ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 36

LXX	VULGATA
1 ελεησον ημας δεσποτα ο θεος παντων και επιβλεψον και επιβαλε τον φοβον σου επι παντα τα εθνη	1 Miserere nostri, Deus omnium, et respice nos, et ostende nobis lucem miserationum tuarum :
2 επαρον την χειρα σου επι εθνη αλλοτρια και ιδετωσαν την δυναστειαν σου	2 et immitte timorem tuum super gentes quæ non exquisierunt te, ut cognoscant quia non est deus nisi tu, et enarrent magnalia tua.
3 ωσπερ ενωπιον αυτων ηγιασθης εν ημιν ουτως ενωπιον ημων μεγαλυνθειης εν αυτοις	3 Alleva manum tuam super gentes alienas, ut videant potentiam tuam.
4 και επιγνωτωσαν σε καθαπερ και ημεις επεγνωμεν οτι ουκ εστιν θεος πλην σου κυριε	4 Sicut enim in conspectu eorum sanctificatus es in nobis, sic in conspectu nostro magnificaberis in eis :
5 εγκαινισον σημεια και αλλοιωσον θαυμασια δοξασον χειρα και βραχιονα δεξιον	5 ut cognoscant te, sicut et nos cognovimus quoniam non est deus præter te, Domine.
6 εγειρον θυμον και εκχεον οργην εξαρον αντιδικον και εκτριψον εχθρον	6 Innova signa, et immuta mirabilia.
7 σπευσον καιρον και μνησθητι ορκισμου και εκδιηγησασθωσαν τα μεγαλεια σου	7 Glorifica manum et brachium dextrum.
8 εν οργη πυρος καταβρωθητω ο σωζομενος και οι κακουντες τον λαον σου ευροισαν απωλειαν	8 Excita furorem, et effunde iram.
9 συντριψον κεφαλας αρχοντων εχθρων λεγοντων ουκ εστιν πλην ημων	9 Tolle adversarium, et afflige inimicum.
10 συναγαγε πασας φυλας ιακωβ και κατακληρονομησον αυτους καθως απ' αρχης	10 Festina tempus, et memento finis, ut enarrent mirabilia tua.
11 ελεησον λαον κυριε κεκλημενον επ' ονοματι σου και ισραηλ ον πρωτογονω ωμοιωσας	11 In ira flammæ devoretur qui salvatur : et qui pessimant plebem tuam inveniant perditionem.
12 οικτιρησον πολιν αγιασματος σου ιερουσαλημ τοπον καταπαυματος σου	12 Contere caput principum inimicorum, dicentium : Non est alius præter nos.
13 πλησον σιων αρεταλογιας σου και απο της δοξης σου τον λαον σου	13 Congrega omnes tribus Jacob, ut cognoscant quia non est deus nisi tu, et enarrent magnalia tua, et hæreditabis eos sicut ab initio.
14 δος μαρτυριον τοις εν αρχη κτισμασιν σου και εγειρον προφητειας τας επ' ονοματι σου	14 Miserere plebi tuæ, super quam invocatum est nomen tuum, et Israël quem coæquasti primogenito tuo.
15 δος μισθον τοις υπομενουσιν σε και οι προφηται σου εμπιστευθητωσαν	15 Miserere civitati sanctificationis tuæ, Jerusalem, civitati requiei tuæ.
16 εισακουσον κυριε δεησεως των ικετων σου κατα την ευλογιαν ααρων περι του λαου σου	16 Reple Sion inenarrabilibus verbis tuis, et gloria tua populum tuum.
17 και γνωσονται παντες οι επι της γης οτι κυριος ει ο θεος των αιωνων	17 Da testimonium his qui ab initio creaturæ tuæ sunt, et suscita prædicationes quas locuti sunt in nomine tuo prophetæ priores.
18 παν βρωμα φαγεται κοιλια εστιν δε βρωμα βρωματος καλλιον	18 Da mercedem sustinentibus te, ut prophetæ tui fideles inveniantur : et exaudi orationes servorum tuorum,
19 φαρυγξ γευεται βρωματα θηρας ουτως καρδια συνετη λογους ψευδεις	19 secundum benedictionem Aaron de populo tuo : et dirige nos in viam justitiæ, et sciant omnes qui habitant terram quia tu es Deus conspector sæculorum.
20 καρδια στρεβλη δωσει λυπην και ανθρωπος πολυπειρος ανταποδωσει αυτω	20 Omnem escam manducabit venter : et est cibus cibo melior.
21 παντα αρρενα επιδεξεται γυνη εστιν δε θυγατηρ θυγατρος κρεισσων	21 Fauces contingunt cibum feræ, et cor sensatum verba mendacia.
22 καλλος γυναικος ιλαρυνει προσωπον και υπερ πασαν επιθυμιαν ανθρωπου υπεραγει	22 Cor pravum dabit tristitiam, et homo peritus resistet illi.
23 ει εστιν επι γλωσσης αυτης ελεος και πραυτης ουκ εστιν ο ανηρ αυτης καθ' υιους ανθρωπων	23 Omnem masculum excipiet mulier : et est filia melior filia.
24 ο κτωμενος γυναικα εναρχεται κτησεως βοηθον κατ' αυτον και στυλον αναπαυσεως	24 Species mulieris exhilarat faciem viri sui, et super omnem concupiscentiam hominis superducit desiderium.
25 ου ουκ εστιν φραγμος διαρπαγησεται κτημα και ου ουκ εστιν γυνη στεναξει πλανωμενος	25 Si est lingua curationis, est et mitigationis et misericordiæ : non est vir illius secundum filios hominum.
26 τις γαρ πιστευσει ευζωνω ληστη αφαλλομενω εκ πολεως εις πολιν	26 Qui possidet mulierem bonam inchoat possessionem : adjutorium secundum illum est, et columna ut requies.
27 ουτως ανθρωπω μη εχοντι νοσσιαν και καταλυοντι ου εαν οψιση	27 Ubi non est sepes, diripietur possessio : et ubi non est mulier, ingemiscit egens.
	28 Quis credit ei qui non habet nidum, et deflectens ubicumque obscuraverit, quasi succinctus latro exiliens de civitate in civitatem ?