SCRUTATIO

Venerdi, 20 giugno 2025 - San Ettore ( Letture di oggi)

Proverbi 17


font
BIBBIA TINTORINOVA VULGATA
1 Meglio un tozzo di pan secco in pace, che una casa piena di banchetti e di discordie.1 Melior est buccella sicca cum pace
quam domus plena victimis cum iurgio.
2 Un servo saggio comanderà ai figli stolti, e dividerà l'eredità tra i fratelli.2 Servus sapiens dominabitur filiis inhonestis
et inter fratres hereditatem dividet.
3 Come si prova, l'argento col fuoco e l'oro col crogiolo, così il Signore prova i cuori.3 Sicut igne probatur argentum et aurum camino,
ita corda probat Dominus.
4 Il malvagio obbedisce alla lingua iniqua, l'ingannatore dà retta a labbra menzognere.4 Malus oboedit labio iniquo,
et fallax obtemperat linguae mendaci.
5 Chi disprezza il povero ne insulta il Creatore, e chi si rallegra dell'altrui rovina non rimarrà impunito.5 Qui despicit pauperem, exprobrat Factori eius;
et, qui in ruina laetatur alterius, non erit impunitus.
6 I figlioli dei figli son la corona dei vecchi, e i padri son la gloria dei figli.6 Corona senum filii filiorum,
et gloria filiorum patres eorum.
7 Non s'addice allo stolto il parlare sentenzioso, nè al principe un labbro menzognero.7 Non decent stultum verba composita,
nec principem labium mentiens.
8 L'aspettativa d'un dono è gemma carissima, da qualunque lato si volge agisce con prudente intelligenza.8 Gemma gratissima munus in oculis domini eius;
quocumque se verterit, prospere aget.
9 Chi cela i falli s'acquista amicizie, chi li dice e li ridice mette discordie tra gli amici.9 Qui celat delictum, quaerit amicitias;
qui sermone repetit, separat foederatos.
10 Fa più una correzione all'uomo prudente che cento colpi all'insensato.10 Plus proficit correptio apud prudentem
quam centum plagae apud stultum.
11 Il malvagio cerca sempre litigi; ma l'angelo crudele sarà spedito contro di lui.11 Semper iurgia quaerit malus;
angelus autem crudelis mittetur contra eum.
12 E' meglio imbattersi in un'orsa a cui siano stati rapiti gli orsacchiotti, che incontrarsi con un insensato, il quale confida nella sua follia.12 Expedit magis ursae occurrere, raptis fetibus,
quam fatuo confidenti in stultitia sua.
13 Chi rende mah? per il bene non vedrà mai partire da casa sua la sventura.13 Qui reddit mala pro bonis,
non recedet malum de domo eius.
14 Chi dà la stura alle acque comincia una contesa, avanti di patir dànno tronca la lite.14 Aquarum proruptio initium est iurgiorum;
et, antequam exacerbetur contentio, desere.
15 Chi assolve il reo e chi condanna l'innocente, tutt'e due sono abbominevoli davanti a Dio.15 Qui iustificat impium et qui condemnat iustum,
abominabilis est uterque apud Dominum.
16 Che giova allo stolto avere ricchezze, se non può comprare la sapienza? Chi fa molto alta la sua casa cerca la rovina, chi ricusa d'imparare cadrà in guai.16 Ad quid pretium in manu stulti?
Ad emendam sapientiam, cum careat corde?
17 L'amico vuole bene in ogni tempo, e il fratello si prova nelle afflizioni.17 Omni tempore diligit, qui amicus est,
et frater ad angustiam natus est.
18 Un uomo insensato batterà le mani quando è restato mallevadore per un suo amico.18 Stultus homo iungit manus,
cum spoponderit pro amico suo.
19 Chi medita discordie ama le risse, e chi alza molto la sua porta cerca la rovina.19 Qui diligit delictum, diligit rixas;
et, qui exaltat ostium, quaerit effracturam.
20 Chi è perverso di cuore non avrà bene, e chi è doppio di lingua cadrà in guai.20 Qui perversi cordis est, non inveniet bonum;
et, qui vertit linguam, incidet in malum.
21 Lo stolto è nato per sua ignominia, ma nemmeno il padre ci troverà consolazione.21 Qui generat stultum, maerorem generat sibi,
sed nec pater in fatuo laetabitur.
22 L'animo allegro rende l'età florida; lo spirito malinconico secca le ossa.22 Animus gaudens aetatem floridam facit,
spiritus tristis exsiccat ossa.
23 L'empio riceve di sottomano regali per sovvertire il corso della giustizia.23 Munera de sinu impius accipit,
ut pervertat semitas iudicii.
24 Sulla faccia dell'uomo prudente brilla la sapienza, ma gli occhi dello stolto van fino ai confini del mondo.24 In facie prudentis lucet sapientia,
oculi stultorum in finibus terrae.
25 Il figlio stolto è lo sdegno del padre e il dolore della madre che lo ha generato.25 Ira patris filius stultus
et dolor matris, quae genuit eum.
26 Non sta bene danneggiare il giusto, nè percuotere il principe che giudica rettamente.26 Non est bonum multam inferre iusto
nec percutere principem contra rectitudinem.
27 Chi modera le sue parole è dotto e prudente, e l'uomo saggio è di spirito riservato.27 Qui moderatur sermones suos, novit scientiam,
et lenis spiritu est vir prudens.
28 Anche lo stolto, se tace, sarà stimato sapiente, e intelligente, se terrà chiuse le labbra.28 Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur
et, si compresserit labia sua, intellegens.