ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟΝ - Deuteronomio - Deuteronomy 26

LXX	SAGRADA BIBLIA
1 και εσται εαν εισελθης εις την γην ην κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι εν κληρω και κατακληρονομησης αυτην και κατοικησης επ' αυτης	1 Quando tiveres entrado na terra que o Senhor, teu Deus, te dá em herança, e ali te tiveres estabelecido,
2 και λημψη απο της απαρχης των καρπων της γης σου ης κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι και εμβαλεις εις καρταλλον και πορευση εις τον τοπον ον αν εκλεξηται κυριος ο θεος σου επικληθηναι το ονομα αυτου εκει	2 tomarás as primícias de todos os frutos do solo, que colheres na terra que te dá o Senhor, teu Deus, e, pondo-as num cesto, irás ao lugar escolhido pelo Senhor, teu Deus, para aí habitar seu nome.
3 και ελευση προς τον ιερεα ος εαν η εν ταις ημεραις εκειναις και ερεις προς αυτον αναγγελλω σημερον κυριω τω θεω μου οτι εισεληλυθα εις την γην ην ωμοσεν κυριος τοις πατρασιν ημων δουναι ημιν	3 Apresentar-te-ás diante do sacerdote, que estiver em serviço naquele momento, e lhe dirás: reconheço hoje, diante do Senhor, meu Deus, que entrei na terra que o Senhor tinha jurado a nossos pais nos dar.
4 και λημψεται ο ιερευς τον καρταλλον εκ των χειρων σου και θησει αυτον απεναντι του θυσιαστηριου κυριου του θεου σου	4 O sacerdote, recebendo o cesto de tua mão depô-lo-á diante. do altar do Senhor, teu Deus.
5 και αποκριθηση και ερεις εναντι κυριου του θεου σου συριαν απεβαλεν ο πατηρ μου και κατεβη εις αιγυπτον και παρωκησεν εκει εν αριθμω βραχει και εγενετο εκει εις εθνος μεγα και πληθος πολυ και μεγα	5 Dirás então em presença do Senhor, teu Deus: meu pai era um arameu prestes a morrer, que desceu ao Egito com um punhado de gente para ali viverem como forasteiros, mas tornaram-se ali um povo grande, forte e numeroso.
6 και εκακωσαν ημας οι αιγυπτιοι και εταπεινωσαν ημας και επεθηκαν ημιν εργα σκληρα	6 Os egípcios afligiram-nos e oprimiram-nos, impondo-nos uma penosa servidão.
7 και ανεβοησαμεν προς κυριον τον θεον των πατερων ημων και εισηκουσεν κυριος της φωνης ημων και ειδεν την ταπεινωσιν ημων και τον μοχθον ημων και τον θλιμμον ημων	7 Clamamos então ao Senhor, o Deus de nossos pais, e ele ouviu nosso clamor, e viu nossa aflição, nossa miséria e nossa angústia. O Senhor tirou-nos do Egito com sua mão poderosa e o vigor de seu braço,
8 και εξηγαγεν ημας κυριος εξ αιγυπτου αυτος εν ισχυι μεγαλη και εν χειρι κραταια και εν βραχιονι αυτου τω υψηλω και εν οραμασιν μεγαλοις και εν σημειοις και εν τερασιν	8 operando prodígios e portentosos milagres.
9 και εισηγαγεν ημας εις τον τοπον τουτον και εδωκεν ημιν την γην ταυτην γην ρεουσαν γαλα και μελι	9 Conduziu-nos a esta região e deu-nos esta terra que mana leite mel.
10 και νυν ιδου ενηνοχα την απαρχην των γενηματων της γης ης εδωκας μοι κυριε γην ρεουσαν γαλα και μελι και αφησεις αυτα απεναντι κυριου του θεου σου και προσκυνησεις εκει εναντι κυριου του θεου σου	10 Por isso trago agora as primícias dos frutos do solo que me destes, ó Senhor. Dito isto, deporás o cesto diante do Senhor, teu Deus, prostrando-te em sua presença.
11 και ευφρανθηση εν πασιν τοις αγαθοις οις εδωκεν σοι κυριος ο θεος σου και τη οικια σου συ και ο λευιτης και ο προσηλυτος ο εν σοι	11 Depois, alegrar-te-ás por todos os bens que o Senhor, teu Deus, te tiver dado, a ti e à tua casa, tu e o levita, e o estrangeiro que mora no meio de ti.
12 εαν δε συντελεσης αποδεκατωσαι παν το επιδεκατον των γενηματων της γης σου εν τω ετει τω τριτω το δευτερον επιδεκατον δωσεις τω λευιτη και τω προσηλυτω και τω ορφανω και τη χηρα και φαγονται εν ταις πολεσιν σου και εμπλησθησονται	12 Quando tiveres acabado dê separar o dízimo de todos os teus produtos, no terceiro ano, que é o ano do dízimo, e o tiveres distribuído ao levita, ao estrangeiro, ao órfão e à viúva, para que tenham em tua cidade do que comer com fartura,
13 και ερεις εναντιον κυριου του θεου σου εξεκαθαρα τα αγια εκ της οικιας μου και εδωκα αυτα τω λευιτη και τω προσηλυτω και τω ορφανω και τη χηρα κατα πασας τας εντολας ας ενετειλω μοι ου παρηλθον την εντολην σου και ουκ επελαθομην	13 dirás em presença do Senhor, teu Deus: tirei de minha casa o que era consagrado para dá-lo ao levita, ao estrangeiro, ao órfão e à viúva, como me ordenasses: não transgredi nem omiti nenhum dos vossos mandamentos.
14 και ουκ εφαγον εν οδυνη μου απ' αυτων ουκ εκαρπωσα απ' αυτων εις ακαθαρτον ουκ εδωκα απ' αυτων τω τεθνηκοτι υπηκουσα της φωνης κυριου του θεου μου εποιησα καθα ενετειλω μοι	14 Não comi dessas coisas durante o meu luto, nem delas separei coisa alguma em estado de impureza, e delas nada dei a um morto. Obedeci à voz do Senhor, meu Deus, e conformei-me inteiramente às vossas ordens.
15 κατιδε εκ του οικου του αγιου σου εκ του ουρανου και ευλογησον τον λαον σου τον ισραηλ και την γην ην εδωκας αυτοις καθα ωμοσας τοις πατρασιν ημων δουναι ημιν γην ρεουσαν γαλα και μελι	15 Olhai de vossa santa morada, do alto dos céus, e abençoar vosso povo de Israel, e a terra que nos destes, como jurasses a nossos pais, terra que mana leite e mel.
16 εν τη ημερα ταυτη κυριος ο θεος σου ενετειλατο σοι ποιησαι παντα τα δικαιωματα ταυτα και τα κριματα και φυλαξεσθε και ποιησετε αυτα εξ ολης της καρδιας υμων και εξ ολης της ψυχης υμων	16 O Senhor, teu Deus, ordena-te hoje que guardes estas leis e estes preceitos. Observa-os cuidadosamente e pratica-os de todo o teu coração e de toda a tua alma.
17 τον θεον ειλου σημερον ειναι σου θεον και πορευεσθαι εν ταις οδοις αυτου και φυλασσεσθαι τα δικαιωματα και τα κριματα αυτου και υπακουειν της φωνης αυτου	17 Hoje, fizeste o Senhor, teu Deus, prometer que ele seria teu Deus, e que andarias nos seus caminhos, observando suas leis, seus mandamentos e seus preceitos, e obedecendo-lhe fielmente.
18 και κυριος ειλατο σε σημερον γενεσθαι σε αυτω λαον περιουσιον καθαπερ ειπεν σοι φυλασσειν πασας τας εντολας αυτου	18 E o Senhor fez-te prometer neste dia, também de tua parte, que serias um povo que lhe pertenceria de maneira exclusiva, como te disse, e que observarias todos os seus mandamentos,
19 και ειναι σε υπερανω παντων των εθνων ως εποιησεν σε ονομαστον και καυχημα και δοξαστον ειναι σε λαον αγιον κυριω τω θεω σου καθως ελαλησεν	19 para que ele te eleve em glória, renome e esplendor, acima de todas as nações que criou, e sejas, assim, um povo consagrado ao Senhor, teu Deus, como te disse.