Ewangelia wg św. Marka 12

Biblia Tysiąclecia	DOUAI-RHEIMS
1 I zaczął im mówić w przypowieściach: Pewien człowiek założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał tłocznię i zbudował wieżę. W końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał.	1 And he began to speak to them in parables: A certain man planted a vineyard and made a hedge about it, and dug a place for the winefat, and built a tower, and let it to husbandmen; and went into a far country.
2 W odpowiedniej porze posłał do rolników sługę, by odebrał od nich część należną z plonów winnicy.	2 And at the season he sent to the husbandmen a servant to receive of the husbandmen of the fruit of the vineyard.
3 Ci chwycili go, obili i odesłali z niczym.	3 Who having laid hands on him, beat him, and sent him away empty.
4 Wtedy posłał do nich drugiego sługę; lecz i tego zranili w głowę i znieważyli.	4 And again he sent to them another servant; and him they wounded in the head, and used him reproachfully.
5 Posłał jeszcze jednego, tego zabili. I posłał wielu innych, z których jednych obili, drugich pozabijali.	5 And again he sent another, and him they killed: and many others, of whom some they beat, and others they killed.
6 Miał jeszcze jednego, ukochanego syna. Posłał go jako ostatniego do nich, bo sobie mówił: Uszanują mojego syna.	6 Therefore having yet one son, most dear to him; he also sent him unto them last of all, saying: They will reverence my son.
7 Lecz owi rolnicy mówili nawzajem do siebie: to jest dziedzic. Chodźcie, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.	7 But the husbandmen said one to another: This is the heir; come let us kill him; and the inheritance shall be ours.
8 I chwyciwszy, zabili go i wyrzucili z winnicy.	8 And laying hold on him, they killed him, and cast him out of the vineyard.
9 Cóż uczyni właściciel winnicy? Przyjdzie i wytraci rolników, a winnicę odda innym.	9 What therefore will the lord of the vineyard do? He will come and destroy those husbandmen; and will give the vineyard to others.
10 Nie czytaliście tych słów w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła.	10 And have you not read this scripture, The stone which the builders rejected, the same is made the head of the corner:
11 Pan to sprawił i jest cudem w oczach naszych.	11 By the Lord has this been done, and it is wonderful in our eyes.
12 I starali się Go ująć, lecz bali się tłumu. Zrozumieli bowiem, że przeciw nim powiedział tę przypowieść. Zostawili więc Go i odeszli.	12 And they sought to lay hands on him, but they feared the people. For they knew that he spoke this parable to them. And leaving him, they went their way.
13 Posłali natomiast do Niego kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli pochwycić Go w mowie.	13 And they sent to him some of the Pharisees and of the Herodians; that they should catch him in his words.
14 Ci przyszli i rzekli do Niego: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim Ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?	14 Who coming, say to him: Master, we know that thou art a true speaker, and carest not for any man; for thou regardest not the person of men, but teachest the way of God in truth. Is it lawful to give tribute to Caesar; or shall we not give it?
15 Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: Czemu Mnie wystawiacie na próbę? Przynieście Mi denara; chcę zobaczyć.	15 Who knowing their wiliness, saith to them: Why tempt you me? bring me a penny that I may see it.
16 Przynieśli, a On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli Mu: Cezara.	16 And they brought it him. And he saith to them: Whose is this image and inscription? They say to him, Caesar's.
17 Wówczas Jezus rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga. I byli pełni podziwu dla Niego.	17 And Jesus answering, said to them: Render therefore to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's. And they marvelled at him.
18 Potem przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób:	18 And there came to him the Sadducees, who say there is no resurrection; and they asked him, saying:
19 Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat weźmie ją za żonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu.	19 Master, Moses wrote unto us, that if any man's brother die, and leave his wife behind him, and leave no children, his brother should take his wife, and raise up seed to his brother.
20 Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umierając, nie zostawił potomstwa.	20 Now there were seven brethren; and the first took a wife, and died leaving no issue.
21 Drugi ją wziął i też umarł bez potomstwa, tak samo trzeci.	21 And the second took her, and died: and neither did he leave any issue. And the third in like manner.
22 I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła ta kobieta.	22 And the seven all took her in like manner; and did not leave issue. Last of all the woman also died.
23 Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę.	23 In the resurrection therefore, when they shall rise again, whose wife shall she be of them? for the seven had her to wife.
24 Jezus im rzekł: Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej?	24 And Jesus answering, saith to them: Do ye not therefore err, because you know not the scriptures, nor the power of God?
25 Gdy bowiem powstaną z martwych, nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie.	25 For when they shall rise again from the dead, they shall neither marry, nor be married, but are as the angels in heaven.
26 Co zaś dotyczy umarłych, że zmartwychwstaną, czyż nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa "O krzaku", jak Bóg powiedział do niego: Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba.	26 And as concerning the dead that they rise again, have you not read in the book of Moses, how in the bush God spoke to him, saying: I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob?
27 Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie.	27 He is not the God of the dead, but of the living. You therefore do greatly err.
28 Zbliżył się także jeden z uczonych w Piśmie, który im się przysłuchiwał, gdy rozprawiali ze sobą. Widząc, że Jezus dobrze im odpowiedział, zapytał Go: Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?	28 And there came one of the scribes that had heard them reasoning together, and seeing that he had answered them well, asked him which was the first commandment of all.
29 Jezus odpowiedział: Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden.	29 And Jesus answered him: The first commandment of all is, Hear, O Israel: the Lord thy God is one God.
30 Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą.	30 And thou shalt love the Lord thy God, with thy whole heart, and with thy whole soul, and with thy whole mind, and with thy whole strength. This is the first commandment.
31 Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych.	31 And the second is like to it: Thou shalt love thy neighbour as thyself. There is no other commandment greater than these.
32 Rzekł Mu uczony w Piśmie: Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego.	32 And the scribe said to him: Well, Master, thou hast said in truth, that there is one God, and there is no other besides him.
33 Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary.	33 And that he should be loved with the whole heart, and with the whole understanding, and with the whole soul, and with the whole strength; and to love one's neighbour as one's self, is a greater thing than all holocausts and sacrifices.
34 Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt już nie odważył się więcej Go pytać.	34 And Jesus seeing that he had answered wisely, said to him: Thou art not far from the kingdom of God. And no man after that durst ask him any question.
35 Nauczając w świątyni, Jezus zapytał: Jak mogą twierdzić uczeni w Piśmie, że Mesjasz jest Synem Dawida?	35 And Jesus answering, said, teaching in the temple: How do the scribes say, that Christ is the son of David?
36 Wszak sam Dawid mówi w Duchu Świętym: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół Twoich pod stopy Twoje.	36 For David himself saith by the Holy Ghost: The Lord said to my Lord, Sit on my right hand, until I make thy enemies thy footstool.
37 Sam Dawid nazywa Go Panem, skądże więc jest [tylko] jego synem? A wielki tłum chętnie Go słuchał.	37 David therefore himself calleth him Lord, and whence is he then his son? And a great multitude heard him gladly.
38 I nauczając dalej mówił: Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku,	38 And he said to them in his doctrine: Beware of the scribes, who love to walk in long robes, and to be saluted in the marketplace,
39 pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach.	39 And to sit in the first chairs, in the synagogues, and to have the highest places at suppers:
40 Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok.	40 Who devour the houses of widows under the pretence of long prayer: these shall receive greater judgment.
41 Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele.	41 And Jesus sitting over against the treasury, beheld how the people cast money into the treasury, and many that were rich cast in much.
42 Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.	42 And there came a certain poor widow, and she cast in two mites, which make a farthing.
43 Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony.	43 And calling his disciples together, he saith to them: Amen I say to you, this poor widow hath cast in more than all they who have cast into the treasury.
44 Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie.	44 For all they did cast in of their abundance; but she of her want cast in all she had, even her whole living.