1 και εκαλεσεν μωυσης παντα ισραηλ και ειπεν προς αυτους ακουε ισραηλ τα δικαιωματα και τα κριματα οσα εγω λαλω εν τοις ωσιν υμων εν τη ημερα ταυτη και μαθησεσθε αυτα και φυλαξεσθε ποιειν αυτα | 1 - Convocò dunque Mosè tutto Israele, e gli disse: «Ascolta, Israele, le regole e le osservanze che oggi ti faccio intendere; imparatele, e mettetele in pratica. |
2 κυριος ο θεος υμων διεθετο προς υμας διαθηκην εν χωρηβ | 2 Il Signore Dio nostro fece con noi alleanza in Horeb. |
3 ουχι τοις πατρασιν υμων διεθετο κυριος την διαθηκην ταυτην αλλ' η προς υμας υμεις ωδε παντες ζωντες σημερον | 3 Strinse un patto non coi padri nostri, ma con noi che in questo momento qui siamo e viviamo. |
4 προσωπον κατα προσωπον ελαλησεν κυριος προς υμας εν τω ορει εκ μεσου του πυρος | 4 A faccia a faccia parlò a noi sul monte, di mezzo al fuoco. |
5 καγω ειστηκειν ανα μεσον κυριου και υμων εν τω καιρω εκεινω αναγγειλαι υμιν τα ρηματα κυριου οτι εφοβηθητε απο προσωπου του πυρος και ουκ ανεβητε εις το ορος λεγων | 5 Io fui in quel tempo vostro rappresentante, intermediario fra il Signore e voi, per riferirvi le sue parole; voi infatti aveste timore del fuoco, e non saliste sul monte. E disse il Signore: |
6 εγω κυριος ο θεος σου ο εξαγαγων σε εκ γης αιγυπτου εξ οικου δουλειας | 6 - Io sono il Signore Dio tuo, che ti cavai dall'Egitto, dal luogo di schiavitù. |
7 ουκ εσονται σοι θεοι ετεροι προ προσωπου μου | 7 Non avrai alla mia presenza dèi stranieri. |
8 ου ποιησεις σεαυτω ειδωλον ουδε παντος ομοιωμα οσα εν τω ουρανω ανω και οσα εν τη γη κατω και οσα εν τοις υδασιν υποκατω της γης | 8 Non ti farai scultura nè immagine di tutte quelle cose che sono in cielo, o giù in terra, o si trovano nell'acque sotto la terra. |
9 ου προσκυνησεις αυτοις ουδε μη λατρευσης αυτοις οτι εγω ειμι κυριος ο θεος σου θεος ζηλωτης αποδιδους αμαρτιας πατερων επι τεκνα επι τριτην και τεταρτην γενεαν τοις μισουσιν με | 9 Non le adorerai, nè presterai ad esse un culto; perchè io sono il Signore Dio tuo, Dio geloso, che faccio ricadere l'iniquità dei padri sui figli sino alla terza e quarta generazione, per quelli che m'hanno odiato; |
10 και ποιων ελεος εις χιλιαδας τοις αγαπωσιν με και τοις φυλασσουσιν τα προσταγματα μου | 10 e faccio misericordia sino a molte migliaia [di generazioni] per quelli che mi amano, ed osservano i miei comandamenti. |
11 ου λημψη το ονομα κυριου του θεου σου επι ματαιω ου γαρ μη καθαριση κυριος τον λαμβανοντα το ονομα αυτου επι ματαιω | 11 Non userai invano il nome del Signore Dio tuo; perchè non rimarrà impunito chi per una cosa inutile si servirà del suo nome. |
12 φυλαξαι την ημεραν των σαββατων αγιαζειν αυτην ον τροπον ενετειλατο σοι κυριος ο θεος σου | 12 Osserva il giorno del sabato per santificarlo, come t'ha ordinato il Signore Dio tuo. |
13 εξ ημερας εργα και ποιησεις παντα τα εργα σου | 13 Per sei giorni lavorerai, e farai tutto quello che t'occorre. |
14 τη δε ημερα τη εβδομη σαββατα κυριω τω θεω σου ου ποιησεις εν αυτη παν εργον συ και οι υιοι σου και η θυγατηρ σου ο παις σου και η παιδισκη σου ο βους σου και το υποζυγιον σου και παν κτηνος σου και ο προσηλυτος ο παροικων εν σοι ινα αναπαυσηται ο παις σου και η παιδισκη σου ωσπερ και συ | 14 Il settimo è il giorno del sabato, cioè il riposo del Signore Dio tuo. In esso non farai alcun lavoro, tu, il figlio tuo e la figlia, il servo e l'ancella, il bove e l'asino ed ogni tuo animale, ed il forestiero che è nella tua casa, di modo che il tuo servo e la tua serva si riposino al pari di te. |
15 και μνησθηση οτι οικετης ησθα εν γη αιγυπτω και εξηγαγεν σε κυριος ο θεος σου εκειθεν εν χειρι κραταια και εν βραχιονι υψηλω δια τουτο συνεταξεν σοι κυριος ο θεος σου ωστε φυλασσεσθαι την ημεραν των σαββατων και αγιαζειν αυτην | 15 Ricordati che anche tu fosti schiavo in Egitto, e di lì ti cavò il Signore Dio tuo con mano forte e braccio potente. Per questo ti comandò di osservar il giorno del sabato. |
16 τιμα τον πατερα σου και την μητερα σου ον τροπον ενετειλατο σοι κυριος ο θεος σου ινα ευ σοι γενηται και ινα μακροχρονιος γενη επι της γης ης κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι | 16 Onora il padre tuo e la madre, come t'ha comandato il Signore Dio tuo, acciò tu viva lungamente, e bene ti sia nella terra che il Signore Dio tuo ti darà. |
17 ου μοιχευσεις | 17 Non ucciderai; |
18 ου φονευσεις | 18 nè farai adulterio; |
19 ου κλεψεις | 19 non commetterai furto; |
20 ου ψευδομαρτυρησεις κατα του πλησιον σου μαρτυριαν ψευδη | 20 nè dirai contro il prossimo tuo falsa testimonianza. |
21 ουκ επιθυμησεις την γυναικα του πλησιον σου ουκ επιθυμησεις την οικιαν του πλησιον σου ουτε τον αγρον αυτου ουτε τον παιδα αυτου ουτε την παιδισκην αυτου ουτε του βοος αυτου ουτε του υποζυγιου αυτου ουτε παντος κτηνους αυτου ουτε οσα τω πλησιον σου εστιν | 21 Non desidererai la moglie del prossimo tuo nè la casa, o il campo, o il servo, o l'ancella, o il bove, o l'asino, nè tutto quello che è suo. - |
22 τα ρηματα ταυτα ελαλησεν κυριος προς πασαν συναγωγην υμων εν τω ορει εκ μεσου του πυρος σκοτος γνοφος θυελλα φωνη μεγαλη και ου προσεθηκεν και εγραψεν αυτα επι δυο πλακας λιθινας και εδωκεν μοι | 22 Queste cose disse il Signore a tutta la vostra assemblea, sul monte, di mezzo al fuoco ed alla nube ed alla nebbia, con voce grande, senz'altro aggiungere; e le scrisse in due tavole di pietra che mi consegnò. |
23 και εγενετο ως ηκουσατε την φωνην εκ μεσου του πυρος και το ορος εκαιετο πυρι και προσηλθετε προς με παντες οι ηγουμενοι των φυλων υμων και η γερουσια υμων | 23 Ma voi, udita la voce di mezzo alle tenebre, e visto ardere il monte, veniste a me, tutti voi capi di tribù ed anziani, e diceste: |
24 και ελεγετε ιδου εδειξεν ημιν κυριος ο θεος ημων την δοξαν αυτου και την φωνην αυτου ηκουσαμεν εκ μεσου του πυρος εν τη ημερα ταυτη ειδομεν οτι λαλησει ο θεος προς ανθρωπον και ζησεται | 24 - Ecco, Il Signore Dio nostro ci ha mostrato la sua maestà e grandezza; abbiamo udito la sua voce di mezzo al fuoco, ed abbiamo oggi visto a prova che un uomo può vivere anche se Dio parla con lui. |
25 και νυν μη αποθανωμεν οτι εξαναλωσει ημας το πυρ το μεγα τουτο εαν προσθωμεθα ημεις ακουσαι την φωνην κυριου του θεου ημων ετι και αποθανουμεθα | 25 Perchè dunque dovremo morire, e questo fuoco grandissimo ci avrà a divorare? Se udiremo ancora la voce del Signore Dio nostro, morremo. |
26 τις γαρ σαρξ ητις ηκουσεν φωνην θεου ζωντος λαλουντος εκ μεσου του πυρος ως ημεις και ζησεται | 26 Qual è quella creatura che possa udire la voce del Dio vivente parlare a lei di mezzo al fuoco, come l'abbiamo udita noi, e rimanere in vita? |
27 προσελθε συ και ακουσον οσα εαν ειπη κυριος ο θεος ημων και συ λαλησεις προς ημας παντα οσα αν λαληση κυριος ο θεος ημων προς σε και ακουσομεθα και ποιησομεν | 27 Accostati tu piuttosto, ed ascolta tutto quello che il Signore Dio nostro dirà; tu lo riferirai a noi, e noi uditolo lo eseguiremo. - |
28 και ηκουσεν κυριος την φωνην των λογων υμων λαλουντων προς με και ειπεν κυριος προς με ηκουσα την φωνην των λογων του λαου τουτου οσα ελαλησαν προς σε ορθως παντα οσα ελαλησαν | 28 Il che avendo udito il Signore mi disse: - Ho udito la voce di questo popolo e le parole che ti ha detto; hanno parlato bene in tutto. |
29 τις δωσει ουτως ειναι την καρδιαν αυτων εν αυτοις ωστε φοβεισθαι με και φυλασσεσθαι τας εντολας μου πασας τας ημερας ινα ευ η αυτοις και τοις υιοις αυτων δι' αιωνος | 29 Ma chi darà a loro un tale spirito, che mi temano, ed osservino tutt'i miei comandamenti per sempre, così che bene sia a loro ed a' loro figliuoli in perpetuo? |
30 βαδισον ειπον αυτοις αποστραφητε υμεις εις τους οικους υμων | 30 Va', e di' loro: "Tornate nelle vostre tende". |
31 συ δε αυτου στηθι μετ' εμου και λαλησω προς σε τας εντολας και τα δικαιωματα και τα κριματα οσα διδαξεις αυτους και ποιειτωσαν εν τη γη ην εγω διδωμι αυτοις εν κληρω | 31 Tu poi resta qui meco, e ti dirò quali sono tutt'i miei comandamenti, cerimonie e leggi che dovrai insegnar loro, acciò le eseguiscano nella terra che darò loro in possedimento. - |
32 και φυλαξεσθε ποιειν ον τροπον ενετειλατο σοι κυριος ο θεος σου ουκ εκκλινειτε εις δεξια ουδε εις αριστερα | 32 Custodite dunque ed eseguite quello che il Signore Dio v'ha comandato. Non piegate nè a destra nè a sinistra; |
33 κατα πασαν την οδον ην ενετειλατο σοι κυριος ο θεος σου πορευεσθαι εν αυτη οπως καταπαυση σε και ευ σοι η και μακροημερευσητε επι της γης ης κληρονομησετε | 33 ma camminate per la via che il Signore Dio vostro v'ha prescritto, acciò viviate, e bene sia per voi, e si moltiplichino i vostri giorni nella terra di vostro possesso. |