1 και ηκουσεν ο χανανις βασιλευς αραδ ο κατοικων κατα την ερημον ηλθεν γαρ ισραηλ οδον αθαριν και επολεμησεν προς ισραηλ και κατεπρονομευσαν εξ αυτων αιχμαλωσιαν | 1 Le Roi d’Arad, un Cananéen qui habitait le Négueb, apprit qu’Israël arrivait par le chemin d’Atarim. Il attaqua Israël et lui fit des prisonniers. |
2 και ηυξατο ισραηλ ευχην κυριω και ειπεν εαν μοι παραδως τον λαον τουτον υποχειριον αναθεματιω αυτον και τας πολεις αυτου | 2 Alors Israël fit un vœu à Yahvé: “Si tu me livres ce peuple, je vouerai ses villes à l’anathème.” |
3 και εισηκουσεν κυριος της φωνης ισραηλ και παρεδωκεν τον χανανιν υποχειριον αυτου και ανεθεματισεν αυτον και τας πολεις αυτου και επεκαλεσαν το ονομα του τοπου εκεινου αναθεμα | 3 Yahvé exauça Israël et lui livra les Cananéens. On les voua, eux et leurs villes, à l’anathème et l’on donna à ce lieu le nom de Horma. |
4 και απαραντες εξ ωρ του ορους οδον επι θαλασσαν ερυθραν περιεκυκλωσαν γην εδωμ και ωλιγοψυχησεν ο λαος εν τη οδω | 4 Ils quittèrent Hor-la-Montagne par le chemin de la mer de Souf pour contourner le pays d’Édom. En chemin le peuple perdit patience, |
5 και κατελαλει ο λαος προς τον θεον και κατα μωυση λεγοντες ινα τι εξηγαγες ημας εξ αιγυπτου αποκτειναι ημας εν τη ερημω οτι ουκ εστιν αρτος ουδε υδωρ η δε ψυχη ημων προσωχθισεν εν τω αρτω τω διακενω | 5 il murmura contre Dieu et contre Moïse: “Pourquoi nous avoir fait monter d’Égypte pour nous faire mourir dans ce désert, sans pain et sans eau? Nous en avons assez de cette triste nourriture.” |
6 και απεστειλεν κυριος εις τον λαον τους οφεις τους θανατουντας και εδακνον τον λαον και απεθανεν λαος πολυς των υιων ισραηλ | 6 Alors Dieu envoya contre le peuple des serpents brûlants. Beaucoup parmi les Israélites moururent de leurs morsures. |
7 και παραγενομενος ο λαος προς μωυσην ελεγον οτι ημαρτομεν οτι κατελαλησαμεν κατα του κυριου και κατα σου ευξαι ουν προς κυριον και αφελετω αφ' ημων τον οφιν και ηυξατο μωυσης προς κυριον περι του λαου | 7 Le peuple vint trouver Moïse et lui dit: “Nous avons péché, nous avons murmuré contre Yahvé et contre toi. Prie Yahvé pour nous, pour qu’il éloigne de nous les serpents.” Moïse pria pour le peuple, |
8 και ειπεν κυριος προς μωυσην ποιησον σεαυτω οφιν και θες αυτον επι σημειου και εσται εαν δακη οφις ανθρωπον πας ο δεδηγμενος ιδων αυτον ζησεται | 8 et Yahvé dit à Moïse: “Fabrique-toi un serpent-brûlant et place-le sur un poteau. Celui qui sera mordu le regardera et sera sauvé.” |
9 και εποιησεν μωυσης οφιν χαλκουν και εστησεν αυτον επι σημειου και εγενετο οταν εδακνεν οφις ανθρωπον και επεβλεψεν επι τον οφιν τον χαλκουν και εζη | 9 Moïse fit donc un serpent de bronze et le fixa sur un poteau. Lorsque quelqu’un était mordu par un serpent, il regardait le serpent de bronze et il était sauvé. |
10 και απηραν οι υιοι ισραηλ και παρενεβαλον εν ωβωθ | 10 Les Israélites partirent et campèrent à Obot. |
11 και εξαραντες εξ ωβωθ παρενεβαλον εν αχελγαι εκ του περαν εν τη ερημω η εστιν κατα προσωπον μωαβ κατα ανατολας ηλιου | 11 Ils partirent d’Obot et campèrent aux Ruines-des-Abarim, dans le désert, à l’est de Moab, du côté du soleil levant. |
12 εκειθεν απηραν και παρενεβαλον εις φαραγγα ζαρετ | 12 Ils partirent de là et campèrent à côté du torrent de Zéred. |
13 και εκειθεν απαραντες παρενεβαλον εις το περαν αρνων εν τη ερημω το εξεχον απο των οριων των αμορραιων εστιν γαρ αρνων ορια μωαβ ανα μεσον μωαβ και ανα μεσον του αμορραιου | 13 Ils partirent de là et campèrent au-delà de l’Arnon. Ce torrent dans le désert limitait le pays des Amorites, car l’Arnon est à la frontière de Moab, entre les Moabites et les Amorites. |
14 δια τουτο λεγεται εν βιβλιω πολεμος του κυριου την ζωοβ εφλογισεν και τους χειμαρρους αρνων | 14 C’est pour cela qu’il est dit dans le Livre des Guerres de Yahvé: “… Vaheb-en-Soufa et le torrent de l’Arnon, |
15 και τους χειμαρρους κατεστησεν κατοικισαι ηρ και προσκειται τοις οριοις μωαβ | 15 et le versant du ravin qui descend vers Ar, adossé à la frontière de Moab.” |
16 και εκειθεν το φρεαρ τουτο εστιν το φρεαρ ο ειπεν κυριος προς μωυσην συναγαγε τον λαον και δωσω αυτοις υδωρ πιειν | 16 De là, ils partirent pour Béer. C’est à propos de ce puits que Yahvé dit à Moïse: “Réunis le peuple et je lui donnerai de l’eau.” |
17 τοτε ησεν ισραηλ το ασμα τουτο επι του φρεατος εξαρχετε αυτω | 17 Alors Israël entonna ce chant: “Ô Puits! Lève-toi et chante! |
18 φρεαρ ωρυξαν αυτο αρχοντες εξελατομησαν αυτο βασιλεις εθνων εν τη βασιλεια αυτων εν τω κυριευσαι αυτων και απο φρεατος εις μανθαναιν | 18 Puits que des chefs ont creusé, puits que les princes du peuple ont foré avec leur sceptre et leur bâton!” Du désert ils montèrent à Matana, |
19 και απο μανθαναιν εις νααλιηλ και απο νααλιηλ εις βαμωθ | 19 de Matana à Nahaliel, de Nahaliel à Bamot, |
20 και απο βαμωθ εις ναπην η εστιν εν τω πεδιω μωαβ απο κορυφης του λελαξευμενου το βλεπον κατα προσωπον της ερημου | 20 et de Bamot au Vallon, dans la campagne de Moab, vers le mont Pisga, face au désert. |
21 και απεστειλεν μωυσης πρεσβεις προς σηων βασιλεα αμορραιων λογοις ειρηνικοις λεγων | 21 Israël envoya dire à Sihon, roi des Amorites: |
22 παρελευσομεθα δια της γης σου τη οδω πορευσομεθα ουκ εκκλινουμεν ουτε εις αγρον ουτε εις αμπελωνα ου πιομεθα υδωρ εκ φρεατος σου οδω βασιλικη πορευσομεθα εως παρελθωμεν τα ορια σου | 22 “Laisse-moi passer par ton pays. Nous ne traverserons pas tes champs ni tes vignes, nous ne boirons pas l’eau de tes puits. Nous passerons par la route royale, jusqu’au jour où nous aurons traversé ton pays.” |
23 και ουκ εδωκεν σηων τω ισραηλ παρελθειν δια των οριων αυτου και συνηγαγεν σηων παντα τον λαον αυτου και εξηλθεν παραταξασθαι τω ισραηλ εις την ερημον και ηλθεν εις ιασσα και παρεταξατο τω ισραηλ | 23 Mais Sihon ne laissa pas Israël traverser son pays, il rassembla tout son peuple et vint à la rencontre d’Israël dans le désert. Arrivé à Yahas, il attaqua Israël. |
24 και επαταξεν αυτον ισραηλ φονω μαχαιρης και κατεκυριευσαν της γης αυτου απο αρνων εως ιαβοκ εως υιων αμμαν οτι ιαζηρ ορια υιων αμμων εστιν | 24 Israël le frappa de l’épée et conquit son pays depuis l’Arnon jusqu’au Yabok, jusqu’à la frontière d’Ammon, car la frontière d’Ammon était bien défendue. |
25 και ελαβεν ισραηλ πασας τας πολεις ταυτας και κατωκησεν ισραηλ εν πασαις ταις πολεσιν των αμορραιων εν εσεβων και εν πασαις ταις συγκυρουσαις αυτη | 25 Israël prit toutes ses villes, les Israélites s’installèrent dans toutes les villes des Amorites, à Heshbon et dans ses dépendances. |
26 εστιν γαρ εσεβων πολις σηων του βασιλεως των αμορραιων και ουτος επολεμησεν βασιλεα μωαβ το προτερον και ελαβον πασαν την γην αυτου απο αροηρ εως αρνων | 26 Heshbon était la ville de Sihon roi des Amorites. Il avait vaincu le précédent roi de Moab et s’était emparé de son pays jusqu’à l’Arnon. |
27 δια τουτο ερουσιν οι αινιγματισται ελθετε εις εσεβων ινα οικοδομηθη και κατασκευασθη πολις σηων | 27 C’est pour cela que les poètes disent: “Venez à Heshbon, qu’elle soit rebâtie et fortifiée, la ville de Sihon. |
28 οτι πυρ εξηλθεν εξ εσεβων φλοξ εκ πολεως σηων και κατεφαγεν εως μωαβ και κατεπιεν στηλας αρνων | 28 Car un feu est sorti de Heshbon, une flamme de la ville de Sihon. Elle a dévoré Ar-Moab et les Baals des hauts-lieux de l’Arnon! |
29 ουαι σοι μωαβ απωλου λαος χαμως απεδοθησαν οι υιοι αυτων διασωζεσθαι και αι θυγατερες αυτων αιχμαλωτοι τω βασιλει των αμορραιων σηων | 29 Malheur à toi Moab! Tu es perdu, peuple de Kémoch! Il a mis ses fils en fuite, de ses filles il a fait des captives de Sihon, roi des Amorites. |
30 και το σπερμα αυτων απολειται εσεβων εως δαιβων και αι γυναικες ετι προσεξεκαυσαν πυρ επι μωαβ | 30 Heshbon a semé la ruine, ses flèches sont parvenues jusqu’à Dibon. Nous avons mis le feu de Nofa jusqu’à Medba.” |
31 κατωκησεν δε ισραηλ εν πασαις ταις πολεσιν των αμορραιων | 31 Quand Israël s’installa dans le pays des Amorites, |
32 και απεστειλεν μωυσης κατασκεψασθαι την ιαζηρ και κατελαβοντο αυτην και τας κωμας αυτης και εξεβαλον τον αμορραιον τον κατοικουντα εκει | 32 Moïse envoya des espions à Yazer. Les Israélites s’emparèrent de cette ville et de ses dépendances et chassèrent les Amorites qui s’y trouvaient. |
33 και επιστρεψαντες ανεβησαν οδον την εις βασαν και εξηλθεν ωγ βασιλευς της βασαν εις συναντησιν αυτοις και πας ο λαος αυτου εις πολεμον εις εδραιν | 33 Faisant un détour, ils prirent la route du Bashan. Og, roi du Bashan, s’avança à leur rencontre avec tout son peuple et leur livra bataille à Édréï. |
34 και ειπεν κυριος προς μωυσην μη φοβηθης αυτον οτι εις τας χειρας σου παραδεδωκα αυτον και παντα τον λαον αυτου και πασαν την γην αυτου και ποιησεις αυτω καθως εποιησας τω σηων βασιλει των αμορραιων ος κατωκει εν εσεβων | 34 Yahvé dit à Moïse: “Ne crains pas: je l’ai livré entre tes mains avec tout son peuple et tout son pays. Tu le traiteras comme Sihon, roi des Amorites, qui habitait à Heshbon.” |
35 και επαταξεν αυτον και τους υιους αυτου και παντα τον λαον αυτου εως του μη καταλιπειν αυτου ζωγρειαν και εκληρονομησαν την γην αυτων | 35 De fait les Israélites les écrasèrent lui, ses fils et tout son peuple, au point qu’il n’en resta pas un seul en vie, et ils s’installèrent dans leur pays. |