ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ´ - 1 Re - Kings III 13

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και ιδου ανθρωπος του θεου εξ ιουδα παρεγενετο εν λογω κυριου εις βαιθηλ και ιεροβοαμ ειστηκει επι το θυσιαστηριον του επιθυσαι	1 Par ordre de Yahvé, un homme de Dieu arriva de Juda à Béthel alors que Jéroboam était près de l’autel et faisait brûler l’encens.
2 και επεκαλεσεν προς το θυσιαστηριον εν λογω κυριου και ειπεν θυσιαστηριον θυσιαστηριον ταδε λεγει κυριος ιδου υιος τικτεται τω οικω δαυιδ ιωσιας ονομα αυτω και θυσει επι σε τους ιερεις των υψηλων τους επιθυοντας επι σε και οστα ανθρωπων καυσει επι σε	2 L’homme de Dieu cria contre l’autel sur l’ordre de Yahvé: “Autel, autel, voici ce que dit Yahvé: il naîtra dans la maison de David un fils du nom de Josias. Il sacrifiera sur toi les prêtres des Hauts-Lieux, ceux qui brûlent l’encens sur toi, et l’on brûlera sur toi des ossements humains.”
3 και εδωκεν εν τη ημερα εκεινη τερας λεγων τουτο το ρημα ο ελαλησεν κυριος λεγων ιδου το θυσιαστηριον ρηγνυται και εκχυθησεται η πιοτης η επ' αυτω	3 Ce même jour il donna cette preuve: “Voici la preuve que Yahvé vous donne: l’autel va se fendre et la cendre qui est dessus va se répandre.”
4 και εγενετο ως ηκουσεν ο βασιλευς ιεροβοαμ των λογων του ανθρωπου του θεου του επικαλεσαμενου επι το θυσιαστηριον το εν βαιθηλ και εξετεινεν ο βασιλευς την χειρα αυτου απο του θυσιαστηριου λεγων συλλαβετε αυτον και ιδου εξηρανθη η χειρ αυτου ην εξετεινεν επ' αυτον και ουκ ηδυνηθη επιστρεψαι αυτην προς εαυτον	4 Lorsque le roi Jéroboam entendit cette malédiction de l’homme de Dieu contre l’autel de Béthel, il étendit la main et ordonna: “Saisissez-le!” Mais la main qu’il avait étendue contre l’homme de Dieu devint raide, il ne put la ramener à lui.
5 και το θυσιαστηριον ερραγη και εξεχυθη η πιοτης απο του θυσιαστηριου κατα το τερας ο εδωκεν ο ανθρωπος του θεου εν λογω κυριου	5 L’autel se fendit et la cendre de l’autel se répandit; c’était bien la preuve qu’avait donnée l’homme de Dieu sur l’ordre de Yahvé.
6 και ειπεν ο βασιλευς ιεροβοαμ τω ανθρωπω του θεου δεηθητι του προσωπου κυριου του θεου σου και επιστρεψατω η χειρ μου προς με και εδεηθη ο ανθρωπος του θεου του προσωπου κυριου και επεστρεψεν την χειρα του βασιλεως προς αυτον και εγενετο καθως το προτερον	6 Le roi prit alors la parole et dit à l’homme de Dieu: “Je t’en prie, apaise Yahvé ton Dieu, prie pour moi afin que ma main me revienne.” L’homme de Dieu apaisa Yahvé et la main du roi lui revint: elle était comme auparavant.
7 και ελαλησεν ο βασιλευς προς τον ανθρωπον του θεου εισελθε μετ' εμου εις οικον και αριστησον και δωσω σοι δομα	7 Le roi dit alors à l’homme de Dieu: “Rentre avec moi à la maison, prends des forces, et je te ferai un cadeau.”
8 και ειπεν ο ανθρωπος του θεου προς τον βασιλεα εαν μοι δως το ημισυ του οικου σου ουκ εισελευσομαι μετα σου ουδε μη φαγω αρτον ουδε μη πιω υδωρ εν τω τοπω τουτω	8 Mais l’homme de Dieu dit au roi: “Même si tu me donnais la moitié de ta maison, je n’y entrerais pas avec toi. Je ne mangerai pas de pain, je ne boirai pas d’eau en ce lieu,
9 οτι ουτως ενετειλατο μοι εν λογω κυριος λεγων μη φαγης αρτον και μη πιης υδωρ και μη επιστρεψης εν τη οδω η επορευθης εν αυτη	9 car j’ai reçu cet ordre de la part de Yahvé: ‘Tu ne mangeras pas de pain, tu ne boiras pas d’eau, et tu ne reviendras pas par le chemin par lequel tu es allé.’ ”
10 και απηλθεν εν οδω αλλη και ουκ ανεστρεψεν εν τη οδω η ηλθεν εν αυτη εις βαιθηλ	10 Il s’en alla donc par un autre chemin, délaissant le chemin par lequel il était monté à Béthel.
11 και προφητης εις πρεσβυτης κατωκει εν βαιθηλ και ερχονται οι υιοι αυτου και διηγησαντο αυτω απαντα τα εργα α εποιησεν ο ανθρωπος του θεου εν τη ημερα εκεινη εν βαιθηλ και τους λογους ους ελαλησεν τω βασιλει και επεστρεψαν το προσωπον του πατρος αυτων	11 Or, à Béthel, il y avait un vieux prophète, et ses fils vinrent lui raconter tout ce que l’homme de Dieu avait fait ce jour-là à Béthel; ils rapportèrent à leur père toutes les paroles que cet homme avaient dites au roi.
12 και ελαλησεν προς αυτους ο πατηρ αυτων λεγων ποια οδω πεπορευται και δεικνυουσιν αυτω οι υιοι αυτου την οδον εν η ανηλθεν ο ανθρωπος του θεου ο ελθων εξ ιουδα	12 Leur père leur dit: “Par quel chemin s’en est-il allé?” Et ses fils lui firent voir le chemin par lequel était reparti l’homme de Dieu venu de Juda.
13 και ειπεν τοις υιοις αυτου επισαξατε μοι τον ονον και επεσαξαν αυτω τον ονον και επεβη επ' αυτον	13 Il dit alors à ses fils: “Sellez mon âne.” Ils lui sellèrent son âne et il monta dessus.
14 και επορευθη κατοπισθεν του ανθρωπου του θεου και ευρεν αυτον καθημενον υπο δρυν και ειπεν αυτω ει συ ει ο ανθρωπος του θεου ο εληλυθως εξ ιουδα και ειπεν αυτω εγω	14 Il partit donc derrière l’homme de Dieu et le trouva assis sous un térébinthe. Il lui dit: “C’est toi l’homme de Dieu qui est venu de Juda?” Il répondit: “Oui, c’est moi.”
15 και ειπεν αυτω δευρο μετ' εμου και φαγε αρτον	15 Il lui dit: “Viens chez moi et tu mangeras un morceau.”
16 και ειπεν ου μη δυνωμαι του επιστρεψαι μετα σου ουδε μη φαγομαι αρτον ουδε πιομαι υδωρ εν τω τοπω τουτω	16 L’autre répondit: “Je ne peux pas revenir avec toi ni rentrer chez toi. Je ne mangerai pas de pain, je ne boirai pas d’eau avec toi en ce lieu,
17 οτι ουτως εντεταλται μοι εν λογω κυριος λεγων μη φαγης αρτον εκει και μη πιης υδωρ εκει και μη επιστρεψης εν τη οδω η επορευθης εν αυτη	17 car c’est un ordre que j’ai reçu de Yahvé: ‘Tu ne mangeras pas de pain, tu ne boiras pas d’eau là-bas, et tu ne reviendras pas par le chemin par lequel tu es allé.’ ”
18 και ειπεν προς αυτον καγω προφητης ειμι καθως συ και αγγελος λελαληκεν προς με εν ρηματι κυριου λεγων επιστρεψον αυτον προς σεαυτον εις τον οικον σου και φαγετω αρτον και πιετω υδωρ και εψευσατο αυτω	18 Mais le vieux prophète lui dit: “Moi aussi je suis prophète comme toi, et un ange m’a parlé. Il m’a transmis cet ordre de Yahvé: Ramène-le avec toi, chez toi, pour qu’il mange du pain et qu’il boive de l’eau.” C’était un mensonge.
19 και επεστρεψεν αυτον και εφαγεν αρτον και επιεν υδωρ εν τω οικω αυτου	19 L’homme de Dieu revint donc avec lui, il mangea du pain et but de l’eau dans sa maison.
20 και εγενετο αυτων καθημενων επι της τραπεζης και εγενετο λογος κυριου προς τον προφητην τον επιστρεψαντα αυτον	20 Comme ils étaient assis à table, la parole de Dieu fut adressée au prophète qui l’avait ramené.
21 και ειπεν προς τον ανθρωπον του θεου τον ηκοντα εξ ιουδα λεγων ταδε λεγει κυριος ανθ' ων παρεπικρανας το ρημα κυριου και ουκ εφυλαξας την εντολην ην ενετειλατο σοι κυριος ο θεος σου	21 Il cria à l’homme de Dieu qui était monté de Juda: “Ainsi a parlé Yahvé: Puisque tu as été rebelle à l’ordre de Yahvé, et que tu n’as pas observé le commandement que Yahvé ton Dieu t’avait donné,
22 και επεστρεψας και εφαγες αρτον και επιες υδωρ εν τω τοπω τουτω ω ελαλησεν προς σε λεγων μη φαγης αρτον και μη πιης υδωρ ου μη εισελθη το σωμα σου εις τον ταφον των πατερων σου	22 puisque tu es revenu sur tes pas et que tu as mangé ici du pain et bu de l’eau, alors que tu avais reçu l’ordre de ne pas manger ni boire, ton cadavre n’entrera pas dans le tombeau de tes pères.”
23 και εγενετο μετα το φαγειν αρτον και πιειν υδωρ και επεσαξεν αυτω τον ονον και επεστρεψεν	23 Après qu’ils eurent mangé et bu, le prophète qui l’avait ramené lui sella son âne
24 και απηλθεν και ευρεν αυτον λεων εν τη οδω και εθανατωσεν αυτον και ην το σωμα αυτου ερριμμενον εν τη οδω και ο ονος ειστηκει παρ' αυτο και ο λεων ειστηκει παρα το σωμα	24 et l’homme partit. Un lion le rencontra sur le chemin et le mit à mort. Son cadavre resta là sur le chemin, l’âne ne le quitta pas et le lion aussi resta à côté du corps.
25 και ιδου ανδρες παραπορευομενοι και ειδον το θνησιμαιον ερριμμενον εν τη οδω και ο λεων ειστηκει εχομενα του θνησιμαιου και εισηλθον και ελαλησαν εν τη πολει ου ο προφητης ο πρεσβυτης κατωκει εν αυτη	25 Des gens qui passaient par là virent le cadavre sur le chemin et le lion qui se tenait à côté, ils rentrèrent chez eux et en parlèrent dans la ville où habitait le vieux prophète
26 και ηκουσεν ο επιστρεψας αυτον εκ της οδου και ειπεν ο ανθρωπος του θεου ουτος εστιν ος παρεπικρανε το ρημα κυριου	26 qui l’avait détourné de son chemin. Dès que le prophète le sut, il dit: “C’est l’homme de Dieu qui a désobéi à l’ordre de Yahvé, et Yahvé l’a livré au lion qui l’a déchiré et mis à mort selon la parole que Yahvé lui avait dite.”
27 -	27 Il s’adressa aussitôt à ses fils: “Sellez-moi mon âne”, leur dit-il. Ils le lui sellèrent.
28 και επορευθη και ευρεν το σωμα αυτου ερριμμενον εν τη οδω και ο ονος και ο λεων ειστηκεισαν παρα το σωμα και ουκ εφαγεν ο λεων το σωμα του ανθρωπου του θεου και ου συνετριψεν τον ονον	28 Il s’en alla et trouva le cadavre au travers du chemin, avec l’âne et le lion qui étaient toujours là de chaque côté. Le lion n’avait pas dévoré le corps, il n’avait pas non plus déchiré l’âne.
29 και ηρεν ο προφητης το σωμα του ανθρωπου του θεου και επεθηκεν αυτο επι τον ονον και επεστρεψεν αυτον εις την πολιν ο προφητης του θαψαι αυτον	29 Le prophète souleva le cadavre de l’homme de Dieu, le mit sur son âne et le ramena; quand il eût regagné la ville il se chargea du deuil et de l’enterrement.
30 εν τω ταφω εαυτου και εκοψαντο αυτον ουαι αδελφε	30 Il déposa le cadavre dans son propre tombeau et l’on fit sur lui le deuil: “Hélas, mon frère!”
31 και εγενετο μετα το κοψασθαι αυτον και ειπεν τοις υιοις αυτου λεγων εαν αποθανω θαψατε με εν τω ταφω τουτω ου ο ανθρωπος του θεου τεθαπται εν αυτω παρα τα οστα αυτου θετε με ινα σωθωσι τα οστα μου μετα των οστων αυτου	31 Après qu’il l’eut mis au tombeau, il dit à ses fils: “Quand je serai mort, vous me déposerez dans le tombeau où l’on a enterré l’homme de Dieu. Vous déposerez mes os à côté des siens.
32 οτι γινομενον εσται το ρημα ο ελαλησεν εν λογω κυριου επι του θυσιαστηριου του εν βαιθηλ και επι τους οικους τους υψηλους τους εν σαμαρεια	32 Car, je vous le dis, elle se réalisera la malédiction qu’il a prononcée sur l’ordre de Yahvé contre l’autel de Béthel et contre tous les sanctuaires de Hauts-Lieux des villes de Samarie.”
33 και μετα το ρημα τουτο ουκ επεστρεψεν ιεροβοαμ απο της κακιας αυτου και επεστρεψεν και εποιησεν εκ μερους του λαου ιερεις υψηλων ο βουλομενος επληρου την χειρα αυτου και εγινετο ιερευς εις τα υψηλα	33 Malgré cela, Jéroboam ne se détourna pas de sa mauvaise conduite. Il recommença à choisir des prêtres parmi le peuple pour les Hauts-Lieux; il instituait prêtres tous ceux qui le désiraient et ils faisaient partie des prêtres des Hauts-Lieux.
34 και εγενετο το ρημα τουτο εις αμαρτιαν τω οικω ιεροβοαμ και εις ολεθρον και εις αφανισμον απο προσωπου της γης	34 Ce fut une cause de péché pour la maison de Jéroboam, à cause de cela elle a été détruite et retranchée de la terre.