Psalms 60

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Unto the end, for them that shall be changed, for the inscription of a title, to David himself, for doctrine,	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σουσαν-εδουθ, Μικταμ του Δαβιδ προς διδασκαλιαν, οποτε επολεμησε την Συριαν της Μεσοποταμιας και την Συριαν Σωβα, ο δε Ιωαβ επεστρεψε και επαταξε του Εδωμ εν τη κοιλαδι του αλατος δωδεκα χιλιαδας.>> Θεε, απερριψας ημας? διεσκορπισας ημας? ωργισθης? επιστρεψον εις ημας.
2 when he set fire to Mesopotamia of Syria and Sobal and Joab returned and slew of Edom, in the vale of the saltpits, twelve thousand men.	2 Εσεισας την γην? διεσχισας αυτην? ιασαι τα συντριμματα αυτης, διοτι σαλευεται.
3 O God, thou hast cast us off, and hast destroyed us; thou hast been angry, and hast had mercy on us.	3 Εδειξας εις τον λαον σου πραγματα σκληρα? εποτισας ημας οινον παραφροσυνης.
4 Thou hast moved the earth, and hast troubled it: heal thou the breaches thereof, for it has been moved.	4 Εδωκας εις τους φοβουμενους σε σημαιαν, δια να υψονηται υπερ της αληθειας. Διαψαλμα.
5 Thou hast shewn thy people hard things; thou hast made us drink wine of sorrow.	5 Δια να ελευθερονωνται οι αγαπητοι σου, σωσον δια της δεξιας σου και επακουσον μου.
6 Thou hast given a warning to them that fear thee: that they may flee from before the bow: That thy beloved may be delivered.	6 Ο Θεος ελαλησεν εν τω αγιαστηριω αυτου? θελω χαιρει? θελω μοιρασει την Συχεμ και την κοιλαδα Σοκχωθ θελω διαμετρησει.
7 Save me with thy right hand, and hear me.	7 Εμου ειναι ο Γαλααδ και εμου ο Μανασσης? ο μεν Εφραιμ ειναι η δυναμις της κεφαλης μου? ο δε Ιουδας ο νομοθετης μου?
8 God hath spoken in his holy place: I will rejoice, and I will divide Sichem; and will mete out the vale of tabernacles.	8 Ο Μωαβ ειναι η λεκανη του νιψιματος μου? επι τον Εδωμ θελω ριψει το υποδημα μου? αλαλαξον επ' εμοι, Παλαιστινη.
9 Galaad is mine, and Manasses is mine: and Ephraim is the strength of my head. Juda is my king:	9 Τις θελει με φερει εις την περιτετειχισμενην πολιν; τις θελει με οδηγησει εως Εδωμ;
10 Moab is the pot of my hope. Into Edom will I stretch out my shoe: to me the foreigners are made subject.	10 Ουχι συ, Θεε, ο απορριψας ημας; και δεν θελεις εξελθει, Θεε, μετα των στρατευματων ημων;
11 Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?	11 Βοηθησον ημας απο της θλιψεως? διοτι ματαια ειναι η παρα των ανθρωπων σωτηρια.
12 Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go out with our armies?	12 Δια του Θεου θελομεν καμει ανδραγαθιας, και αυτος θελει καταπατησει τους εχθρους ημων.
13 Give us help from trouble: for vain is the salvation of man.
14 Through God we shall do mightily: and he shall bring to nothing them that afflict us.