ΙΕΡΕΜΙΑΣ - Geremia - Jeremiah 27

LXX	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 λογος κυριου ον ελαλησεν επι βαβυλωνα	1 Im Anfang der Regierung Zidkijas, des Sohnes Joschijas, des Königs von Juda, erging vom Herrn folgendes Wort an Jeremia.
2 αναγγειλατε εν τοις εθνεσιν και ακουστα ποιησατε και μη κρυψητε ειπατε εαλωκεν βαβυλων κατησχυνθη βηλος η απτοητος η τρυφερα παρεδοθη μαρωδαχ	2 So sprach der Herr zu mir: Mach dir Stricke und Jochhölzer, und leg sie dir auf den Nacken!
3 οτι ανεβη επ' αυτην εθνος απο βορρα ουτος θησει την γην αυτης εις αφανισμον και ουκ εσται ο κατοικων εν αυτη απο ανθρωπου και εως κτηνους	3 Dann schick eine Botschaft an den König von Edom, den König von Moab, den König der Ammoniter, den König von Tyrus und den König von Sidon, durch die Gesandten, die zu Zidkija, dem König von Juda, nach Jerusalem gekommen sind.
4 εν ταις ημεραις εκειναις και εν τω καιρω εκεινω ηξουσιν οι υιοι ισραηλ αυτοι και οι υιοι ιουδα επι το αυτο βαδιζοντες και κλαιοντες πορευσονται τον κυριον θεον αυτων ζητουντες	4 Gib ihnen folgenden Auftrag an ihre Gebieter: So spricht der Herr der Heere, der Gott Israels: Sagt so zu euren Gebietern:
5 εως σιων ερωτησουσιν την οδον ωδε γαρ το προσωπον αυτων δωσουσιν και ηξουσιν και καταφευξονται προς κυριον τον θεον διαθηκη γαρ αιωνιος ουκ επιλησθησεται	5 Ich bin es, der die Erde erschaffen hat samt den Menschen und den Tieren, die auf der Erde leben, durch meine gewaltige Kraft und meinen hoch erhobenen Arm, und ich gebe sie, wem ich will.
6 προβατα απολωλοτα εγενηθη ο λαος μου οι ποιμενες αυτων εξωσαν αυτους επι τα ορη απεπλανησαν αυτους εξ ορους επι βουνον ωχοντο επελαθοντο κοιτης αυτων	6 Jetzt gebe ich alle diese Länder in die Hand meines Knechtes, des Königs Nebukadnezzar von Babel; selbst die Tiere des Feldes mache ich ihm dienstbar.
7 παντες οι ευρισκοντες αυτους καταναλισκον αυτους οι εχθροι αυτων ειπαν μη ανωμεν αυτους ανθ' ων ημαρτον τω κυριω νομη δικαιοσυνης τω συναγαγοντι τους πατερας αυτων	7 Alle Völker sollen ihm untertan sein, ihm, seinem Sohn und seinem Enkel, bis auch für sein eigenes Land die Zeit kommt, dass große Völker und mächtige Könige es knechten.
8 απαλλοτριωθητε εκ μεσου βαβυλωνος και απο γης χαλδαιων και εξελθατε και γενεσθε ωσπερ δρακοντες κατα προσωπον προβατων	8 Will aber ein Volk oder Reich dem König Nebukadnezzar von Babel nicht untertan sein und seinen Nacken nicht unter das Joch des Königs von Babel beugen, so werde ich dieses Volk mit Schwert, Hunger und Pest heimsuchen - Spruch des Herrn -, bis ich es seiner Hand ausgeliefert habe.
9 οτι ιδου εγω εγειρω επι βαβυλωνα συναγωγας εθνων εκ γης βορρα και παραταξονται αυτη εκειθεν αλωσεται ως βολις μαχητου συνετου ουκ επιστρεψει κενη	9 Ihr aber, hört nicht auf eure Propheten, Wahrsager, Träumer, Zeichendeuter und Zauberer, wenn sie zu euch sagen: Ihr werdet dem König von Babel nicht untertan sein.
10 και εσται η χαλδαια εις προνομην παντες οι προνομευοντες αυτην εμπλησθησονται	10 Denn sie lügen, wenn sie euch weissagen, und damit vertreiben sie euch aus eurer Heimat; denn ich verstoße euch, sodass ihr zugrunde geht.
11 οτι ηυφραινεσθε και κατεκαυχασθε διαρπαζοντες την κληρονομιαν μου διοτι εσκιρτατε ως βοιδια εν βοτανη και εκερατιζετε ως ταυροι	11 Das Volk aber, das seinen Nacken unter das Joch des Königs von Babel beugt und ihm untertan ist, lasse ich ungestört auf seinem heimatlichen Boden - Spruch des Herrn -; es kann ihn bebauen und auf ihm wohnen.
12 ησχυνθη η μητηρ υμων σφοδρα μητηρ επ' αγαθα εσχατη εθνων ερημος	12 Auch zu Zidkija, dem König von Juda, redete ich ganz in diesem Sinn: Beugt euren Nacken unter das Joch des Königs von Babel und seid ihm und seinem Volk untertan; dann bleibt ihr am Leben.
13 απο οργης κυριου ου κατοικηθησεται και εσται εις αφανισμον πασα και πας ο διοδευων δια βαβυλωνος σκυθρωπασει και συριουσιν επι πασαν την πληγην αυτης	13 Warum sollt ihr, du und dein Volk, durch Schwert, Hunger und Pest umkommen, wie der Herr dem Volk, das dem König von Babel nicht untertan sein will, angedroht hat?
14 παραταξασθε επι βαβυλωνα κυκλω παντες τεινοντες τοξον τοξευσατε επ' αυτην μη φεισησθε επι τοις τοξευμασιν υμων	14 Hört nicht auf die Reden der Propheten, die zu euch sagen: Ihr sollt dem König von Babel nicht untertan sein. Denn was sie euch weissagen, ist Lüge.
15 κατακροτησατε επ' αυτην παρελυθησαν αι χειρες αυτης επεσαν αι επαλξεις αυτης και κατεσκαφη το τειχος αυτης οτι εκδικησις παρα θεου εστιν εκδικειτε επ' αυτην καθως εποιησεν ποιησατε αυτη	15 Ich habe sie nicht gesandt - Spruch des Herrn -; darum ist es Lüge, wenn sie in meinem Namen weissagen; die Folge wird sein, dass ich euch verstoße und dass ihr zugrunde geht, ihr und die Propheten, die euch weissagen.
16 εξολεθρευσατε σπερμα εκ βαβυλωνος κατεχοντα δρεπανον εν καιρω θερισμου απο προσωπου μαχαιρας ελληνικης εκαστος εις τον λαον αυτου αποστρεψουσιν και εκαστος εις την γην αυτου φευξεται	16 Zu den Priestern und dem ganzen Volk sagte ich: So spricht der Herr: Hört nicht auf die Reden eurer Propheten, die euch weissagen: Die Geräte des Hauses des Herrn werden aus Babel zurückgebracht werden, und zwar bald. Denn was sie euch weissagen, ist Lüge.
17 προβατον πλανωμενον ισραηλ λεοντες εξωσαν αυτον ο πρωτος εφαγεν αυτον βασιλευς ασσουρ και ουτος υστερον τα οστα αυτου βασιλευς βαβυλωνος	17 Hört nicht auf sie! Seid dem König von Babel untertan; dann bleibt ihr am Leben. Warum soll diese Stadt ein Trümmerhaufen werden?
18 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ιδου εγω εκδικω επι τον βασιλεα βαβυλωνος και επι την γην αυτου καθως εξεδικησα επι τον βασιλεα ασσουρ	18 Wenn sie Propheten sind und das Wort des Herrn wirklich bei ihnen ist, so mögen sie doch den Herrn der Heere bestürmen, dass die Geräte, die noch im Haus des Herrn, im Palast des Königs von Juda und in Jerusalem verblieben sind, nicht auch nach Babel kommen.
19 και αποκαταστησω τον ισραηλ εις την νομην αυτου και νεμησεται εν τω καρμηλω και εν ορει εφραιμ και εν τω γαλααδ και πλησθησεται η ψυχη αυτου	19 Denn so spricht der Herr der Heere über die Säulen, das Eherne Meer, die fahrbaren Gestelle und den Rest der in dieser Stadt noch verbliebenen Geräte,
20 εν ταις ημεραις εκειναις και εν τω καιρω εκεινω ζητησουσιν την αδικιαν ισραηλ και ουχ υπαρξει και τας αμαρτιας ιουδα και ου μη ευρεθωσιν οτι ιλεως εσομαι τοις υπολελειμμενοις επι της γης λεγει κυριος	20 die Nebukadnezzar, der König von Babel, nicht mitgenommen hat, als er Jojachin, den Sohn Jojakims, den König von Juda, aus Jerusalem nach Babel verschleppte samt allen Vornehmen Judas und Jerusalems:
21 πικρως επιβηθι επ' αυτην και επι τους κατοικουντας επ' αυτην εκδικησον μαχαιρα και αφανισον λεγει κυριος και ποιει κατα παντα οσα εντελλομαι σοι	21 Ja, so spricht der Herr der Heere, der Gott Israels, über die Geräte, die im Haus des Herrn, im Palast des Königs von Juda und in Jerusalem verblieben sind:
22 φωνη πολεμου και συντριβη μεγαλη εν γη χαλδαιων	22 Nach Babel werden sie gebracht und dort bleiben sie bis zu dem Tag, an dem ich mich ihrer annehme - Spruch des Herrn - und sie wieder an diesen Ort heraufbringe.
23 πως συνεκλασθη και συνετριβη η σφυρα πασης της γης πως εγενηθη εις αφανισμον βαβυλων εν εθνεσιν
24 επιθησονται σοι και αλωση ω βαβυλων και ου γνωση ευρεθης και ελημφθης οτι τω κυριω αντεστης
25 ηνοιξεν κυριος τον θησαυρον αυτου και εξηνεγκεν τα σκευη οργης αυτου οτι εργον τω κυριω θεω εν γη χαλδαιων
26 οτι εληλυθασιν οι καιροι αυτης ανοιξατε τας αποθηκας αυτης ερευνησατε αυτην ως σπηλαιον και εξολεθρευσατε αυτην μη γενεσθω αυτης καταλειμμα
27 αναξηρανατε αυτης παντας τους καρπους και καταβητωσαν εις σφαγην ουαι αυτοις οτι ηκει η ημερα αυτων και καιρος εκδικησεως αυτων
28 φωνη φευγοντων και ανασωζομενων εκ γης βαβυλωνος του αναγγειλαι εις σιων την εκδικησιν παρα κυριου θεου ημων
29 παραγγειλατε επι βαβυλωνα πολλοις παντι εντεινοντι τοξον παρεμβαλετε επ' αυτην κυκλοθεν μη εστω αυτης ανασωζομενος ανταποδοτε αυτη κατα τα εργα αυτης κατα παντα οσα εποιησεν ποιησατε αυτη οτι προς τον κυριον αντεστη θεον αγιον του ισραηλ
30 δια τουτο πεσουνται οι νεανισκοι αυτης εν ταις πλατειαις αυτης και παντες οι ανδρες οι πολεμισται αυτης ριφησονται ειπεν κυριος
31 ιδου εγω επι σε την υβριστριαν λεγει κυριος οτι ηκει η ημερα σου και ο καιρος εκδικησεως σου
32 και ασθενησει η υβρις σου και πεσειται και ουκ εσται ο ανιστων αυτην και αναψω πυρ εν τω δρυμω αυτης και καταφαγεται παντα τα κυκλω αυτης
33 ταδε λεγει κυριος καταδεδυναστευνται οι υιοι ισραηλ και οι υιοι ιουδα αμα παντες οι αιχμαλωτευσαντες αυτους κατεδυναστευσαν αυτους οτι ουκ ηθελησαν εξαποστειλαι αυτους
34 και ο λυτρουμενος αυτους ισχυρος κυριος παντοκρατωρ ονομα αυτω κρισιν κρινει προς τους αντιδικους αυτου οπως εξαρη την γην και παροξυνει τοις κατοικουσι βαβυλωνα
35 μαχαιραν επι τους χαλδαιους και επι τους κατοικουντας βαβυλωνα και επι τους μεγιστανας αυτης και επι τους συνετους αυτης
36 μαχαιραν επι τους μαχητας αυτης και παραλυθησονται
37 μαχαιραν επι τους ιππους αυτων και επι τα αρματα αυτων μαχαιραν επι τους μαχητας αυτων και επι τον συμμικτον τον εν μεσω αυτης και εσονται ωσει γυναικες μαχαιραν επι τους θησαυρους αυτης και διασκορπισθησονται
38 επι τω υδατι αυτης επεποιθει και καταισχυνθησονται οτι γη των γλυπτων εστιν και εν ταις νησοις ου κατεκαυχωντο
39 δια τουτο κατοικησουσιν ινδαλματα εν ταις νησοις και κατοικησουσιν εν αυτη θυγατερες σειρηνων ου μη κατοικηθη ουκετι εις τον αιωνα
40 καθως κατεστρεψεν ο θεος σοδομα και γομορρα και τας ομορουσας αυταις ειπεν κυριος ου μη κατοικηση εκει ανθρωπος και ου μη παροικηση εκει υιος ανθρωπου
41 ιδου λαος ερχεται απο βορρα και εθνος μεγα και βασιλεις πολλοι εξεγερθησονται απ' εσχατου της γης
42 τοξον και εγχειριδιον εχοντες ιταμος εστιν και ου μη ελεηση φωνη αυτων ως θαλασσα ηχησει εφ' ιπποις ιππασονται παρεσκευασμενοι ωσπερ πυρ εις πολεμον προς σε θυγατερ βαβυλωνος
43 ηκουσεν βασιλευς βαβυλωνος την ακοην αυτων και παρελυθησαν αι χειρες αυτου θλιψις κατεκρατησεν αυτου ωδινες ως τικτουσης
44 ιδου ωσπερ λεων αναβησεται απο του ιορδανου εις τοπον αιθαμ οτι ταχεως εκδιωξω αυτους απ' αυτης και παντα νεανισκον επ' αυτην επιστησω οτι τις ωσπερ εγω και τις αντιστησεται μοι και τις ουτος ποιμην ος στησεται κατα προσωπον μου
45 δια τουτο ακουσατε την βουλην κυριου ην βεβουλευται επι βαβυλωνα και λογισμους αυτου ους ελογισατο επι τους κατοικουντας χαλδαιους εαν μη διαφθαρη τα αρνια των προβατων αυτων εαν μη αφανισθη νομη απ' αυτων
46 οτι απο φωνης αλωσεως βαβυλωνος σεισθησεται η γη και κραυγη εν εθνεσιν ακουσθησεται .