ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 50
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL |
---|---|
1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ | 1 [Ein Psalm Asafs.] Der Gott der Götter, der Herr, spricht, er ruft der Erde zu vom Aufgang der Sonne bis zum Untergang. |
2 εν τω ελθειν προς αυτον ναθαν τον προφητην ηνικα εισηλθεν προς βηρσαβεε | 2 Vom Zion her, der Krone der Schönheit, geht Gott strahlend auf. |
3 ελεησον με ο θεος κατα το μεγα ελεος σου και κατα το πληθος των οικτιρμων σου εξαλειψον το ανομημα μου | 3 Unser Gott kommt und schweigt nicht; Feuer frisst vor ihm her; um ihn stürmt es gewaltig. |
4 επι πλειον πλυνον με απο της ανομιας μου και απο της αμαρτιας μου καθαρισον με | 4 Dem Himmel droben und der Erde ruft er zu, er werde sein Volk nun richten: |
5 οτι την ανομιαν μου εγω γινωσκω και η αμαρτια μου ενωπιον μου εστιν δια παντος | 5 «Versammelt mir all meine Frommen, die den Bund mit mir schlossen beim Opfer.» |
6 σοι μονω ημαρτον και το πονηρον ενωπιον σου εποιησα οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησης εν τω κρινεσθαι σε | 6 Die Himmel sollen seine Gerechtigkeit künden; Gott selbst wird Richter sein. [Sela] |
7 ιδου γαρ εν ανομιαις συνελημφθην και εν αμαρτιαις εκισσησεν με η μητηρ μου | 7 «Höre, mein Volk, ich rede. Israel, ich klage dich an, ich, der ich dein Gott bin. |
8 ιδου γαρ αληθειαν ηγαπησας τα αδηλα και τα κρυφια της σοφιας σου εδηλωσας μοι | 8 Nicht wegen deiner Opfer rüg ich dich, deine Brandopfer sind mir immer vor Augen. |
9 ραντιεις με υσσωπω και καθαρισθησομαι πλυνεις με και υπερ χιονα λευκανθησομαι | 9 Doch nehme ich von dir Stiere nicht an noch Böcke aus deinen Hürden. |
10 ακουτιεις με αγαλλιασιν και ευφροσυνην αγαλλιασονται οστα τεταπεινωμενα | 10 Denn mir gehört alles Getier des Waldes, das Wild auf den Bergen zu Tausenden. |
11 αποστρεψον το προσωπον σου απο των αμαρτιων μου και πασας τας ανομιας μου εξαλειψον | 11 Ich kenne alle Vögel des Himmels, was sich regt auf dem Feld, ist mein Eigen. |
12 καρδιαν καθαραν κτισον εν εμοι ο θεος και πνευμα ευθες εγκαινισον εν τοις εγκατοις μου | 12 Hätte ich Hunger, ich brauchte es dir nicht zu sagen, denn mein ist die Welt und was sie erfüllt. |
13 μη απορριψης με απο του προσωπου σου και το πνευμα το αγιον σου μη αντανελης απ' εμου | 13 Soll ich denn das Fleisch von Stieren essen und das Blut von Böcken trinken? |
14 αποδος μοι την αγαλλιασιν του σωτηριου σου και πνευματι ηγεμονικω στηρισον με | 14 Bring Gott als Opfer dein Lob und erfülle dem Höchsten deine Gelübde! |
15 διδαξω ανομους τας οδους σου και ασεβεις επι σε επιστρεψουσιν | 15 Rufe mich an am Tag der Not; dann rette ich dich und du wirst mich ehren.» |
16 ρυσαι με εξ αιματων ο θεος ο θεος της σωτηριας μου αγαλλιασεται η γλωσσα μου την δικαιοσυνην σου | 16 Zum Frevler aber spricht Gott: «Was zählst du meine Gebote auf und nimmst meinen Bund in deinen Mund? |
17 κυριε τα χειλη μου ανοιξεις και το στομα μου αναγγελει την αινεσιν σου | 17 Dabei ist Zucht dir verhasst, meine Worte wirfst du hinter dich. |
18 οτι ει ηθελησας θυσιαν εδωκα αν ολοκαυτωματα ουκ ευδοκησεις | 18 Siehst du einen Dieb, so läufst du mit, du machst dich mit Ehebrechern gemein. |
19 θυσια τω θεω πνευμα συντετριμμενον καρδιαν συντετριμμενην και τεταπεινωμενην ο θεος ουκ εξουθενωσει | 19 Dein Mund redet böse Worte und deine Zunge stiftet Betrug an. |
20 αγαθυνον κυριε εν τη ευδοκια σου την σιων και οικοδομηθητω τα τειχη ιερουσαλημ | 20 Von deinem Bruder redest du schändlich, auf den Sohn deiner Mutter häufst du Verleumdung. |
21 τοτε ευδοκησεις θυσιαν δικαιοσυνης αναφοραν και ολοκαυτωματα τοτε ανοισουσιν επι το θυσιαστηριον σου μοσχους | 21 Das hast du getan und ich soll schweigen? Meinst du, ich bin wie du? Ich halte es dir vor Augen und rüge dich. |
22 Begreift es doch, ihr, die ihr Gott vergesst! Sonst zerreiße ich euch und niemand kann euch retten. | |
23 Wer Opfer des Lobes bringt, ehrt mich; wer rechtschaffen lebt, dem zeig ich mein Heil.» |