1 Or quando Gesù venne a risapere come ai Farisei era noto che lui faceva più discepoli e battezzava a più di Giovanni | 1 Ut ergo cognovit Jesus quia audierunt pharisæi quod Jesus plures discipulos facit, et baptizat, quam Joannes |
2 (quanttunque Gesù non battezzasse, ma i suoi discepoli), | 2 (quamquam Jesus non baptizaret, sed discipuli ejus), |
3 lasciò la Giudea e di nuovo se ne andò nella Galilea. | 3 reliquit Judæam, et abiit iterum in Galilæam. |
4 Doveva quindi passare per la Samaria. | 4 Oportebat autem eum transire per Samariam.
|
5 Giunse pertanto ad una città della Samaria, detta Sichar, vicino alla tenuta che da Giacobbe fu data al suo figlio Giuseppe, | 5 Venit ergo in civitatem Samariæ, quæ dicitur Sichar, juxta prædium quod dedit Jacob Joseph filio suo. |
6 dove era pure il pozzo di Giacobbe. Or dunque Gesù, stanco del viaggio, stava a sedere, così com'era, sul pozzo. Era circa l'ora sesta. | 6 Erat autem ibi fons Jacob. Jesus ergo fatigatus ex itinere, sedebat sic supra fontem. Hora erat quasi sexta. |
7 Venne ad attinger acqua una Samaritana. Gesù le disse: Dammi da bere. | 7 Venit mulier de Samaria haurire aquam. Dicit ei Jesus : Da mihi bibere. |
8 I suoi discepoli erano andati in città a comprar da mangiare. | 8 (Discipuli enim ejus abierant in civitatem ut cibos emerent.) |
9 Ma la Samaritana gli rispose: Come mai tu che sei giudeo chiedi da bere a me che sono Samaritana? chè i giudei non hanno relazione coi Samaritani. | 9 Dicit ergo ei mulier illa Samaritana : Quomodo tu, Judæus cum sis, bibere a me poscis, quæ sum mulier Samaritana ? non enim coutuntur Judæi Samaritanis. |
10 Gesù le rispose: Se tu conoscessi il dono di Dio, e chi è che ti dice: Dammi da bere, tu stessa forse ne avresti chiesto a lui, che t'avrebbe dato acqua viva. | 10 Respondit Jesus, et dixit ei : Si scires donum Dei, et quis est qui dicit tibi : Da mihi bibere, tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam. |
11 La donna gli disse: Signore, non hai con che attingere e il pozzo è profondo, donde hai quest'acqua viva? | 11 Dicit ei mulier : Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est : unde ergo habes aquam vivam ? |
12 Sei tu forse più di Giacobbe nostro padre, che diede a noi questo pozzo, e vi bevve lui stesso e i suoi figli e il suo bestiame? | 12 Numquid tu major es patre nostro Jacob, qui dedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit, et filii ejus, et pecora ejus ? |
13 E Gesù le rispose: Chi beve di quest'acqua tornerà ad aver sete; ma chi beve l'acqua che gli darò io, non avrà più sete in eterno; | 13 Respondit Jesus, et dixit ei : Omnis qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum ; qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei, non sitiet in æternum : |
14 chè anzi l'acqua da me data diventerà in lui fontana d'acqua viva zampillante in vita eterna. | 14 sed aqua quam ego dabo ei, fiet in eo fons aquæ salientis in vitam æternam. |
15 E la donna: Signore, dammi di quest'acqua, affinchè non abbia mai più sete e non abbia a venir qua per attingere. | 15 Dicit ad eum mulier : Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam, neque veniam huc haurire. |
16 Gesù le disse: Va' a chiamare tuo marito e ritorna qui. | 16 Dicit ei Jesus : Vade, voca virum tuum, et veni huc. |
17 Non ho marito, rispose la donna. E Gesù: hai detto bene, non ho marito, | 17 Respondit mulier, et dixit : Non habeo virum. Dicit ei Jesus : Bene dixisti, quia non habeo virum ; |
18 perchè ne hai avuti cinque e quello che hai ora non è tuo marito: in questo hai detto la verità. | 18 quinque enim viros habuisti, et nunc, quem habes, non est tuus vir : hoc vere dixisti. |
19 Gli disse la donna: Signore, m'accorgo che tu sei profeta. | 19 Dicit ei mulier : Domine, video quia propheta es tu. |
20 I nostri padri, hanno adorato su questo monte e voi dite che il luogo dove bisogna adorare è in Gerusalemme. | 20 Patres nostri in monte hoc adoraverunt, et vos dicitis, quia Jerosolymis est locus ubi adorare oportet. |
21 Gesù le rispose: Credimi, donna; è venuto il tempo in cui nè su questo monte nè in Gerusalemme adorerete il Padre. | 21 Dicit ei Jesus : Mulier, crede mihi, quia venit hora, quando neque in monte hoc, neque in Jerosolymis adorabitis Patrem. |
22 Voi adorate quello che non conoscete; noi adoriamo quello che conosciamo: perchè la salvezza vien dai Giudei. | 22 Vos adoratis quod nescitis : nos adoramus quod scimus, quia salus ex Judæis est. |
23 Ma l'ora viene, anzi è questa, in cui i veri adoratori adoreranno il Padre in spirito e verità. Chè il Padre vuol tali adoratori. | 23 Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate. Nam et Pater tales quærit, qui adorent eum. |
24 Dio è spirito e quei che lo adorano devon adorarlo in spirito e verità. | 24 Spiritus est Deus : et eos qui adorant eum, in spiritu et veritate oportet adorare. |
25 Gli disse la donna: So che ha da venire il Messia, che vuol dire Cristo; quando sarà venuto lui, ci istruirà di tutto. | 25 Dicit ei mulier : Scio quia Messias venit (qui dicitur Christus) : cum ergo venerit ille, nobis annuntiabit omnia. |
26 E Gesù a lei: Son io che ti parlo. | 26 Dicit ei Jesus : Ego sum, qui loquor tecum. |
27 In quel momento arrivarono i suoi discepoli e si maravigliarono che parlasse con una donna. Nessuno però gli disse: Che cerchi? o di che parli con lei? | 27 Et continuo venerunt discipuli ejus, et mirabantur quia cum muliere loquebatur. Nemo tamen dixit : Quid quæris ? aut, Quid loqueris cum ea ? |
28 Ma la donna lasciò la sua brocca e andò in città a dire a quella gente: | 28 Reliquit ergo hydriam suam mulier, et abiit in civitatem, et dicit illis hominibus : |
29 Venite a vedere un uomo il quale mi ha detto tutto quello che ho fatto. Che sia il Cristo? | 29 Venite, et videte hominem qui dixit mihi omnia quæcumque feci : numquid ipse est Christus ? |
30 Uscirono pertanto dalla città e andarono da lui. | 30 Exierunt ergo de civitate et veniebant ad eum. |
31 In quel frattempo i discepoli lo pregavano dicendo: Maestro, mangia. | 31 Interea rogabant eum discipuli, dicentes : Rabbi, manduca. |
32 Ma egli rispose loro: Io mi nutro di un cibo che voi non conoscete. | 32 Ille autem dicit eis : Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis. |
33 I discepoli dicevan perciò tra loro: Forse qualcuno gli ha portato da mangiare? | 33 Dicebant ergo discipuli ad invicem : Numquid aliquis attulit ei manducare ? |
34 Gesù disse loro: Il mio cibo è fare la volontà di colui che mi ha mandato e così compiere l'opera sua. | 34 Dicit eis Jesus : Meus cibus est ut faciam voluntatem ejus qui misit me, ut perficiam opus ejus. |
35 Non dite voi: Ancora quattro mesi e poi vien la mietitura? Ecco io vi dico: alzate gli occhi e mirate le campagne che già biondeggiano per le messi. | 35 Nonne vos dicitis quod adhuc quatuor menses sunt, et messis venit ? Ecce dico vobis : levate oculos vestros, et videte regiones, quia albæ sunt jam ad messem. |
36 E chi miete riceve la mercede e raccoglie frutto per la vita eterna, sicché ne goda insieme chi semina e chi miete. | 36 Et qui metit, mercedem accipit, et congregat fructum in vitam æternam : ut et qui seminat, simul gaudeat, et qui metit. |
37 In questo proprio s'avvera quel proverbio: Altri semina ed altri miete. | 37 In hoc enim est verbum verum : quia alius est qui seminat, et alius est qui metit. |
38 Io vi ho mandati a mietere dove non avete faticato; altri hanno lavorato e voi siete sottentrati nel loro lavoro. | 38 Ego misi vos metere quod vos non laborastis : alii laboraverunt, et vos in labores eorum introistis. |
39 Or molti Samaritani della città credettero in lui per le parole della donna che attestava: M'ha detto tutto quello che ho fatto. | 39 Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum, propter verbum mulieris testimonium perhibentis : Quia dixit mihi omnia quæcumque feci. |
40 Andati adunque da lui quei Samaritani lo pregavano a trattenersi con loro. E ci rimase due giorni. | 40 Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum ut ibi maneret. Et mansit ibi duos dies. |
41 E molti più credettero in virtù della sua parola, | 41 Et multo plures crediderunt in eum propter sermonem ejus. |
42 e dicevano alla donna: Noi non crediamo già per la tua parola, perchè abbiamo noi stessi udito e conosciuto che colui è veramente il Salvatore del mondo. | 42 Et mulieri dicebant : Quia jam non propter tuam loquelam credimus : ipsi enim audivimus, et scimus quia hic est vere Salvator mundi.
|
43 Passati quei due giorni se ne partì e andò nella Galilea. | 43 Post duos autem dies exiit inde, et abiit in Galilæam. |
44 Perchè lo stesso Gesù aveva affermato che non gode stima un profeta nella sua patria. | 44 Ipse enim Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet. |
45 E giunto che fu nella Galilea, i Galilei lo accolsero, perchè avevan vedute tutte le cose che aveva fatte in Gerusalemme durante la festa, alla quale anch'essi erano andati. | 45 Cum ergo venisset in Galilæam, exceperunt eum Galilæi, cum omnia vidissent quæ fecerat Jerosolymis in die festo : et ipsi enim venerant ad diem festum. |
46 Si recò adunque a Cana di Galilea dove aveva convertito l'acqua in vino. E c'era un regio ufficiale il cui figlio era ammalato in Cafarnao. | 46 Venit ergo iterum in Cana Galilææ, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidam regulus, cujus filius infirmabatur Capharnaum. |
47 Ed avendo egli sentito dire che Gesù dalla Giudea era venuto in Galilea, andò a trovarlo e lo pregò di recarsi a guarire il suo figlio che era moribondo. | 47 Hic cum audisset quia Jesus adveniret a Judæa in Galilæam, abiit ad eum, et rogabat eum ut descenderet, et sanaret filium ejus : incipiebat enim mori. |
48 E Gesù gli disse: Se non vedete segni e prodigi non, credete. | 48 Dixit ergo Jesus ad eum : Nisi signa et prodigia videritis, non creditis. |
49 E l'ufficiale regio: Signore, vieni prima che muoia il mio figliuolo. | 49 Dicit ad eum regulus : Domine, descende priusquam moriatur filius meus. |
50 Gesù gli disse: Va', il tuo figlio vive. Quel l'uomo prestò fede alle parole dettegli da Gesù e partì. | 50 Dicit ei Jesus : Vade, filius tuus vivit. Credidit homo sermoni quem dixit ei Jesus, et ibat. |
51 E avanti che arrivasse a casa gli corsero incontro i servi con la notizia che il suo figlio viveva. | 51 Jam autem eo descendente, servi occurrerunt ei, et nuntiaverunt dicentes, quia filius ejus viveret. |
52 Domandò loro pertanto in che ora avesse cominciato a star meglio. E quelli risposero: Ieri all'ora settima lo lasciò la febbre. | 52 Interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit. Et dixerunt ei : Quia heri hora septima reliquit eum febris. |
53 Allora il padre notò essere quella appunto l'ora in cui Gesù gli aveva detto: Il tuo figlio vive; e credette lui con tutta la sua famiglia. | 53 Cognovit ergo pater, quia illa hora erat in qua dixit ei Jesus : Filius tuus vivit ; et credidit ipse et domus ejus tota. |
54 Questo nuovo secondo miracolo Gesù lo fece quando tornò dalla Giudea in Galilea. | 54 Hoc iterum secundum signum fecit Jesus, cum venisset a Judæa in Galilæam. |