ΡΟΥΘ - Ruth 3

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ειπεν δε αυτη νωεμιν η πενθερα αυτης θυγατερ ου μη ζητησω σοι αναπαυσιν ινα ευ γενηται σοι	1 Noémi, sa belle-mère, lui dit: “Ma fille, je dois chercher à t’établir pour que tu sois heureuse.
2 και νυν ουχι βοος γνωριμος ημων ου ης μετα των κορασιων αυτου ιδου αυτος λικμα τον αλωνα των κριθων ταυτη τη νυκτι	2 Or, Booz, dont tu as suivi les servantes, est notre parent. Cette nuit il doit vanner l’orge sur son aire.
3 συ δε λουση και αλειψη και περιθησεις τον ιματισμον σου επι σεαυτη και αναβηση επι τον αλω μη γνωρισθης τω ανδρι εως ου συντελεσαι αυτον πιειν και φαγειν	3 Lave-toi donc, parfume-toi, mets ton manteau et descends vers l’aire à battre. Ne te fais pas reconnaître par lui avant qu’il ait fini de manger et de boire.
4 και εσται εν τω κοιμηθηναι αυτον και γνωση τον τοπον οπου κοιμαται εκει και ελευση και αποκαλυψεις τα προς ποδων αυτου και κοιμηθηση και αυτος απαγγελει σοι α ποιησεις	4 Lorsqu’il sera couché, regarde bien l’endroit où il dort. Alors tu iras, tu te feras une place à ses pieds et tu te coucheras. Lui-même te fera savoir ce que tu dois faire.”
5 ειπεν δε ρουθ προς αυτην παντα οσα εαν ειπης ποιησω	5 Ruth lui répondit: “Je ferai tout ce que tu m’as dit.”
6 και κατεβη εις τον αλω και εποιησεν κατα παντα οσα ενετειλατο αυτη η πενθερα αυτης	6 Elle descendit donc vers l’aire à battre et fit tout ce que sa belle-mère lui avait ordonné.
7 και εφαγεν βοος και ηγαθυνθη η καρδια αυτου και ηλθεν κοιμηθηναι εν μεριδι της στοιβης η δε ηλθεν κρυφη και απεκαλυψεν τα προς ποδων αυτου	7 Booz mangea et but, il était de très bonne humeur; puis il s’en alla dormir auprès du tas d’orge. Discrètement Ruth s’y rendit, elle se fit une place à ses pieds et se coucha.
8 εγενετο δε εν τω μεσονυκτιω και εξεστη ο ανηρ και εταραχθη και ιδου γυνη κοιμαται προς ποδων αυτου	8 Au milieu de la nuit l’homme eut un frisson, il se tourna et aperçut une femme couchée à ses pieds.
9 ειπεν δε τις ει συ η δε ειπεν εγω ειμι ρουθ η δουλη σου και περιβαλεις το πτερυγιον σου επι την δουλην σου οτι αγχιστευς ει συ	9 “Qui es-tu?” dit-il. Elle répondit: “Je suis Ruth, ta servante. Étends sur ta servante le pan de ton manteau, car tu as sur moi un droit de rachat.”
10 και ειπεν βοος ευλογημενη συ τω κυριω θεω θυγατερ οτι ηγαθυνας το ελεος σου το εσχατον υπερ το πρωτον το μη πορευθηναι σε οπισω νεανιων ειτοι πτωχος ειτοι πλουσιος	10 “Que Yahvé te bénisse, ma fille, lui dit-il; cet acte de fidélité est encore plus beau que le premier, car tu n’as pas recherché des jeunes gens pauvres ou riches.
11 και νυν θυγατερ μη φοβου παντα οσα εαν ειπης ποιησω σοι οιδεν γαρ πασα φυλη λαου μου οτι γυνη δυναμεως ει συ	11 Maintenant, ma fille, sois sans crainte. Je ferai pour toi tout ce que tu me diras, car tout le monde sait bien dans ma ville que tu es une femme vertueuse.
12 και οτι αληθως αγχιστευς εγω ειμι και γε εστιν αγχιστευς εγγιων υπερ εμε	12 Cependant, s’il est vrai que j’ai le droit de rachat, il y a ici un parent plus proche que moi.
13 αυλισθητι την νυκτα και εσται το πρωι εαν αγχιστευση σε αγαθον αγχιστευετω εαν δε μη βουληται αγχιστευσαι σε αγχιστευσω σε εγω ζη κυριος κοιμηθητι εως πρωι	13 Passe la nuit ici et, au matin, s’il veut exercer son droit à ton égard, c’est bien, qu’il te rachète. Mais s’il ne veut pas te racheter, aussi vrai que Dieu est vivant, c’est moi qui te rachèterai. Reste donc couchée jusqu’au matin.”
14 και εκοιμηθη προς ποδων αυτου εως πρωι η δε ανεστη προ του επιγνωναι ανδρα τον πλησιον αυτου και ειπεν βοος μη γνωσθητω οτι ηλθεν γυνη εις τον αλωνα	14 Elle resta donc couchée à ses pieds jusqu’au matin. Puis, avant l’heure où un homme peut en reconnaître un autre, elle se leva. Car Booz se disait: “Il ne faut pas qu’on sache que cette femme est venue sur l’aire à battre.”
15 και ειπεν αυτη φερε το περιζωμα το επανω σου και εκρατησεν αυτο και εμετρησεν εξ κριθων και επεθηκεν επ' αυτην και εισηλθεν εις την πολιν	15 Il ajouta: “Présente le manteau que tu as sur toi et tiens-le bien.” Elle l’étendit et il versa 6 mesures d’orge qu’il chargea sur elle au moment où elle retournait à la ville.
16 και ρουθ εισηλθεν προς την πενθεραν αυτης η δε ειπεν τις ει θυγατερ και ειπεν αυτη παντα οσα εποιησεν αυτη ο ανηρ	16 Lorsque Ruth entra chez sa belle-mère, celle-ci lui dit: “Comment tout cela s’est-il passé, ma fille?” Ruth lui raconta tout ce que cet homme avait fait pour elle.
17 και ειπεν αυτη τα εξ των κριθων ταυτα εδωκεν μοι οτι ειπεν προς με μη εισελθης κενη προς την πενθεραν σου	17 Elle lui dit: “Il m’a donné ces 6 mesures d’orge et il m’a dit: Tu ne reviendras pas les mains vides chez ta belle-mère.”
18 η δε ειπεν καθου θυγατερ εως του επιγνωναι σε πως ου πεσειται ρημα ου γαρ μη ησυχαση ο ανηρ εως αν τελεση το ρημα σημερον	18 Noémi répondit: “Ma fille, tu n’as plus à t’inquiéter pour savoir comment cela finira, car cet homme voudra sûrement que tout soit réglé aujourd’hui même.”