ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 90

LXX	NOVA VULGATA
1 αινος ωδης τω δαυιδ ο κατοικων εν βοηθεια του υψιστου εν σκεπη του θεου του ουρανου αυλισθησεται	1 Precatio. Moysis viri Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.
2 ερει τω κυριω αντιλημπτωρ μου ει και καταφυγη μου ο θεος μου ελπιω επ' αυτον	2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.
3 οτι αυτος ρυσεται με εκ παγιδος θηρευτων και απο λογου ταραχωδους	3 Reducis hominem in pulverem; et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”.
4 εν τοις μεταφρενοις αυτου επισκιασει σοι και υπο τας πτερυγας αυτου ελπιεις οπλω κυκλωσει σε η αληθεια αυτου	4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae praeteriit, et custodia in nocte.
5 ου φοβηθηση απο φοβου νυκτερινου απο βελους πετομενου ημερας	5 Auferes eos, somnium erunt:
6 απο πραγματος διαπορευομενου εν σκοτει απο συμπτωματος και δαιμονιου μεσημβρινου	6 mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit.
7 πεσειται εκ του κλιτους σου χιλιας και μυριας εκ δεξιων σου προς σε δε ουκ εγγιει	7 Quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus.
8 πλην τοις οφθαλμοις σου κατανοησεις και ανταποδοσιν αμαρτωλων οψη	8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, occulta nostra in illuminatione vultus tui.
9 οτι συ κυριε η ελπις μου τον υψιστον εθου καταφυγην σου	9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros.
10 ου προσελευσεται προς σε κακα και μαστιξ ουκ εγγιει τω σκηνωματι σου	10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus.
11 οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου του διαφυλαξαι σε εν πασαις ταις οδοις σου	11 Quis novit potestatem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam?
12 επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου	12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.
13 επ' ασπιδα και βασιλισκον επιβηση και καταπατησεις λεοντα και δρακοντα	13 Convertere, Domine, usquequo? Et deprecabilis esto super servos tuos.
14 οτι επ' εμε ηλπισεν και ρυσομαι αυτον σκεπασω αυτον οτι εγνω το ονομα μου	14 Reple nos mane misericordia tua, et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris.
15 επικαλεσεται με και εισακουσομαι αυτου μετ' αυτου ειμι εν θλιψει και εξελουμαι και δοξασω αυτον	15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, pro annis, quibus vidimus mala.
16 μακροτητα ημερων εμπλησω αυτον και δειξω αυτω το σωτηριον μου	16 Appareat servis tuis opus tuum, et decor tuus filiis eorum.
	17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum confirma super nos et opus manuum nostrarum confirma.