ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 5

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 περιδραμετε εν ταις οδοις ιερουσαλημ και ιδετε και γνωτε και ζητησατε εν ταις πλατειαις αυτης εαν ευρητε ανδρα ει εστιν ποιων κριμα και ζητων πιστιν και ιλεως εσομαι αυτοις λεγει κυριος	1 Parcourez les rues de Jérusalem et regardez, informez-vous, cherchez sur ses places. Si vous y trouvez un homme, un seul, qui pratique la justice et cherche la vérité, je pardonnerai à la ville.
2 ζη κυριος λεγουσιν δια τουτο ουκ επι ψευδεσιν ομνυουσιν	2 S’ils disent: “Yahvé est vivant!” c’est pour jurer faussement.
3 κυριε οι οφθαλμοι σου εις πιστιν εμαστιγωσας αυτους και ουκ επονεσαν συνετελεσας αυτους και ουκ ηθελησαν δεξασθαι παιδειαν εστερεωσαν τα προσωπα αυτων υπερ πετραν και ουκ ηθελησαν επιστραφηναι	3 Yahvé, tes yeux ne cherchent-ils pas la vérité? Or tu les as frappés et ils n’ont pas réagi, tu les as détruits et ils ont refusé la leçon; ils se sont fait un visage de pierre et ne sont pas revenus vers toi.
4 και εγω ειπα ισως πτωχοι εισιν διοτι ουκ εδυνασθησαν οτι ουκ εγνωσαν οδον κυριου και κρισιν θεου	4 Moi, je me disais: “Il n’y a que les pauvres pour être ainsi irresponsables; ils ne connaissent pas la voie de Yahvé, la Loi de leur Dieu.
5 πορευσομαι προς τους αδρους και λαλησω αυτοις οτι αυτοι επεγνωσαν οδον κυριου και κρισιν θεου και ιδου ομοθυμαδον συνετριψαν ζυγον διερρηξαν δεσμους	5 J’irai donc vers les chefs et je leur parlerai, car ils connaissent la voie de Yahvé, la Loi de leur Dieu. Mais eux, c’est d’un commun accord qu’ils ont cassé le joug et rompu les liens.
6 δια τουτο επαισεν αυτους λεων εκ του δρυμου και λυκος εως των οικιων ωλεθρευσεν αυτους και παρδαλις εγρηγορησεν επι τας πολεις αυτων παντες οι εκπορευομενοι απ' αυτων θηρευθησονται οτι επληθυναν ασεβειας αυτων ισχυσαν εν ταις αποστροφαις αυτων	6 C’est pourquoi le lion de la forêt les a frappés, le loup du désert a fait des ravages, la panthère est aux aguets à la sortie de leurs villes et déchire tous ceux qui sortent. C’est que leurs péchés sont nombreux, et ils s’entêtent dans leur révolte.
7 ποια τουτων ιλεως γενωμαι σοι οι υιοι σου εγκατελιπον με και ωμνυον εν τοις ουκ ουσιν θεοις και εχορτασα αυτους και εμοιχωντο και εν οικοις πορνων κατελυον	7 Il faudrait te pardonner? Tes fils m’ont abandonné et jurent par des faux dieux. Quand je leur donnais leur pain, ils cherchaient l’adultère, ils s’attroupaient à la maison de la prostituée.
8 ιπποι θηλυμανεις εγενηθησαν εκαστος επι την γυναικα του πλησιον αυτου εχρεμετιζον	8 Ce sont des étalons bien nourris qui courent en liberté, et chacun renifle après la femme de son prochain.
9 μη επι τουτοις ουκ επισκεψομαι λεγει κυριος η εν εθνει τοιουτω ουκ εκδικησει η ψυχη μου	9 Et je ne punirais pas tout cela? - parole de Yahvé. Et je ne me vengerais pas d’une nation comme celle-là?
10 αναβητε επι τους προμαχωνας αυτης και κατασκαψατε συντελειαν δε μη ποιησητε υπολιπεσθε τα υποστηριγματα αυτης οτι του κυριου εισιν	10 Escaladez ces murs et détruisez tout. Arrachez ces pieds de vigne car ils ne sont pas ceux de Yahvé.
11 οτι αθετων ηθετησεν εις εμε λεγει κυριος οικος ισραηλ και οικος ιουδα	11 La maison d’Israël et la maison de Juda m’ont complètement trahi - parole de Yahvé.
12 εψευσαντο τω κυριω εαυτων και ειπαν ουκ εστιν ταυτα ουχ ηξει εφ' ημας κακα και μαχαιραν και λιμον ουκ οψομεθα	12 Ils ont renié Yahvé, ils ont dit: “Il n’existe pas, le malheur ne viendra pas sur nous, nous ne verrons ni l’épée, ni la famine.
13 οι προφηται ημων ησαν εις ανεμον και λογος κυριου ουχ υπηρχεν εν αυτοις ουτως εσται αυτοις	13 Que le vent emporte les prophètes, personne ne parle par eux; que leurs menaces retombent sur eux!”
14 δια τουτο ταδε λεγει κυριος παντοκρατωρ ανθ' ων ελαλησατε το ρημα τουτο ιδου εγω δεδωκα τους λογους μου εις το στομα σου πυρ και τον λαον τουτον ξυλα και καταφαγεται αυτους	14 C’est pourquoi, voici ce que dit Yahvé, le Dieu Sabaot: Puisqu’ils parlent ainsi, je vais mettre dans ta bouche des paroles de feu. Ce peuple sera le bois et le feu les dévorera!
15 ιδου εγω επαγω εφ' υμας εθνος πορρωθεν οικος ισραηλ λεγει κυριος εθνος ου ουκ ακουση της φωνης της γλωσσης αυτου	15 Yahvé l’a dit, maison d’Israël: j’amène contre vous une nation lointaine, une nation forte, une nation ancienne, une nation dont tu ne connais pas la langue, et tu ne comprends pas ce qui s’y dit.
16 παντες ισχυροι	16 Son étui à flèches est une tombe ouverte, là-bas tous sont des vaillants!
17 και κατεδονται τον θερισμον υμων και τους αρτους υμων και κατεδονται τους υιους υμων και τας θυγατερας υμων και κατεδονται τα προβατα υμων και τους μοσχους υμων και κατεδονται τους αμπελωνας υμων και τους συκωνας υμων και τους ελαιωνας υμων και αλοησουσιν τας πολεις τας οχυρας υμων εφ' αις υμεις πεποιθατε επ' αυταις εν ρομφαια	17 Elle dévorera ta moisson et ton pain, elle dévorera tes fils et tes filles, elle dévorera tes brebis et tes bœufs, elle dévorera ta vigne et ton figuier. Ses armes détruiront tes forteresses dans lesquelles tu mettais ta confiance.
18 και εσται εν ταις ημεραις εκειναις λεγει κυριος ο θεος σου ου μη ποιησω υμας εις συντελειαν	18 Mais, même en ces jours-là, je ne te détruirai pas complètement - parole de Yahvé.
19 και εσται οταν ειπητε τινος ενεκεν εποιησεν κυριος ο θεος ημων ημιν απαντα ταυτα και ερεις αυτοις ανθ' ων εδουλευσατε θεοις αλλοτριοις εν τη γη υμων ουτως δουλευσετε αλλοτριοις εν γη ουχ υμων	19 Lorsqu’ils demanderont: “Pourquoi Yahvé notre Dieu nous fait-il tout cela?” tu leur répondras: “Puisque vous m’avez abandonné pour servir dans votre pays des dieux étrangers, maintenant vous servirez des étrangers dans un pays qui ne sera pas le vôtre.”
20 αναγγειλατε ταυτα εις τον οικον ιακωβ και ακουσθητω εν τω ιουδα	20 Annoncez ceci à la maison de Jacob et proclamez ces paroles en Juda.
21 ακουσατε δη ταυτα λαος μωρος και ακαρδιος οφθαλμοι αυτοις και ου βλεπουσιν ωτα αυτοις και ουκ ακουουσιν	21 Écoutez donc ceci, peuple insensé et stupide, avec des yeux qui ne voient pas, et des oreilles qui n’entendent pas!
22 μη εμε ου φοβηθησεσθε λεγει κυριος η απο προσωπου μου ουκ ευλαβηθησεσθε τον ταξαντα αμμον οριον τη θαλασση προσταγμα αιωνιον και ουχ υπερβησεται αυτο και ταραχθησεται και ου δυνησεται και ηχησουσιν τα κυματα αυτης και ουχ υπερβησεται αυτο	22 Ne me craindrez-vous pas - parole de Yahvé, ne tremblerez-vous pas devant moi? C’est moi qui mis le sable à la frontière des mers, comme une borne éternelle qu’elle ne franchira pas. Elle s’agite impuissante, ses flots mugissent mais ne vont pas au-delà.
23 τω δε λαω τουτω εγενηθη καρδια ανηκοος και απειθης και εξεκλιναν και απηλθοσαν	23 Ce peuple par contre est infidèle et rebelle, ils se reprennent et s’en vont.
24 και ουκ ειπον εν τη καρδια αυτων φοβηθωμεν δη κυριον τον θεον ημων τον διδοντα ημιν υετον προιμον και οψιμον κατα καιρον πληρωσεως προσταγματος θερισμου και εφυλαξεν ημιν	24 Ils ne disent pas au fond d’eux-mêmes: “Craignons Yahvé notre Dieu, qui nous donne les pluies d’automne et celles du printemps, au bon moment, et puis nous donne les semaines qu’il a fixées pour la moisson.”
25 αι ανομιαι υμων εξεκλιναν ταυτα και αι αμαρτιαι υμων απεστησαν τα αγαθα αφ' υμων	25 Vos fautes ont semé là le désordre, vos péchés vous ont privés de ces biens.
26 οτι ευρεθησαν εν τω λαω μου ασεβεις και παγιδας εστησαν διαφθειραι ανδρας και συνελαμβανοσαν	26 Il y a dans mon peuple des êtres malfaisants, toujours à l’affût comme le chasseur d’oiseaux; s’ils dressent un piège, c’est pour prendre des hommes.
27 ως παγις εφεσταμενη πληρης πετεινων ουτως οι οικοι αυτων πληρεις δολου δια τουτο εμεγαλυνθησαν και επλουτησαν	27 Ils ont leur cage pleine d’oiseaux, leur maison s’est remplie par la fraude ils sont devenus puissants et riches.
28 και παρεβησαν κρισιν ουκ εκριναν κρισιν ορφανου και κρισιν χηρας ουκ εκρινοσαν	28 Ils sont gros, ils suent la graisse, ils n’ont plus honte du mal. Leur justice n’en est pas une: ils ne connaissent pas le droit de l’orphelin, et ne font pas droit au malheureux.
29 μη επι τουτοις ουκ επισκεψομαι λεγει κυριος η εν εθνει τω τοιουτω ουκ εκδικησει η ψυχη μου	29 Et je laisserais passer ces crimes? D’un peuple comme celui-là - parole de Yahvé, je ne me vengerais pas?
30 εκστασις και φρικτα εγενηθη επι της γης	30 On voit ici des choses honteuses, horribles:
31 οι προφηται προφητευουσιν αδικα και οι ιερεις επεκροτησαν ταις χερσιν αυτων και ο λαος μου ηγαπησεν ουτως και τι ποιησετε εις τα μετα ταυτα	31 les prophètes prophétisent des mensonges, les prêtres ne pensent qu’à leurs intérêts, et mon peuple aime qu’il en soit ainsi. Mais que ferez-vous à la fin?