Scrutatio

Domenica, 12 maggio 2024 - Santi Nereo e Achilleo ( Letture di oggi)

ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β´ - 2 Samuele - Kings II 22


font
LXXLA SACRA BIBBIA
1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ1 Davide rivolse al Signore le parole di questo canto, il giorno in cui il Signore lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul.
2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι2 Egli disse: "Il Signore è mia roccia e mia fortezza, mio rifugio per me è
3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με3 il mio Dio; mia rupe in cui mi rifugio, mio scudo e mio corno di salvezza; mia rocca e mio rifugio, mio salvatore. Tu mi salvi dalla violenza.
4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι4 Invocai il Signore, degno di lode, e fui salvato dai miei nemici.
5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με5 Quando mi avvolsero le onde di morte, i torrenti di Belial mi oppressero,
6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου6 le corde degli inferi mi circondarono, mi affrontarono i lacci di morte,
7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου7 nella mia angustia invocai il Signore, e verso il mio Dio gridai, dal suo palazzo ascoltò la mia voce e la mia supplica giunse alle sue orecchie.
8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις8 Si agitò e si scosse la terra le fondamenta dei cieli tremarono; si agitarono perché si accese la sua ira.
9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου9 Salì fumo dalle sue narici e fuoco divoratore dalla sua bocca, carboni fiammeggiarono da lui.
10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου10 Piegò i cieli e discese, e una densa nube era sotto i suoi piedi,
11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου11 cavalcò un cherubino e volò, apparve sulle ali del vento;
12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος12 si avvolse di tenebre come tenda, un ammasso di acqua, nubi profondissime.
13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος13 Per lo splendore davanti a lui, s'accesero carboni di fuoco;
14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου14 tuonò dal cielo il Signore e l'Altissimo emise la sua voce:
15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους15 scoccò frecce e le disseminò, scagliò fulmini e li sparpagliò.
16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου16 Furono messi a nudo gli abissi del mare, le fondamenta del mondo furono scoperte, al rimbombo minaccioso del Signore, al soffio del vento delle sue narici.
17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων17 Dall'alto stese la mano e mi afferrò, mi trasse fuori dalle acque profonde.
18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε18 Mi salvò dal mio potente nemico, dai miei avversari, perché più forti di me.
19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου19 Mi affrontarono nel giorno della mia calamità, ma il Signore fu il sostegno per me.
20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι20 Mi fece uscire in luogo spazioso, mi liberò perché si compiace in me.
21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι21 Il Signore mi ricompensò secondo la mia giustizia, secondo la purezza delle mie mani mi retribuì;
22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου22 perché io ho osservato le vie del Signore e non ho agito male lontano dal mio Dio;
23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων23 perché ogni suo precetto fu davanti a me, e dalla sua legge non mi allontanai.
24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου24 Fui perfetto verso di lui, e mi guardai dal mio peccato.
25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου25 Il Signore mi ricompensò secondo la mia giustizia, secondo la mia innocenza davanti ai suoi occhi.
26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση26 Con il pio tratti da pio, con l'uomo perfetto tratti da perfetto;
27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση27 con il sincero ti mostri sincero, ma con il perverso ti mostri subdolo.
28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις28 Tu salvi il popolo umile e sui superbi abbassi i tuoi occhi.
29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου29 Certo, tu sei la mia lampada, o Signore, è il Signore che illumina le mie tenebre.
30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος30 Certo, con te inseguo una truppa, col mio Dio posso saltare una muraglia.
31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω31 Dio, il suo dominio è perfetto, il comando del Signore è sicuro. Egli è scudo per tutti quelli che si rifugiano in lui.
32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων32 Certo, chi è Dio fuori del Signore, e chi è rupe fuori del Dio nostro?
33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου33 Dio è mia fortezza potente, ed estende il suo dominio perfetto,
34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με34 egli rese i miei piedi come quelli delle cerve, mi fa stare in piedi sulle alture;
35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου35 egli addestrò le mie mani alla guerra e pose un arco di bronzo nelle mie braccia.
36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με36 Tu mi desti il tuo scudo vittorioso e il tuo trionfo mi ha reso grande.
37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου37 Tu rendesti spedito il mio passo, e le mie caviglie non vacillarono.
38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους38 Inseguii i miei nemici e li distrussi, non tornai indietro finché non li annientai.
39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου39 Li annientai e li percossi, tanto che non poterono alzarsi, essi caddero sotto i miei piedi.
40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου40 Mi hai cinto di forza per la battaglia, hai fatto cadere sotto di me i miei aggressori.
41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους41 Tu mi hai dato la nuca dei miei nemici, i miei avversari li ho sterminati;
42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων42 essi guardarono, ma non vi era il salvatore, verso il Signore, ma non rispose ad essi.
43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους43 Li ho stritolati come la polvere della terra, come il fango delle strade li ho polverizzati e calpestati.
44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι44 Mi hai liberato dalle lotte del mio popolo, mi hai conservato a capo delle nazioni, gente che non conoscevo mi ha servito;
45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου45 i figli dello straniero si umiliano davanti a me, appena sentono mi obbediscono;
46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων46 i figli dello straniero vengono meno, escono tremanti dai loro nascondigli.
47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου47 Viva il Signore! Benedetta la mia rupe! Sia esaltato il Dio della mia roccia di salvezza,
48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου48 il Dio che mi concede le vendette, e che mi sottomette i popoli,
49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με49 che mi sottrae ai miei nemici; tu mi poni al disopra dei miei aggressori e mi salvi da uomini violenti.
50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω50 Per questo ti lodo, o Signore, tra i popoli, e inneggerò al tuo nome.
51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος51 Egli concede grandi vittorie al suo re, e compie opere d'amore per il suo consacrato, per Davide e la sua discendenza per sempre".