Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

ΕΞΟΔΟΣ - Esodo - Exodus 24


font
LXXNEW JERUSALEM
1 υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει1 Eliphaz of Teman spoke next. He said:
2 μη πολλακις σοι λελαληται εν κοπω ισχυν δε ρηματων σου τις υποισει2 If we say something to you, wil you bear with us? Who in any case could refrain from speaking now?
3 ει γαρ συ ενουθετησας πολλους και χειρας ασθενους παρεκαλεσας3 You have schooled many others, giving strength to feeble hands;
4 ασθενουντας τε εξανεστησας ρημασιν γονασιν τε αδυνατουσιν θαρσος περιεθηκας4 your words supported any who wavered and strengthened every failing knee.
5 νυν δε ηκει επι σε πονος και ηψατο σου συ δε εσπουδασας5 And now your turn has come, and you lose patience, at the first touch on yourself you are overwhelmed!
6 ποτερον ουχ ο φοβος σου εστιν εν αφροσυνη και η ελπις σου και η ακακια της οδου σου6 Does not your piety give you confidence, and your integrity of life give you hope?
7 μνησθητι ουν τις καθαρος ων απωλετο η ποτε αληθινοι ολορριζοι απωλοντο7 Can you recal anyone guiltless that perished? Where then have the honest been wiped out?
8 καθ' ον τροπον ειδον τους αροτριωντας τα ατοπα οι δε σπειροντες αυτα οδυνας θεριουσιν εαυτοις8 I speak from experience: those who plough iniquity and sow disaster, reap just that.
9 απο προσταγματος κυριου απολουνται απο δε πνευματος οργης αυτου αφανισθησονται9 Under the breath of God, they perish: a blast of his anger, and they are destroyed;
10 σθενος λεοντος φωνη δε λεαινης γαυριαμα δε δρακοντων εσβεσθη10 the lion's roars, his savage growls, like the fangs of a lion cub, are broken off.
11 μυρμηκολεων ωλετο παρα το μη εχειν βοραν σκυμνοι δε λεοντων ελιπον αλληλους11 The lion dies for lack of prey and the lioness's whelps are dispersed.
12 ει δε τι ρημα αληθινον εγεγονει εν λογοις σου ουθεν αν σοι τουτων κακον απηντησεν ποτερον ου δεξεται μου το ους εξαισια παρ' αυτου12 I have received a secret revelation, a whisper has come to my ears;
13 φοβοι δε και ηχω νυκτερινη επιπιπτων φοβος επ' ανθρωπους13 by night when dreams confuse the mind and slumber lies heavy on everyone,
14 φρικη δε μοι συνηντησεν και τρομος και μεγαλως μου τα οστα συνεσεισεν14 a shiver of horror ran through me and fil ed al my bones with fright.
15 και πνευμα επι προσωπον μου επηλθεν εφριξαν δε μου τριχες και σαρκες15 A breath slid over my face, the hairs of my body bristled.
16 ανεστην και ουκ επεγνων ειδον και ουκ ην μορφη προ οφθαλμων μου αλλ' η αυραν και φωνην ηκουον16 Someone stood there -- I did not know his face, but the form stayed there before my eyes. Silence --then I heard a voice,
17 τι γαρ μη καθαρος εσται βροτος εναντιον κυριου η απο των εργων αυτου αμεμπτος ανηρ17 'Can a mortal seem upright to God, would anybody seem pure in the presence of his Maker?
18 ει κατα παιδων αυτου ου πιστευει κατα δε αγγελων αυτου σκολιον τι επενοησεν18 God cannot rely even on his own servants, even with his angels he finds fault.
19 τους δε κατοικουντας οικιας πηλινας εξ ων και αυτοι εκ του αυτου πηλου εσμεν επαισεν αυτους σητος τροπον19 What then of those who live in houses of clay, who are founded on dust?
20 και απο πρωιθεν εως εσπερας ουκετι εισιν παρα το μη δυνασθαι αυτους εαυτοις βοηθησαι απωλοντο20 They are crushed as easily as a moth, between morning and evening they are ground to powder. Theyvanish for ever, with no one to bring them back.
21 ενεφυσησεν γαρ αυτοις και εξηρανθησαν απωλοντο παρα το μη εχειν αυτους σοφιαν21 Their tent-peg is snatched from them, and they die devoid of wisdom.'