ΤΩΒΙΤ - Tobia - Tobit 1

LXX	JERUSALEM
1 βιβλος λογων τωβιτ του τωβιηλ του ανανιηλ του αδουηλ του γαβαηλ εκ του σπερματος ασιηλ εκ της φυλης νεφθαλιμ	1 Histoire de Tobit, fils de Tobiel, fils de Ananiel, fils d'Adouel, fils de Gabaël, de la lignée d'Asiel, de la tribude Nephtali.
2 ος ηχμαλωτευθη εν ημεραις ενεμεσσαρου του βασιλεως ασσυριων εκ θισβης η εστιν εκ δεξιων κυδιως της νεφθαλιμ εν τη γαλιλαια υπερανω ασηρ	2 Aux jours de Salmanasar, roi d'Assyrie, il fut déporté de Tibé, qui se trouve au sud de Kédès-Nephtali, en Haute-Galilée, au-dessus de Hasor, à l'ouest, au soleil couchant, et au nord de Shephat.
3 εγω τωβιτ οδοις αληθειας επορευομην και δικαιοσυνης πασας τας ημερας της ζωης μου και ελεημοσυνας πολλας εποιησα τοις αδελφοις μου και τω εθνει τοις συμπορευθεισιν μετ' εμου εις χωραν ασσυριων εις νινευη	3 Moi, Tobit, j'ai marché sur des chemins de vérité et dans les bonnes oeuvres tous les jours de ma vie.J'ai fait beaucoup d'aumônes à mes frères et à mes compatriotes déportés avec moi à Ninive, au pays d'Assyrie.
4 και οτε ημην εν τη χωρα μου εν τη γη ισραηλ νεωτερου μου οντος πασα φυλη του νεφθαλιμ του πατρος μου απεστη απο του οικου ιεροσολυμων της εκλεγεισης απο πασων των φυλων ισραηλ εις το θυσιαζειν πασας τας φυλας και ηγιασθη ο ναος της κατασκηνωσεως του υψιστου και ωκοδομηθη εις πασας τας γενεας του αιωνος	4 Dans ma jeunesse, quand j'étais encore dans mon pays, la terre d'Israël, toute la tribu de Nephtali monancêtre se détacha de la maison de David et de Jérusalem. C'était pourtant la ville choisie parmi toutes les tribusd'Israël pour leurs sacrifices; c'était là que le Temple où Dieu réside avait été bâti et dédié pour toutes lesgénérations à venir.
5 και πασαι αι φυλαι αι συναποστασαι εθυον τη βααλ τη δαμαλει και ο οικος νεφθαλιμ του πατρος μου	5 Tous mes frères, et la maison de Nephtali, eux, sacrifiaient au veau qu'avait fait Jéroboam, roi d'Israël,à Dan, sur tous les monts de Galilée.
6 καγω μονος επορευομην πλεονακις εις ιεροσολυμα εν ταις εορταις καθως γεγραπται παντι τω ισραηλ εν προσταγματι αιωνιω τας απαρχας και τας δεκατας των γενηματων και τας πρωτοκουριας εχων	6 Bien des fois, j'étais absolument seul à venir en pèlerinage à Jérusalem, pour satisfaire à la loi quioblige tout Israël à perpétuité. Je courais à Jérusalem, avec les prémices des fruits et des animaux, la dîme dubétail, et la première tonte des brebis.
7 και εδιδουν αυτας τοις ιερευσιν τοις υιοις ααρων προς το θυσιαστηριον παντων των γενηματων την δεκατην εδιδουν τοις υιοις λευι τοις θεραπευουσιν εν ιερουσαλημ και την δευτεραν δεκατην απεπρατιζομην και επορευομην και εδαπανων αυτα εν ιεροσολυμοις καθ' εκαστον ενιαυτον	7 Je les donnais aux prêtres, fils d'Aaron, pour l'autel. Aux lévites, alors en fonction à Jérusalem, jedonnais la dîme du vin et du blé, des olives, des grenades et des autres fruits. Je prélevais en espèces la secondedîme, six ans de suite, et j'allais la dépenser à Jérusalem chaque année.
8 και την τριτην εδιδουν οις καθηκει καθως ενετειλατο δεββωρα η μητηρ του πατρος μου διοτι ορφανος κατελειφθην υπο του πατρος μου	8 Je donnais la troisième aux orphelins, aux veuves et aux étrangers qui vivent avec les Israélites; je laleur apportais en présent tous les trois ans. Nous la mangions, fidèles à la fois aux prescriptions de la Loimosaïque et aux recommandations de Debbora, mère de Ananiel, notre père; parce que mon père était mort, enme laissant orphelin.
9 και οτε εγενομην ανηρ ελαβον ανναν γυναικα εκ του σπερματος της πατριας ημων και εγεννησα εξ αυτης τωβιαν	9 A l'âge d'homme, je pris une femme de notre parenté, qui s'appelait Anna; elle me donna un fils que jenommai Tobie.
10 και οτε ηχμαλωτισθην εις νινευη παντες οι αδελφοι μου και οι εκ του γενους μου ησθιον εκ των αρτων των εθνων	10 Lors de la déportation en Assyrie, quand je fus emmené, je vins à Ninive. Tous mes frères, et ceuxde ma race, mangeaient les mets des païens;
11 εγω δε συνετηρησα την ψυχην μου μη φαγειν	11 pour moi, je me gardai de manger les mets des païens.
12 καθοτι εμεμνημην του θεου εν ολη τη ψυχη μου	12 Comme j'avais été fidèle à mon Dieu de tout mon coeur,
13 και εδωκεν ο υψιστος χαριν και μορφην ενωπιον ενεμεσσαρου και ημην αυτου αγοραστης	13 le Très-Haut me donna la faveur de Salmanasar, dont je devins l'homme d'affaires.
14 και επορευομην εις την μηδιαν και παρεθεμην γαβαηλω τω αδελφω γαβρια εν ραγοις της μηδιας αργυριου ταλαντα δεκα	14 Je voyageais en Médie, où je passai des marchés pour lui, jusqu'à sa mort; et je déposai chez Gabaël,frère de Gabri, à Rhagès de Médie, des sacs d'argent pour dix talents.
15 και οτε απεθανεν ενεμεσσαρος εβασιλευσεν σενναχηριμ ο υιος αυτου αντ' αυτου και αι οδοι αυτου ηκαταστατησαν και ουκετι ηδυνασθην πορευθηναι εις την μηδιαν	15 A la mort de Salmanasar, Sennachérib, son fils, lui succéda; les routes de Médie se fermèrent, et jene pus continuer à m'y rendre.
16 και εν ταις ημεραις ενεμεσσαρου ελεημοσυνας πολλας εποιουν τοις αδελφοις μου	16 Aux jours de Salmanasar, j'avais fait souvent l'aumône à mes frères de race,
17 τους αρτους μου εδιδουν τοις πεινωσιν και τα ιματια μου τοις γυμνοις και ει τινα εκ του γενους μου εθεωρουν τεθνηκοτα και ερριμμενον οπισω του τειχους νινευη εθαπτον αυτον	17 je donnais mon pain aux affamés, et des habits à ceux qui étaient nus; et j'enterrais, quand j'envoyais, les cadavres de mes compatriotes, jetés par-dessus les remparts de Ninive.
18 και ει τινα απεκτεινεν σενναχηριμ ο βασιλευς οτε ηλθεν φευγων εκ της ιουδαιας εθαψα αυτους κλεπτων πολλους γαρ απεκτεινεν εν τω θυμω αυτου και εζητηθη υπο του βασιλεως τα σωματα και ουχ ευρεθη	18 J'enterrai de même ceux que tua Sennachérib. -- Quand il revint en fuyard de Judée, après lechâtiment du Roi du Ciel sur le blasphémateur, Sennachérib, dans sa colère, tua un grand nombre d'Israélites. --Alors, je dérobais leurs corps pour les ensevelir; Sennachérib les cherchait et ne les trouvait plus.
19 πορευθεις δε εις των εν νινευη υπεδειξε τω βασιλει περι εμου οτι θαπτω αυτους και εκρυβην επιγνους δε οτι ζητουμαι αποθανειν φοβηθεις ανεχωρησα	19 Un Ninivite vint informer le roi que j'étais le fossoyeur clandestin. Quand je sus le roi renseigné surmon compte, que je me vis recherché pour être mis à mort, j'eus peur, et je pris la fuite.
20 και διηρπαγη παντα τα υπαρχοντα μου και ου κατελειφθη μοι ουδεν πλην αννας της γυναικος μου και τωβιου του υιου μου	20 Tous mes biens furent saisis; tout fut confisqué pour le trésor; rien ne me resta, que ma femme Anna,et que mon fils Tobie.
21 και ου διηλθον ημεραι πεντηκοντα εως ου απεκτειναν αυτον οι δυο υιοι αυτου και εφυγον εις τα ορη αραρατ και εβασιλευσεν σαχερδονος ο υιος αυτου αντ' αυτου και εταξεν αχιαχαρον τον αναηλ υιον του αδελφου μου επι πασαν την εκλογιστιαν της βασιλειας αυτου και επι πασαν την διοικησιν	21 Moins de 40 jours après, le roi fut assassiné par ses deux fils, qui s'enfuirent dans les monts Ararat.Asarhaddon, son fils, lui succéda. Ahikar, fils de mon frère Anaël, fut chargé des comptes du royaume, et il avaitla direction générale des affaires.
22 και ηξιωσεν αχιαχαρος περι εμου και ηλθον εις νινευη αχιαχαρος δε ην ο οινοχοος και επι του δακτυλιου και διοικητης και εκλογιστης και κατεστησεν αυτον ο σαχερδονος εκ δευτερας ην δε εξαδελφος μου	22 Alors Ahikar intercéda pour moi, et je pus redescendre à Ninive. C'est que Ahikar, sous Sennachérib,roi d'Assyrie, avait été grand échanson, garde du sceau, administrateur et maître des comptes; et Asarhaddonl'avait maintenu en fonctions. Il était de ma parenté, c'était mon neveu.