Eclesiástico/Ben Sirá 23
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | NOVA VULGATA |
---|---|
1 ¡Señor, Padre y Dueño de mi vida, no me abandones al capricho de mis labios ni me dejes caer por culpa de ellos! | 1 Domine, pater et dominator vitae meae, ne derelinquas me in consilio eorum nec sinas me cadere in illis. |
2 ¿Quién aplicará el látigo a mi pensamiento, y a mi corazón, la disciplina de la sabiduría, para que no se perdonen mis errores ni se pasen por alto mis pecados? | 2 Quis superponet in cogitatu meo flagella et in corde meo doctrinam sapientiae, ut ignorationibus meis non parcant mihi, et non appareant delicta mea, |
3 Así no se multiplicarán mis errores ni se sobreabundarán mis pecados, ni caeré ante mis adversarios, ni mi enemigo se burlará de mí. | 3 et ne adincrescant ignorantiae meae, et multiplicentur delicta mea, et peccata mea abundent, et incidam in conspectu adversariorum meorum, et gaudeat super me inimicus meus? |
4 Señor. Padre y Dios de mi vida, no me des unos ojos altaneros | 4 Domine, pater et Deus vitae meae, ne derelinquas me in cogitatu illorum. |
5 y aparta de mí los malos deseos. | 5 Extollentiam oculorum meorum ne dederis mihi et omne desiderium averte a me. |
6 ¡Que la sensualidad y la lujuria no me dominen, no me entregues a las pasiones vergonzosas! | 6 Aufer a me ventris concupiscentias, et concubitus concupiscentiae ne apprehendant me, et animae irreverenti et infrunitae ne tradas me. |
7 Escuchen, hijos, cómo se educa la lengua: el que observe esto no caerá en el lazo. | 7 De doctrina oris. Doctrinam oris audite, filii; et, qui custodierit illam, non capietur labiis nec scandalizabitur in operibus nequissimis. |
8 El pecador se enreda en sus propias palabras, el maldiciente y el soberbio caen a causa de ellas. | 8 In labiis suis apprehendetur peccator, et maledicus et superbus scandalizabitur in illis. |
9 No acostumbres tu boca a jurar ni te habitúes a pronunciar el nombre del Santo. | 9 Iurationi non assuescas os tuum: multi enim casus in illa. |
10 Así como el servidor vigilado constantemente nunca se libra de algún golpe, así el que jura y pronuncia el Nombre en todo momento no quedará limpio de pecado. | 10 Nominatio vero Dei non sit assidua in ore tuo, et nominibus sanctorum non admiscearis, quoniam non eris immunis ab eis. |
11 El que jura constantemente está lleno de iniquidad y el flagelo no se apartará de su casa. Si falta a su juramento, incurre en pecado; si lo menosprecia, peca doblemente; si juró en vano, no tendrá justificación y su casa se llenará de desgracias. | 11 Sicut enim servus exquisitus assidue livore carere non poterit, sic omnis iurans et nominans in toto a peccato non purgabitur. |
12 Hay un lenguaje comparable a la muerte: ¡que no se lo encuentre en la herencia de Jacob! Los hombres buenos están alejados de todas esas cosas: ¡que ellos no se revuelquen en los pecados! | 12 Vir multum iurans implebitur iniquitate, et non discedet a domo illius plaga. |
13 No acostumbres tu boca a decir groserías, porque al decirlas se peca con la palabra. | 13 Et, si frustraverit, delictum illius super ipsum erit; et, si dissimulaverit, delinquet dupliciter. |
14 Acuérdate de tu padre y de tu madre, cuando te sientes en medio de los grandes, no sea que los olvides en presencia de ellos y te comportes como un necio. Porque entonces preferirías no haber nacido y maldecirías el día de tu nacimiento. | 14 Et, si in vacuum iuraverit, non iustificabitur: replebitur enim malis domus illius. |
15 Un hombre habituado a las palabras injuriosas no podrá ser corregido en toda su vida. | 15 Est et alia loquela morti comparanda: non inveniatur in hereditate Iacob. |
16 Dos clases de hombres multiplican los pecados y una tercera atrae la ira: | 16 Etenim a timoratis omnia haec sunt remota, et in delictis non volutabuntur. |
17 una pasión encendida como el fuego ardiente no cesará hasta que el fuego lo abrase; para el lujurioso toda comida es dulce, y no se calmará hasta que haya muerto. | 17 Indisciplinatae turpitudini non assuescat os tuum: est enim in illa verbum peccati. |
18 El hombre que peca contra su propio lecho dice en su corazón: «¿Quién me ve? La oscuridad me rodea y los muros me cubren nadie me ve: ¿qué puedo temer? El Altísimo no se acordará de mis pecados». | 18 Memento patris et matris tuae, in medio enim magnatorum consistis; |
19 Lo que él teme son los ojos de los hombres, y no sabe que los ojos del Señor son diez mil veces más luminosos que el sol, que observan todos los caminos de los hombres y penetran en los rincones más ocultos. | 19 ne forte obliviscaris tui in conspectu illorum et assiduitate tua infatuatus improperium patiaris et maluisses non nasci et diem nativitatis tuae maledicas. |
20 Antes de ser creadas, todas las cosas le eran conocidas, y lo son asimismo una vez acabadas. | 20 Homo assuetus in verbis improperii in omnibus diebus suis non erudietur. |
21 Ese hombre será castigo en las plazas de la ciudad, será apresado donde menos lo esperaba. | 21 Duo genera abundant in peccatis, et tertium adducit iram et perditionem: |
22 Así también, la mujer que abandona a su marido y le da un heredero nacido de un extraño. | 22 anima calida quasi ignis ardens non exstinguetur, donec consumatur; |
23 Porque, primero, ha desobedecido la Ley del Señor; segundo, ha faltado contra su marido; tercero, se ha prostituido con su adulterio, teniendo hijos con un hombre extraño | 23 et homo fornicarius in corpore carnis suae non desinet, donec incendat ignem. |
24 Ella será llevada a la asamblea y el castigo recaerá sobre sus hijos. | 24 Homini fornicario omnis panis dulcis: non cessabit nisi in morte. |
25 Sus hijos no echarán raíces y sus ramas no producirán fruto. | 25 Omnis homo, qui transgreditur super lectum suum contemnens in anima sua et dicens: “ Quis me videt? |
26 Ella dejará su recuerdo para una maldición y su infamia no se borrará. | 26 Tenebrae circumdant me, et parietes cooperiunt me, et nemo circumspicit me; quem vereor? Delictorum meorum non memorabitur Altissimus ” |
27 Así sabrán los que vengan después que no hay nada mejor que el temor del Señor ni nada más dulce que obedecer sus mandamientos. | 27 et non intellegit quoniam omnia videt oculus illius, quoniam expellit a se timorem Dei huiusmodi hominis timor. Et oculi hominum sunt timor illius, |
28 et non cognovit quoniam oculi Domini multo plus lucidiores sunt super solem circumspicientes omnes vias hominum et profundum abyssi et hominum corda intuentes in absconditas partes. | |
29 Domino enim Deo, antequam crearentur, omnia sunt agnita; sic et, postquam perfecta sunt, respicit omnia. | |
30 Hic in plateis civitatis vindicabitur et quasi pullus equinus fugabitur et, ubi non speravit, apprehendetur; | |
31 et erit dedecus omnibus, eo quod non intellexerit timorem Domini. | |
32 Sic et mulier omnis relinquens virum suum et statuens hereditatem ex alieno matrimonio. | |
33 Primo enim in lege Altissimi incredibilis fuit, secundo in virum suum deliquit, tertio in adulterio fornicata est et ex alio viro filios statuit sibi. | |
34 Haec in ecclesiam adducetur et in filios eius respicietur; | |
35 non tradent filii eius radices, et rami eius non dabunt fructum: | |
36 derelinquet in maledictum memoriam suam, et dedecus illius non delebitur. | |
37 Et agnoscent, qui derelicti sunt, quoniam nihil melius est quam timor Dei, et nihil dulcius quam attendere mandatis Domini. | |
38 Gloria magna est sequi Dominum; longitudo enim dierum assumetur ab eo. |