ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΥΗ - Giosuè - Joshua 9

LXX	JERUSALEM
1 ως δ' ηκουσαν οι βασιλεις των αμορραιων οι εν τω περαν του ιορδανου οι εν τη ορεινη και οι εν τη πεδινη και οι εν παση τη παραλια της θαλασσης της μεγαλης και οι προς τω αντιλιβανω και οι χετταιοι και οι χαναναιοι και οι φερεζαιοι και οι ευαιοι και οι αμορραιοι και οι γεργεσαιοι και οι ιεβουσαιοι	1 Quand ils apprirent cela, tous les rois qui étaient de ce côté du Jourdain, dans la Montagne, dans leBas-Pays et sur toute la côte de la Grande mer vers le Liban, Hittites, Amorites, Cananéens, Perizzites, Hivviteset Jébuséens,
2 συνηλθοσαν επι το αυτο εκπολεμησαι ιησουν και ισραηλ αμα παντες [2α] τοτε ωκοδομησεν ιησους θυσιαστηριον κυριω τω θεω ισραηλ εν ορει γαιβαλ [2β] καθοτι ενετειλατο μωυσης ο θεραπων κυριου τοις υιοις ισραηλ καθα γεγραπται εν τω νομω μωυση θυσιαστηριον λιθων ολοκληρων εφ' ους ουκ επεβληθη σιδηρος και ανεβιβασεν εκει ολοκαυτωματα κυριω και θυσιαν σωτηριου [2χ] και εγραψεν ιησους επι των λιθων το δευτερονομιον νομον μωυση ον εγραψεν ενωπιον υιων ισραηλ [2δ] και πας ισραηλ και οι πρεσβυτεροι αυτων και οι δικασται και οι γραμματεις αυτων παρεπορευοντο ενθεν και ενθεν της κιβωτου απεναντι και οι ιερεις και οι λευιται ηραν την κιβωτον της διαθηκης κυριου και ο προσηλυτος και ο αυτοχθων οι ησαν ημισυ πλησιον ορους γαριζιν και οι ησαν ημισυ πλησιον ορους γαιβαλ καθοτι ενετειλατο μωυσης ο θεραπων κυριου ευλογησαι τον λαον εν πρωτοις [2ε] και μετα ταυτα ουτως ανεγνω ιησους παντα τα ρηματα του νομου τουτου τας ευλογιας και τας καταρας κατα παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυση [2φ] ουκ ην ρημα απο παντων ων ενετειλατο μωυσης τω ιησοι ο ουκ ανεγνω ιησους εις τα ωτα πασης εκκλησιας υιων ισραηλ τοις ανδρασιν και ταις γυναιξιν και τοις παιδιοις και τοις προσηλυτοις τοις προσπορευομενοις τω ισραηλ	2 se coalisèrent pour combattre d'un commun accord Josué et Israël.
3 και οι κατοικουντες γαβαων ηκουσαν παντα οσα εποιησεν κυριος τη ιεριχω και τη γαι	3 Les habitants de Gabaôn apprirent la manière dont Josué avait traité Jéricho et Aï,
4 και εποιησαν και γε αυτοι μετα πανουργιας και ελθοντες επεσιτισαντο και ητοιμασαντο και λαβοντες σακκους παλαιους επι των ονων αυτων και ασκους οινου παλαιους και κατερρωγοτας αποδεδεμενους	4 et eurent, eux aussi, recours à la ruse. Ils allèrent se munir de provisions, et chargèrent leurs ânes devieux sacs et de vieilles outres à vin crevées et recousues.
5 και τα κοιλα των υποδηματων αυτων και τα σανδαλια αυτων παλαια και καταπεπελματωμενα εν τοις ποσιν αυτων και τα ιματια αυτων πεπαλαιωμενα επανω αυτων και ο αρτος αυτων του επισιτισμου ξηρος και ευρωτιων και βεβρωμενος	5 Ils avaient à leurs pieds de vieilles sandales rapiécées, et sur eux de vieux habits. Tout le pain qu'ilsemportaient pour leur nourriture était durci et réduit en miettes.
6 και ηλθοσαν προς ιησουν εις την παρεμβολην ισραηλ εις γαλγαλα και ειπαν προς ιησουν και ισραηλ εκ γης μακροθεν ηκαμεν και νυν διαθεσθε ημιν διαθηκην	6 Ils arrivèrent au camp de Gilgal, auprès de Josué, et lui dirent ainsi qu'aux hommes d'Israël: "Nousvenons d'un pays lointain, faites donc alliance avec nous."
7 και ειπαν οι υιοι ισραηλ προς τον χορραιον ορα μη εν εμοι κατοικεις και πως σοι διαθωμαι διαθηκην	7 Les hommes d'Israël répondirent à ces Hivvites: "Qui sait si vous n'habitez pas au milieu de nous?Alors comment pourrions-nous faire alliance avec vous?"
8 και ειπαν προς ιησουν οικεται σου εσμεν και ειπεν προς αυτους ιησους ποθεν εστε και ποθεν παραγεγονατε	8 Ils répondirent à Josué: "Nous sommes tes serviteurs" -- "Mais qui êtes-vous, leur demanda Josué, etd'où venez-vous?"
9 και ειπαν εκ γης μακροθεν σφοδρα ηκασιν οι παιδες σου εν ονοματι κυριου του θεου σου ακηκοαμεν γαρ το ονομα αυτου και οσα εποιησεν εν αιγυπτω	9 Ils répondirent: "C'est d'un pays très éloigné que viennent tes serviteurs, à cause du renom de Yahvéton Dieu, car nous avons entendu parler de lui, de tout ce qu'il a fait en Egypte
10 και οσα εποιησεν τοις βασιλευσιν των αμορραιων οι ησαν περαν του ιορδανου τω σηων βασιλει εσεβων και τω ωγ βασιλει της βασαν ος κατωκει εν ασταρωθ και εν εδραιν	10 et de tout ce qu'il a fait aux deux rois des Amorites qui vivaient au-delà du Jourdain, Sihôn, roi deHeshbôn, et Og, roi du Bashân, qui vivait à Ashtarot.
11 και ακουσαντες ειπαν προς ημας οι πρεσβυτεροι ημων και παντες οι κατοικουντες την γην ημων λεγοντες λαβετε εαυτοις επισιτισμον εις την οδον και πορευθητε εις συναντησιν αυτων και ερειτε προς αυτους οικεται σου εσμεν και νυν διαθεσθε ημιν διαθηκην	11 Alors nos anciens et tous les habitants de notre pays nous ont dit: Prenez avec vous des provisionspour le voyage, allez au-devant d'eux et dites-leur: Nous sommes vos serviteurs, faites donc alliance avec nous!
12 ουτοι οι αρτοι θερμους εφωδιασθημεν αυτους εν τη ημερα η εξηλθομεν παραγενεσθαι προς υμας νυν δε εξηρανθησαν και γεγονασιν βεβρωμενοι	12 Voici notre pain: il était tout chaud quand nous en avons fait provision dans nos maisons, le jour oùnous sommes partis pour aller chez vous, et maintenant le voilà durci et réduit en miettes.
13 και ουτοι οι ασκοι του οινου ους επλησαμεν καινους και ουτοι ερρωγασιν και τα ιματια ημων και τα υποδηματα ημων πεπαλαιωται απο της πολλης οδου σφοδρα	13 Ces outres à vin que nous avions remplies toutes neuves, les voilà crevées. Nos sandales et nosvêtements, les voilà usés par une très longue marche."
14 και ελαβον οι αρχοντες του επισιτισμου αυτων και κυριον ουκ επηρωτησαν	14 Les notables acceptèrent de leurs provisions et ne consultèrent pas l'oracle de Yahvé.
15 και εποιησεν ιησους προς αυτους ειρηνην και διεθετο προς αυτους διαθηκην του διασωσαι αυτους και ωμοσαν αυτοις οι αρχοντες της συναγωγης	15 Josué leur accorda la paix et fit alliance avec eux pour qu'ils aient la vie sauve, et les notables de lacommunauté leur en firent serment.
16 και εγενετο μετα τρεις ημερας μετα το διαθεσθαι προς αυτους διαθηκην ηκουσαν οτι εγγυθεν αυτων εισιν και οτι εν αυτοις κατοικουσιν	16 Or il arriva que, trois jours après qu'ils aient fait alliance, on apprit qu'ils étaient un peuple voisin,vivant au milieu d'Israël.
17 και απηραν οι υιοι ισραηλ και ηλθον εις τας πολεις αυτων αι δε πολεις αυτων γαβαων και κεφιρα και βηρωθ και πολις ιαριν	17 Les Israélites partirent du camp et arrivèrent dans leurs villes, le troisième jour. Leurs villes étaientGabaôn, Kephira, Béérot et Qiryat-Yéarim.
18 και ουκ εμαχεσαντο αυτοις οι υιοι ισραηλ οτι ωμοσαν αυτοις παντες οι αρχοντες κυριον τον θεον ισραηλ και διεγογγυσαν πασα η συναγωγη επι τοις αρχουσιν	18 Les Israélites ne les attaquèrent pas, puisque les notables de la communauté leur avaient fait sermentpar Yahvé, Dieu d'Israël, mais toute la communauté murmura contre les notables.
19 και ειπαν οι αρχοντες παση τη συναγωγη ημεις ωμοσαμεν αυτοις κυριον τον θεον ισραηλ και νυν ου δυνησομεθα αψασθαι αυτων	19 Alors tous les notables dirent à toute l'assemblée: "Nous leur avons fait serment par Yahvé, Dieud'Israël, nous ne pouvons donc plus les toucher.
20 τουτο ποιησομεν ζωγρησαι αυτους και περιποιησομεθα αυτους και ουκ εσται καθ' ημων οργη δια τον ορκον ον ωμοσαμεν αυτοις	20 Voici ce que nous leur ferons: Laisse-leur la vie sauve, pour ne pas attirer sur nous la Colère à causedu serment que nous leur avons fait."
21 ζησονται και εσονται ξυλοκοποι και υδροφοροι παση τη συναγωγη καθαπερ ειπαν αυτοις οι αρχοντες	21 Et les notables leur dirent: "Qu'ils vivent, mais qu'ils soient fendeurs de bois et porteurs d'eau auservice de toute la communauté." Ainsi leur parlèrent les notables.
22 και συνεκαλεσεν αυτους ιησους και ειπεν αυτοις δια τι παρελογισασθε με λεγοντες μακραν απο σου εσμεν σφοδρα υμεις δε εγχωριοι εστε των κατοικουντων εν ημιν	22 Josué convoqua les Gabaonites et leur dit: "Pourquoi nous avez-vous trompés en disant: Noussommes très éloignés de vous, quand vous habitez au milieu de nous?
23 και νυν επικαταρατοι εστε ου μη εκλιπη εξ υμων δουλος ουδε ξυλοκοπος εμοι και τω θεω μου	23 Désormais vous êtes maudits et vous ne cesserez jamais d'être en servitude, comme fendeurs de boiset porteurs d'eau dans la Maison de mon Dieu."
24 και απεκριθησαν τω ιησοι λεγοντες ανηγγελη ημιν οσα συνεταξεν κυριος ο θεος σου μωυση τω παιδι αυτου δουναι υμιν την γην ταυτην και εξολεθρευσαι ημας και παντας τους κατοικουντας επ' αυτης απο προσωπου υμων και εφοβηθημεν σφοδρα περι των ψυχων ημων απο προσωπου υμων και εποιησαμεν το πραγμα τουτο	24 Ils répondirent à Josué: "C'est que l'on avait bien dit à tes serviteurs l'ordre donné par Yahvé tonDieu à Moïse, son serviteur, de vous livrer tout ce pays et d'exterminer devant vous tous ses habitants. Aussiavons-nous été saisis à votre approche d'une grande crainte pour nos vies. Voilà pourquoi nous avons agi ainsi.
25 και νυν ιδου ημεις υποχειριοι υμιν ως αρεσκει υμιν και ως δοκει υμιν ποιησατε ημιν	25 Et maintenant, nous voici entre tes mains, ce qu'il te semble bon et juste de nous faire, fais-le."
26 και εποιησαν αυτοις ουτως και εξειλατο αυτους ιησους εν τη ημερα εκεινη εκ χειρων υιων ισραηλ και ουκ ανειλον αυτους	26 Il fit ainsi à leur égard; il les délivra de la main des Israélites qui ne les tuèrent pas.
27 και κατεστησεν αυτους ιησους εν τη ημερα εκεινη ξυλοκοπους και υδροφορους παση τη συναγωγη και τω θυσιαστηριω του θεου δια τουτο εγενοντο οι κατοικουντες γαβαων ξυλοκοποι και υδροφοροι του θυσιαστηριου του θεου εως της σημερον ημερας και εις τον τοπον ον εαν εκλεξηται κυριος	27 En ce jour-là, Josué les mit comme fendeurs de bois et porteurs d'eau au service de la communauté etde l'autel de Yahvé, jusqu'aujourd'hui, au lieu qu'il choisirait.