ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Δ´ - 2 Re - Kings IV 23

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και απεστειλεν ο βασιλευς και συνηγαγεν προς εαυτον παντας τους πρεσβυτερους ιουδα και ιερουσαλημ	1 Le roi envoya alors un message, et tous les anciens de Juda et de Jérusalem se rassemblèrent autour de lui.
2 και ανεβη ο βασιλευς εις οικον κυριου και πας ανηρ ιουδα και παντες οι κατοικουντες εν ιερουσαλημ μετ' αυτου και οι ιερεις και οι προφηται και πας ο λαος απο μικρου και εως μεγαλου και ανεγνω εν ωσιν αυτων παντας τους λογους του βιβλιου της διαθηκης του ευρεθεντος εν οικω κυριου	2 Il monta à la Maison de Yahvé accompagné de tous les hommes de Juda et de tous les habitants de Jérusalem, des prêtres et des prophètes, de tout le peuple, du plus petit jusqu’au plus grand. Devant eux il lut toutes les paroles du livre de l’Alliance qui avait été trouvé dans la Maison de Yahvé.
3 και εστη ο βασιλευς προς τον στυλον και διεθετο διαθηκην ενωπιον κυριου του πορευεσθαι οπισω κυριου και του φυλασσειν τας εντολας αυτου και τα μαρτυρια αυτου και τα δικαιωματα αυτου εν παση καρδια και εν παση ψυχη του αναστησαι τους λογους της διαθηκης ταυτης τα γεγραμμενα επι το βιβλιον τουτο και εστη πας ο λαος εν τη διαθηκη	3 Le roi se tenait debout sur l’estrade et, en présence de Yahvé, il conclut l’alliance. On s’engageait à suivre Yahvé, à observer ses commandements, ses ordres et ses préceptes, de tout son cœur et de toute son âme, afin de respecter les paroles de cette alliance comme elles sont écrites dans ce livre; tout le peuple s’engagea dans l’alliance.
4 και ενετειλατο ο βασιλευς τω χελκια τω ιερει τω μεγαλω και τοις ιερευσιν της δευτερωσεως και τοις φυλασσουσιν τον σταθμον του εξαγαγειν εκ του ναου κυριου παντα τα σκευη τα πεποιημενα τω βααλ και τω αλσει και παση τη δυναμει του ουρανου και κατεκαυσεν αυτα εξω ιερουσαλημ εν σαδημωθ κεδρων και ελαβεν τον χουν αυτων εις βαιθηλ	4 Le roi donna ordre au grand prêtre Hilkiyas, au prêtre en second et aux gardiens de la porte, de jeter hors de la Maison de Yahvé tous les objets qu’on avait faits pour Baal, pour Ashéra et pour toute l’Armée des cieux. Il les fit brûler en dehors de Jérusalem au bûcher du Cédron, et on porta leurs cendres à Béthel.
5 και κατεπαυσεν τους χωμαριμ ους εδωκαν βασιλεις ιουδα και εθυμιων εν τοις υψηλοις και εν ταις πολεσιν ιουδα και τοις περικυκλω ιερουσαλημ και τους θυμιωντας τω βααλ και τω ηλιω και τη σεληνη και τοις μαζουρωθ και παση τη δυναμει του ουρανου	5 Il supprima les faux prêtres que les rois de Juda avaient installés et qui offraient l’encens sur les Hauts-Lieux, dans les villes de Juda et les environs de Jérusalem. Il supprima aussi ceux qui offraient l’encens aux Baals, au soleil, à la lune, aux étoiles et à toute l’Armée des cieux.
6 και εξηνεγκεν το αλσος εξ οικου κυριου εξωθεν ιερουσαλημ εις τον χειμαρρουν κεδρων και κατεκαυσεν αυτον εν τω χειμαρρω κεδρων και ελεπτυνεν εις χουν και ερριψεν τον χουν αυτου εις τον ταφον των υιων του λαου	6 Il sortit l’Ashéra de la Maison de Yahvé, la jeta hors de Jérusalem dans la vallée du Cédron, et là il la fit brûler et réduire en cendres, puis il en jeta les cendres à la fosse des gens du peuple.
7 και καθειλεν τον οικον των καδησιμ των εν τω οικω κυριου ου αι γυναικες υφαινον εκει χεττιιν τω αλσει	7 Il démolit les maisons des prostitués sacrés qui étaient dans la Maison de Yahvé, et où des femmes tissaient des voiles pour l’Ashéra.
8 και ανηγαγεν παντας τους ιερεις εκ πολεων ιουδα και εμιανεν τα υψηλα ου εθυμιασαν εκει οι ιερεις απο γαβαα και εως βηρσαβεε και καθειλεν τον οικον των πυλων τον παρα την θυραν της πυλης ιησου αρχοντος της πολεως των εξ αριστερων ανδρος εν τη πυλη της πολεως	8 Il rappela des villes de Juda tous les prêtres; il profana les Hauts-Lieux où ces prêtres offraient de l’encens, depuis Guéba jusqu’à Bersabée. Il démolit le Haut-Lieu des portes, qui était à l’entrée de la Porte-de-Josué, gouverneur de la ville, à gauche lorsqu’on pénétrait dans la ville.
9 πλην ουκ ανεβησαν οι ιερεις των υψηλων προς το θυσιαστηριον κυριου εν ιερουσαλημ οτι ει μη εφαγον αζυμα εν μεσω των αδελφων αυτων	9 Ces prêtres des Hauts-Lieux n’eurent pas accès à l’autel de Yahvé à Jérusalem, ils se contentèrent de manger les pains sans levain au milieu de leurs frères.
10 και εμιανεν τον ταφεθ τον εν φαραγγι υιου εννομ του διαγειν ανδρα τον υιον αυτου και ανδρα την θυγατερα αυτου τω μολοχ εν πυρι	10 Josias détruisit le bûcher de la vallée de Ben-Hinnom, pour que plus personne ne puisse sacrifier par le feu son fils ou sa fille en l’honneur de Molek.
11 και κατεπαυσεν τους ιππους ους εδωκαν βασιλεις ιουδα τω ηλιω εν τη εισοδω οικου κυριου εις το γαζοφυλακιον ναθαν βασιλεως του ευνουχου εν φαρουριμ και το αρμα του ηλιου κατεκαυσεν πυρι	11 Il élimina les chevaux que les rois de Juda avaient consacrés au soleil, à l’entrée de la Maison de Yahvé, près de la chambre de l’eunuque Nétan-Mélek (elle se trouvait dans les dépendances) et il jeta au feu le char du soleil.
12 και τα θυσιαστηρια τα επι του δωματος του υπερωου αχαζ α εποιησαν βασιλεις ιουδα και τα θυσιαστηρια α εποιησεν μανασσης εν ταις δυσιν αυλαις οικου κυριου και καθειλεν ο βασιλευς και κατεσπασεν εκειθεν και ερριψεν τον χουν αυτων εις τον χειμαρρουν κεδρων	12 Le roi démolit encore et réduisit en poudre les autels qui avaient été installés par les rois de Juda sur le toit de la chambre haute d’Akaz, et les autels que Manassé avait placés dans les deux cours de la Maison de Yahvé. Il en jeta la poussière dans le torrent du Cédron.
13 και τον οικον τον επι προσωπον ιερουσαλημ τον εκ δεξιων του ορους του μοσοαθ ον ωκοδομησεν σαλωμων βασιλευς ισραηλ τη ασταρτη προσοχθισματι σιδωνιων και τω χαμως προσοχθισματι μωαβ και τω μολχολ βδελυγματι υιων αμμων εμιανεν ο βασιλευς	13 Le roi détruisit également les Hauts-Lieux qui se trouvaient face à Jérusalem, au sud du mont des Oliviers: Salomon, roi d’Israël, les avait construits en l’honneur d’Astarté, l’ordure des Sidoniens, de Kémoch, l’ordure des Moabites, et de Milkom, la honte des Ammonites.
14 και συνετριψεν τας στηλας και εξωλεθρευσεν τα αλση και επλησεν τους τοπους αυτων οστεων ανθρωπων	14 Il brisa aussi les pierres dressées, fit couper les pieux sacrés, et on remblaya l’endroit avec des ossements humains.
15 και γε το θυσιαστηριον το εν βαιθηλ το υψηλον ο εποιησεν ιεροβοαμ υιος ναβατ ος εξημαρτεν τον ισραηλ και γε το θυσιαστηριον εκεινο και το υψηλον κατεσπασεν και συνετριψεν τους λιθους αυτου και ελεπτυνεν εις χουν και κατεκαυσεν το αλσος	15 Il démolit l’autel qui était à Béthel, le Haut-Lieu construit par Jéroboam, fils de Nabat, qui avait entraîné Israël dans le péché. Il démolit le Haut-Lieu, il en brisa les pierres et les réduisit en poussière, après quoi, il brûla le pieu sacré.
16 και εξενευσεν ιωσιας και ειδεν τους ταφους τους οντας εκει εν τη πολει και απεστειλεν και ελαβεν τα οστα εκ των ταφων και κατεκαυσεν επι το θυσιαστηριον και εμιανεν αυτο κατα το ρημα κυριου ο ελαλησεν ο ανθρωπος του θεου εν τω εσταναι ιεροβοαμ εν τη εορτη επι το θυσιαστηριον και επιστρεψας ηρεν τους οφθαλμους αυτου επι τον ταφον του ανθρωπου του θεου του λαλησαντος τους λογους τουτους	16 Josias, en se retournant, aperçut les tombeaux creusés dans la montagne. Il envoya prendre des ossements dans ces tombes et il les brûla sur l’autel pour le profaner; alors s’accomplit la parole de Yahvé qu’un homme de Dieu avait proclamée un jour de fête, lorsque Jéroboam officiait à l’autel. Se retournant de nouveau, Josias aperçut le tombeau de l’homme de Dieu qui avait proclamé ces paroles.
17 και ειπεν τι το σκοπελον εκεινο ο εγω ορω και ειπον αυτω οι ανδρες της πολεως ο ανθρωπος του θεου εστιν ο εξεληλυθως εξ ιουδα και επικαλεσαμενος τους λογους τουτους ους επεκαλεσατο επι το θυσιαστηριον βαιθηλ	17 Il demanda: “Quel est ce monument que je vois là-bas?” Les gens de la ville répondirent: “C’est le tombeau de l’homme de Dieu qui est venu de Juda et qui a annoncé ce que tu viens de faire pour profaner l’autel de Béthel.”
18 και ειπεν αφετε αυτο ανηρ μη κινησατω τα οστα αυτου και ερρυσθησαν τα οστα αυτου μετα των οστων του προφητου του ηκοντος εκ σαμαρειας	18 Le roi leur dit: “Laissez-le! Que personne ne touche à ses ossements.” On épargna donc ses ossements ainsi que ceux du prophète qui était venu de Samarie.
19 και γε εις παντας τους οικους των υψηλων τους εν ταις πολεσιν σαμαρειας ους εποιησαν βασιλεις ισραηλ παροργιζειν κυριον απεστησεν ιωσιας και εποιησεν εν αυτοις παντα τα εργα α εποιησεν εν βαιθηλ	19 Josias fit disparaître toutes les maisons des Hauts-Lieux que les rois d’Israël avaient installées dans les villes de Samarie et qui avaient provoqué la colère de Yahvé. Il les traita de la même manière qu’il avait traité Béthel.
20 και εθυσιασεν παντας τους ιερεις των υψηλων τους οντας εκει επι των θυσιαστηριων και κατεκαυσεν τα οστα των ανθρωπων επ' αυτα και επεστραφη εις ιερουσαλημ	20 Il fit massacrer sur leurs autels tous les prêtres des Hauts-Lieux qui se trouvaient là; il y fit brûler des ossements humains, puis il rentra à Jérusalem.
21 και ενετειλατο ο βασιλευς παντι τω λαω λεγων ποιησατε το πασχα τω κυριω θεω ημων καθως γεγραπται επι βιβλιου της διαθηκης ταυτης	21 Le roi donna ensuite cet ordre à tout le peuple: “Célébrez la Pâque en l’honneur de Yahvé votre Dieu, selon ce qui est écrit dans ce livre de l’Alliance.”
22 οτι ουκ εγενηθη το πασχα τουτο αφ' ημερων των κριτων οι εκρινον τον ισραηλ και πασας τας ημερας βασιλεων ισραηλ και βασιλεων ιουδα	22 Durant tout le temps des rois d’Israël et de Juda, depuis le temps des Juges qui avaient gouverné Israël, on n’avait jamais plus célébré une Pâque comme celle-là.
23 οτι αλλ' η τω οκτωκαιδεκατω ετει του βασιλεως ιωσια εγενηθη το πασχα τω κυριω εν ιερουσαλημ	23 Il fallut attendre la dix-huitième année du roi Josias pour voir célébrer à Jérusalem une Pâque comme celle-là.
24 και γε τους θελητας και τους γνωριστας και τα θεραφιν και τα ειδωλα και παντα τα προσοχθισματα τα γεγονοτα εν γη ιουδα και εν ιερουσαλημ εξηρεν ο βασιλευς ιωσιας ινα στηση τους λογους του νομου τους γεγραμμενους επι του βιβλιου ου ευρεν χελκιας ο ιερευς εν οικω κυριου	24 Josias balaya les sorciers et les devins, les idoles et les ordures: en un mot, toutes les horreurs qu’on voyait dans le pays de Juda et à Jérusalem. Il mettait ainsi en pratique les paroles de la Loi écrites dans le livre que le prêtre Hilkiyas avait trouvé dans la Maison de Yahvé.
25 ομοιος αυτω ουκ εγενηθη εμπροσθεν αυτου βασιλευς ος επεστρεψεν προς κυριον εν ολη καρδια αυτου και εν ολη ψυχη αυτου και εν ολη ισχυι αυτου κατα παντα τον νομον μωυση και μετ' αυτον ουκ ανεστη ομοιος αυτω	25 Aucun roi avant lui ne s’était comme lui tourné vers Yahvé de tout son cœur, de toute son âme, de toutes ses forces, en total accord avec la Loi de Moïse, et pas un roi comme lui ne se leva après lui.
26 πλην ουκ απεστραφη κυριος απο θυμου οργης αυτου του μεγαλου ου εθυμωθη οργη αυτου εν τω ιουδα επι τους παροργισμους ους παρωργισεν αυτον μανασσης	26 Cependant Yahvé ne revint pas de sa très grande colère contre Juda à cause de toutes les actions de Manassé qui l’avaient scandalisé.
27 και ειπεν κυριος και γε τον ιουδαν αποστησω απο του προσωπου μου καθως απεστησα τον ισραηλ και απωσομαι την πολιν ταυτην ην εξελεξαμην την ιερουσαλημ και τον οικον ου ειπον εσται το ονομα μου εκει	27 C’est pourquoi Yahvé déclara: “Juda aussi, je le rejetterai loin de moi comme j’ai rejeté Israël. Je rejetterai Jérusalem, cette ville que j’avais choisie, ainsi que la Maison dont j’avais dit: là sera mon Nom.”
28 και τα λοιπα των λογων ιωσιου και παντα οσα εποιησεν ουχι ταυτα γεγραμμενα επι βιβλιω λογων των ημερων τοις βασιλευσιν ιουδα	28 Le reste des actes de Josias, tout ce qu’il a fait, cela n’est-il pas écrit au Livre des Chroniques des rois de Juda?
29 εν δε ταις ημεραις αυτου ανεβη φαραω νεχαω βασιλευς αιγυπτου επι βασιλεα ασσυριων επι ποταμον ευφρατην και επορευθη ιωσιας εις απαντην αυτου και εθανατωσεν αυτον νεχαω εν μαγεδδω εν τω ιδειν αυτον	29 De son temps le Pharaon Nékao, roi d’Égypte, fit une expédition vers l’Euphrate pour combattre le roi d’Assyrie. Le roi Josias se porta à sa rencontre, mais Nékao le fit frapper dès qu’il le vit.
30 και επεβιβασαν αυτον οι παιδες αυτου νεκρον εκ μαγεδδω και ηγαγον αυτον εις ιερουσαλημ και εθαψαν αυτον εν τω ταφω αυτου εν πολει δαυιδ και ελαβεν ο λαος της γης τον ιωαχας υιον ιωσιου και εχρισαν αυτον και εβασιλευσαν αυτον αντι του πατρος αυτου	30 De Méguiddo, ses serviteurs ramenèrent son corps en char et le firent entrer dans Jérusalem où on le déposa dans sa tombe; puis le peuple choisit Joakaz, fils de Josias, on le consacra et on l’établit comme roi à la place de son père.
31 υιος εικοσι και τριων ετων ην ιωαχας εν τω βασιλευειν αυτον και τριμηνον εβασιλευσεν εν ιερουσαλημ και ονομα τη μητρι αυτου αμιταλ θυγατηρ ιερεμιου εκ λεμνα	31 Joakaz avait 23 ans lorsqu’il monta sur le trône et il régna trois mois à Jérusalem; sa mère était Hamital, fille de Yirméya, de Libna.
32 και εποιησεν το πονηρον εν οφθαλμοις κυριου κατα παντα οσα εποιησαν οι πατερες αυτου	32 Il fit ce qui est mal au regard de Yahvé, tout comme avaient fait ses ancêtres.
33 και μετεστησεν αυτον φαραω νεχαω εν δεβλαθα εν γη εμαθ του μη βασιλευειν εν ιερουσαλημ και εδωκεν ζημιαν επι την γην εκατον ταλαντα αργυριου και εκατον ταλαντα χρυσιου	33 À Ribla, au pays de Hamat, le Pharaon Nékao le fit enchaîner, mettant fin à son règne à Jérusalem; puis il fixa au pays un tribut de 100 talents d’argent et de 10 talents d’or.
34 και εβασιλευσεν φαραω νεχαω επ' αυτους τον ελιακιμ υιον ιωσιου βασιλεως ιουδα αντι ιωσιου του πατρος αυτου και επεστρεψεν το ονομα αυτου ιωακιμ και τον ιωαχας ελαβεν και εισηνεγκεν εις αιγυπτον και απεθανεν εκει	34 Le Pharaon Nékao établit Élyakim fils de Josias comme roi, à la place de Josias son père, et il changea son nom en Joïaqim. Après quoi il emmena Joakaz en Égypte où il mourut.
35 και το αργυριον και το χρυσιον εδωκεν ιωακιμ τω φαραω πλην ετιμογραφησεν την γην του δουναι το αργυριον επι στοματος φαραω ανηρ κατα την συντιμησιν αυτου εδωκαν το αργυριον και το χρυσιον μετα του λαου της γης δουναι τω φαραω νεχαω	35 Joïaqim livra bien au Pharaon l’argent et l’or, mais il dut imposer le pays pour livrer au Pharaon la somme exigée. Il préleva sur chacun, selon sa fortune, l’argent et l’or que l’on devait au Pharaon Nékao.
36 υιος εικοσι και πεντε ετων ιωακιμ εν τω βασιλευειν αυτον και ενδεκα ετη εβασιλευσεν εν ιερουσαλημ και ονομα τη μητρι αυτου ιελδαφ θυγατηρ φεδεια εκ ρουμα	36 Joïaqim avait 25 ans lorsqu’il monta sur le trône, il régna 11 ans à Jérusalem; sa mère était Zébida, fille de Pédaya, de Rouma.
37 και εποιησεν το πονηρον εν οφθαλμοις κυριου κατα παντα οσα εποιησαν οι πατερες αυτου	37 Il fit ce qui est mal au regard de Yahvé, tout comme avaient fait ses ancêtres.