ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 1

LXX	NOVA VULGATA
1 παροιμιαι σαλωμωντος υιου δαυιδ ος εβασιλευσεν εν ισραηλ	1 Parabolae Salomonis filii David regis Israel
2 γνωναι σοφιαν και παιδειαν νοησαι τε λογους φρονησεως	2 ad sciendam sapientiam et disciplinam, ad intellegenda verba prudentiae;
3 δεξασθαι τε στροφας λογων νοησαι τε δικαιοσυνην αληθη και κριμα κατευθυνειν	3 ad suscipiendam eruditionem doctrinae, iustitiam et iudicium et aequitatem,
4 ινα δω ακακοις πανουργιαν παιδι δε νεω αισθησιν τε και εννοιαν	4 ut detur parvulis astutia, adulescenti scientia et recogitatio.
5 τωνδε γαρ ακουσας σοφος σοφωτερος εσται ο δε νοημων κυβερνησιν κτησεται	5 Audiat sapiens et addet doctrinam, et intellegens dispositiones possidebit:
6 νοησει τε παραβολην και σκοτεινον λογον ρησεις τε σοφων και αινιγματα	6 animadvertet parabolam et allegoriam, verba sapientium et aenigmata eorum.
7 αρχη σοφιας φοβος θεου συνεσις δε αγαθη πασι τοις ποιουσιν αυτην ευσεβεια δε εις θεον αρχη αισθησεως σοφιαν δε και παιδειαν ασεβεις εξουθενησουσιν	7 Timor Domini principium scientiae. Sapientiam atque doctrinam stulti despiciunt.
8 ακουε υιε παιδειαν πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου	8 Audi, fili mi, disciplinam patris tui et ne reicias legem matris tuae,
9 στεφανον γαρ χαριτων δεξη ση κορυφη και κλοιον χρυσεον περι σω τραχηλω	9 quia diadema gratiae sunt capiti tuo, et torques collo tuo.
10 υιε μη σε πλανησωσιν ανδρες ασεβεις μηδε βουληθης εαν παρακαλεσωσι σε λεγοντες	10 Fili mi, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas eis.
11 ελθε μεθ' ημων κοινωνησον αιματος κρυψωμεν δε εις γην ανδρα δικαιον αδικως	11 Si dixerint: “ Veni nobiscum, insidiemur sanguini, abscondamus tendiculas contra insontem frustra;
12 καταπιωμεν δε αυτον ωσπερ αδης ζωντα και αρωμεν αυτου την μνημην εκ γης	12 deglutiamus eos sicut infernus viventes et integros quasi descendentes in lacum:
13 την κτησιν αυτου την πολυτελη καταλαβωμεθα πλησωμεν δε οικους ημετερους σκυλων	13 omnem pretiosam substantiam reperiemus, implebimus domos nostras spoliis;
14 τον δε σον κληρον βαλε εν ημιν κοινον δε βαλλαντιον κτησωμεθα παντες και μαρσιππιον εν γενηθητω ημιν	14 sortem mitte nobiscum, marsupium unum sit omnium nostrum ”;
15 μη πορευθης εν οδω μετ' αυτων εκκλινον δε τον ποδα σου εκ των τριβων αυτων	15 fili mi, ne ambules cum eis, prohibe pedem tuum a semitis eorum.
16 οι γαρ ποδες αυτων εις κακιαν τρεχουσιν και ταχινοι του εκχεαι αιμα	16 Pedes enim illorum ad malum currunt et festinant, ut effundant sanguinem.
17 ου γαρ αδικως εκτεινεται δικτυα πτερωτοις	17 Frustra autem iacitur rete ante oculos pinnatorum.
18 αυτοι γαρ οι φονου μετεχοντες θησαυριζουσιν εαυτοις κακα η δε καταστροφη ανδρων παρανομων κακη	18 Ipsique contra sanguinem suum insidiantur et moliuntur fraudes contra animas suas.
19 αυται αι οδοι εισιν παντων των συντελουντων τα ανομα τη γαρ ασεβεια την εαυτων ψυχην αφαιρουνται	19 Sic semitae omnis ad rapinam intenti: animam ipsius possidentis rapiunt.
20 σοφια εν εξοδοις υμνειται εν δε πλατειαις παρρησιαν αγει	20 Sapientia foris praedicat, in plateis dat vocem suam,
21 επ' ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει	21 in capite viarum frequentium clamitat, in foribus portarum urbis profert verba sua:
22 οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν	22 “ Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et derisores sibi derisionem cupient, et imprudentes odibunt scientiam?
23 και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον	23 Convertimini ad correptionem meam; en proferam vobis spiritum meum et ostendam vobis verba mea.
24 επειδη εκαλουν και ουχ υπηκουσατε και εξετεινον λογους και ου προσειχετε	24 Quia vocavi, et renuistis, extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret;
25 αλλα ακυρους εποιειτε εμας βουλας τοις δε εμοις ελεγχοις ηπειθησατε	25 despexistis omne consilium meum et increpationes meas neglexistis.
26 τοιγαρουν καγω τη υμετερα απωλεια επιγελασομαι καταχαρουμαι δε ηνικα αν ερχηται υμιν ολεθρος	26 Ego quoque in interitu vestro ridebo et subsannabo, cum terror vobis advenerit,
27 και ως αν αφικηται υμιν αφνω θορυβος η δε καταστροφη ομοιως καταιγιδι παρη και οταν ερχηται υμιν θλιψις και πολιορκια η οταν ερχηται υμιν ολεθρος	27 cum irruerit ut procella terror, et interitus quasi tempestas ingruerit, quando venerit super vos tribulatio et angustia ”.
28 εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν	28 Tunc invocabunt me, et non exaudiam, instanter quaerent me et non invenient me,
29 εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο	29 eo quod exosam habuerint disciplinam et timorem Domini non elegerint
30 ουδε ηθελον εμαις προσεχειν βουλαις εμυκτηριζον δε εμους ελεγχους	30 nec acquieverint consilio meo et despexerint universam correptionem meam.
31 τοιγαρουν εδονται της εαυτων οδου τους καρπους και της εαυτων ασεβειας πλησθησονται	31 Comedent igitur fructus viae suae suisque consiliis saturabuntur.
32 ανθ' ων γαρ ηδικουν νηπιους φονευθησονται και εξετασμος ασεβεις ολει	32 Aversio parvulorum interficiet eos, et securitas stultorum perdet illos.
33 ο δε εμου ακουων κατασκηνωσει επ' ελπιδι και ησυχασει αφοβως απο παντος κακου	33 Qui autem me audierit, absque terrore requiescet et tranquillus erit timore malorum sublato.