ΑΜΩΣ - Amos 8

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ουτως εδειξεν μοι κυριος και ιδου αγγος ιξευτου	1 Voici ce que le Seigneur Yahvé me fit voir: une corbeille de fruits mûrs.
2 και ειπεν τι συ βλεπεις αμως και ειπα αγγος ιξευτου και ειπεν κυριος προς με ηκει το περας επι τον λαον μου ισραηλ ουκετι μη προσθω του παρελθειν αυτον	2 Il me dit: “Amos, que vois-tu?” Je répondis: “Une corbeille de fruits mûrs.” Yahvé me dit: “Mon peuple Israël est mûr, sa fin est arrivée; désormais je ne lui pardonnerai plus.
3 και ολολυξει τα φατνωματα του ναου εν εκεινη τη ημερα λεγει κυριος πολυς ο πεπτωκως εν παντι τοπω επιρριψω σιωπην	3 En ce jour-là, les chants de ses palais se changeront en cris de douleur - parole du Seigneur Yahvé. Les cadavres seront nombreux, on les jettera dans tous les coins.”
4 ακουσατε δη ταυτα οι εκτριβοντες εις το πρωι πενητα και καταδυναστευοντες πτωχους απο της γης	4 Écoutez ceci, vous qui écrasez le pauvre et qui faites disparaître les petits du pays.
5 οι λεγοντες ποτε διελευσεται ο μην και εμπολησομεν και τα σαββατα και ανοιξομεν θησαυρους του ποιησαι μικρον μετρον και του μεγαλυναι σταθμια και ποιησαι ζυγον αδικον	5 Vous dites: “Vite! Que passe la fête de la nouvelle lune, et nous pourrons vendre nos graines; que passe le sabbat et nous écoulerons notre blé, nous vendrons jusqu’aux déchets. Nous diminuerons la mesure, nous augmenterons les prix et nous fausserons les balances.
6 του κτασθαι εν αργυριω πτωχους και ταπεινον αντι υποδηματων και απο παντος γενηματος εμπορευσομεθα	6 Nous achèterons les pauvres avec un peu d’argent, et les petits pour une paire de sandales.”
7 ομνυει κυριος καθ' υπερηφανιας ιακωβ ει επιλησθησεται εις νεικος παντα τα εργα υμων	7 Mais Yahvé l’a juré par la Gloire de Jacob: “Jamais je n’oublierai ce qu’ils ont fait!”
8 και επι τουτοις ου ταραχθησεται η γη και πενθησει πας ο κατοικων εν αυτη και αναβησεται ως ποταμος συντελεια και καταβησεται ως ποταμος αιγυπτου	8 C’est à cause de cela que la terre a tremblé et ses habitants sont en deuil; la terre monte et puis retombe, comme le Nil d’Égypte.
9 και εσται εν εκεινη τη ημερα λεγει κυριος ο θεος και δυσεται ο ηλιος μεσημβριας και συσκοτασει επι της γης εν ημερα το φως	9 En ce jour-là - parole du Seigneur Yahvé - je ferai coucher le soleil en plein midi, les ténèbres s’étendront sur la terre au milieu du jour.
10 και μεταστρεψω τας εορτας υμων εις πενθος και πασας τας ωδας υμων εις θρηνον και αναβιβω επι πασαν οσφυν σακκον και επι πασαν κεφαλην φαλακρωμα και θησομαι αυτον ως πενθος αγαπητου και τους μετ' αυτου ως ημεραν οδυνης	10 Je changerai vos fêtes en deuil et tous vos chants en lamentations; sur tous les reins je mettrai le sac, et je rendrai chauves les têtes. Le pays portera le deuil comme on fait pour un fils unique, et l’avenir ne sera pas moins amer.
11 ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και εξαποστελω λιμον επι την γην ου λιμον αρτου ουδε διψαν υδατος αλλα λιμον του ακουσαι λογον κυριου	11 Voici venir des jours, parole de Yahvé, où j’enverrai dans le pays la faim, non pas faim de pain ou soif d’eau, mais la soif d’entendre la parole de Yahvé.
12 και σαλευθησονται υδατα εως θαλασσης και απο βορρα εως ανατολων περιδραμουνται ζητουντες τον λογον κυριου και ου μη ευρωσιν	12 Alors on courra d’une mer à l’autre, on ira du nord jusqu’au levant pour chercher la parole de Yahvé, mais on ne la trouvera pas.
13 εν τη ημερα εκεινη εκλειψουσιν αι παρθενοι αι καλαι και οι νεανισκοι εν διψει	13 En ce jour-là, les belles filles tomberont de soif et les jeunes gens de même,
14 οι ομνυοντες κατα του ιλασμου σαμαρειας και οι λεγοντες ζη ο θεος σου δαν και ζη ο θεος σου βηρσαβεε και πεσουνται και ου μη αναστωσιν ετι	14 eux qui juraient par le péché de Samarie et disaient: “Vive ton Dieu, Dan! Vive ton Dieu-chéri, Bersabée!” Oui, ils tomberont et ne se relèveront pas.