ΖΑΧΑΡΙΑΣ - Zaccaria - Zachariah 9

LXX	VULGATA
1 λημμα λογου κυριου εν γη σεδραχ και δαμασκου θυσια αυτου διοτι κυριος εφορα ανθρωπους και πασας φυλας του ισραηλ	1 Onus verbi Domini in terra Hadrach et Damasci requiei ejus, quia Domini est oculus hominis et omnium tribuum Israël.
2 και εμαθ εν τοις οριοις αυτης τυρος και σιδων διοτι εφρονησαν σφοδρα	2 Emath quoque in terminis ejus, et Tyrus, et Sidon : assumpserunt quippe sibi sapientiam valde.
3 και ωκοδομησεν τυρος οχυρωματα εαυτη και εθησαυρισεν αργυριον ως χουν και συνηγαγεν χρυσιον ως πηλον οδων	3 Et ædificavit Tyrus munitionem suam, et coacervavit argentum quasi humum, et aurum ut lutum platearum.
4 δια τουτο κυριος κληρονομησει αυτην και παταξει εις θαλασσαν δυναμιν αυτης και αυτη εν πυρι καταναλωθησεται	4 Ecce Dominus possidebit eam : et percutiet in mari fortitudinem ejus, et hæc igni devorabitur.
5 οψεται ασκαλων και φοβηθησεται και γαζα και οδυνηθησεται σφοδρα και ακκαρων οτι ησχυνθη επι τω παραπτωματι αυτης και απολειται βασιλευς εκ γαζης και ασκαλων ου μη κατοικηθη	5 Videbit Ascalon, et timebit, et Gaza, et dolebit nimis, et Accaron, quoniam confusa est spes ejus : et peribit rex de Gaza, et Ascalon non habitabitur.
6 και κατοικησουσιν αλλογενεις εν αζωτω και καθελω υβριν αλλοφυλων	6 Et sedebit separator in Azoto, et disperdam superbiam Philisthinorum.
7 και εξαρω το αιμα αυτων εκ στοματος αυτων και τα βδελυγματα αυτων εκ μεσου οδοντων αυτων και υπολειφθησεται και ουτος τω θεω ημων και εσονται ως χιλιαρχος εν ιουδα και ακκαρων ως ο ιεβουσαιος	7 Et auferam sanguinem ejus de ore ejus, et abominationes ejus de medio dentium ejus : et relinquetur etiam ipse Deo nostro, et erit quasi dux in Juda, et Accaron quasi Jebusæus.
8 και υποστησομαι τω οικω μου αναστημα του μη διαπορευεσθαι μηδε ανακαμπτειν και ου μη επελθη επ' αυτους ουκετι εξελαυνων διοτι νυν εωρακα εν τοις οφθαλμοις μου	8 Et circumdabo domum meam ex his qui militant mihi euntes et revertentes : et non transibit super eos ultra exactor, quia nunc vidi in oculis meis.
9 χαιρε σφοδρα θυγατερ σιων κηρυσσε θυγατερ ιερουσαλημ ιδου ο βασιλευς σου ερχεται σοι δικαιος και σωζων αυτος πραυς και επιβεβηκως επι υποζυγιον και πωλον νεον	9 Exsulta satis, filia Sion ; jubila, filia Jerusalem : ecce rex tuus veniet tibi justus, et salvator : ipse pauper, et ascendens super asinam et super pullum filium asinæ.
10 και εξολεθρευσει αρματα εξ εφραιμ και ιππον εξ ιερουσαλημ και εξολεθρευθησεται τοξον πολεμικον και πληθος και ειρηνη εξ εθνων και καταρξει υδατων εως θαλασσης και ποταμων διεκβολας γης	10 Et disperdam quadrigam ex Ephraim, et equum de Jerusalem, et dissipabitur arcus belli : et loquetur pacem gentibus, et potestas ejus a mari usque ad mare, et a fluminibus usque ad fines terræ.
11 και συ εν αιματι διαθηκης εξαπεστειλας δεσμιους σου εκ λακκου ουκ εχοντος υδωρ	11 Tu quoque in sanguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu in quo non est aqua.
12 καθησεσθε εν οχυρωματι δεσμιοι της συναγωγης και αντι μιας ημερας παροικεσιας σου διπλα ανταποδωσω σοι	12 Convertimini ad munitionem, vincti spei : hodie quoque annuntians duplicia reddam tibi.
13 διοτι ενετεινα σε ιουδα εμαυτω τοξον επλησα τον εφραιμ και επεγερω τα τεκνα σου σιων επι τα τεκνα των ελληνων και ψηλαφησω σε ως ρομφαιαν μαχητου	13 Quoniam extendi mihi Judam quasi arcum : implevi Ephraim : et suscitabo filios tuos, Sion, super filios tuos, Græcia : et ponam te quasi gladium fortium.
14 και κυριος εσται επ' αυτους και εξελευσεται ως αστραπη βολις και κυριος παντοκρατωρ εν σαλπιγγι σαλπιει και πορευσεται εν σαλω απειλης αυτου	14 Et Dominus Deus super eos videbitur, et exibit ut fulgur jaculum ejus : et Dominus Deus in tuba canet, et vadet in turbine austri.
15 κυριος παντοκρατωρ υπερασπιει αυτων και καταναλωσουσιν αυτους και καταχωσουσιν αυτους εν λιθοις σφενδονης και εκπιονται αυτους ως οινον και πλησουσιν ως φιαλας θυσιαστηριον	15 Dominus exercituum proteget eos : et devorabunt, et subjicient lapidibus fundæ : et bibentes inebriabuntur quasi a vino, et replebuntur ut phialæ, et quasi cornua altaris.
16 και σωσει αυτους κυριος εν τη ημερα εκεινη ως προβατα λαον αυτου διοτι λιθοι αγιοι κυλιονται επι της γης αυτου	16 Et salvabit eos Dominus Deus eorum in die illa, ut gregem populi sui, quia lapides sancti elevabuntur super terram ejus.
17 οτι ει τι αγαθον αυτου και ει τι καλον παρ' αυτου σιτος νεανισκοις και οινος ευωδιαζων εις παρθενους	17 Quid enim bonum ejus est, et quid pulchrum ejus, nisi frumentum electorum, et vinum germinans virgines ?