Livro de Jó 15
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Elifaz de Temã tomou a palavra nestes termos: | 1 Respondens autem Eliphaz Themanites dixit: |
2 Porventura, responde o sábio como se falasse ao vento e enche de ar o seu ventre? | 2 “ Numquid sapiens respondebit sapientia ventosa et implebit vento urente stomachum suum? |
3 Defende-se ele com fúteis argumentos, e com palavras que não servem para nada? | 3 Arguens verbis, quae nihil prosunt, et sententiis, quae nihil iuvant? |
4 Acabarás destruindo a piedade, reduzes a nada o respeito devido a Deus; | 4 Tu autem pietatem dissolvis et detrahis meditationi coram Deo. |
5 pois é a iniqüidade que inspira teus discursos e adotas a linguagem dos impostores. | 5 Docet enim iniquitas tua os tuum, et assumis linguam callidorum. |
6 É a tua boca que te condena, e não eu; são teus lábios que dão testemunho contra ti mesmo. | 6 Condemnabit te os tuum et non ego, et labia tua respondebunt tibi. |
7 És, porventura, o primeiro homem que nasceu, e foste tu gerado antes das colinas? | 7 Numquid primus homo tu natus es et ante colles formatus? |
8 Assististe, porventura, ao conselho de Deus, monopolizaste a sabedoria? | 8 Numquid consilium Dei audisti et tibi attrahis sapientiam? |
9 Que sabes tu que nós ignoremos, que aprendeste que não nos seja familiar? | 9 Quid nosti, quod nos ignoremus? Quid intellegis, quod nos nesciamus? |
10 Há entre nós também velhos de cabelos brancos, muito mais avançados em dias do que teu pai. | 10 Et senes et antiqui sunt inter nos, multo vetustiores quam pater tuus. |
11 Fazes pouco caso das consolações divinas, e das doces palavras que te são dirigidas? | 11 Numquid parum tibi sunt consolationes Dei? Et verbum lene tecum factum? |
12 Por que te deixas levar pelo impulso de teu coração, e o que significam esses maus olhares? | 12 Quid te elevat cor tuum, et cur attonitos habes oculos? |
13 É contra Deus que ousas encolerizar-te, e que tua boca profere tais discursos! | 13 Quid vertis contra Deum spiritum tuum et profers de ore tuo huiuscemodi sermones? |
14 Que é o homem para que seja puro e o filho da mulher, para que seja justo? | 14 Quid est homo, ut immaculatus sit, et ut iustus appareat natus de muliere? |
15 Nem mesmo de seus santos Deus se fia, e os céus não são puros a seus olhos; | 15 Ecce, sanctis suis non fidit, et caeli non sunt mundi in conspectu eius; |
16 quanto mais do ser abominável e corrompido, o homem, que bebe a iniqüidade como a água? | 16 quanto magis abominabilis et corruptus homo, qui bibit quasi aquam iniquitatem. |
17 Ouve-me; vou instruir-te: eu te contarei o que vi, | 17 Ostendam tibi, audi me; quod vidi, narrabo tibi, |
18 aquilo que os sábios ensinam, aquilo que seus pais não lhes ocultaram, | 18 quod sapientes confitentur, et non celaverunt eos patres eorum: |
19 {aos quais, somente, foi dada esta terra, e no meio dos quais não tinha penetrado estrangeiro algum}. | 19 quibus solis data est terra, et non transivit alienus per eos. |
20 Em todos os dias de sua vida o mau está angustiado, os anos do opressor são em número restrito, | 20 Cunctis diebus suis impius cruciatur, et numerus annorum incertus est tyranno. |
21 ruídos terrificantes ressoam-lhe aos ouvidos, no seio da paz, lhe sobrevém o destruidor. | 21 Sonitus terroris semper in auribus illius, quasi, cum pax sit, vastator irruat in eum. |
22 Ele não espera escapar das trevas, está destinado ao gume da espada. | 22 Non credit quod reverti possit de tenebris, cum sit destinatus gladio. |
23 Anda às tontas à procura de seu pão, sabe que o dia das trevas está a seu lado. | 23 Cum se moverit ad quaerendum panem: “Ubinam?”, novit quod paratus sit in manu eius tenebrarum dies. |
24 A tribulação e a angústia vêm sobre ele como um rei que vai para o combate, | 24 Terrebit eum tribulatio et angustia, vallabit eum sicut regem, qui praeparatur ad proelium. |
25 porque levantou a mão contra Deus, e desafiou o Todo-poderoso, | 25 Tetendit enim adversus Deum manum suam, et contra Omnipotentem roboratus est. |
26 correndo contra ele com a cabeça levantada, por detrás da grossura de seus escudos; | 26 Cucurrit adversus eum erecto collo, spisso scuto armatus. |
27 porque cobriu de gordura o seu rosto, e deixou a gordura ajuntar-se sobre seus rins, | 27 Operuit faciem eius crassitudo, et de lateribus eius arvina dependet. |
28 habitando em cidades desoladas, em casas que foram abandonadas, destinadas a se tornarem montões de pedras; | 28 Habitavit in civitatibus desolatis et in domibus desertis, quae in tumulos sunt redactae. |
29 não se enriquecerá, nem os seus bens resistirão, não mais estenderá sua sombra sobre a terra, | 29 Non ditabitur, nec perseverabit substantia eius; nec mittet in terra radicem suam. |
30 não escapará às trevas; o fogo queimará seus ramos, e sua flor será levada pelo vento. | 30 Non recedet de tenebris; ramos eius arefaciet flamma, et auferet ventus florem eius. |
31 {Que não se fie na mentira: ficará prisioneiro dela; a mentira será a sua recompensa}. | 31 Ne credat vanitati errore deceptus, quia vanitas erit remuneratio eius. |
32 Suas ramagens secarão antes da hora, seus sarmentos não ficarão verdes; | 32 Antequam dies eius impleantur, abscindentur, et ramus eius non virescet. |
33 como a vinha, sacudirá seus frutos verdes, como a oliveira, deixará cair a flor. | 33 Laedetur quasi vinea in primo flore botrus eius, et quasi oliva proiciens florem suum. |
34 Pois a raça dos ímpios é estéril, e o fogo devora as tendas do suborno. | 34 Cangregatio enim impii sterilis, et ignis devorabit tabernacula eorum, qui munera libenter accipiunt. |
35 Quem concebe o mal, gera a infelicidade: é o engano que amadurece em seu seio. | 35 Concepit dolorem et peperit iniquitatem, et venter eius praeparat dolos. |