Daniele 12

BIBBIA TINTORI	Biblia Tysiąclecia
1 In quel tempo sorgerà Michele, il gran principe che sta a guardia dei figli del tuo popolo. Quello sarà un tempo quale non fu mai da quando ci fu della gente fino ad allora. In quel tempo sarà salvato il tuo popolo, tutto quello che sarà trovato scritto nel libro.	1 W owych czasach wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu. Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aż do chwili obecnej. W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia: ci wszyscy, którzy zapisani są w księdze.
2 Poi la moltitudine di coloro che dormono nella polvere della terra si ridesterà, chi per la vita eterna, chi per l'ignominia, che gli starà sempre davanti.	2 Wielu zaś, co posnęli w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.
3 Allora quelli che saranno stati dotti rifulgeranno come la luce del firmamento, e quelli che insegnano la giustizia alla moltitudine risplenderanno come stelle per tutta l'eternità.	3 Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze.
4 Or tu, o Daniele, chiudi queste parole, e sigilla il libro fino al tempo stabilito: molti lo scorreranno e ne avranno molta sapienza ».	4 Ty jednak, Danielu, ukryj słowa i zapieczętuj księgę aż do czasów ostatecznych. Wielu będzie dociekało, by pomnożyła się wiedza.
5 Ed io, Daniele, guardai, ed ecco come due altri che stavano in piedi, uno da una parte, sopra una riva del fiume, e uno dall'altra, sull'altra riva del fiume.	5 Wtedy ja, Daniel, ujrzałem, jak dwóch innych ludzi stało, jeden na brzegu po tej stronie rzeki, drugi na brzegu po tamtej stronie rzeki.
6 E dissi all'uomo vestito di lino e che stava sopra le acque del fiume: « Quando sarà la fine di queste cose maravigliose? »	6 Powiedziałem do męża ubranego w lniane szaty i znajdującego się nad wodami rzeki: Jak długo jeszcze do końca tych przedziwnych rzeczy?
7 E sentii che l'uomi vestito di lino, che stava sopra le acque? del fiume, alzata la sua mano destra e la sua mano sinistra al cielo, giurò, per Colui che vive in eterno, che ciò avverrà in un tempo, due tempi e metà d'un tempo, e che quando sarà finita la dispersione della forza del popolo santo, allora saran compite tutte queste cose.	7 I usłyszałem męża ubranego w lniane szaty i znajdującego się nad wodami rzeki. Podniósł on prawą i lewą rękę do nieba i przysiągł na Wiecznie Żyjącego: Do czasu, czasów i połowy czasu. To wszystko dokona się, kiedy dobiegnie końca moc niszczyciela świętego narodu.
8 Io intesi, ma non compresi. E dissi: « O mio Signore, che avverrà dopo questo cose? »	8 Ja wprawdzie usłyszałem, lecz nie zrozumiałem; powiedziałem więc: Panie, jaki będzie ostateczny koniec tego?
9 Ed egli disse: « Va, Daniele, perchè questo son parole chiuse e sigillate fino al temoo stabilito.	9 On zaś odpowiedział: Idź, Danielu, bo słowa zostały ukryte i obłożone pieczęciami aż do końca czasu.
10 Molti saranno eletti, e resi candidi, e provati come il fuoco, e gli emni faranno il male, e nessuno degli empi capirà, ma i sapienti capiranno.	10 Wielu ulegnie oczyszczeniu, wybieleniu, wypróbowaniu, ale przewrotni będą postępować przewrotnie i żaden z przewrotnych nie zrozumie tego, lecz roztropni zrozumieją.
11 E dal tempo in cui sarà tolto il sacrifizio perpetuo, e sarà innalzata l'abominazione della desolazione, vi saranno mille duecento novanta giorni.	11 A od czasu, gdy zostanie zniesiona codzienna ofiara, zapanuje ohyda ziejąca pustką, upłynie tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt dni.
12 Beato chi aspetta e giunge a mille trecentotrentacinque giorni.	12 Szczęśliwy ten, który wytrwa i doczeka tysiąca trzystu trzydziestu pięciu dni.
13 Ma tu va fino al termine stabilito, ed avrai requie, e starai nella tua sorte sino alla fine dfi giorni ». (Fino a qui abbiamo letto Daniele nel testo ebraico. Ciò che segue sino alla fine del libro è tradotto dall'edizione di Teoiozione).	13 Ty zaś idź i zażywaj spoczynku, a powstaniesz, by otrzymać swój los przy końcu dni.