ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 57

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 ιδετε ως ο δικαιος απωλετο και ουδεις εκδεχεται τη καρδια και ανδρες δικαιοι αιρονται και ουδεις κατανοει απο γαρ προσωπου αδικιας ηρται ο δικαιος	1 Le juste disparaît mais personne n’y fait attention, les hommes fidèles sont emportés, et personne ne voit que c’est pour leur épargner des malheurs:
2 εσται εν ειρηνη η ταφη αυτου ηρται εκ του μεσου	2 ils sont entrés dans la paix. Ceux qui suivent le droit chemin se couchent en paix.
3 υμεις δε προσαγαγετε ωδε υιοι ανομοι σπερμα μοιχων και πορνης	3 Mais vous, les fils de la sorcière, approchez ici, enfants d’adultères et de prostituées!
4 εν τινι ενετρυφησατε και επι τινα ηνοιξατε το στομα υμων και επι τινα εχαλασατε την γλωσσαν υμων ουχ υμεις εστε τεκνα απωλειας σπερμα ανομον	4 De qui vous moquez-vous? Contre qui ouvrez-vous la bouche? À qui tirez-vous la langue? Vous êtes nés dans l’infidélité, vous n’êtes qu’une race de menteurs.
5 οι παρακαλουντες επι τα ειδωλα υπο δενδρα δασεα σφαζοντες τα τεκνα αυτων εν ταις φαραγξιν ανα μεσον των πετρων	5 Vous vous excitez sous vos arbres sacrés, et sous tout arbre vert; vous égorgez des enfants dans les ravins et dans les fentes des rochers.
6 εκεινη σου η μερις ουτος σου ο κληρος κακεινοις εξεχεας σπονδας κακεινοις ανηνεγκας θυσιας επι τουτοις ουν ουκ οργισθησομαι	6 Vous choisissez les pierres lisses du torrent, ce sont elles vos dieux. Sur elles vous versez des libations, et vous leur présentez vos offrandes. Pensez-vous que je sois satisfait de cela?
7 επ' ορος υψηλον και μετεωρον εκει σου η κοιτη κακει ανεβιβασας θυσιας	7 Tu as installé ton lit sur une hauteur, et tu es montée là-haut pour offrir le sacrifice.
8 και οπισω των σταθμων της θυρας σου εθηκας μνημοσυνα σου ωου οτι εαν απ' εμου αποστης πλειον τι εξεις ηγαπησας τους κοιμωμενους μετα σου	8 Tu as placé ton idole derrière les montants de la porte, loin de moi, tu t’es déshabillée, puis tu es montée sur ton lit, pour te livrer à tes excès. Tu as bien profité de ceux dont tu aimes la couche et dont tu admires les idoles.
9 και επληθυνας την πορνειαν σου μετ' αυτων και πολλους εποιησας τους μακραν απο σου και απεστειλας πρεσβεις υπερ τα ορια σου και απεστρεψας και εταπεινωθης εως αδου	9 Tu as couru vers Mélek avec des offrandes d’huile, tu lui as offert des parfums en abondance, tu as envoyé des messagers, très loin - ces enfants que tu as envoyés au séjour des morts.
10 ταις πολυοδιαις σου εκοπιασας και ουκ ειπας παυσομαι ενισχυουσα οτι επραξας ταυτα δια τουτο ου κατεδεηθης μου	10 Tu étais fatiguée d’une si longue route, et pourtant tu n’as jamais dit: “Ça suffit.” Mais non, tu retrouvais ta force et tu continuais de plus belle.
11 συ τινα ευλαβηθεισα εφοβηθης και εψευσω με και ουκ εμνησθης μου ουδε ελαβες με εις την διανοιαν ουδε εις την καρδιαν σου καγω σε ιδων παρορω και εμε ουκ εφοβηθης	11 Étais-tu donc sans crainte ni respect, pour trahir de la sorte? Tu m’as oublié, tu n’as pas prêté attention. Je me taisais, je fermais les yeux, c’est pourquoi tu n’avais pas peur de moi!
12 καγω απαγγελω την δικαιοσυνην μου και τα κακα σου α ουκ ωφελησουσιν σε	12 Mais moi, je vais dénoncer ta belle conduite et ces œuvres qui ne t’ont servi de rien.
13 οταν αναβοησης εξελεσθωσαν σε εν τη θλιψει σου τουτους γαρ παντας ανεμος λημψεται και αποισει καταιγις οι δε αντεχομενοι μου κτησονται γην και κληρονομησουσιν το ορος το αγιον μου	13 Crie donc, on verra si tes idoles te délivrent. Le vent les emportera toutes, un souffle les fera disparaître. Mais celui qui s’abrite en moi, possèdera la terre, ma montagne sainte sera son héritage.
14 και ερουσιν καθαρισατε απο προσωπου αυτου οδους και αρατε σκωλα απο της οδου του λαου μου	14 Alors on dira: “Défrichez! Défrichez! Tracez une route! Enlevez les obstacles sur la route de mon peuple!”
15 ταδε λεγει κυριος ο υψιστος ο εν υψηλοις κατοικων τον αιωνα αγιος εν αγιοις ονομα αυτω κυριος υψιστος εν αγιοις αναπαυομενος και ολιγοψυχοις διδους μακροθυμιαν και διδους ζωην τοις συντετριμμενοις την καρδιαν	15 Car voici ce que dit le Très-Haut, le Très-Grand, celui qui demeure et dont le Nom est saint: Je suis saint et je réside dans les hauteurs, mais je suis proche de l’homme contrit et humble d’esprit. Je fais revivre l’esprit des humbles et les cœurs brisés.
16 ουκ εις τον αιωνα εκδικησω υμας ουδε δια παντος οργισθησομαι υμιν πνευμα γαρ παρ' εμου εξελευσεται και πνοην πασαν εγω εποιησα	16 Je ne discuterai pas toujours, et ma colère ne sera pas sans fin; sinon les esprits se décourageraient, ces pauvres vivants que j’ai faits.
17 δι' αμαρτιαν βραχυ τι ελυπησα αυτον και επαταξα αυτον και απεστρεψα το προσωπον μου απ' αυτου και ελυπηθη και επορευθη στυγνος εν ταις οδοις αυτου	17 Il courait après l’argent malhonnête, aussi me suis-je mis en colère: je l’ai frappé, et dans ma colère je lui ai caché ma face. Car lui, le rebelle, il ne faisait que suivre la pente de son cœur.
18 τας οδους αυτου εωρακα και ιασαμην αυτον και παρεκαλεσα αυτον και εδωκα αυτω παρακλησιν αληθινην	18 Et j’ai vu sa conduite. Pourtant je le guérirai et je le guiderai, je lui donnerai le réconfort. Et tous les siens qui sont en deuil,
19 ειρηνην επ' ειρηνην τοις μακραν και τοις εγγυς ουσιν και ειπεν κυριος ιασομαι αυτους	19 je ferai naître la louange sur leurs lèvres. Paix! paix pour celui qui est loin comme pour celui qui est proche, dit Yahvé, je le guérirai!
20 οι δε αδικοι ουτως κλυδωνισθησονται και αναπαυσασθαι ου δυνησονται	20 Mais les méchants sont une mer dérangée qui ne peut se calmer, dont les eaux rejettent de la vase et de la boue:
21 ουκ εστιν χαιρειν τοις ασεβεσιν ειπεν κυριος ο θεος	21 Il n’y a pas de paix pour les méchants, dit mon Dieu.