1 In quel tempo Iddio disse a Moisè: lavorati due tavole di pietra, come furono quelle di prima; e sagli in sul monte a me; e farai un'arca di legno. | 1 In tempore illo dixit Dominus ad me: “Dola tibi duas tabulas lapideas, sicut priores fuerunt, et ascende ad me in montem faciesque tibi arcam ligneam. |
2 E io iscriverò nelle tavole le parole che furono in quelle che tu rompesti innanzi, e sì le porrai nell'arca. | 2 Et scribam in tabulis verba, quae fuerunt in his, quas ante confregisti, ponesque eas in arca”. |
3 E feci l'arca di legno Setim; e poi ch' ebbi lavorato due tavole di pietra, siccome quelle di prima, io salio in sul monte; e avendole in mano, | 3 Feci igitur arcam de lignis acaciae; cumque dolassem duas tabulas lapideas instar priorum, ascendi in montem habens eas in manibus. |
4 iscrisse nelle tavole, secondo quello che vera (stato e avea) iscritto in prima, dieci parole, le quali Iddio vostro Signore vi (disse e) favelloe in sul monte, di mezzo del fuoco, quando il popolo si raunò; e sì me le diede. | 4 Scripsitque in tabulis iuxta id quod prius scripserat, verba decem, quae locutus est Dominus ad vos in monte de medio ignis, quando populus congregatus est, et dedit eas mihi. |
5 E tornato del monte, discesi giù; e puosi le tavole nell'arca ch' io avea fatta, le quali vi sono insino ad oggi, come Iddio mi comandò. | 5 Reversusque de monte descendi et posui tabulas in arcam, quam feceram; quae hucusque ibi sunt, sicut mihi praecepit Dominus.
|
6 E i figliuoli d'Israel si mossero (e puosero) il campo dalla parte di Berot de' figliuoli di Iacan in Mosera, dove Aaron morì e fu sotterrato; in cui scambio il suo figliuolo Eleazaro fece l'officio del sacerdozio (e del prete, o vuoi tu del papa). | 6 Filii autem Israel castra moverunt ex Berothbeneiacan in Mosera, ubi Aaron mortuus ac sepultus est; pro quo sacerdotio functus est Eleazar filius eius. |
7 E quindi sì (partirono i figliuoli d'Israel, e) vennero in Gadgad; del quale luogo partendosi, puo sero il campo in Jetebata, in terra d'acque correnti. | 7 Inde venerunt in Gadgad; de quo loco profecti castrametati sunt in Ietebatha, in terra torrentium aquarum.
|
8 Ma in quel tempo ispartì la schiatta di Levi, acciò che portasse l'arca (del patto e) della confederazione di Dio (coi figliuoli d'Israel), e istesse (quella schiatta) dinanzi a Dio in suo servigio, e benedisse in suo nome insino al dì presente. | 8 Eo tempore separavit Dominus tribum Levi, ut portaret arcam foederis Domini et staret coram eo in ministerio ac benediceret in nomine illius usque in praesentem diem. |
9 Per la quale cosa Levi non ebbe parte nè possessione co' suoi fratelli; perciò che Iddio è la loro possessione, come Iddio tuo Signore promise loro. | 9 Quam ob rem non habuit Levi partem neque hereditatem cum fratribus suis, quia ipse Dominus hereditas eius est, sicut promisit ei Dominus Deus tuus.
|
10 Ma io, come in prima, istetti in sul monte XL dì e XL notti; e Iddio udì la mia orazione (e pregando Iddio) anche questa volta, e non ti volse uccidere. | 10 Ego autem steti in monte sicut prius quadraginta diebus ac noctibus, exaudivitque me Dominus etiam hac vice et te perdere noluit.
|
11 E si mi disse: va, e mettiti innanzi al popolo, acciò che entri e possedi la terra la quale io giurai (e promisi) di dare alli padri loro e quella mettere nelle loro mani. | 11 Dixitque mihi: “Surge, vade et praecede populum, ut ingrediatur et possideat terram, quam iuravi patribus eorum, ut traderem eis”.
|
12 E aguale, o Israel, che è quello che Iddio ti chiede (e dimanda da te), se non che tu (abbia paura e) tema Iddio tuo Signore, e vadi per le sue vie, e sì l'ami, e servi a Dio, tuo Signore, con tutto il cuore e con tutta l'anima tua, | 12 Et nunc, Israel, quid Dominus Deus tuus petit a te, nisi ut timeas Dominum Deum tuum et ambules in viis eius et diligas eum ac servias Domino Deo tuo in toto corde tuo et in tota anima tua |
13 e che tu guardi i comandamenti di Dio, e le sue osservanze, le quali io ti comando oggi, acciò che tu abbia (seme e) bene? | 13 custodiasque mandata Domini et praecepta eius, quae ego hodie praecipio, ut bene sit tibi? |
14 Imperciò che il cielo si è di Dio, tuo Signore, cioè il cielo de cieli, la terra e ciò che è in lei. | 14 En Domini Dei tui caelum est et caelum caeli, terra et omnia, quae in ea sunt; |
15 E con tutto questo a' tuoi padri Iddio si con giunse (per amore); e sì gli amo, e sì gli elesse (il seme) e i loro figliuoli dopo loro, cioè tra tutte quante l'altre (nazioni e) genti, siccomeoggi ti dimostra per prova. | 15 et tamen patribus tuis conglutinatus est Dominus et amavit eos elegitque semen eorum post eos, id est vos, de cunctis gentibus, sicut hodie comprobatur.
|
16 Adunque circoncidete il cuore vostro, che non induriate più. | 16 Circumcidite igitur praeputium cordis vestri et cervicem vestram, ne induretis amplius, |
17 Imperciò che Iddio è vostro Signore; egli è re e signore di tutti i signori, Iddio grande e potente e terribile, il quale non piglia nè guarda a dinari. | 17 quia Dominus Deus vester ipse est Deus deorum et Dominus dominantium, Deus magnus, potens et terribilis, qui personam non accipit nec munera, |
18 E sì fa giudicio e giustizia alla vedova e al pupillo (il quale sia senza alcuno aiuto); egli ama il peregrino (e il forestiere), e dà a lui il vivere e il vestire. | 18 facit iudicium pupillo et viduae, amat peregrinum et dat ei victum atque vestitum. |
19 E anco voi amate i peregrini; però che anco voi foste forestieri nella terra d'Egitto. | 19 Et vos ergo, amate peregrinos, quia et ipsi fuistis advenae in terra Aegypti. |
20 Tu farai bene a temere Iddio, nostro Signore; e sì gli servirai, e a lui t'accosterai, e giurerai per lo suo nome. | 20 Dominum Deum tuum timebis et ei servies, ipsi adhaerebis iurabisque in nomine illius. |
21 Ed esso sarà ogni tua lode (e gloria e tutto tuo bene e onore) Iddio, il quale fece a te queste cose grandi e terribili, le quali cose vidono i tuoi occhi. | 21 Ipse est laus tua et Deus tuus, qui fecit tibi haec magnalia et terribilia, quae viderunt oculi tui. |
22 I nostri padri andarono in Egitto con settanta (persone e) anime (le quali erano nate e di scese di lacob); ed ecco Iddio Signore si t'ha ora multiplicato (e cresciuto come le stelle. | 22 In septuaginta animabus descenderunt patres tui in Aegyptum; et ecce nunc multiplicavit te Dominus Deus tuus sicut astra caeli.
|