Scrutatio

Sabato, 1 giugno 2024 - San Giustino ( Letture di oggi)

Psalmi 101


font
VULGATABIBBIA VOLGARE
1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam.1 Orazione del povero, quando era stato ansiato, e dinanzi al Signore sparse le sue preghiere.
2 Domine, exaudi orationem meam,
et clamor meus ad te veniat.
2 Signore, esaudi la orazione mia; e il grido mio venga a te.
3 Non avertas faciem tuam a me :
in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam ;
in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Da me non volgere la faccia tua; in qualunque di son tribulato, a me inclina la orecchia tua. Per qualunque dì ch' io t'invocherò, velocemente tu esaudi me.
4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei,
et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Però che li miei dì come fumo sono venuti meno; ho fritte l'ossa, e arse sono.
5 Percussus sum ut f?num, et aruit cor meum,
quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Son percosso come fieno, e seccossi il cuore mio; per che sonmi dimenticato [di mangiare] il pane mio.
6 A voce gemitus mei
adhæsit os meum carni meæ.
6 Dalla voce del mio pianto s' appressò la mia bocca alla carne mia.
7 Similis factus sum pellicano solitudinis ;
factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Son fatto simile al pellicano della solitudine; fatto sono come nottola nella casa.
8 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Vigilai, e fatto sono come passero solitario nel tetto.
9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei,
et qui laudabant me adversum me jurabant :
9 Tutto il giorno gli nemici miei a me dicevano male; e coloro che mi aveano lodato, giuravano contra di me.
10 quia cinerem tamquam panem manducabam,
et potum meum cum fletu miscebam,
10 Per che come pane mangiava la cenere, e il bere mio col pianto temperava,
11 a facie iræ et indignationis tuæ :
quia elevans allisisti me.
11 dalla faccia del tuo isdegno; però [che] elevando mi correggesti.
12 Dies mei sicut umbra declinaverunt,
et ego sicut f?num arui.
12 Come ombra passorono gli miei dì; e io come fieno mi seccai.
13 Tu autem, Domine, in æternum permanes,
et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Ma tu, Signore, in eterno permanente sei; e la tua memoria (permanerà) nella generazione e generazione.
14 Tu exsurgens misereberis Sion,
quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus :
14 Levandoti arai misericordia di Sion; per che egli è tempo della misericordia, e venuto è il tempo.
15 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus,
et terræ ejus miserebuntur.
15 Perciò che a' servi tuoi sono piaciute le sue pietre; ed ellino aranno misericordia della sua terra.
16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine,
et omnes reges terræ gloriam tuam :
16 E temeranno, Signore, le genti il nome tuo, e tutti li re della terra la gloria tua.
17 quia ædificavit Dominus Sion,
et videbitur in gloria sua.
17 Per che il Signore edificarà .Sion; e sarà veduto nella gloria sua.
18 Respexit in orationem humilium
et non sprevit precem eorum.
18 Ha risguardato nella orazione di umili; e non ha sprezzato loro preghiere.
19 Scribantur hæc in generatione altera,
et populus qui creabitur laudabit Dominum.
19 Siano scritte queste cose nell' altra generazione; e il popolo, che sarà creato, loderà il Signore.
20 Quia prospexit de excelso sancto suo ;
Dominus de cælo in terram aspexit :
20 Per che risguardò dall' eccelso santo suo; il Signore dal cielo in terra risguardò,
21 ut audiret gemitus compeditorum ;
ut solveret filios interemptorum :
21 acciò udisse il pianto delli alligati piedi, acciò sciogliesse li figliuoli delli uccisi;
22 ut annuntient in Sion nomen Domini,
et laudem ejus in Jerusalem :
22 perchè raccontino il nome del Signore in Sion, e la laude sua in Ierusalem.
23 in conveniendo populos in unum, et reges,
ut serviant Domino.
23 Raunansi li popoli insieme e gli re, acciò serviano al Signore.
24 Respondit ei in via virtutis suæ :
Paucitatem dierum meorum nuntia mihi :
24 Rispose a lui nella via della virtù sua; mamanifestami la piccolezza delli miei dì.
25 ne revoces me in dimidio dierum meorum,
in generationem et generationem anni tui.
25 Non mi chiamare nel mezzo de' miei dì; per che gli anni tuoi sono eterni.
26 Initio tu, Domine, terram fundasti,
et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 E tu, Signore, .fondasti la terra; e l' opera delle tue mani sono li cieli.
27 Ipsi peribunt, tu autem permanes ;
et omnes sicut vestimentum veterascent.
Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur ;
27 Egli periranno, ma tu permarrai; e tutti come vestimento invecchiaranno. E come copertorio mutera'li, e si muteranno.
28 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Ma tu sei quel medesimo, e li anni tuoi a meno non verranno.
29 Filii servorum tuorum habitabunt,
et semen eorum in sæculum dirigetur.
29 Li figliuoli delli tuoi servi abitaranno; e loro seme in gloria si drizzarà.