ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 40

LXX	JERUSALEM
1 παρακαλειτε παρακαλειτε τον λαον μου λεγει ο θεος	1 "Consolez, consolez mon peuple, dit votre Dieu,
2 ιερεις λαλησατε εις την καρδιαν ιερουσαλημ παρακαλεσατε αυτην οτι επλησθη η ταπεινωσις αυτης λελυται αυτης η αμαρτια οτι εδεξατο εκ χειρος κυριου διπλα τα αμαρτηματα αυτης	2 parlez au coeur de Jérusalem et criez-lui que son service est accompli, que sa faute est expiée, qu'ellea reçu de la main de Yahvé double punition pour tous ses péchés."
3 φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους του θεου ημων	3 Une voix crie: "Dans le désert, frayez le chemin de Yahvé; dans la steppe, aplanissez une route pournotre Dieu.
4 πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ορος και βουνος ταπεινωθησεται και εσται παντα τα σκολια εις ευθειαν και η τραχεια εις πεδια	4 Que toute vallée soit comblée, toute montagne et toute colline abaissées, que les lieux accidentés sechangent en plaine et les escarpements en large vallée;
5 και οφθησεται η δοξα κυριου και οψεται πασα σαρξ το σωτηριον του θεου οτι κυριος ελαλησεν	5 alors la gloire de Yahvé se révélera et toute chair, d'un coup, la verra, car la bouche de Yahvé aparlé."
6 φωνη λεγοντος βοησον και ειπα τι βοησω πασα σαρξ χορτος και πασα δοξα ανθρωπου ως ανθος χορτου	6 Une voix dit: "Crie", et je dis: "Que crierai-je" -- "Toute chair est de l'herbe et toute sa grâce estcomme la fleur des champs.
7 εξηρανθη ο χορτος και το ανθος εξεπεσεν	7 L'herbe se dessèche, la fleur se fane, quand le souffle de Yahvé passe sur elles; (oui, le peuple, c'estde l'herbe)
8 το δε ρημα του θεου ημων μενει εις τον αιωνα	8 l'herbe se dessèche, la fleur se fane, mais la parole de notre Dieu subsiste à jamais."
9 επ' ορος υψηλον αναβηθι ο ευαγγελιζομενος σιων υψωσον τη ισχυι την φωνην σου ο ευαγγελιζομενος ιερουσαλημ υψωσατε μη φοβεισθε ειπον ταις πολεσιν ιουδα ιδου ο θεος υμων	9 Monte sur une haute montagne, messagère de Sion; élève et force la voix, messagère de Jérusalem;élève la voix, ne crains pas, dis aux villes de Juda: "Voici votre Dieu!"
10 ιδου κυριος μετα ισχυος ερχεται και ο βραχιων μετα κυριειας ιδου ο μισθος αυτου μετ' αυτου και το εργον εναντιον αυτου	10 Voici le Seigneur Yahvé qui vient avec puissance, son bras assure son autorité; voici qu'il porte aveclui sa récompense, et son salaire devant lui.
11 ως ποιμην ποιμανει το ποιμνιον αυτου και τω βραχιονι αυτου συναξει αρνας και εν γαστρι εχουσας παρακαλεσει	11 Tel un berger il fait paître son troupeau, de son bras il rassemble les agneaux, il les porte sur sonsein, il conduit doucement les brebis mères.
12 τις εμετρησεν τη χειρι το υδωρ και τον ουρανον σπιθαμη και πασαν την γην δρακι τις εστησεν τα ορη σταθμω και τας ναπας ζυγω	12 Qui a mesuré dans le creux de sa main l'eau de la mer, évalué à l'empan les dimensions du ciel, jaugéau boisseau la poussière de la terre, pesé les montagnes à la balance et les collines sur des plateaux?
13 τις εγνω νουν κυριου και τις αυτου συμβουλος εγενετο ος συμβιβα αυτον	13 Qui a dirigé l'esprit de Yahvé, et, homme de conseil, a su l'instruire?
14 η προς τινα συνεβουλευσατο και συνεβιβασεν αυτον η τις εδειξεν αυτω κρισιν η οδον συνεσεως τις εδειξεν αυτω	14 Qui a-t-il consulté qui lui fasse comprendre, qui l'instruise dans les sentiers du jugement, qui luienseigne la connaissance et lui fasse connaître la voie de l'intelligence?
15 ει παντα τα εθνη ως σταγων απο καδου και ως ροπη ζυγου ελογισθησαν και ως σιελος λογισθησονται	15 Voici! les nations sont comme une goutte d'eau au bord d'un seau, on en tient compte comme d'unemiette sur une balance. Voici! les îles pèsent comme un grain de poussière.
16 ο δε λιβανος ουχ ικανος εις καυσιν και παντα τα τετραποδα ουχ ικανα εις ολοκαρπωσιν	16 Le Liban ne suffirait pas à entretenir le feu, et sa faune ne suffirait pas pour l'holocauste.
17 και παντα τα εθνη ως ουδεν εισι και εις ουθεν ελογισθησαν	17 Toutes les nations sont comme rien devant lui, il les tient pour néant et vide.
18 τινι ωμοιωσατε κυριον και τινι ομοιωματι ωμοιωσατε αυτον	18 A qui comparer Dieu, et quelle image pourriez-vous en fournir?
19 μη εικονα εποιησεν τεκτων η χρυσοχοος χωνευσας χρυσιον περιεχρυσωσεν αυτον ομοιωμα κατεσκευασεν αυτον	19 Un artisan coule l'idole, un orfèvre la recouvre d'or, il fond des chaînes d'argent.
20 ξυλον γαρ ασηπτον εκλεγεται τεκτων και σοφως ζητει πως στησει αυτου εικονα και ινα μη σαλευηται	20 Celui qui fait une offrande de pauvre choisit un bois qui ne pourrit pas, se met en quête d'un habileartisan pour ériger une idole qui ne vacille pas.
21 ου γνωσεσθε ουκ ακουσεσθε ουκ ανηγγελη εξ αρχης υμιν ουκ εγνωτε τα θεμελια της γης	21 Ne le saviez-vous pas? Ne l'entendiez-vous pas dire? Ne vous l'avait-on pas annoncé dès l'origine?N'avez-vous pas compris la fondation de la terre?
22 ο κατεχων τον γυρον της γης και οι ενοικουντες εν αυτη ως ακριδες ο στησας ως καμαραν τον ουρανον και διατεινας ως σκηνην κατοικειν	22 Il trône au-dessus du cercle de la terre dont les habitants sont comme des sauterelles, il tend les cieuxcomme une toile, les déploie comme une tente où l'on habite.
23 ο διδους αρχοντας εις ουδεν αρχειν την δε γην ως ουδεν εποιησεν	23 Il réduit à rien les princes, il fait les juges de la terre semblables au néant.
24 ου γαρ μη σπειρωσιν ουδε μη φυτευσωσιν ουδε μη ριζωθη εις την γην η ριζα αυτων επνευσεν επ' αυτους και εξηρανθησαν και καταιγις ως φρυγανα αναλημψεται αυτους	24 A peine ont-ils été plantés, à peine semés, à peine leur tige s'est-elle enracinée en terre, qu'il soufflesur eux, et ils se dessèchent, la tempête les emporte comme la bale.
25 νυν ουν τινι με ωμοιωσατε και υψωθησομαι ειπεν ο αγιος	25 A qui me comparerez-vous, dont je sois l'égal? Dit le Saint.
26 αναβλεψατε εις υψος τους οφθαλμους υμων και ιδετε τις κατεδειξεν παντα ταυτα ο εκφερων κατα αριθμον τον κοσμον αυτου παντας επ' ονοματι καλεσει απο πολλης δοξης και εν κρατει ισχυος ουδεν σε ελαθεν	26 Levez les yeux là-haut et voyez: Qui a créé ces astres? Il déploie leur armée en bon ordre, il lesappelle tous par leur nom. Sa vigueur est si grande et telle est sa force que pas un ne manque.
27 μη γαρ ειπης ιακωβ και τι ελαλησας ισραηλ απεκρυβη η οδος μου απο του θεου και ο θεος μου την κρισιν αφειλεν και απεστη	27 Pourquoi dis-tu, Jacob, et répètes-tu, Israël: "Ma voie est cachée à Yahvé, et mon droit échappe àmon Dieu?"
28 και νυν ουκ εγνως ει μη ηκουσας θεος αιωνιος ο θεος ο κατασκευασας τα ακρα της γης ου πεινασει ουδε κοπιασει ουδε εστιν εξευρεσις της φρονησεως αυτου	28 Ne le sais-tu pas? Ne l'as-tu pas entendu dire? Yahvé est un Dieu éternel, créateur des extrémités dela terre. Il ne se fatigue ni ne se lasse, insondable est son intelligence.
29 διδους τοις πεινωσιν ισχυν και τοις μη οδυνωμενοις λυπην	29 Il donne la force à celui qui est fatigué, à celui qui est sans vigueur il prodigue le réconfort.
30 πεινασουσιν γαρ νεωτεροι και κοπιασουσιν νεανισκοι και εκλεκτοι ανισχυες εσονται	30 Les adolescents se fatiguent et s'épuisent, les jeunes ne font que chanceler,
31 οι δε υπομενοντες τον θεον αλλαξουσιν ισχυν πτεροφυησουσιν ως αετοι δραμουνται και ου κοπιασουσιν βαδιουνται και ου πεινασουσιν	31 mais ceux qui espèrent en Yahvé renouvellent leur force, ils déploient leurs ailes comme des aigles,ils courent sans s'épuiser, ils marchent sans se fatiguer.