SCRUTATIO

Sabato, 21 giugno 2025 - San Luigi Gonzaga ( Letture di oggi)

Eclesiástico/Ben Sirá 14


font
BIBLIALXX
1 Feliz el hombre que no se ha deslizado con su boca,
ni sufre tormento por la tristeza del pecado.
1 μακαριος ανηρ ος ουκ ωλισθησεν εν τω στοματι αυτου και ου κατενυγη εν λυπη αμαρτιων
2 Feliz aquel a quien su conciencia no reprocha,
y que no queda corrido en su esperanza.
2 μακαριος ου ου κατεγνω η ψυχη αυτου και ος ουκ επεσεν απο της ελπιδος αυτου
3 Para el hombre mezquino no es buena la riqueza,
para el envidioso, ¿de qué sirve el dinero?
3 ανδρι μικρολογω ου καλος ο πλουτος και ανθρωπω βασκανω ινα τι χρηματα
4 Quien amontona a expensas de sí mismo, para otros amontona,
con sus bienes se regalarán otros.
4 ο συναγων απο της ψυχης αυτου συναγει αλλοις και εν τοις αγαθοις αυτου τρυφησουσιν ετεροι
5 El que es malo para sí, ¿para quién será bueno?
No logrará contento en medio de sus tesoros.
5 ο πονηρος εαυτω τινι αγαθος εσται και ου μη ευφρανθησεται εν τοις χρημασιν αυτου
6 Nadie peor que el que se tortura a sí mismo,
esa es la paga de su maldad.
6 του βασκαινοντος εαυτον ουκ εστιν πονηροτερος και τουτο ανταποδομα της κακιας αυτου
7 Aun si llega a hacer el bien, lo hace por descuido,
al final dejará ver su maldad.
7 καν ευ ποιη εν ληθη ποιει και επ' εσχατων εκφαινει την κακιαν αυτου
8 Malo es el de ojo envidioso,
que vuelve su rostro y desprecia a los demás.
8 πονηρος ο βασκαινων οφθαλμω αποστρεφων προσωπον και υπερορων ψυχας
9 El ojo del avaro no se satisface con su suerte,
la avaricia seca el alma.
9 πλεονεκτου οφθαλμος ουκ εμπιπλαται μεριδι και αδικια πονηρα αναξηραινει ψυχην
10 El ojo malo se alampa por el pan,
hambriento está en su propia mesa.
10 οφθαλμος πονηρος φθονερος επ' αρτω και ελλιπης επι της τραπεζης αυτου
11 Hijo, trátate bien, conforme a lo que tengas,
y presenta dignamente tus ofrendas al Señor.
11 τεκνον καθως εαν εχης ευ ποιει σεαυτον και προσφορας κυριω αξιως προσαγε
12 Recuerda que la muerte no se tardará,
y que el pacto del seol no se te ha revelado.
12 μνησθητι οτι θανατος ου χρονιει και διαθηκη αδου ουχ υπεδειχθη σοι
13 Antes de morir, haz el bien a tu amigo,
según tus medios dale con largueza.
13 πριν σε τελευτησαι ευ ποιει φιλω και κατα την ισχυν σου εκτεινον και δος αυτω
14 No te prives de pasarte un buen día,
no se te escape la posesión de un deseo legítimo.
14 μη αφυστερησης απο αγαθης ημερας και μερις επιθυμιας αγαθης μη σε παρελθατω
15 ¿No dejarás a otro el fruto de tus trabajos
y el de tus fatigas, para que a suertes se reparta?
15 ουχι ετερω καταλειψεις τους πονους σου και τους κοπους σου εις διαιρεσιν κληρου
16 Da y recibe, y recrea tu alma,
que en el seol no se puede esperar buena vida.
16 δος και λαβε και απατησον την ψυχην σου οτι ουκ εστιν εν αδου ζητησαι τρυφην
17 Toda carne como un vestido envejece,
pues ley eterna es: hay que morir.
17 πασα σαρξ ως ιματιον παλαιουται η γαρ διαθηκη απ' αιωνος θανατω αποθανη
18 Lo mismo que las hojas sobre árbol tupido,
que unas caen y otras brotan,
así la generación de carne y sangre:
una muere y otra nace.
18 ως φυλλον θαλλον επι δενδρου δασεος τα μεν καταβαλλει αλλα δε φυει ουτως γενεα σαρκος και αιματος η μεν τελευτα ετερα δε γενναται
19 Toda obra corruptible desaparece,
y su autor se irá con ella.
19 παν εργον σηπομενον εκλειπει και ο εργαζομενος αυτο μετ' αυτου απελευσεται
20 Feliz el hombre que se ejercita en la sabiduría,
y que en su inteligencia reflexiona,
20 μακαριος ανηρ ος εν σοφια μελετησει και ος εν συνεσει αυτου διαλεχθησεται
21 que medita sus caminos en su corazón,
y sus secretos considera.
21 ο διανοουμενος τας οδους αυτης εν καρδια αυτου και εν τοις αποκρυφοις αυτης εννοηθησεται
22 Sale en su busca como el que sigue el rastro,
y en sus caminos se pone al acecho.
22 εξελθε οπισω αυτης ως ιχνευτης και εν ταις οδοις αυτης ενεδρευε
23 Se asoma a sus ventanas,
y a sus puertas escucha.
23 ο παρακυπτων δια των θυριδων αυτης και επι των θυρωματων αυτης ακροασεται
24 Acampa muy cerca de su casa,
y clava la clavija en sus muros.
24 ο καταλυων συνεγγυς του οικου αυτης και πηξει πασσαλον εν τοις τοιχοις αυτης
25 Monta su tienda junto a ella,
y se alberga en su albergue dichoso.
25 στησει την σκηνην αυτου κατα χειρας αυτης και καταλυσει εν καταλυματι αγαθων
26 Pone sus hijos a su abrigo,
y bajo sus ramas se cobija.
26 θησει τα τεκνα αυτου εν τη σκεπη αυτης και υπο τους κλαδους αυτης αυλισθησεται
27 Por ella es protegido del calor,
y en su gloria se alberga.
27 σκεπασθησεται υπ' αυτης απο καυματος και εν τη δοξη αυτης καταλυσει