ΙΩΒ - Giobbe - Job 5

¹ επικαλεσαι δε ει τις σοι υπακουσεται η ει τινα αγγελων αγιων οψη

² και γαρ αφρονα αναιρει οργη πεπλανημενον δε θανατοι ζηλος

³ εγω δε εωρακα αφρονας ριζαν βαλλοντας αλλ' ευθεως εβρωθη αυτων η διαιτα

⁴ πορρω γενοιντο οι υιοι αυτων απο σωτηριας κολαβρισθειησαν δε επι θυραις ησσονων και ουκ εσται ο εξαιρουμενος

⁵ α γαρ εκεινοι συνηγαγον δικαιοι εδονται αυτοι δε εκ κακων ουκ εξαιρετοι εσονται εκσιφωνισθειη αυτων η ισχυς

⁶ ου γαρ μη εξελθη εκ της γης κοπος ουδε εξ ορεων αναβλαστησει πονος

⁷ αλλα ανθρωπος γενναται κοπω νεοσσοι δε γυπος τα υψηλα πετονται

⁸ ου μην δε αλλα εγω δεηθησομαι κυριου κυριον δε τον παντων δεσποτην επικαλεσομαι

⁹ τον ποιουντα μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος

¹⁰ τον διδοντα υετον επι την γην αποστελλοντα υδωρ επι την υπ' ουρανον

¹¹ τον ποιουντα ταπεινους εις υψος και απολωλοτας εξεγειροντα

¹² διαλλασσοντα βουλας πανουργων και ου μη ποιησουσιν αι χειρες αυτων αληθες

¹³ ο καταλαμβανων σοφους εν τη φρονησει βουλην δε πολυπλοκων εξεστησεν

¹⁴ ημερας συναντησεται αυτοις σκοτος το δε μεσημβρινον ψηλαφησαισαν ισα νυκτι

¹⁵ απολοιντο δε εν πολεμω αδυνατος δε εξελθοι εκ χειρος δυναστου

¹⁶ ειη δε αδυνατω ελπις αδικου δε στομα εμφραχθειη

¹⁷ μακαριος δε ανθρωπος ον ηλεγξεν ο κυριος νουθετημα δε παντοκρατορος μη απαναινου

¹⁸ αυτος γαρ αλγειν ποιει και παλιν αποκαθιστησιν επαισεν και αι χειρες αυτου ιασαντο

¹⁹ εξακις εξ αναγκων σε εξελειται εν δε τω εβδομω ου μη αψηται σου κακον

²⁰ εν λιμω ρυσεται σε εκ θανατου εν πολεμω δε εκ χειρος σιδηρου λυσει σε

²¹ απο μαστιγος γλωσσης σε κρυψει και ου μη φοβηθης απο κακων ερχομενων

²² αδικων και ανομων καταγελαση απο δε θηριων αγριων ου μη φοβηθης

²³ θηρες γαρ αγριοι ειρηνευσουσιν σοι

²⁴ ειτα γνωση οτι ειρηνευσει σου ο οικος η δε διαιτα της σκηνης σου ου μη αμαρτη

²⁵ γνωση δε οτι πολυ το σπερμα σου τα δε τεκνα σου εσται ωσπερ το παμβοτανον του αγρου

²⁶ ελευση δε εν ταφω ωσπερ σιτος ωριμος κατα καιρον θεριζομενος η ωσπερ θιμωνια αλωνος καθ' ωραν συγκομισθεισα

²⁷ ιδου ταυτα ουτως εξιχνιασαμεν ταυτα εστιν α ακηκοαμεν συ δε γνωθι σεαυτω ει τι επραξας