ΙΩΒ - Giobbe - Job 19

LXX	NOVA VULGATA
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει	1 Respondens autem Iob dixit:
2 εως τινος εγκοπον ποιησετε ψυχην μου και καθαιρειτε με λογοις	2 “ Usquequo affligitis ani mam meam et atteritis me sermonibus?
3 γνωτε μονον οτι ο κυριος εποιησε με ουτως καταλαλειτε μου ουκ αισχυνομενοι με επικεισθε μοι	3 En decies obiurgatis me et non erubescitis opprimentes me.
4 ναι δη επ' αληθειας εγω επλανηθην παρ' εμοι δε αυλιζεται πλανος [4α] λαλησαι ρημα ο ουκ εδει τα δε ρηματα μου πλαναται και ουκ επι καιρου	4 Nempe, etsi erravi, mecum erit error meus.
5 εα δε οτι επ' εμοι μεγαλυνεσθε εναλλεσθε δε μοι ονειδει	5 Si vos contra me erigimini et arguitis me opprobriis meis,
6 γνωτε ουν οτι ο κυριος εστιν ο ταραξας οχυρωμα δε αυτου επ' εμε υψωσεν	6 saltem nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio afflixerit me et rete suo me cinxerit.
7 ιδου γελω ονειδει και ου λαλησω κεκραξομαι και ουδαμου κριμα	7 Etsi clamo: Vim patior!, non exaudior; si vociferor, non est qui iudicet.
8 κυκλω περιωκοδομημαι και ου μη διαβω επι προσωπον μου σκοτος εθετο	8 Semitam meam circumsaepsit, et transire non possum; et in calle meo tenebras posuit.
9 την δε δοξαν απ' εμου εξεδυσεν αφειλεν δε στεφανον απο κεφαλης μου	9 Spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo.
10 διεσπασεν με κυκλω και ωχομην εξεκοψεν δε ωσπερ δενδρον την ελπιδα μου	10 Destruxit me undique, et pereo, et evellit quasi arborem spem meam.
11 δεινως δε μοι οργη εχρησατο ηγησατο δε με ωσπερ εχθρον	11 Iratus est contra me furor eius, et sic me habuit quasi hostem suum.
12 ομοθυμαδον δε ηλθον τα πειρατηρια αυτου επ' εμοι ταις οδοις μου εκυκλωσαν με εγκαθετοι	12 Simul venerunt turmae eius et fecerunt sibi viam adversus me et obsederunt in gyro tabernaculum meum.
13 απ' εμου δε αδελφοι μου απεστησαν εγνωσαν αλλοτριους η εμε φιλοι δε μου ανελεημονες γεγονασιν	13 Fratres meos longe fecit a me, et noti mei quasi alieni recesserunt a me.
14 ου προσεποιησαντο με οι εγγυτατοι μου και οι ειδοτες μου το ονομα επελαθοντο μου	14 Dereliquerunt me propinqui mei, et, qui me noverant, obliti sunt mei.
15 γειτονες οικιας θεραπαιναι τε μου αλλογενης ημην εναντιον αυτων	15 Inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me, et quasi peregrinus fui in oculis eorum.
16 θεραποντα μου εκαλεσα και ουχ υπηκουσεν στομα δε μου εδεετο	16 Servum meum vocavi, et non respondit; ore proprio deprecabar illum.
17 και ικετευον την γυναικα μου προσεκαλουμην δε κολακευων υιους παλλακιδων μου	17 Halitum meum exhorruit uxor mea, et fetui filiis uteri mei.
18 οι δε εις τον αιωνα με απεποιησαντο οταν αναστω κατ' εμου λαλουσιν	18 Vel infantes despiciebant me et, cum surgerem, detrahebant mihi.
19 εβδελυξαντο δε με οι ειδοτες με ους δη ηγαπηκειν επανεστησαν μοι	19 Abominati sunt me quondam consiliarii mei; et, quem maxime diligebam, aversatus est me.
20 εν δερματι μου εσαπησαν αι σαρκες μου τα δε οστα μου εν οδουσιν εχεται	20 Pelli meae, consumptis carnibus, adhaesit os meum, et evanuit cutis mea circa dentes meos.
21 ελεησατε με ελεησατε με ω φιλοι χειρ γαρ κυριου η αψαμενη μου εστιν	21 Miseremini mei, miseremini mei, saltem vos, amici mei, quia manus Domini tetigit me.
22 δια τι δε με διωκετε ωσπερ και ο κυριος απο δε σαρκων μου ουκ εμπιπλασθε	22 Quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis non saturamini?
23 τις γαρ αν δωη γραφηναι τα ρηματα μου τεθηναι δε αυτα εν βιβλιω εις τον αιωνα	23 Quis mihi tribuat, ut scribantur sermones mei? Quis mihi det, ut exarentur in libro
24 εν γραφειω σιδηρω και μολιβω η εν πετραις εγγλυφηναι	24 stilo ferreo et plumbeo, in aeternum sculpantur in silice?
25 οιδα γαρ οτι αεναος εστιν ο εκλυειν με μελλων επι γης	25 Scio enim quod redemptor meus vivit et in novissimo super pulvere stabit;
26 αναστησαι το δερμα μου το ανατλων ταυτα παρα γαρ κυριου ταυτα μοι συνετελεσθη	26 et post pellem meam hanc, quam abstraxerunt, et de carne mea videbo Deum.
27 α εγω εμαυτω συνεπισταμαι α ο οφθαλμος μου εορακεν και ουκ αλλος παντα δε μοι συντετελεσται εν κολπω	27 Quem visurus sum ego ipse, et oculi mei conspecturi sunt, et non alienum. Consumpti sunt renes mei in sinu meo.
28 ει δε και ερειτε τι ερουμεν εναντι αυτου και ριζαν λογου ευρησομεν εν αυτω	28 Si ergo nunc dicitis: “Quomodo persequemur eum et radicem verbi inveniemus contra eum?”,
29 ευλαβηθητε δη και υμεις απο επικαλυμματος θυμος γαρ επ' ανομους επελευσεται και τοτε γνωσονται που εστιν αυτων η υλη	29 timete a facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius est; et scitote esse iudicium ”.