ΕΞΟΔΟΣ - Esodo - Exodus 9

LXX	JERUSALEM
1 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εισελθε προς φαραω και ερεις αυτω ταδε λεγει κυριος ο θεος των εβραιων εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι λατρευσωσιν	1 Yahvé dit à Moïse: "Va trouver Pharaon et dis-lui: Ainsi parle Yahvé, le Dieu des Hébreux: Laissepartir mon peuple, qu'il me serve.
2 ει μεν ουν μη βουλει εξαποστειλαι τον λαον μου αλλ' ετι εγκρατεις αυτου	2 Si tu refuses de le laisser partir et le retiens plus longtemps,
3 ιδου χειρ κυριου επεσται εν τοις κτηνεσιν σου τοις εν τοις πεδιοις εν τε τοις ιπποις και εν τοις υποζυγιοις και ταις καμηλοις και βουσιν και προβατοις θανατος μεγας σφοδρα	3 voici que la main de Yahvé frappera tes troupeaux qui sont dans les champs, les chevaux, les ânes,les chameaux, les boeufs et le petit bétail, d'une peste très grave.
4 και παραδοξασω εγω εν τω καιρω εκεινω ανα μεσον των κτηνων των αιγυπτιων και ανα μεσον των κτηνων των υιων ισραηλ ου τελευτησει απο παντων των του ισραηλ υιων ρητον	4 Yahvé discernera les troupeaux d'Israël des troupeaux des Egyptiens, et rien ne mourra de ce quiappartient aux Israélites.
5 και εδωκεν ο θεος ορον λεγων εν τη αυριον ποιησει κυριος το ρημα τουτο επι της γης	5 Yahvé a fixé le temps en disant: Demain Yahvé fera cela dans le pays."
6 και εποιησεν κυριος το ρημα τουτο τη επαυριον και ετελευτησεν παντα τα κτηνη των αιγυπτιων απο δε των κτηνων των υιων ισραηλ ουκ ετελευτησεν ουδεν	6 Le lendemain, Yahvé fit cela, et tous les troupeaux des Egyptiens moururent, mais des troupeaux desIsraélites, pas une bête ne mourut.
7 ιδων δε φαραω οτι ουκ ετελευτησεν απο παντων των κτηνων των υιων ισραηλ ουδεν εβαρυνθη η καρδια φαραω και ουκ εξαπεστειλεν τον λαον	7 Pharaon fit une enquête, et voici que des troupeaux d'Israël pas une seule bête n'était morte. Mais lecoeur de Pharaon s'appesantit et il ne laissa pas partir le peuple.
8 ειπεν δε κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων λαβετε υμεις πληρεις τας χειρας αιθαλης καμιναιας και πασατω μωυσης εις τον ουρανον εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου	8 Yahvé dit à Moïse et à Aaron: "Prenez plein vos mains de suie de fourneau et que Moïse la lance enl'air, sous les yeux de Pharaon.
9 και γενηθητω κονιορτος επι πασαν την γην αιγυπτου και εσται επι τους ανθρωπους και επι τα τετραποδα ελκη φλυκτιδες αναζεουσαι εν τε τοις ανθρωποις και εν τοις τετραποσιν και εν παση γη αιγυπτου	9 Elle se changera en fine poussière sur tout le pays d'Egypte et provoquera, sur les gens et sur lesbêtes, des ulcères bourgeonnant en pustules, dans toute l'Egypte."
10 και ελαβεν την αιθαλην της καμιναιας εναντιον φαραω και επασεν αυτην μωυσης εις τον ουρανον και εγενετο ελκη φλυκτιδες αναζεουσαι εν τοις ανθρωποις και εν τοις τετραποσιν	10 Ils prirent de la suie de fourneau et se tinrent devant Pharaon; Moïse la lança en l'air et gens et bêtesfurent couverts d'ulcères bourgeonnant en pustules.
11 και ουκ ηδυναντο οι φαρμακοι στηναι εναντιον μωυση δια τα ελκη εγενετο γαρ τα ελκη εν τοις φαρμακοις και εν παση γη αιγυπτου	11 Les magiciens ne purent se tenir devant Moïse à cause des ulcères, car les magiciens étaientcouverts d'ulcères comme tous les Egyptiens.
12 εσκληρυνεν δε κυριος την καρδιαν φαραω και ουκ εισηκουσεν αυτων καθα συνεταξεν κυριος	12 Yahvé endurcit le coeur de Pharaon et il ne les écouta pas, comme l'avait prédit Yahvé.
13 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ορθρισον το πρωι και στηθι εναντιον φαραω και ερεις προς αυτον ταδε λεγει κυριος ο θεος των εβραιων εξαποστειλον τον λαον μου ινα λατρευσωσιν μοι	13 Yahvé dit à Moïse: "Lève-toi de bon matin et tiens-toi devant Pharaon. Tu lui diras: Ainsi parleYahvé, le Dieu des Hébreux: Laisse partir mon peuple, qu'il me serve.
14 εν τω γαρ νυν καιρω εγω εξαποστελλω παντα τα συναντηματα μου εις την καρδιαν σου και των θεραποντων σου και του λαου σου ιν' ειδης οτι ουκ εστιν ως εγω αλλος εν παση τη γη	14 Car cette fois-ci, je vais envoyer tous mes fléaux contre toi-même, contre tes serviteurs et contre tonpeuple, afin que tu apprennes qu'il n'y en a pas comme moi sur toute la terre.
15 νυν γαρ αποστειλας την χειρα παταξω σε και τον λαον σου θανατω και εκτριβηση απο της γης	15 Si j'avais étendu la main et vous avais frappés de la peste, toi et ton peuple, tu aurais été effacé de laterre.
16 και ενεκεν τουτου διετηρηθης ινα ενδειξωμαι εν σοι την ισχυν μου και οπως διαγγελη το ονομα μου εν παση τη γη	16 Mais je t'ai laissé subsister afin que tu voies ma force et qu'on publie mon nom par toute la terre.
17 ετι ουν συ εμποιη του λαου μου του μη εξαποστειλαι αυτους	17 Tu le prends de haut avec mon peuple en ne le laissant pas partir.
18 ιδου εγω υω ταυτην την ωραν αυριον χαλαζαν πολλην σφοδρα ητις τοιαυτη ου γεγονεν εν αιγυπτω αφ' ης ημερας εκτισται εως της ημερας ταυτης	18 Eh bien demain, à pareille heure, je ferai tomber une grêle très forte, comme il n'y en a jamais eu enEgypte depuis le jour de sa fondation jusqu'à maintenant.
19 νυν ουν κατασπευσον συναγαγειν τα κτηνη σου και οσα σοι εστιν εν τω πεδιω παντες γαρ οι ανθρωποι και τα κτηνη οσα αν ευρεθη εν τω πεδιω και μη εισελθη εις οικιαν πεση δε επ' αυτα η χαλαζα τελευτησει	19 Et maintenant, envoie mettre tes troupeaux à l'abri, et tout ce qui, dans les champs, t'appartient. Toutce qui, homme ou bête, se trouvera dans les champs et n'aura pas été ramené à la maison, la grêle tombera sur luiet il mourra."
20 ο φοβουμενος το ρημα κυριου των θεραποντων φαραω συνηγαγεν τα κτηνη αυτου εις τους οικους	20 Celui des serviteurs de Pharaon qui craignit la parole de Yahvé fit rentrer en hâte ses esclaves et sestroupeaux dans les maisons.
21 ος δε μη προσεσχεν τη διανοια εις το ρημα κυριου αφηκεν τα κτηνη εν τοις πεδιοις	21 Mais celui qui ne prit pas à coeur la parole de Yahvé laissa aux champs ses esclaves et sestroupeaux.
22 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εκτεινον την χειρα σου εις τον ουρανον και εσται χαλαζα επι πασαν γην αιγυπτου επι τε τους ανθρωπους και τα κτηνη και επι πασαν βοτανην την επι της γης	22 Yahvé dit à Moïse: "Etends ta main vers le ciel et qu'il grêle dans tout le pays d'Egypte, sur leshommes et sur les bêtes, sur toute l'herbe des champs au pays d'Egypte."
23 εξετεινεν δε μωυσης την χειρα εις τον ουρανον και κυριος εδωκεν φωνας και χαλαζαν και διετρεχεν το πυρ επι της γης και εβρεξεν κυριος χαλαζαν επι πασαν γην αιγυπτου	23 Moïse étendit son bâton vers le ciel, et Yahvé tonna et fit tomber la grêle. La foudre frappa le sol, etYahvé fit tomber la grêle sur le pays d'Egypte.
24 ην δε η χαλαζα και το πυρ φλογιζον εν τη χαλαζη η δε χαλαζα πολλη σφοδρα σφοδρα ητις τοιαυτη ου γεγονεν εν αιγυπτω αφ' ου γεγενηται επ' αυτης εθνος	24 Il y eut de la grêle et le feu jaillissait au milieu de la grêle, une grêle très forte, comme il n'y en avaitjamais eu au pays des Egyptiens depuis qu'ils formaient une nation.
25 επαταξεν δε η χαλαζα εν παση γη αιγυπτου απο ανθρωπου εως κτηνους και πασαν βοτανην την εν τω πεδιω επαταξεν η χαλαζα και παντα τα ξυλα τα εν τοις πεδιοις συνετριψεν η χαλαζα	25 La grêle frappa, dans tout le pays d'Egypte, tout ce qui était dans les champs, hommes et bêtes. Lagrêle frappa toutes les herbes des champs et brisa tous les arbres des champs.
26 πλην εν γη γεσεμ ου ησαν οι υιοι ισραηλ ουκ εγενετο η χαλαζα	26 Ce n'est qu'au pays de Goshèn, où se trouvaient les Israélites, qu'il n'y eut pas de grêle.
27 αποστειλας δε φαραω εκαλεσεν μωυσην και ααρων και ειπεν αυτοις ημαρτηκα το νυν ο κυριος δικαιος εγω δε και ο λαος μου ασεβεις	27 Pharaon fit appeler Moïse et Aaron et leur dit: "Cette fois, j'ai péché; c'est Yahvé qui est juste, moiet mon peuple, nous sommes coupables.
28 ευξασθε ουν περι εμου προς κυριον και παυσασθω του γενηθηναι φωνας θεου και χαλαζαν και πυρ και εξαποστελω υμας και ουκετι προσθησεσθε μενειν	28 Priez Yahvé. Il y a eu assez de tonnerre et de grêle. Je m'engage à vous laisser partir et vous neresterez pas plus longtemps."
29 ειπεν δε αυτω μωυσης ως αν εξελθω την πολιν εκπετασω τας χειρας μου προς κυριον και αι φωναι παυσονται και η χαλαζα και ο υετος ουκ εσται ετι ινα γνως οτι του κυριου η γη	29 Moïse lui dit: "Quand je sortirai de la ville, j'étendrai les mains vers Yahvé, le tonnerre cessera et iln'y aura plus de grêle, afin que tu saches que la terre est à Yahvé.
30 και συ και οι θεραποντες σου επισταμαι οτι ουδεπω πεφοβησθε τον κυριον	30 Mais ni toi ni tes serviteurs, je le sais bien, vous ne craindrez encore Yahvé Dieu."
31 το δε λινον και η κριθη επληγη η γαρ κριθη παρεστηκυια το δε λινον σπερματιζον	31 Le lin et l'orge furent abattus, car l'orge était en épis et le lin en fleurs.
32 ο δε πυρος και η ολυρα ουκ επληγη οψιμα γαρ ην	32 Le froment et l'épeautre ne furent pas abattus car ils sont tardifs.
33 εξηλθεν δε μωυσης απο φαραω εκτος της πολεως και εξεπετασεν τας χειρας προς κυριον και αι φωναι επαυσαντο και η χαλαζα και ο υετος ουκ εσταξεν ετι επι την γην	33 Moïse sortit de chez Pharaon et de la ville; il étendit les mains vers Yahvé; le tonnerre et la grêlecessèrent, et la pluie ne se déversa plus sur la terre.
34 ιδων δε φαραω οτι πεπαυται ο υετος και η χαλαζα και αι φωναι προσεθετο του αμαρτανειν και εβαρυνεν αυτου την καρδιαν και των θεραποντων αυτου	34 Quand Pharaon vit que la pluie, la grêle et le tonnerre avaient cessé, il recommença à pécher, et luiet ses serviteurs appesantirent leur coeur.
35 και εσκληρυνθη η καρδια φαραω και ουκ εξαπεστειλεν τους υιους ισραηλ καθαπερ ελαλησεν κυριος τω μωυση	35 Le coeur de Pharaon s'endurcit et il ne laissa pas partir les Israélites, comme Yahvé l'avait prédit parMoïse.