List do Rzymian 9

Biblia Tysiąclecia	NEW AMERICAN BIBLE
1 Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym,	1 I speak the truth in Christ, I do not lie; my conscience joins with the holy Spirit in bearing me witness
2 że w sercu swoim odczuwam wielki smutek i nieprzerwany ból.	2 that I have great sorrow and constant anguish in my heart.
3 Wolałbym bowiem sam być pod klątwą [odłączony] od Chrystusa dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami.	3 For I could wish that I myself were accursed and separated from Christ for the sake of my brothers, my kin according to the flesh.
4 Są to Izraelici, do których należą przybrane synostwo i chwała, przymierza i nadanie Prawa, pełnienie służby Bożej i obietnice.	4 They are Israelites; theirs the adoption, the glory, the covenants, the giving of the law, the worship, and the promises;
5 Do nich należą praojcowie, z nich również jest Chrystus według ciała, który jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.	5 theirs the patriarchs, and from them, according to the flesh, is the Messiah. God who is over all be blessed forever. Amen.
6 Nie znaczy to jednak wcale, że słowo Boże zawiodło. Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą od Izraela, są Izraelem,	6 But it is not that the word of God has failed. For not all who are of Israel are Israel,
7 i nie wszyscy, przez to, że są potomstwem Abrahama, stają się jego dziećmi, lecz w Izaaku uznane będzie twoje potomstwo,	7 nor are they all children of Abraham because they are his descendants; but "It is through Isaac that descendants shall bear your name."
8 to znaczy: nie synowie co do ciała są dziećmi Bożymi, lecz synowie obietnicy są uznani za potomstwo.	8 This means that it is not the children of the flesh who are the children of God, but the children of the promise are counted as descendants.
9 Albowiem to jest słowo obietnicy: Przyjdę o tym samym czasie, a Sara będzie miała syna.	9 For this is the wording of the promise, "About this time I shall return and Sarah will have a son."
10 Ale nie tylko ona - bo także i Rebeka, która poczęła [pbliźnięta] z jednego [zbliżenia] z ojcem naszym Izaakiem.	10 And not only that, but also when Rebecca had conceived children by one husband, our father Isaac --
11 Bo gdy one jeszcze się nie urodziły ani nic dobrego czy złego nie uczyniły - aby niewzruszone pozostało postanowienie Boże, powzięte na zasadzie wolnego wyboru,	11 before they had yet been born or had done anything, good or bad, in order that God's elective plan might continue,
12 zależne nie od uczynków, ale od woli powołującego - powiedziano jej: starszy będzie służyć młodszemu,	12 not by works but by his call--she was told, "The older shall serve the younger."
13 jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, a Ezawa miałem w nienawiści.	13 As it is written: "I loved Jacob but hated Esau."
14 Cóż na to powiemy? Czyżby Bóg był niesprawiedliwy? żadną miarą!	14 What then are we to say? Is there injustice on the part of God? Of course not!
15 Przecież On mówi do Mojżesza: Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, nad kim się lituję.	15 For he says to Moses: "I will show mercy to whom I will, I will take pity on whom I will."
16 [Wybranie] więc nie zależy od tego, kto go chce lub o nie się ubiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.	16 So it depends not upon a person's will or exertion, but upon God, who shows mercy.
17 Albowiem mówi Pismo do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie moją potęgę i żeby rozsławiło się moje imię po całej ziemi.	17 For the scripture says to Pharaoh, "This is why I have raised you up, to show my power through you that my name may be proclaimed throughout the earth."
18 A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.	18 Consequently, he has mercy upon whom he wills, and he hardens whom he wills.
19 Powiesz mi na to: Dlaczego więc Bóg czyni jeszcze wyrzuty? Któż bowiem woli Jego może się sprzeciwić?	19 You will say to me then, "Why (then) does he still find fault? For who can oppose his will?"
20 Człowiecze! Kimże ty jesteś, byś mógł się spierać z Bogiem? Czyż może naczynie gliniane zapytać tego, kto je ulepił: Dlaczego mnie takim uczyniłeś?	20 But who indeed are you, a human being, to talk back to God? Will what is made say to its maker,"Why have you created me so?"
21 Czyż garncarz nie ma mocy nad gliną i nie może z tej samej zaprawy zrobić jednego naczynia ozdobnego, drugiego zaś na użytek niezaszczytny?	21 Or does not the potter have a right over the clay, to make out of the same lump one vessel for a noble purpose and another for an ignoble one?
22 Jeżeli więc Bóg, chcąc okazać swój gniew i dać poznać swoją potęgę, znosił z wielką cierpliwością naczynia [zasługujące] na gniew, gotowe na zagładę,	22 What if God, wishing to show his wrath and make known his power, has endured with much patience the vessels of wrath made for destruction?
23 i żeby dać poznać bogactwo swojej chwały względem naczyń [objętych] zmiłowaniem, które już wprzód przygotował ku chwale,	23 This was to make known the riches of his glory to the vessels of mercy, which he has prepared previously for glory,
24 względem nas, których powołał nie tylko spośród Żydów, ale i spośród pogan ... ?	24 namely, us whom he has called, not only from the Jews but also from the Gentiles.
25 Mówi o tym u Ozeasza: Nazwę lud nie mój - ludem moim, i "nie umiłowaną" - umiłowaną.	25 As indeed he says in Hosea: "Those who were not my people I will call 'my people,' and her who was not beloved I will call 'beloved.'
26 I stanie się: w miejscu, gdzie im powiedziano: Wy nie jesteście ludem moim, tam nazywać ich będą synami Boga żywego.	26 And in the very place where it was said to them, 'You are not my people,' there they shall be called children of the living God."
27 O Izraelu zaś głosi Izajasz: Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski, tylko Reszta będzie zbawiona.	27 And Isaiah cries out concerning Israel, "Though the number of the Israelites were like the sand of the sea, only a remnant will be saved;
28 Bo Pan wypełni na ziemi swoje słowo skutecznie i bez zwłoki.	28 for decisively and quickly will the Lord execute sentence upon the earth."
29 Jak to też Izajasz przepowiedział: Gdyby Pan Zastępów nie zostawił nam potomstwa, stalibyśmy się jak Sodoma i bylibyśmy podobni do Gomory.	29 And as Isaiah predicted: "Unless the Lord of hosts had left us descendants, we would have become like Sodom and have been made like Gomorrah."
30 Cóż więc powiemy? To, że poganie nie zabiegając o usprawiedliwienie, osiągnęli usprawiedliwienie, mianowicie usprawiedliwienie z wiary,	30 What then shall we say? That Gentiles, who did not pursue righteousness, have achieved it, that is, righteousness that comes from faith;
31 a Izrael, który zabiegał o Prawo usprawiedliwiające, do celu Prawa nie doszedł.	31 but that Israel, who pursued the law of righteousness, did not attain to that law?
32 Dlaczego? Ponieważ zabiegał o usprawiedliwienie nie z wiary, lecz - jakby to było możliwe - z uczynków. Potknęli się o kamień obrazy,	32 Why not? Because they did it not by faith, but as if it could be done by works. They stumbled over the stone that causes stumbling,
33 jak jest napisane: Oto kładę na Syjonie kamień obrazy i skałę zgorszenia, a kto wierzy w niego, nie będzie zawstydzony.	33 as it is written: "Behold, I am laying a stone in Zion that will make people stumble and a rock that will make them fall, and whoever believes in him shall not be put to shame."