ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β´ - 2 Samuele - Kings II 17

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και ειπεν αχιτοφελ προς αβεσσαλωμ επιλεξω δη εμαυτω δωδεκα χιλιαδας ανδρων και αναστησομαι και καταδιωξω οπισω δαυιδ την νυκτα	1 Ahitofel dit à Absalom: “Permets que je choisisse 12 000 hommes, je veux aller poursuivre David cette nuit-même.
2 και επελευσομαι επ' αυτον και αυτος κοπιων και εκλελυμενος χερσιν και εκστησω αυτον και φευξεται πας ο λαος ο μετ' αυτου και παταξω τον βασιλεα μονωτατον	2 Je l’attaquerai alors qu’il est fatigué et qu’il a les mains lasses, je jetterai la panique dans tout le peuple et le peuple s’enfuira. Alors il me suffira d’abattre le roi
3 και επιστρεψω παντα τον λαον προς σε ον τροπον επιστρεφει η νυμφη προς τον ανδρα αυτης πλην ψυχην ενος ανδρος συ ζητεις και παντι τω λαω εσται ειρηνη	3 et je te ramènerai tout le peuple, comme une fiancée revient vers son époux. Il ne te faut que la vie d’un homme, que tout le peuple soit en paix.”
4 και ευθης ο λογος εν οφθαλμοις αβεσσαλωμ και εν οφθαλμοις παντων των πρεσβυτερων ισραηλ	4 La chose parut bonne aux yeux d’Absalom et aux yeux de tous les anciens d’Israël.
5 και ειπεν αβεσσαλωμ καλεσατε δη και γε τον χουσι τον αραχι και ακουσωμεν τι εν τω στοματι αυτου και γε αυτου	5 Absalom dit alors: “Appelez aussi Houchaï l’Arkite, pour que nous entendions son avis.”
6 και εισηλθεν χουσι προς αβεσσαλωμ και ειπεν αβεσσαλωμ προς αυτον λεγων κατα το ρημα τουτο ελαλησεν αχιτοφελ ει ποιησομεν κατα τον λογον αυτου ει δε μη συ λαλησον	6 Houchaï s’approcha d’Absalom et Absalom lui dit ceci: “Ahitofel a donné son avis. Devons-nous le suivre? Sinon, donne-nous ton avis.”
7 και ειπεν χουσι προς αβεσσαλωμ ουκ αγαθη αυτη η βουλη ην εβουλευσατο αχιτοφελ το απαξ τουτο	7 Houchaï répondit à Absalom: “Pour une fois le conseil d’Ahitofel n’est pas bon.”
8 και ειπεν χουσι συ οιδας τον πατερα σου και τους ανδρας αυτου οτι δυνατοι εισιν σφοδρα και καταπικροι τη ψυχη αυτων ως αρκος ητεκνωμενη εν αγρω και ως υς τραχεια εν τω πεδιω και ο πατηρ σου ανηρ πολεμιστης και ου μη καταλυση τον λαον	8 Houchaï ajouta: “Tu sais que ton père et ses compagnons sont courageux, ils sont enragés comme une ourse en liberté à qui on a enlevé ses petits, ou comme la truie sauvage dans les champs. Ton père est un homme de guerre, il ne laissera pas l’armée fermer l’œil;
9 ιδου γαρ αυτος νυν κεκρυπται εν ενι των βουνων η εν ενι των τοπων και εσται εν τω επιπεσειν αυτοις εν αρχη και ακουση ο ακουων και ειπη εγενηθη θραυσις εν τω λαω τω οπισω αβεσσαλωμ	9 en ce moment il est sûrement caché dans quelque grotte ou dans quelque autre lieu. Si les nôtres ont des pertes dès le début, il y aura des rumeurs et l’on dira: L’armée d’Absalom a subi une défaite.
10 και γε αυτος υιος δυναμεως ου η καρδια καθως η καρδια του λεοντος τηκομενη τακησεται οτι οιδεν πας ισραηλ οτι δυνατος ο πατηρ σου και υιοι δυναμεως οι μετ' αυτου	10 Alors, même les plus braves, ceux qui ont un cœur de lion, se décourageront. “Tout Israël le sait bien, ton père est brave et tous ceux qui sont avec lui sont des hommes courageux.
11 οτι ουτως συμβουλευων εγω συνεβουλευσα και συναγομενος συναχθησεται επι σε πας ισραηλ απο δαν και εως βηρσαβεε ως η αμμος η επι της θαλασσης εις πληθος και το προσωπον σου πορευομενον εν μεσω αυτων	11 C’est pourquoi voici mon conseil: Que tout Israël se rassemble autour de toi, de Dan jusqu’à Bersabée, aussi nombreux que les grains de sable au bord de la mer, et toi, tu marcheras en personne au milieu d’eux.
12 και ηξομεν προς αυτον εις ενα των τοπων ου εαν ευρωμεν αυτον εκει και παρεμβαλουμεν επ' αυτον ως πιπτει η δροσος επι την γην και ουχ υπολειψομεθα εν αυτω και τοις ανδρασιν τοις μετ' αυτου και γε ενα	12 Nous arriverons sur lui en quelque lieu où il se trouve, nous nous poserons sur eux comme la rosée tombe sur le sol et nous ne laisserons en vie ni lui ni aucun de ses compagnons.
13 και εαν εις πολιν συναχθη και λημψεται πας ισραηλ προς την πολιν εκεινην σχοινια και συρουμεν αυτην εως εις τον χειμαρρουν οπως μη καταλειφθη εκει μηδε λιθος	13 S’il s’enferme dans une ville, tout Israël apportera des cordes pour tirer cette ville jusqu’au torrent, au point que l’on n’y trouvera plus même un caillou.”
14 και ειπεν αβεσσαλωμ και πας ανηρ ισραηλ αγαθη η βουλη χουσι του αραχι υπερ την βουλην αχιτοφελ και κυριος ενετειλατο διασκεδασαι την βουλην αχιτοφελ την αγαθην οπως αν επαγαγη κυριος επι αβεσσαλωμ τα κακα παντα	14 Absalom et tous les gens d’Israël s’écrièrent: “Le conseil de Houchaï l’Arkite est meilleur que celui d’Ahitofel.” C’est que Yahvé avait décidé de faire échouer le conseil d’Ahitofel, qui était le bon; Yahvé voulait amener le malheur sur Absalom.
15 και ειπεν χουσι ο του αραχι προς σαδωκ και αβιαθαρ τους ιερεις ουτως και ουτως συνεβουλευσεν αχιτοφελ τω αβεσσαλωμ και τοις πρεσβυτεροις ισραηλ και ουτως και ουτως συνεβουλευσα εγω	15 Houchaï dit alors aux prêtres Sadoq et Ébyatar: “Ahitofel a donné ce conseil à Absalom et aux anciens d’Israël, mais moi, voilà ce que je leur ai conseillé.
16 και νυν αποστειλατε ταχυ και αναγγειλατε τω δαυιδ λεγοντες μη αυλισθης την νυκτα εν αραβωθ της ερημου και γε διαβαινων σπευσον μηποτε καταπιη τον βασιλεα και παντα τον λαον τον μετ' αυτου	16 Maintenant allez vite prévenir David. Dites-lui: ‘Ne t’attarde pas cette nuit dans les défilés du désert. Dépêche-toi de traverser, sinon le roi et toute l’armée seront anéantis.’ ”
17 και ιωναθαν και αχιμαας ειστηκεισαν εν τη πηγη ρωγηλ και επορευθη η παιδισκη και ανηγγειλεν αυτοις και αυτοι πορευονται και αναγγελλουσιν τω βασιλει δαυιδ οτι ουκ εδυναντο οφθηναι του εισελθειν εις την πολιν	17 Yonathan et Ahimaas étaient postés près de la source du Foulon. Une servante devait les prévenir pour qu’ils aillent porter la nouvelle au roi, car ils ne voulaient pas entrer en ville et se faire voir.
18 και ειδεν αυτους παιδαριον και απηγγειλεν τω αβεσσαλωμ και επορευθησαν οι δυο ταχεως και εισηλθαν εις οικιαν ανδρος εν βαουριμ και αυτω λακκος εν τη αυλη και κατεβησαν εκει	18 Mais un jeune homme les vit et il informa Absalom. Alors ils s’enfuirent tous les deux et se réfugièrent chez un homme de Bahourim. Dans la cour il y avait une citerne où ils s’enfermèrent.
19 και ελαβεν η γυνη και διεπετασεν το επικαλυμμα επι προσωπον του λακκου και εψυξεν επ' αυτω αραφωθ και ουκ εγνωσθη ρημα	19 La femme prit une bâche, elle l’étendit sur l’ouverture de la citerne et étala dessus du grain, si bien que l’on ne voyait plus rien.
20 και ηλθαν οι παιδες αβεσσαλωμ προς την γυναικα εις την οικιαν και ειπαν που αχιμαας και ιωναθαν και ειπεν αυτοις η γυνη παρηλθαν μικρον του υδατος και εζητησαν και ουχ ευραν και ανεστρεψαν εις ιερουσαλημ	20 Les serviteurs d’Absalom arrivèrent chez cette femme et lui demandèrent: “Où sont Ahimaas et Yonathan?” La femme leur répondit: “Ils ont continué leur route vers le Jourdain.” Ils cherchèrent et, ne trouvant rien, ils revinrent à Jérusalem.
21 εγενετο δε μετα το απελθειν αυτους και ανεβησαν εκ του λακκου και επορευθησαν και ανηγγειλαν τω βασιλει δαυιδ και ειπαν προς δαυιδ αναστητε και διαβητε ταχεως το υδωρ οτι ουτως εβουλευσατο περι υμων αχιτοφελ	21 Après leur départ, Ahimaas et Yonathan sortirent de la citerne et allèrent prévenir le roi David: “Mettez-vous en route, dépêchez-vous de traverser, car voilà le conseil qu’Ahitofel a donné à votre sujet.”
22 και ανεστη δαυιδ και πας ο λαος ο μετ' αυτου και διεβησαν τον ιορδανην εως του φωτος του πρωι εως ενος ουκ ελαθεν ος ου διηλθεν τον ιορδανην	22 David et toute l’armée qui l’accompagnait se mirent donc en route, ils passèrent le Jourdain et à l’aube tout le monde avait traversé le Jourdain.
23 και αχιτοφελ ειδεν οτι ουκ εγενηθη η βουλη αυτου και επεσαξεν την ονον αυτου και ανεστη και απηλθεν εις τον οικον αυτου εις την πολιν αυτου και ενετειλατο τω οικω αυτου και απηγξατο και απεθανεν και εταφη εν τω ταφω του πατρος αυτου	23 Lorsque Ahitofel vit que son conseil n’était pas suivi, il sella son âne et rentra chez lui dans sa ville, il mit de l’ordre dans sa maison et se pendit. C’est ainsi qu’il mourut et on l’enterra dans le tombeau de son père.
24 και δαυιδ διηλθεν εις μαναιμ και αβεσσαλωμ διεβη τον ιορδανην αυτος και πας ανηρ ισραηλ μετ' αυτου	24 David arriva à Mahanayim tandis qu’Absalom franchissait le Jourdain avec tous les Israélites.
25 και τον αμεσσαι κατεστησεν αβεσσαλωμ αντι ιωαβ επι της δυναμεως και αμεσσαι υιος ανδρος και ονομα αυτω ιοθορ ο ισραηλιτης ουτος εισηλθεν προς αβιγαιαν θυγατερα ναας αδελφην σαρουιας μητρος ιωαβ	25 Absalom avait mis Amasa à la tête de l’armée à la place de Joab. (Amasa était fils de Yitra l’Ismaélite: cet homme s’était uni à Abigayil, fille de Jessé et sœur de Sérouya, la mère de Joab).
26 και παρενεβαλεν πας ισραηλ και αβεσσαλωμ εις την γην γαλααδ	26 Israël et Absalom établirent leur camp dans le pays de Galaad.
27 και εγενετο ηνικα ηλθεν δαυιδ εις μαναιμ ουεσβι υιος ναας εκ ραββαθ υιων αμμων και μαχιρ υιος αμιηλ εκ λωδαβαρ και βερζελλι ο γαλααδιτης εκ ρωγελλιμ	27 Lorsque David arriva à Mahanayim, Chobi, fils de Nahach, de Rabba des Ammonites, Makir, fils d’Ammiel de Lo-Débar, et Barzillaï de Roglim en Galaad
28 ηνεγκαν δεκα κοιτας και αμφιταπους και λεβητας δεκα και σκευη κεραμου και πυρους και κριθας και αλευρον και αλφιτον και κυαμον και φακον	28 apportèrent des paillasses, des tapis, des coupes et de la vaisselle. Ils apportèrent aussi du blé et de l’orge, de la farine, des grains grillés, des fèves et des lentilles,
29 και μελι και βουτυρον και προβατα και σαφφωθ βοων και προσηνεγκαν τω δαυιδ και τω λαω τω μετ' αυτου φαγειν οτι ειπαν ο λαος πεινων και εκλελυμενος και διψων εν τη ερημω	29 du miel et du lait caillé, des fromages de brebis et de vache, pour la nourriture de David et du peuple qui l’accompagnait. Ils s’étaient dit en effet: “Après la marche dans le désert, ce peuple doit être fatigué, il a faim et il a soif.”