1 τοτε ησεν μωυσης και οι υιοι ισραηλ την ωδην ταυτην τω θεω και ειπαν λεγοντες ασωμεν τω κυριω ενδοξως γαρ δεδοξασται ιππον και αναβατην ερριψεν εις θαλασσαν | 1 Then Moses and the Israelites sang this song to the LORD: I will sing to the LORD, for he is gloriously triumphant; horse and chariot he has cast into the sea. |
2 βοηθος και σκεπαστης εγενετο μοι εις σωτηριαν ουτος μου θεος και δοξασω αυτον θεος του πατρος μου και υψωσω αυτον | 2 My strength and my courage is the LORD, and he has been my savior. He is my God, I praise him; the God of my father, I extol him. |
3 κυριος συντριβων πολεμους κυριος ονομα αυτω | 3 The LORD is a warrior, LORD is his name! |
4 αρματα φαραω και την δυναμιν αυτου ερριψεν εις θαλασσαν επιλεκτους αναβατας τριστατας κατεποντισεν εν ερυθρα θαλασση | 4 Pharaoh's chariots and army he hurled into the sea; the elite of his officers were submerged in the Red Sea. |
5 ποντω εκαλυψεν αυτους κατεδυσαν εις βυθον ωσει λιθος | 5 The flood waters covered them, they sank into the depths like a stone. |
6 η δεξια σου κυριε δεδοξασται εν ισχυι η δεξια σου χειρ κυριε εθραυσεν εχθρους | 6 Your right hand, O LORD, magnificent in power, your right hand, O LORD, has shattered the enemy. |
7 και τω πληθει της δοξης σου συνετριψας τους υπεναντιους απεστειλας την οργην σου και κατεφαγεν αυτους ως καλαμην | 7 In your great majesty you overthrew your adversaries; you loosed your wrath to consume them like stubble. |
8 και δια πνευματος του θυμου σου διεστη το υδωρ επαγη ωσει τειχος τα υδατα επαγη τα κυματα εν μεσω της θαλασσης | 8 At a breath of your anger the waters piled up, the flowing waters stood like a mound, the flood waters congealed in the midst of the sea. |
9 ειπεν ο εχθρος διωξας καταλημψομαι μεριω σκυλα εμπλησω ψυχην μου ανελω τη μαχαιρη μου κυριευσει η χειρ μου | 9 The enemy boasted, "I will pursue and overtake them; I will divide the spoils and have my fill of them; I will draw my sword; my hand shall despoil them!" |
10 απεστειλας το πνευμα σου εκαλυψεν αυτους θαλασσα εδυσαν ωσει μολιβος εν υδατι σφοδρω | 10 When your wind blew, the sea covered them; like lead they sank in the mighty waters. |
11 τις ομοιος σοι εν θεοις κυριε τις ομοιος σοι δεδοξασμενος εν αγιοις θαυμαστος εν δοξαις ποιων τερατα | 11 Who is like to you among the gods, O LORD? Who is like to you, magnificent in holiness? O terrible in renown, worker of wonders, |
12 εξετεινας την δεξιαν σου κατεπιεν αυτους γη | 12 when you stretched out your right hand, the earth swallowed them! |
13 ωδηγησας τη δικαιοσυνη σου τον λαον σου τουτον ον ελυτρωσω παρεκαλεσας τη ισχυι σου εις καταλυμα αγιον σου | 13 In your mercy you led the people you redeemed; in your strength you guided them to your holy dwelling. |
14 ηκουσαν εθνη και ωργισθησαν ωδινες ελαβον κατοικουντας φυλιστιιμ | 14 The nations heard and quaked; anguish gripped the dwellers in Philistia. |
15 τοτε εσπευσαν ηγεμονες εδωμ και αρχοντες μωαβιτων ελαβεν αυτους τρομος ετακησαν παντες οι κατοικουντες χανααν | 15 Then were the princes of Edom dismayed; trembling seized the chieftains of Moab; All the dwellers in Canaan melted away; |
16 επιπεσοι επ' αυτους φοβος και τρομος μεγεθει βραχιονος σου απολιθωθητωσαν εως αν παρελθη ο λαος σου κυριε εως αν παρελθη ο λαος σου ουτος ον εκτησω | 16 terror and dread fell upon them. By the might of your arm they were frozen like stone, while your people, O LORD, passed over, while the people you had made your own passed over. |
17 εισαγαγων καταφυτευσον αυτους εις ορος κληρονομιας σου εις ετοιμον κατοικητηριον σου ο κατειργασω κυριε αγιασμα κυριε ο ητοιμασαν αι χειρες σου | 17 And you brought them in and planted them on the mountain of your inheritance-- the place where you made your seat, O LORD, the sanctuary, O LORD, which your hands established. |
18 κυριος βασιλευων τον αιωνα και επ' αιωνα και ετι | 18 The LORD shall reign forever and ever. |
19 οτι εισηλθεν ιππος φαραω συν αρμασιν και αναβαταις εις θαλασσαν και επηγαγεν επ' αυτους κυριος το υδωρ της θαλασσης οι δε υιοι ισραηλ επορευθησαν δια ξηρας εν μεσω της θαλασσης | 19 They sang thus because Pharaoh's horses and chariots and charioteers had gone into the sea, and the LORD made the waters of the sea flow back upon them, though the Israelites had marched on dry land through the midst of the sea. |
20 λαβουσα δε μαριαμ η προφητις η αδελφη ααρων το τυμπανον εν τη χειρι αυτης και εξηλθοσαν πασαι αι γυναικες οπισω αυτης μετα τυμπανων και χορων | 20 The prophetess Miriam, Aaron's sister, took a tambourine in her hand, while all the women went out after her with tambourines, dancing; |
21 εξηρχεν δε αυτων μαριαμ λεγουσα ασωμεν τω κυριω ενδοξως γαρ δεδοξασται ιππον και αναβατην ερριψεν εις θαλασσαν | 21 and she led them in the refrain: Sing to the LORD, for he is gloriously triumphant; horse and chariot he has cast into the sea. |
22 εξηρεν δε μωυσης τους υιους ισραηλ απο θαλασσης ερυθρας και ηγαγεν αυτους εις την ερημον σουρ και επορευοντο τρεις ημερας εν τη ερημω και ουχ ηυρισκον υδωρ ωστε πιειν | 22 Then Moses led Israel forward from the Red Sea, and they marched out to the desert of Shur. After traveling for three days through the desert without finding water, |
23 ηλθον δε εις μερρα και ουκ ηδυναντο πιειν εκ μερρας πικρον γαρ ην δια τουτο επωνομασθη το ονομα του τοπου εκεινου πικρια | 23 they arrived at Marah, where they could not drink the water, because it was too bitter. Hence this place was called Marah. |
24 και διεγογγυζεν ο λαος επι μωυσην λεγοντες τι πιομεθα | 24 As the people grumbled against Moses, saying, "What are we to drink?" |
25 εβοησεν δε μωυσης προς κυριον και εδειξεν αυτω κυριος ξυλον και ενεβαλεν αυτο εις το υδωρ και εγλυκανθη το υδωρ εκει εθετο αυτω δικαιωματα και κρισεις και εκει επειρασεν αυτον | 25 he appealed to the LORD, who pointed out to him a certain piece of wood. When he threw this into the water, the water became fresh.It was here that the LORD, in making rules and regulations for them, put them to the test. |
26 και ειπεν εαν ακοη ακουσης της φωνης κυριου του θεου σου και τα αρεστα εναντιον αυτου ποιησης και ενωτιση ταις εντολαις αυτου και φυλαξης παντα τα δικαιωματα αυτου πασαν νοσον ην επηγαγον τοις αιγυπτιοις ουκ επαξω επι σε εγω γαρ ειμι κυριος ο ιωμενος σε | 26 "If you really listen to the voice of the LORD, your God," he told them, "and do what is right in his eyes: if you heed his commandments and keep all his precepts, I will not afflict you with any of the diseases with which I afflicted the Egyptians; for I, the LORD, am your healer." |
27 και ηλθοσαν εις αιλιμ και ησαν εκει δωδεκα πηγαι υδατων και εβδομηκοντα στελεχη φοινικων παρενεβαλον δε εκει παρα τα υδατα | 27 Then they came to Elim, where there were twelve springs of water and seventy palm trees, and they camped there near the water. |