1 - | 1 La cattiva fama porterà vergogna e biasimo: tale è la sorte del peccatore che simula. |
2 μη επαρης σεαυτον εν βουλη ψυχης σου ινα μη διαρπαγη ως ταυρος η ψυχη σου | 2 Non eccedere nelle smanie della passione, che abbatte la tua forza come un toro; |
3 τα φυλλα σου καταφαγεσαι και τους καρπους σου απολεσεις και αφησεις σεαυτον ως ξυλον ξηρον | 3 divora le tue foglie e devasta i tuoi frutti, per lasciarti come albero avvizzito. |
4 ψυχη πονηρα απολει τον κτησαμενον αυτην και επιχαρμα εχθρων ποιησει αυτον | 4 La passione sfrenata rovina chi la possiede e lo rende ridicolo ai suoi nemici. |
5 λαρυγξ γλυκυς πληθυνει φιλους αυτου και γλωσσα ευλαλος πληθυνει ευπροσηγορα | 5 Il parlare dolce moltiplica gli amici e la lingua affabile trova accoglienza. |
6 οι ειρηνευοντες σοι εστωσαν πολλοι οι δε συμβουλοι σου εις απο χιλιων | 6 Siano molti in pace con te, ma tuoi consiglieri, uno su mille. |
7 ει κτασαι φιλον εν πειρασμω κτησαι αυτον και μη ταχυ εμπιστευσης αυτω | 7 Prima di farti un amico, mettilo alla prova, non confidarti subito con lui. |
8 εστιν γαρ φιλος εν καιρω αυτου και ου μη παραμεινη εν ημερα θλιψεως σου | 8 C'è chi è amico quando gli conviene, ma non resiste nel giorno della disgrazia. |
9 και εστιν φιλος μετατιθεμενος εις εχθραν και μαχην ονειδισμου σου αποκαλυψει | 9 C'è l'amico che diventa nemico e svela agli altri i vostri litigi. |
10 και εστιν φιλος κοινωνος τραπεζων και ου μη παραμεινη εν ημερα θλιψεως σου | 10 C'è l'amico compagno dei banchetti, che si dilegua nella tribolazione. |
11 και εν τοις αγαθοις σου εσται ως συ και επι τους οικετας σου παρρησιασεται | 11 Nella tua prosperità si sentirà come te, comanderà anche ai tuoi servi. |
12 εαν ταπεινωθης εσται κατα σου και απο του προσωπου σου κρυβησεται | 12 Se sei sfortunato, lui sarà contro di te e non si farà più vedere da te. |
13 απο των εχθρων σου διαχωρισθητι και απο των φιλων σου προσεχε | 13 Rimani lontano dai nemici, sii circospetto anche con gli amici. |
14 φιλος πιστος σκεπη κραταια ο δε ευρων αυτον ευρεν θησαυρον | 14 L'amico fedele è solido rifugio, chi lo trova trova un tesoro. |
15 φιλου πιστου ουκ εστιν ανταλλαγμα και ουκ εστιν σταθμος της καλλονης αυτου | 15 L'amico fedele non ha prezzo, non c'è misura per il suo valore. |
16 φιλος πιστος φαρμακον ζωης και οι φοβουμενοι κυριον ευρησουσιν αυτον | 16 L'amico fedele è medicina che dà vita, lo troveranno quanti temono il Signore. |
17 ο φοβουμενος κυριον ευθυνει φιλιαν αυτου οτι κατ' αυτον ουτως και ο πλησιον αυτου | 17 Chi teme il Signore è cauto nelle sue amicizie: come è lui, tali saranno i suoi amici. |
18 τεκνον εκ νεοτητος σου επιλεξαι παιδειαν και εως πολιων ευρησεις σοφιαν | 18 Figlio, fin da giovane ricerca l'istruzione e fino alla vecchiaia troverai sapienza. |
19 ως ο αροτριων και ο σπειρων προσελθε αυτη και αναμενε τους αγαθους καρπους αυτης εν γαρ τη εργασια αυτης ολιγον κοπιασεις και ταχυ φαγεσαι των γενηματων αυτης | 19 Avvicinati ad essa come chi ara e semina, e attendi poi i suoi buoni frutti; con poca fatica la coltiverai e mangerai presto le sue primizie. |
20 ως τραχεια εστιν σφοδρα τοις απαιδευτοις και ουκ εμμενει εν αυτη ακαρδιος | 20 La sapienza è difficile per gli ignoranti, l'insensato non vi si applica. |
21 ως λιθος δοκιμασιας ισχυρος εσται επ' αυτω και ου χρονιει απορριψαι αυτην | 21 E' pietra pesante che spossa la sua forza, fa presto a scrollarsela d'addosso. |
22 σοφια γαρ κατα το ονομα αυτης εστιν και ου πολλοις εστιν φανερα | 22 La sapienza è come vuole il suo nome: non si manifesta a molti. |
23 ακουσον τεκνον και εκδεξαι γνωμην μου και μη απαναινου την συμβουλιαν μου | 23 Ascolta, figlio, ti mostrerò il mio pensiero, non rifiutare il mio consiglio. |
24 και εισενεγκον τους ποδας σου εις τας πεδας αυτης και εις τον κλοιον αυτης τον τραχηλον σου | 24 Introduci i piedi nei suoi ceppi ed il collo nei suoi lacci. |
25 υποθες τον ωμον σου και βασταξον αυτην και μη προσοχθισης τοις δεσμοις αυτης | 25 Abbassa le tue spalle per caricartela, non infastidirti per i suoi legami. |
26 εν παση ψυχη σου προσελθε αυτη και εν ολη δυναμει σου συντηρησον τας οδους αυτης | 26 Avvicìnati ad essa con tutto l'animo, con tutta la forza osserva le sue vie. |
27 εξιχνευσον και ζητησον και γνωσθησεται σοι και εγκρατης γενομενος μη αφης αυτην | 27 Ricerca le sue tracce e si farà conoscere, una volta afferrata non l'abbandonare. |
28 επ' εσχατων γαρ ευρησεις την αναπαυσιν αυτης και στραφησεται σοι εις ευφροσυνην | 28 Alla fine otterrai il suo riposo, si muterà per te in godimento. |
29 και εσονται σοι αι πεδαι εις σκεπην ισχυος και οι κλοιοι αυτης εις στολην δοξης | 29 I suoi ceppi saranno robusta difesa, i suoi collari una veste sontuosa. |
30 κοσμος γαρ χρυσεος εστιν επ' αυτης και οι δεσμοι αυτης κλωσμα υακινθινον | 30 Essa porta un paludamento d'oro, i suoi ceppi son fili di porpora. |
31 στολην δοξης ενδυση αυτην και στεφανον αγαλλιαματος περιθησεις σεαυτω | 31 L'indosserai come veste sontuosa, la cingerai come corona d'allegrezza. |
32 εαν θελης τεκνον παιδευθηση και εαν επιδως την ψυχην σου πανουργος εση | 32 Se vuoi, o figlio, puoi essere istruito, se ti ci dedichi diventerai perspicace; |
33 εαν αγαπησης ακουειν εκδεξη και εαν κλινης το ους σου σοφος εση | 33 se ti piace ascoltare, apprenderai, se apri il tuo orecchio, diventerai sapiente. |
34 εν πληθει πρεσβυτερων στηθι και τις σοφος αυτω προσκολληθητι | 34 Stai dove ci sono molti anziani, attàccati alla loro sapienza. |
35 πασαν διηγησιν θειαν θελε ακροασθαι και παροιμιαι συνεσεως μη εκφευγετωσαν σε | 35 Ascolta volentieri ogni discorso divino, non ti sfuggano i proverbi della sapienza. |
36 εαν ιδης συνετον ορθριζε προς αυτον και βαθμους θυρων αυτου εκτριβετω ο πους σου | 36 Se vedi un sapiente, avvicinalo di buon mattino, il tuo piede pesti sempre la sua soglia. |
37 διανοου εν τοις προσταγμασιν κυριου και εν ταις εντολαις αυτου μελετα δια παντος αυτος στηριει την καρδιαν σου και η επιθυμια της σοφιας δοθησεται σοι | 37 Medita i comandamenti del Signore, òccupati sempre dei suoi precetti. Egli renderà forte il tuo cuore, ti sarà data la sapienza che desideri. |