ΕΞΟΔΟΣ - Esodo - Exodus 14

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων	1 Yahvé parla à Moïse:
2 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και αποστρεψαντες στρατοπεδευσατωσαν απεναντι της επαυλεως ανα μεσον μαγδωλου και ανα μεσον της θαλασσης εξ εναντιας βεελσεπφων ενωπιον αυτων στρατοπεδευσεις επι της θαλασσης	2 “Tu ordonneras aux Israélites de changer de route et de camper devant Pi-Hahirot, entre Migdol et la mer, vis-à-vis de Baal-Séfon. Vous camperez en face de ce lieu, au bord de la mer.
3 και ερει φαραω τω λαω αυτου οι υιοι ισραηλ πλανωνται ουτοι εν τη γη συγκεκλεικεν γαρ αυτους η ερημος	3 Le Pharaon se dira sûrement ceci: Les Israélites se sont perdus dans le désert et le désert s’est refermé sur eux.
4 εγω δε σκληρυνω την καρδιαν φαραω και καταδιωξεται οπισω αυτων και ενδοξασθησομαι εν φαραω και εν παση τη στρατια αυτου και γνωσονται παντες οι αιγυπτιοι οτι εγω ειμι κυριος και εποιησαν ουτως	4 Je ferai alors que le Pharaon s’endurcisse et vous poursuive, et je me couvrirai de gloire aux dépens du Pharaon et de toute son armée. Alors les Égyptiens sauront que je suis Yahvé.” Ils firent donc ainsi.
5 και ανηγγελη τω βασιλει των αιγυπτιων οτι πεφευγεν ο λαος και μετεστραφη η καρδια φαραω και των θεραποντων αυτου επι τον λαον και ειπαν τι τουτο εποιησαμεν του εξαποστειλαι τους υιους ισραηλ του μη δουλευειν ημιν	5 Quand on annonça au roi d’Égypte que le peuple s’était enfui, le Pharaon et ses serviteurs ne pensèrent plus pareil à propos du peuple. “Qu’avons-nous fait?” dirent-ils, “nous avons laissé partir Israël, il ne nous servira plus!”
6 εζευξεν ουν φαραω τα αρματα αυτου και παντα τον λαον αυτου συναπηγαγεν μεθ' εαυτου	6 Le Pharaon attela son char et entraîna son peuple avec lui.
7 και λαβων εξακοσια αρματα εκλεκτα και πασαν την ιππον των αιγυπτιων και τριστατας επι παντων	7 Il prit 600 chars d’élite, tous les chars d’Égypte avec des voltigeurs pour chacun.
8 και εσκληρυνεν κυριος την καρδιαν φαραω βασιλεως αιγυπτου και των θεραποντων αυτου και κατεδιωξεν οπισω των υιων ισραηλ οι δε υιοι ισραηλ εξεπορευοντο εν χειρι υψηλη	8 Yahvé avait endurci le cœur du Pharaon, roi d’Égypte, et il se lança à la poursuite des Israélites qui s’en allaient la tête haute.
9 και κατεδιωξαν οι αιγυπτιοι οπισω αυτων και ευροσαν αυτους παρεμβεβληκοτας παρα την θαλασσαν και πασα η ιππος και τα αρματα φαραω και οι ιππεις και η στρατια αυτου απεναντι της επαυλεως εξ εναντιας βεελσεπφων	9 Les Égyptiens se lancèrent donc à leur poursuite et les rejoignirent alors qu’ils campaient près de la mer. Tous les chevaux et les chars du Pharaon, ses cavaliers et son armée étaient là près de Pi-Hahirot, en face de Baal-Séfon.
10 και φαραω προσηγεν και αναβλεψαντες οι υιοι ισραηλ τοις οφθαλμοις ορωσιν και οι αιγυπτιοι εστρατοπεδευσαν οπισω αυτων και εφοβηθησαν σφοδρα ανεβοησαν δε οι υιοι ισραηλ προς κυριον	10 Le Pharaon approchait. Les Israélites levèrent les yeux et virent les Égyptiens qui s’avançaient sur leurs traces. Alors, épouvantés, les Israélites crièrent vers Yahvé.
11 και ειπεν προς μωυσην παρα το μη υπαρχειν μνηματα εν γη αιγυπτω εξηγαγες ημας θανατωσαι εν τη ερημω τι τουτο εποιησας ημιν εξαγαγων εξ αιγυπτου	11 Ils dirent à Moïse: “N’y avait-il pas assez de tombeaux en Égypte pour que tu nous emmènes mourir au désert? Tu nous a bien aidés en nous faisant sortir d’Égypte!
12 ου τουτο ην το ρημα ο ελαλησαμεν προς σε εν αιγυπτω λεγοντες παρες ημας οπως δουλευσωμεν τοις αιγυπτιοις κρεισσον γαρ ημας δουλευειν τοις αιγυπτιοις η αποθανειν εν τη ερημω ταυτη	12 Nous te le disions déjà en Égypte: Laisse-nous servir les Égyptiens! Mieux vaut pour nous servir l’Égypte que mourir dans le désert.”
13 ειπεν δε μωυσης προς τον λαον θαρσειτε στητε και ορατε την σωτηριαν την παρα του θεου ην ποιησει ημιν σημερον ον τροπον γαρ εωρακατε τους αιγυπτιους σημερον ου προσθησεσθε ετι ιδειν αυτους εις τον αιωνα χρονον	13 Moïse répondit au peuple: “N’ayez pas peur, tenez bon! Regardez simplement comment Yahvé sauve, voyez ce qu’il va faire pour vous aujourd’hui. Les Égyptiens que vous voyez aujourd’hui, vous ne les reverrez plus jamais,
14 κυριος πολεμησει περι υμων και υμεις σιγησετε	14 Yahvé combattra à votre place et vous, vous n’aurez qu’à regarder!”
15 ειπεν δε κυριος προς μωυσην τι βοας προς με λαλησον τοις υιοις ισραηλ και αναζευξατωσαν	15 Yahvé dit à Moïse: “Pourquoi cries-tu vers moi? Dis aux Israélites de se mettre en route.
16 και συ επαρον τη ραβδω σου και εκτεινον την χειρα σου επι την θαλασσαν και ρηξον αυτην και εισελθατωσαν οι υιοι ισραηλ εις μεσον της θαλασσης κατα το ξηρον	16 Puis lève ton bâton, étends la main vers la mer et coupe-la en deux: les Israélites passeront au milieu de la mer, à pied sec!
17 και ιδου εγω σκληρυνω την καρδιαν φαραω και των αιγυπτιων παντων και εισελευσονται οπισω αυτων και ενδοξασθησομαι εν φαραω και εν παση τη στρατια αυτου και εν τοις αρμασιν και εν τοις ιπποις αυτου	17 “Je ferai que les Égyptiens s’obstinent à continuer derrière eux, et alors je me couvrirai de gloire aux dépens du Pharaon et de toute son armée, de ses chars et de ses cavaliers.
18 και γνωσονται παντες οι αιγυπτιοι οτι εγω ειμι κυριος ενδοξαζομενου μου εν φαραω και εν τοις αρμασιν και ιπποις αυτου	18 Les Égyptiens sauront que je suis Yahvé quand je me couvrirai de gloire aux dépens du Pharaon, de ses chars et de ses cavaliers.”
19 εξηρεν δε ο αγγελος του θεου ο προπορευομενος της παρεμβολης των υιων ισραηλ και επορευθη εκ των οπισθεν εξηρεν δε και ο στυλος της νεφελης απο προσωπου αυτων και εστη εκ των οπισω αυτων	19 L’ange de Dieu qui marchait en avant de la troupe d’Israël, se déplaça et passa derrière eux. La colonne de nuée qui était en avant passa aussi derrière eux
20 και εισηλθεν ανα μεσον της παρεμβολης των αιγυπτιων και ανα μεσον της παρεμβολης ισραηλ και εστη και εγενετο σκοτος και γνοφος και διηλθεν η νυξ και ου συνεμιξαν αλληλοις ολην την νυκτα	20 et se plaça entre le camp d’Égypte et le camp d’Israël; mais la nuée était sombre du côté des Égyptiens et lumineuse du côté d’Israël. Ils ne s’approchèrent pas les uns des autres durant toute la nuit.
21 εξετεινεν δε μωυσης την χειρα επι την θαλασσαν και υπηγαγεν κυριος την θαλασσαν εν ανεμω νοτω βιαιω ολην την νυκτα και εποιησεν την θαλασσαν ξηραν και εσχισθη το υδωρ	21 Moïse étendit la main sur la mer et durant toute la nuit Yahvé fit souffler sur la mer un fort vent d’est: il mit ainsi la mer à sec. Les eaux s’ouvrirent:
22 και εισηλθον οι υιοι ισραηλ εις μεσον της θαλασσης κατα το ξηρον και το υδωρ αυτοις τειχος εκ δεξιων και τειχος εξ ευωνυμων	22 les Israélites passèrent au milieu de la mer à pied sec; les eaux formaient comme un mur à leur droite et à leur gauche.
23 κατεδιωξαν δε οι αιγυπτιοι και εισηλθον οπισω αυτων πασα η ιππος φαραω και τα αρματα και οι αναβαται εις μεσον της θαλασσης	23 Les Égyptiens qui les poursuivaient entrèrent aussi derrière eux au milieu de la mer, avec tous les chevaux du Pharaon, ses chars et ses cavaliers.
24 εγενηθη δε εν τη φυλακη τη εωθινη και επεβλεψεν κυριος επι την παρεμβολην των αιγυπτιων εν στυλω πυρος και νεφελης και συνεταραξεν την παρεμβολην των αιγυπτιων	24 Au petit matin, de la colonne de feu et de nuée, Yahvé fixa du regard le camp des Égyptiens et il y jeta la panique.
25 και συνεδησεν τους αξονας των αρματων αυτων και ηγαγεν αυτους μετα βιας και ειπαν οι αιγυπτιοι φυγωμεν απο προσωπου ισραηλ ο γαρ κυριος πολεμει περι αυτων τους αιγυπτιους	25 Il faussa les roues de leurs chars, qui n’avancèrent plus que péniblement. Les Égyptiens se dirent alors: “Fuyons devant Israël, car Yahvé combat avec eux contre l’Égypte!”
26 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εκτεινον την χειρα σου επι την θαλασσαν και αποκαταστητω το υδωρ και επικαλυψατω τους αιγυπτιους επι τε τα αρματα και τους αναβατας	26 Mais Yahvé dit à Moïse: “Étends la main sur la mer, et les eaux reviendront sur les Égyptiens, sur leurs chars et leurs cavaliers.”
27 εξετεινεν δε μωυσης την χειρα επι την θαλασσαν και απεκατεστη το υδωρ προς ημεραν επι χωρας οι δε αιγυπτιοι εφυγον υπο το υδωρ και εξετιναξεν κυριος τους αιγυπτιους μεσον της θαλασσης	27 Alors Moïse étendit la main sur la mer. Au petit matin la mer revint à sa place et, comme les Égyptiens s’enfuyaient devant elle, Yahvé les culbuta au milieu de la mer.
28 και επαναστραφεν το υδωρ εκαλυψεν τα αρματα και τους αναβατας και πασαν την δυναμιν φαραω τους εισπεπορευμενους οπισω αυτων εις την θαλασσαν και ου κατελειφθη εξ αυτων ουδε εις	28 Les eaux revinrent et recouvrirent les chars, les cavaliers et toute l’armée du Pharaon qui étaient entrés dans la mer à la suite des Israélites: pas un d’entre eux n’échappa.
29 οι δε υιοι ισραηλ επορευθησαν δια ξηρας εν μεσω της θαλασσης το δε υδωρ αυτοις τειχος εκ δεξιων και τειχος εξ ευωνυμων	29 Quant aux Israélites, ils passèrent à pied sec au milieu de la mer, les eaux étaient pour eux comme un mur à leur droite et à leur gauche.
30 και ερρυσατο κυριος τον ισραηλ εν τη ημερα εκεινη εκ χειρος των αιγυπτιων και ειδεν ισραηλ τους αιγυπτιους τεθνηκοτας παρα το χειλος της θαλασσης	30 Ce jour-là Yahvé sauva Israël de la main des Égyptiens, et Israël vit les Égyptiens morts sur le bord de la mer.
31 ειδεν δε ισραηλ την χειρα την μεγαλην α εποιησεν κυριος τοις αιγυπτιοις εφοβηθη δε ο λαος τον κυριον και επιστευσαν τω θεω και μωυση τω θεραποντι αυτου	31 Israël vit les prodiges que Yahvé avait faits contre l’Égypte, et le peuple craignit Yahvé. Ils crurent en Yahvé et en Moïse, son serviteur.