Salmi 89
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | GREEK BIBLE |
---|---|
1 Maschil di Etan Ezarahita IO canterò in perpetuo le benignità del Signore; Io renderò colla mia bocca nota la tua verità per ogni età. | 1 Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου.>> Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει? δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν. |
2 Perciocchè io ho detto: La tua benignità sarà stabile in eterno; Tu hai fermata la tua verità ne’ cieli. | 2 Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα? εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου. |
3 Io ho fatto, dice il Signore, patto col mio eletto; Io ho giurato a Davide, mio servitore, dicendo: | 3 Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου? ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου? |
4 Io fonderò la tua progenie in eterno, Ed edificherò il tuo trono per ogni età. Sela | 4 Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα. |
5 I cieli parimente celebreranno le tue maraviglie, o Signore; La tua verità eziandio sarà celebrata nella raunanza de’ santi. | 5 Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε? και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων. |
6 Perciocchè, chi è nel cielo che pareggi il Signore; E che possa essere assomigliato al Signore, fra i figliuoli de’ possenti? | 6 Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον; |
7 Iddio è grandemente spaventevole nel consiglio de’ santi, E tremendo sopra tutti quelli che sono d’intorno a lui. | 7 Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου. |
8 O Signore Iddio degli eserciti, chi è potente Signore come sei tu? Tu hai, oltre a ciò, intorno a te la tua verità. | 8 Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου. |
9 Tu signoreggi sopra l’alterezza del mare; Quando le sue onde s’innalzano, tu l’acqueti. | 9 Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης? οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα. |
10 Tu hai fiaccato Rahab, a guisa d’uomo ferito a morte; Tu hai, col tuo possente braccio, dispersi i tuoi nemici. | 10 Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν? δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου. |
11 I cieli son tuoi, tua eziandio è la terra; Tu hai fondato il mondo, e tutto ciò ch’è in esso. | 11 Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα. |
12 Tu hai creato il Settentrione ed il Mezzodì; Tabor ed Hermon trionfano nel tuo Nome. | 12 Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους? Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι. |
13 Tu hai un braccio forte; La tua mano è potente, la tua destra è esaltata. | 13 Εχεις ισχυρον τον βραχιονα? κραταια ειναι η χειρ σου? υψηλη η δεξια σου. |
14 Giustizia e giudicio son la ferma base del tuo trono; Benignità e verità vanno davanti alla tua faccia | 14 Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου? το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου. |
15 Beato il popolo che sa che cosa è il giubilare; O Signore, essi cammineranno alla chiarezza della tua faccia; | 15 Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον? θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου. |
16 Festeggeranno tuttodì nel tuo nome, E si esalteranno nella tua giustizia. | 16 Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν? και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη. |
17 Perchè tu sei la gloria della lor forza; E il nostro corno è alzato per lo tuo favore. | 17 Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων? και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων. |
18 Perciocchè lo scudo nostro è del Signore; E il Re nostro è del Santo d’Israele | 18 Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων? και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων. |
19 Tu parlasti già in visione intorno al tuo Santo, E dicesti: Io ho posto l’aiuto intorno al possente; Io ho innalzato l’eletto d’infra il popolo. | 19 Ελαλησας τοτε δι' οραματος προς τον οσιον σου και ειπας? εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον? υψωσα εκλεκτον εκ του λαου? |
20 Io ho trovato Davide, mio servitore; E l’ho unto coll’olio mio santo; | 20 Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου? με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον? |
21 Col quale la mia mano sarà ferma; Il mio braccio eziandio lo fortificherà. | 21 η χειρ μου θελει στερεονει αυτον? και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον. |
22 Il nemico non l’oppresserà; Ed il perverso non l’affliggerà. | 22 δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ' αυτου? ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον. |
23 Anzi io fiaccherò i suoi nemici, cacciandoli d’innanzi a lui; E sconfiggerò quelli che l’odieranno. | 23 Και θελω κατακοψει απ' εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου? και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει. |
24 E la mia verità, e la mia benignità, saranno con lui; Ed il suo corno sarà alzato nel mio nome; | 24 Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ' αυτου? και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου. |
25 E metterò la sua mano sopra il mare, E la sua destra sopra i fiumi. | 25 Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου. |
26 Egli m’invocherà, dicendo: Tu sei mio Padre, Il mio Dio, e la Rocca della mia salute. | 26 Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου. |
27 Io altresì lo costituirò il primogenito, Il più eccelso dei re della terra. | 27 Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης. |
28 Io gli osserverò la mia benignità in perpetuo, Ed il mio patto sarà leale inverso lui. | 28 Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ' αυτου. |
29 E renderò la sua progenie eterna, Ed il suo trono simile a’ giorni del cielo. | 29 Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου. |
30 Se i suoi figliuoli abbandonano la mia Legge, E non camminano ne’ miei ordinamenti; | 30 Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν? |
31 Se violano i miei statuti, E non osservano i miei comandamenti; | 31 Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου? |
32 Io visiterò il lor misfatto con verga, E la loro iniquità con battiture; | 32 Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων. |
33 Ma non annullerò la mia benignità inverso lui, E non mentirò contro alla mia verità. | 33 Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ' αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου. |
34 Io non violerò il mio patto, E non muterò quello che è uscito dalle mie labbra. | 34 Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου. |
35 Io ho giurato una volta per la mia santità: Se io mento a Davide; | 35 Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ. |
36 Che la sua progenie sarà in eterno, E che il suo trono sarà come il sole nel mio cospetto; | 36 Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου? |
37 Che sarà stabile in perpetuo, come la luna; E di ciò vi è il testimonio fedele nel cielo. Sela | 37 Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα. |
38 E pur tu l’hai cacciato lungi da te, e l’hai disdegnato; Tu ti sei gravemente adirato contro al tuo unto. | 38 Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου? |
39 Tu hai annullato il patto fatto col tuo servitore; Tu hai contaminata la sua benda reale, gettandola per terra. | 39 ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου? εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης. |
40 Tu hai rotte tutte le sue chiusure; Tu hai messe in ruina le sue fortezze. | 40 Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου? ηφανισας τα οχυρωματα αυτου? |
41 Tutti i passanti l’hanno predato; Egli è stato in vituperio a’ suoi vicini. | 41 διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον? κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου. |
42 Tu hai alzata la destra de’ suoi avversari; Tu hai rallegrati tutti i suoi nemici. | 42 Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου? ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου? |
43 Tu hai eziandio rintuzzato il taglio della sua spada, E non l’hai fatto star fermo in piè nella battaglia. | 43 ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη? |
44 Tu l’hai spogliato del suo splendore, Ed hai traboccato in terra il suo trono. | 44 Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης. |
45 Tu hai scorciati i giorni della sua giovanezza; Tu l’hai coperto di vergogna. Sela. | 45 Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου? ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα. |
46 Infino a quando, o Signore, ti nasconderai tu? Ed arderà l’ira tua come un fuoco, in perpetuo? | 46 Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου; |
47 Ricordati quanto poco tempo io ho da vivere nel mondo; Perchè avresti tu creati in vano tutti i figliuoli degli uomini? | 47 Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων. |
48 Chi è l’uomo che viva, senza veder mai la morte? Che scampi la sua vita di man del sepolcro? Sela. | 48 Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα. |
49 Ove sono, o Signore, le tue benignità antiche, Le quali tu giurasti a Davide per la tua verità? | 49 Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου; |
50 Ricordati, o Signore, del vituperio fatto a’ tuoi servitori, Di quello che io porto in seno; Del vituperio fattoci da tutti i grandi popoli. | 50 Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων? |
51 Conciossiachè i tuoi nemici abbiano vituperate, o Signore, Abbiano vituperate le vestigia del tuo unto. | 51 με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε? με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου. |
52 Benedetto sia il Signore in eterno. Amen, Amen | 52 Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην. |