ΙΟΥΔΙΘ - Giuditta - Judith 14

LXX	BIBBIA VOLGARE
1 και ειπεν προς αυτους ιουδιθ ακουσατε δη μου αδελφοι και λαβοντες την κεφαλην ταυτην κρεμασατε αυτην επι της επαλξεως του τειχους υμων	1 E disse Iudit a tutto il popolo: udite me, fratelli miei; elevate questo capo sopra le mura nostre.
2 και εσται ηνικα εαν διαφαυση ο ορθρος και εξελθη ο ηλιος επι την γην αναλημψεσθε εκαστος τα σκευη τα πολεμικα υμων και εξελευσεσθε πας ανηρ ισχυων εξω της πολεως και δωσετε αρχηγον εις αυτους ως καταβαινοντες επι το πεδιον εις την προφυλακην υιων ασσουρ και ου καταβησεσθε	2 E facciasi, che quando uscirà fuori il sole, ciascuno pigli l'arme sue; e uscite fuori con grande impeto, e andate per tal modo che solamente voi facciate il rumore; ma non discendete giuso dal monte.
3 και αναλαβοντες ουτοι τας πανοπλιας αυτων πορευσονται εις την παρεμβολην αυτων και εγερουσι τους στρατηγους της δυναμεως ασσουρ και συνδραμουνται επι την σκηνην ολοφερνου και ουχ ευρησουσιν αυτον και επιπεσειται επ' αυτους φοβος και φευξονται απο προσωπου υμων	3 Allora sarà necessario, che le guardie fuggano a commovere il suo principe, che venga alla battaglia.
4 και επακολουθησαντες υμεις και παντες οι κατοικουντες παν οριον ισραηλ καταστρωσατε αυτους εν ταις οδοις αυτων	4 E quando i suoi principi saranno corsi al suo tabernacolo, e averanlo trovato troncato, invogliato nel suo sangue, rimarranno molto ispaventati.
5 προ δε του ποιησαι ταυτα καλεσατε μοι αχιωρ τον αμμανιτην ινα ιδων επιγνοι τον εκφαυλισαντα τον οικον του ισραηλ και αυτον ως εις θανατον αποστειλαντα εις ημας	5 E quando voi conoscerete che fuggano, andate allotta dopo loro sicuramente; però che Iddio li abbatterà sotto i piedi vostri.
6 και εκαλεσαν τον αχιωρ εκ του οικου οζια ως δε ηλθεν και ειδεν την κεφαλην ολοφερνου εν χειρι ανδρος ενος εν τη εκκλησια του λαου επεσεν επι προσωπον και εξελυθη το πνευμα αυτου	6 Allora vedendo Achior quello che il Dio d' Israel fece nella sua virtù, lasciata la consuetudine e li costumi de' gentili, credette in Dio; e fu circonciso, e fu connumerato tra il popolo d' Israel, e tutta la sua successione persino al dì d' oggi.
7 ως δε ανελαβον αυτον προσεπεσεν τοις ποσιν ιουδιθ και προσεκυνησεν τω προσωπω αυτης και ειπεν ευλογημενη συ εν παντι σκηνωματι ιουδα και εν παντι εθνει οιτινες ακουσαντες το ονομα σου ταραχθησονται	7 Subito, fatto che fu giorno, elevarono sopra lo muro lo capo di Oloferne; e pigliò ciascuno uomo. l'arme sue, e uscirono con grande rumore e ululato.
8 και νυν αναγγειλον μοι οσα εποιησας εν ταις ημεραις ταυταις και απηγγειλεν αυτω ιουδιθ εν μεσω του λαου παντα οσα ην πεποιηκυια αφ' ης ημερας εξηλθεν εως ου ελαλει αυτοις	8 La qual cosa vedendo le guardie, corsero al tabernacolo [di Oloferne].
9 ως δε επαυσατο λαλουσα ηλαλαξεν ο λαος φωνη μεγαλη και εδωκεν φωνην ευφροσυνον εν τη πολει αυτων	9 E venendo quelli che erano nel tabernacolo, e facendo strepito dinanzi alla entrata della camera, e' facevano questo studiosamente (per eccitar Oloferne), acciò che non paresse che fossero venuti per desedarlo, ma solo che a questo rumore Oloferne si eccitasse a vigilia (e non dormisse).
10 ιδων δε αχιωρ παντα οσα εποιησεν ο θεος του ισραηλ επιστευσεν τω θεω σφοδρα και περιετεμετο την σαρκα της ακροβυστιας αυτου και προσετεθη εις τον οικον ισραηλ εως της ημερας ταυτης	10 Niuno nientedimeno ebbe tanto ardire, di quelli degli Assirii, che picchiando ovver entrando aprisse.
11 ηνικα δε ο ορθρος ανεβη και εκρεμασαν την κεφαλην ολοφερνου εκ του τειχους και ανελαβεν πας ανηρ τα οπλα αυτου και εξηλθοσαν κατα σπειρας επι τας αναβασεις του ορους	11 Ma venendo li suoi duchi e tribuni e li maggiori dello esercito degli Assirii, dissero alli cubicularii:
12 οι δε υιοι ασσουρ ως ειδον αυτους διεπεμψαν επι τους ηγουμενους αυτων οι δε ηλθον επι τους στρατηγους και χιλιαρχους και επι παντα αρχοντα αυτων	12 entrate ed eccitatelo, però che i topi sono usciti fuori delle caverne sue, e sono venuti ad eccitarci a battaglia.
13 και παρεγενοντο επι την σκηνην ολοφερνου και ειπαν τω οντι επι παντων των αυτου εγειρον δη τον κυριον ημων οτι ετολμησαν οι δουλοι καταβαινειν εφ' ημας εις πολεμον ινα εξολεθρευθωσιν εις τελος	13 Allora entrato Vagao alla camera sua, fermossi dinanzi alla cortina, e percosse con le mani una con l'altra; però che lui pensava che dormisse con Iudit.
14 και εισηλθεν βαγωας και εκρουσε την αυλαιαν της σκηνης υπενοει γαρ καθευδειν αυτον μετα ιουδιθ	14 E conciosia che (stando cheto) non sentisse alcuno movimento di persona che dormisse, appressossi alla cortina; e levandola, e vedendo il corpo di Oloferne giacere sopra la terra senza capo, tutto (sanguinato e) involuto nel suo sangue, gridò piagnendo con grande voce, e squarciò le vestimenta sue.
15 ως δ' ουθεις επηκουσεν διαστειλας εισηλθεν εις τον κοιτωνα και ευρεν αυτον επι της χελωνιδος ερριμμενον νεκρον και η κεφαλη αυτου αφηρητο απ' αυτου	15 Ed entrato nel tabernacolo di Iudit, non la trovò; e uscì fuori al popolo,
16 και εβοησεν φωνη μεγαλη μετα κλαυθμου και στεναγμου και βοης ισχυρας και διερρηξεν τα ιματια αυτου	16 e disse: una femina Ebrea ha fatto, confusione nella casa di Nabucodonosor re; ecco che Oloferne giace sopra la terra senza capo.
17 και εισηλθεν εις την σκηνην ου ην ιουδιθ καταλυουσα και ουχ ευρεν αυτην και εξεπηδησεν εις τον λαον και εβοησεν	17 E avendo udito questo, li principi della potenza degli Assirii, squarciorono tutti le sue vestimenta; e uno tremore e paura intollerabile cadè sopra di loro, e rimasono tutti molto sbigottiti.
18 ηθετησαν οι δουλοι εποιησεν αισχυνην μια γυνη των εβραιων εις τον οικον του βασιλεως ναβουχοδονοσορ οτι ιδου ολοφερνης χαμαι και η κεφαλη ουκ εστιν επ' αυτω	18 E nel mezzo del campo loro fatto è uno clamore maraviglioso.
19 ως δε ηκουσαν ταυτα τα ρηματα οι αρχοντες της δυναμεως ασσουρ τους χιτωνας αυτων διερρηξαν και εταραχθη αυτων η ψυχη σφοδρα και εγενετο αυτων κραυγη και βοη μεγαλη σφοδρα εν μεσω της παρεμβολης