εξομολογησεται σοι οταν αγαθυνης αυτω
	20 εισελευσεται εως γενεας πατερων αυτου εως αιωνος ουκ οψεται φως
	21 ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις