Ezra 9

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 When these matters had been concluded, the leaders approached me with this report: "Neither the Israelite laymen nor the priests nor the Levites have kept themselves aloof from the peoples of the land and their abominations (Canaanites, Hittites, Perizzites, Jebusites, Ammonites, Moabites, Egyptians, and Amorites);	1 και αναστας εσδρας απο της αυλης του ιερου επορευθη εις το παστοφοριον ιωαναν του ελιασιβου
2 for they have taken some of their daughters as wives for themselves and their sons, and thus they have desecrated the holy race with the peoples of the land. Furthermore, the leaders and rulers have taken a leading part in this apostasy!"	2 και αυλισθεις εκει αρτου ουκ εγευσατο ουδε υδωρ επιεν πενθων υπερ των ανομιων των μεγαλων του πληθους
3 When I had heard this thing, I tore my cloak and my mantle, plucked hair from my head and beard, and sat there stupefied.	3 και εγενετο κηρυγμα εν ολη τη ιουδαια και ιερουσαλημ πασι τοις εκ της αιχμαλωσιας συναχθηναι εις ιερουσαλημ
4 Around me gathered all who were in dread of the sentence of the God of Israel on this apostasy of the exiles, while I remained motionless until the evening sacrifice.	4 και οσοι αν μη απαντησωσιν εν δυσιν η τρισιν ημεραις κατα το κριμα των προκαθημενων πρεσβυτερων ανιερωθησονται τα κτηνη αυτων και αυτος αλλοτριωθησεται απο του πληθους της αιχμαλωσιας
5 Then, at the time of the evening sacrifice, I rose in my wretchedness, and with cloak and mantle torn I fell on my knees, stretching out my hands to the LORD, my God.	5 και επισυνηχθησαν οι εκ της φυλης ιουδα και βενιαμιν εν τρισιν ημεραις εις ιερουσαλημ ουτος ο μην ενατος τη εικαδι του μηνος
6 I said: "My God, I am too ashamed and confounded to raise my face to you, O my God, for our wicked deeds are heaped up above our heads and our guilt reaches up to heaven.	6 και συνεκαθισαν παν το πληθος εν τη ευρυχωρω του ιερου τρεμοντες δια τον ενεστωτα χειμωνα
7 From the time of our fathers even to this day great has been our guilt, and for our wicked deeds we have been delivered over, we and our kings and our priests, to the will of the kings of foreign lands, to the sword, to captivity, to pillage, and to disgrace, as is the case today.	7 και αναστας εσδρας ειπεν αυτοις υμεις ηνομησατε και συνωκισατε γυναικας αλλογενεις του προσθειναι αμαρτιαν τω ισραηλ
8 "And now, but a short time ago, mercy came to us from the LORD, our God, who left us a remnant and gave us a stake in his holy place; thus our God has brightened our eyes and given us relief in our servitude.	8 και νυν δοτε ομολογιαν δοξαν τω κυριω θεω των πατερων ημων
9 For slaves we are, but in our servitude our God has not abandoned us; rather, he has turned the good will of the kings of Persia toward us. Thus he has given us new life to raise again the house of our God and restore its ruins, and has granted us a fence in Judah and Jerusalem.	9 και ποιησατε το θελημα αυτου και χωρισθητε απο των εθνων της γης και απο των γυναικων των αλλογενων
10 But now, O our God, what can we say after all this? For we have abandoned your commandments,	10 και εφωνησαν απαν το πληθος και ειπον μεγαλη τη φωνη ουτως ως ειρηκας ποιησομεν
11 which you gave through your servants the prophets: the land which you are entering to take as your possession is a land unclean with the filth of the peoples of the land, with the abominations with which they have filled it from one end to the other in their uncleanness.	11 αλλα το πληθος πολυ και η ωρα χειμερινη και ουκ ισχυομεν στηναι αιθριοι και ουχ ευρομεν και το εργον ημιν ουκ εστιν ημερας μιας ουδε δυο επι πλειον γαρ ημαρτομεν εν τουτοις
12 Do not, then, give your daughters to their sons in marriage, and do not take their daughters for your sons. Never promote their peace and prosperity; thus you will grow strong, enjoy the produce of the land, and leave it as an inheritance to your children forever.	12 στητωσαν δε οι προηγουμενοι του πληθους και παντες οι εκ των κατοικιων ημων οσοι εχουσιν γυναικας αλλογενεις παραγενηθητωσαν λαβοντες χρονον
13 "After all that has come upon us for our evil deeds and our great guilt-though you, our God, have made less of our sinfulness than it deserved and have allowed us to survive as we do--	13 και εκαστου δε τοπου τους πρεσβυτερους και τους κριτας εως του λυσαι την οργην του κυριου αφ' ημων του πραγματος τουτου
14 shall we again violate your commandments by intermarrying with these abominable peoples? Would you not become so angered with us as to destroy us without remnant or survivor?	14 ιωναθας αζαηλου και ιεζιας θοκανου επεδεξαντο κατα ταυτα και μοσολλαμος και λευις και σαββαταιος συνεβραβευσαν αυτοις
15 O LORD, God of Israel, you are just; yet we have been spared, the remnant we are today. Here we are before you in our sins. Because of all this, we can no longer stand in your presence."	15 και εποιησαν κατα παντα ταυτα οι εκ της αιχμαλωσιας
	16 και επελεξατο εαυτω εσδρας ο ιερευς ανδρας ηγουμενους των πατριων αυτων κατ' ονομα παντας και συνεκαθισαν τη νουμηνια του μηνος του δεκατου ετασαι το πραγμα
	17 και ηχθη επι περας τα κατα τους ανδρας τους επισυνεχοντας γυναικας αλλογενεις εως της νουμηνιας του πρωτου μηνος
	18 και ευρεθησαν των ιερεων οι επισυναχθεντες αλλογενεις γυναικας εχοντες
	19 εκ των υιων ιησου του ιωσεδεκ και των αδελφων μασηας και ελεαζαρος και ιωριβος και ιωδανος
	20 και επεβαλον τας χειρας εκβαλειν τας γυναικας αυτων και εις εξιλασμον κριους υπερ της αγνοιας αυτων
	21 και εκ των υιων εμμηρ ανανιας και ζαβδαιος και μανης και σαμαιος και ιιηλ και αζαριας
	22 και εκ των υιων φαισουρ ελιωναις μασσιας ισμαηλος και ναθαναηλος και ωκιδηλος και σαλθας
	23 και εκ των λευιτων ιωζαβδος και σεμεις και κωλιος ουτος καλιτας και παθαιος και ωουδας και ιωανας
	24 εκ των ιεροψαλτων ελιασιβος βακχουρος
	25 εκ των θυρωρων σαλλουμος και τολβανης
	26 εκ του ισραηλ εκ των υιων φορος ιερμας και ιεζιας και μελχιας και μιαμινος και ελεαζαρος και ασιβιας και βανναιας
	27 εκ των υιων ηλαμ ματανιας και ζαχαριας ιεζριηλος και ωβαδιος και ιερεμωθ και ηλιας
	28 και εκ των υιων ζαμοθ ελιαδας ελιασιμος οθονιας ιαριμωθ και σαβαθος και ζερδαιας
	29 και εκ των υιων βηβαι ιωαννης και ανανιας και ζαβδος και εμαθις
	30 και εκ των υιων μανι ωλαμος μαμουχος ιεδαιος ιασουβος και ασαηλος και ιερεμωθ
	31 και εκ των υιων αδδι νααθος και μοοσσιας λακκουνος και ναιδος και βεσκασπασμυς και σεσθηλ και βαλνουος και μανασσηας
	32 και εκ των υιων ανναν ελιωνας και ασαιας και μελχιας και σαββαιας και σιμων χοσαμαιος
	33 και εκ των υιων ασομ μαλτανναιος και ματταθιας και σαβανναιους και ελιφαλατ και μανασσης και σεμει
	34 και εκ των υιων βαανι ιερεμιας μομδιος μαηρος ιουηλ μαμδαι και πεδιας και ανως καραβασιων και ελιασιβος και μαμνιταναιμος ελιασις βαννους ελιαλις σομεις σελεμιας ναθανιας και εκ των υιων εζωρα σεσσις εζριλ αζαηλος σαματος ζαμβρις ιωσηπος
	35 και εκ των υιων νοομα μαζιτιας ζαβαδαιας ηδαις ιουηλ βαναιας
	36 παντες ουτοι συνωκισαν γυναικας αλλογενεις και απελυσαν αυτας συν τεκνοις
	37 και κατωκησαν οι ιερεις και οι λευιται και οι εκ του ισραηλ εν ιερουσαλημ και εν τη χωρα τη νουμηνια του εβδομου μηνος και οι υιοι ισραηλ εν ταις κατοικιαις αυτων
	38 και συνηχθη παν το πληθος ομοθυμαδον επι το ευρυχωρον του προς ανατολας του ιερου πυλωνος
	39 και ειπον εσδρα τω αρχιερει και αναγνωστη κομισαι τον νομον μωυσεως τον παραδοθεντα υπο του κυριου θεου ισραηλ
	40 και εκομισεν εσδρας ο αρχιερευς τον νομον παντι τω πληθει απο ανθρωπου εως γυναικος και πασιν τοις ιερευσιν ακουσαι του νομου νουμηνια του εβδομου μηνος
	41 και ανεγιγνωσκεν εν τω προ του ιερου πυλωνος ευρυχωρω απο ορθρου εως μεσημβρινου ενωπιον ανδρων τε και γυναικων και επεδωκαν παν το πληθος τον νουν εις τον νομον
	42 και εστη εσδρας ο ιερευς και αναγνωστης του νομου επι του ξυλινου βηματος του κατασκευασθεντος
	43 και εστησαν παρ' αυτω ματταθιας σαμμους ανανιας αζαριας ουριας εζεκιας βααλσαμος εκ δεξιων
	44 και εξ ευωνυμων φαδαιος μισαηλ μελχιας λωθασουβος ναβαριας ζαχαριας
	45 και αναλαβων εσδρας το βιβλιον του νομου ενωπιον του πληθους προεκαθητο γαρ επιδοξως ενωπιον παντων
	46 και εν τω λυσαι τον νομον παντες ορθοι εστησαν και ευλογησεν εσδρας τω κυριω θεω υψιστω θεω σαβαωθ παντοκρατορι
	47 και επεφωνησεν παν το πληθος αμην και αραντες ανω τας χειρας προσπεσοντες επι την γην προσεκυνησαν τω κυριω
	48 ιησους και αννιουθ και σαραβιας ιαδινος ιακουβος σαββαταιος αυταιας μαιαννας και καλιτας αζαριας και ιωζαβδος ανανιας φαλιας οι λευιται εδιδασκον τον νομον κυριου και προς το πληθος ανεγινωσκον τον νομον του κυριου εμφυσιουντες αμα την αναγνωσιν
	49 και ειπεν ατταρατης εσδρα τω αρχιερει και αναγνωστη και τοις λευιταις τοις διδασκουσι το πληθος επι παντας
	50 η ημερα αυτη εστιν αγια τω κυριω και παντες εκλαιον εν τω ακουσαι του νομου
	51 βαδισαντες ουν φαγετε λιπασματα και πιετε γλυκασματα και αποστειλατε αποστολας τοις μη εχουσιν
	52 αγια γαρ η ημερα τω κυριω και μη λυπεισθε ο γαρ κυριος δοξασει υμας
	53 και οι λευιται εκελευον τω δημω παντι λεγοντες η ημερα αυτη αγια μη λυπεισθε
	54 και ωχοντο παντες φαγειν και πιειν και ευφραινεσθαι και δουναι αποστολας τοις μη εχουσιν και ευφρανθηναι μεγαλως
	55 οτι και ενεφυσιωθησαν εν τοις ρημασιν οις εδιδαχθησαν και επισυνηχθησαν .