ΕΣΔΡΑΣ Α´ - Esdra 1 - 1 Esdras 9

LXX	BIBBIA RICCIOTTI
1 και αναστας εσδρας απο της αυλης του ιερου επορευθη εις το παστοφοριον ιωαναν του ελιασιβου	1 - Dopo che queste cose furon compiute, vennero a me dei principali del popolo, e mi dissero: «Il popolo d'Israele, i sacerdoti e i leviti, non si son mantenuti segregati dai popoli di queste regioni, e dalle loro abominazioni, cioè da' Cananei, Etei, Ferezei, Jebusei, Ammoniti, Moabiti, Egiziani ed Amorrei;
2 και αυλισθεις εκει αρτου ουκ εγευσατο ουδε υδωρ επιεν πενθων υπερ των ανομιων των μεγαλων του πληθους	2 hanno infatti sposato, essi e i loro figliuoli, delle figliuole di quelli, mescolando la stirpe santa [d'Israele] coi popoli gentili; ed i principi ed i magistrati son stati i primi in tal trasgressione».
3 και εγενετο κηρυγμα εν ολη τη ιουδαια και ιερουσαλημ πασι τοις εκ της αιχμαλωσιας συναχθηναι εις ιερουσαλημ	3 Ciò udito, mi strappai il mantello e la tunica, mi strappai i capelli e la barba, e mi sedei nella tristezza.
4 και οσοι αν μη απαντησωσιν εν δυσιν η τρισιν ημεραις κατα το κριμα των προκαθημενων πρεσβυτερων ανιερωθησονται τα κτηνη αυτων και αυτος αλλοτριωθησεται απο του πληθους της αιχμαλωσιας	4 Convennero presso di me, per questa trasgressione dei ritornati dalla cattività, tutti quelli che temevano la parola del Dio d'Israele; ed io sedei in tristezza sino al sacrifizio della sera.
5 και επισυνηχθησαν οι εκ της φυλης ιουδα και βενιαμιν εν τρισιν ημεραις εις ιερουσαλημ ουτος ο μην ενατος τη εικαδι του μηνος	5 Al sacrifizio della sera, mi levai da quell'afflizione; col mantello e la tunica strappati, piegai le ginocchia, stesi le mani verso il Signore mio Dio,
6 και συνεκαθισαν παν το πληθος εν τη ευρυχωρω του ιερου τρεμοντες δια τον ενεστωτα χειμωνα	6 e dissi: «Dio mio, mi confondo ed arrossisco di levare a te la mia faccia, perchè le nostre iniquità sono salite fin sopra la nostra testa, ed i nostri peccati sono arrivati sino al cielo,
7 και αναστας εσδρας ειπεν αυτοις υμεις ηνομησατε και συνωκισατε γυναικας αλλογενεις του προσθειναι αμαρτιαν τω ισραηλ	7 già dal tempo dei nostri padri. Ma anche noi abbiamo peccato gravemente, sino ad oggi; e per le nostre iniquità fummo dati nelle mani de' re delle genti, noi, i nostri re ed i nostri sacerdoti, colpiti di spada, fatti prigionieri, depredati, svergognati, sino ad oggi.
8 και νυν δοτε ομολογιαν δοξαν τω κυριω θεω των πατερων ημων	8 Ed ora, un poco, come per un momento, aveva il Signore Dio nostro accordato alla nostra preghiera che venissero liberati quei di noi che restavano, ci fosse data un po' di consistenza nel suo santo luogo, illuminasse gli occhi nostri di Dio nostro, e ci desse un po' di requie nel nostro servaggio.
9 και ποιησατε το θελημα αυτου και χωρισθητε απο των εθνων της γης και απο των γυναικων των αλλογενων	9 Perchè servi noi siamo; ma il nostro Dio non ci abbandonò nella servitù, e ci fece ottenere misericordia dal re dei Persiani per renderci la vita, rialzare la casa del nostro Dio, ripararne le rovine, e darci ricovero in Giuda ed in Gerusalemme.
10 και εφωνησαν απαν το πληθος και ειπον μεγαλη τη φωνη ουτως ως ειρηκας ποιησομεν	10 Ed ora, dopo ciò che diremo, o Dio nostro? perchè abbiamo trasgredito i tuoi comandamenti,
11 αλλα το πληθος πολυ και η ωρα χειμερινη και ουκ ισχυομεν στηναι αιθριοι και ουχ ευρομεν και το εργον ημιν ουκ εστιν ημερας μιας ουδε δυο επι πλειον γαρ ημαρτομεν εν τουτοις	11 quelli, che tu ci avevi dati per mezzo de' tuoi servi profeti, quando dicesti: - La terra nella quale voi entrate per prenderne possesso, è terra immonda, come sono immondi gli altri popoli e nazioni, per le immondezze di quelli che l'han riempita delle loro abominazioni da un capo all'altro. -
12 στητωσαν δε οι προηγουμενοι του πληθους και παντες οι εκ των κατοικιων ημων οσοι εχουσιν γυναικας αλλογενεις παραγενηθητωσαν λαβοντες χρονον	12 Perciò, non date ai loro figli le vostre figlie, e non prendete le loro figliuole pei vostri figliuoli; non cercate in eterno la loro pace e prosperità, affinchè cresciate in potenza, godiate dei beni che dà la terra, e ne lasciate eredi i vostri figliuoli in eterno.
13 και εκαστου δε τοπου τους πρεσβυτερους και τους κριτας εως του λυσαι την οργην του κυριου αφ' ημων του πραγματος τουτου	13 Ma, dopo tutto quello che le nostre opere pessime ed il nostro grande peccato ci han tirato addosso, tu, Dio nostro, ci hai liberati dalla nostra iniquità, e ci hai data la salute, come oggi vediamo,
14 ιωναθας αζαηλου και ιεζιας θοκανου επεδεξαντο κατα ταυτα και μοσολλαμος και λευις και σαββαταιος συνεβραβευσαν αυτοις	14 acciò non torniamo indietro, non disprezziamo i tuoi comandamenti, e non ci uniamo in matrimonio coi popoli autori di queste abominazioni. Sei tu forse adirato con noi sino a sterminarci, e non lasciar di noi alcun resto che sia salvo?
15 και εποιησαν κατα παντα ταυτα οι εκ της αιχμαλωσιας	15 Signore, Dio d'Israele, tu sei giusto; tu ci hai conservati per salvarci, come oggi si vede. Ecco, noi stiamo innanzi a te col nostro peccato; ma non si può rimanere con questo al tuo cospetto».
16 και επελεξατο εαυτω εσδρας ο ιερευς ανδρας ηγουμενους των πατριων αυτων κατ' ονομα παντας και συνεκαθισαν τη νουμηνια του μηνος του δεκατου ετασαι το πραγμα
17 και ηχθη επι περας τα κατα τους ανδρας τους επισυνεχοντας γυναικας αλλογενεις εως της νουμηνιας του πρωτου μηνος
18 και ευρεθησαν των ιερεων οι επισυναχθεντες αλλογενεις γυναικας εχοντες
19 εκ των υιων ιησου του ιωσεδεκ και των αδελφων μασηας και ελεαζαρος και ιωριβος και ιωδανος
20 και επεβαλον τας χειρας εκβαλειν τας γυναικας αυτων και εις εξιλασμον κριους υπερ της αγνοιας αυτων
21 και εκ των υιων εμμηρ ανανιας και ζαβδαιος και μανης και σαμαιος και ιιηλ και αζαριας
22 και εκ των υιων φαισουρ ελιωναις μασσιας ισμαηλος και ναθαναηλος και ωκιδηλος και σαλθας
23 και εκ των λευιτων ιωζαβδος και σεμεις και κωλιος ουτος καλιτας και παθαιος και ωουδας και ιωανας
24 εκ των ιεροψαλτων ελιασιβος βακχουρος
25 εκ των θυρωρων σαλλουμος και τολβανης
26 εκ του ισραηλ εκ των υιων φορος ιερμας και ιεζιας και μελχιας και μιαμινος και ελεαζαρος και ασιβιας και βανναιας
27 εκ των υιων ηλαμ ματανιας και ζαχαριας ιεζριηλος και ωβαδιος και ιερεμωθ και ηλιας
28 και εκ των υιων ζαμοθ ελιαδας ελιασιμος οθονιας ιαριμωθ και σαβαθος και ζερδαιας
29 και εκ των υιων βηβαι ιωαννης και ανανιας και ζαβδος και εμαθις
30 και εκ των υιων μανι ωλαμος μαμουχος ιεδαιος ιασουβος και ασαηλος και ιερεμωθ
31 και εκ των υιων αδδι νααθος και μοοσσιας λακκουνος και ναιδος και βεσκασπασμυς και σεσθηλ και βαλνουος και μανασσηας
32 και εκ των υιων ανναν ελιωνας και ασαιας και μελχιας και σαββαιας και σιμων χοσαμαιος
33 και εκ των υιων ασομ μαλτανναιος και ματταθιας και σαβανναιους και ελιφαλατ και μανασσης και σεμει
34 και εκ των υιων βαανι ιερεμιας μομδιος μαηρος ιουηλ μαμδαι και πεδιας και ανως καραβασιων και ελιασιβος και μαμνιταναιμος ελιασις βαννους ελιαλις σομεις σελεμιας ναθανιας και εκ των υιων εζωρα σεσσις εζριλ αζαηλος σαματος ζαμβρις ιωσηπος
35 και εκ των υιων νοομα μαζιτιας ζαβαδαιας ηδαις ιουηλ βαναιας
36 παντες ουτοι συνωκισαν γυναικας αλλογενεις και απελυσαν αυτας συν τεκνοις
37 και κατωκησαν οι ιερεις και οι λευιται και οι εκ του ισραηλ εν ιερουσαλημ και εν τη χωρα τη νουμηνια του εβδομου μηνος και οι υιοι ισραηλ εν ταις κατοικιαις αυτων
38 και συνηχθη παν το πληθος ομοθυμαδον επι το ευρυχωρον του προς ανατολας του ιερου πυλωνος
39 και ειπον εσδρα τω αρχιερει και αναγνωστη κομισαι τον νομον μωυσεως τον παραδοθεντα υπο του κυριου θεου ισραηλ
40 και εκομισεν εσδρας ο αρχιερευς τον νομον παντι τω πληθει απο ανθρωπου εως γυναικος και πασιν τοις ιερευσιν ακουσαι του νομου νουμηνια του εβδομου μηνος
41 και ανεγιγνωσκεν εν τω προ του ιερου πυλωνος ευρυχωρω απο ορθρου εως μεσημβρινου ενωπιον ανδρων τε και γυναικων και επεδωκαν παν το πληθος τον νουν εις τον νομον
42 και εστη εσδρας ο ιερευς και αναγνωστης του νομου επι του ξυλινου βηματος του κατασκευασθεντος
43 και εστησαν παρ' αυτω ματταθιας σαμμους ανανιας αζαριας ουριας εζεκιας βααλσαμος εκ δεξιων
44 και εξ ευωνυμων φαδαιος μισαηλ μελχιας λωθασουβος ναβαριας ζαχαριας
45 και αναλαβων εσδρας το βιβλιον του νομου ενωπιον του πληθους προεκαθητο γαρ επιδοξως ενωπιον παντων
46 και εν τω λυσαι τον νομον παντες ορθοι εστησαν και ευλογησεν εσδρας τω κυριω θεω υψιστω θεω σαβαωθ παντοκρατορι
47 και επεφωνησεν παν το πληθος αμην και αραντες ανω τας χειρας προσπεσοντες επι την γην προσεκυνησαν τω κυριω
48 ιησους και αννιουθ και σαραβιας ιαδινος ιακουβος σαββαταιος αυταιας μαιαννας και καλιτας αζαριας και ιωζαβδος ανανιας φαλιας οι λευιται εδιδασκον τον νομον κυριου και προς το πληθος ανεγινωσκον τον νομον του κυριου εμφυσιουντες αμα την αναγνωσιν
49 και ειπεν ατταρατης εσδρα τω αρχιερει και αναγνωστη και τοις λευιταις τοις διδασκουσι το πληθος επι παντας
50 η ημερα αυτη εστιν αγια τω κυριω και παντες εκλαιον εν τω ακουσαι του νομου
51 βαδισαντες ουν φαγετε λιπασματα και πιετε γλυκασματα και αποστειλατε αποστολας τοις μη εχουσιν
52 αγια γαρ η ημερα τω κυριω και μη λυπεισθε ο γαρ κυριος δοξασει υμας
53 και οι λευιται εκελευον τω δημω παντι λεγοντες η ημερα αυτη αγια μη λυπεισθε
54 και ωχοντο παντες φαγειν και πιειν και ευφραινεσθαι και δουναι αποστολας τοις μη εχουσιν και ευφρανθηναι μεγαλως
55 οτι και ενεφυσιωθησαν εν τοις ρημασιν οις εδιδαχθησαν και επισυνηχθησαν .