ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 30

LXX	JERUSALEM
1 φευγει ασεβης μηδενος διωκοντος δικαιος δε ωσπερ λεων πεποιθεν	1 Paroles d'Agur, fils de Yaqé, de Massa. Oracle de cet homme pour Itéel, pour Itéel et pour Ukal.
2 δι' αμαρτιας ασεβων κρισεις εγειρονται ανηρ δε πανουργος κατασβεσει αυτας	2 Oui, je suis le plus stupide des hommes, sans aucune intelligence humaine,
3 ανδρειος εν ασεβειαις συκοφαντει πτωχους ωσπερ υετος λαβρος και ανωφελης	3 je n'ai pas appris la sagesse et j'ignore la science des saints.
4 ουτως οι εγκαταλειποντες τον νομον εγκωμιαζουσιν ασεβειαν οι δε αγαπωντες τον νομον περιβαλλουσιν εαυτοις τειχος	4 Qui est monté au ciel et puis en est descendu? Qui dans ses poings a recueilli le vent? Qui dansson manteau a serré les eaux? Qui a affermi toutes les extrémités de la terre? Quel est son nom? Quel est le nomde son fils, si tu le sais?
5 ανδρες κακοι ου νοησουσιν κριμα οι δε ζητουντες τον κυριον συνησουσιν εν παντι	5 Toute parole de Dieu est éprouvée, il est un bouclier pour qui s'abrite en lui.
6 κρεισσων πτωχος πορευομενος εν αληθεια πλουσιου ψευδους	6 A ses discours n'ajoute rien, de crainte qu'il ne te reprenne et ne te tienne pour un menteur.
7 φυλασσει νομον υιος συνετος ος δε ποιμαινει ασωτιαν ατιμαζει πατερα	7 J'implore de toi deux choses, ne les refuse pas avant que je meure:
8 ο πληθυνων τον πλουτον αυτου μετα τοκων και πλεονασμων τω ελεωντι πτωχους συναγει αυτον	8 éloigne de moi fausseté et paroles mensongères, ne me donne ni pauvreté ni richesse, laisse-moigoûter ma part de pain,
9 ο εκκλινων το ους αυτου του μη εισακουσαι νομου και αυτος την προσευχην αυτου εβδελυκται	9 de crainte que, comblé, je ne me détourne et ne dise: "Qui est Yahvé?" Ou encore, qu'indigent, jene vole et ne profane le nom de mon Dieu.
10 ος πλανα ευθεις εν οδω κακη εις διαφθοραν αυτος εμπεσειται οι δε ανομοι διελευσονται αγαθα και ουκ εισελευσονται εις αυτα	10 Ne dénigre pas un esclave près de son maître, de crainte qu'il ne te maudisse et que tu n'enportes la peine.
11 σοφος παρ' εαυτω ανηρ πλουσιος πενης δε νοημων καταγνωσεται αυτου	11 Engeance qui maudit son père et ne bénit pas sa mère,
12 δια βοηθειαν δικαιων πολλη γινεται δοξα εν δε τοποις ασεβων αλισκονται ανθρωποι	12 engeance pure à ses propres yeux, mais dont la souillure n'est pas effacée,
13 ο επικαλυπτων ασεβειαν εαυτου ουκ ευοδωθησεται ο δε εξηγουμενος ελεγχους αγαπηθησεται	13 engeance aux regards altiers et aux paupières hautaines,
14 μακαριος ανηρ ος καταπτησσει παντα δι' ευλαβειαν ο δε σκληρος την καρδιαν εμπεσειται κακοις	14 engeance dont les dents sont des épées, les mâchoires, des couteaux, pour dévorer les pauvreset les retrancher du pays, et les malheureux, d'entre les hommes.
15 λεων πεινων και λυκος διψων ος τυραννει πτωχος ων εθνους πενιχρου	15 La sangsue a deux filles: "Apporte! Apporte!" Il y a trois choses insatiables et quatre qui jamaisne disent: "Assez!:"
16 βασιλευς ενδεης προσοδων μεγας συκοφαντης ο δε μισων αδικιαν μακρον χρονον ζησεται	16 le shéol, le sein stérile, la terre que l'eau ne peut rassasier, le feu qui jamais ne dit: "Assez!"
17 ανδρα τον εν αιτια φονου ο εγγυωμενος φυγας εσται και ουκ εν ασφαλεια [17α] παιδευε υιον και αγαπησει σε και δωσει κοσμον τη ση ψυχη ου μη υπακουσης εθνει παρανομω	17 L'oeil qui nargue un père et méprise l'obéissance due à une mère, les corbeaux du torrent lecrèveront, les aigles le dévoreront.
18 ο πορευομενος δικαιως βεβοηθηται ο δε σκολιαις οδοις πορευομενος εμπλακησεται	18 Il est trois choses qui me dépassent et quatre que je ne connais pas:
19 ο εργαζομενος την εαυτου γην πλησθησεται αρτων ο δε διωκων σχολην πλησθησεται πενιας	19 le chemin de l'aigle dans les cieux, le chemin du serpent sur le rocher, le chemin du vaisseau enhaute mer, le chemin de l'homme chez la jeune femme.
20 ανηρ αξιοπιστος πολλα ευλογηθησεται ο δε κακος ουκ ατιμωρητος εσται	20 Telle est la conduite de la femme adultère: elle mange, puis s'essuie la bouche en disant: "Jen'ai rien fait de mal!"
21 ος ουκ αισχυνεται προσωπα δικαιων ουκ αγαθος ο τοιουτος ψωμου αρτου αποδωσεται ανδρα	21 Sous trois choses tremble la terre et il en est quatre qu'elle ne peut porter:
22 σπευδει πλουτειν ανηρ βασκανος και ουκ οιδεν οτι ελεημων κρατησει αυτου	22 un esclave qui devient roi, une brute gorgée de nourriture,
23 ο ελεγχων ανθρωπου οδους χαριτας εξει μαλλον του γλωσσοχαριτουντος	23 une fille odieuse qui vient à se marier, une servante qui hérite de sa maîtresse.
24 ος αποβαλλεται πατερα η μητερα και δοκει μη αμαρτανειν ουτος κοινωνος εστιν ανδρος ασεβους	24 Il est quatre êtres minuscules sur la terre, mais sages entre les sages:
25 απληστος ανηρ κρινει εικη ος δε πεποιθεν επι κυριον εν επιμελεια εσται	25 les fourmis, peuple chétif, mais qui, en été, assure sa provende;
26 ος πεποιθεν θρασεια καρδια ο τοιουτος αφρων ος δε πορευεται σοφια σωθησεται	26 les damans, peuple sans vigueur, mais qui gîtent dans les rochers;
27 ος διδωσιν πτωχοις ουκ ενδεηθησεται ος δε αποστρεφει τον οφθαλμον αυτου εν πολλη απορια εσται	27 chez les sauterelles, point de roi! mais elles marchent toutes en bon ordre;
28 εν τοποις ασεβων στενουσι δικαιοι εν δε τη εκεινων απωλεια πληθυνθησονται δικαιοι	28 le lézard que l'on capture à la main, mais qui hante les palais du roi.
	29 Trois choses ont une belle allure et quatre une belle démarche:
	30 le lion, le plus brave des animaux, qui ne recule devant rien;
	31 le coq bien râblé, ou le bouc, et le roi, quand il harangue le peuple.
	32 Si tu fus assez sot pour t'emporter et si tu as réfléchi, mets la main sur ta bouche!
	33 Car en pressant le lait, on obtient le beurre, en pressant le nez, on obtient le sang, en pressant lacolère, on obtient la querelle.