1 אַל־תִּגְעַר בְּזָקֵן כִּי אִם־תַּזְהִירֶנּוּ כְּאָב־לָךְ וְאֶת־הַצְּעִירִים כְּאַחִים | 1 Seniorem ne increpaveris, sed obsecra ut patrem : juvenes, ut fratres : |
2 אֶת־הַזְּקֵנוֹת כְּאִמּוֹת וְאֶת־הַצְּעִירוֹת כַּאֲחָיוֹת וּבְכָל־טָהֳרָה | 2 anus, ut matres : juvenculas, ut sorores in omni castitate : |
3 כַּבֵּד אֶת־הָאַלְמָנוֹת אֲשֶׁר בֶּאֱמֶת אַלְמָנוֹת הֵנָּה | 3 viduas honora, quæ vere viduæ sunt. |
4 וְכִי־יִהְיוּ לְאַלְמָנָה בָּנִים אוֹ־בְנֵי בָנִים הֵם יִלְמְדוּ לָרִאשׁוֹנָה לַעֲשׂוֹת חֶסֶד עִם־בֵּיתָם וּלְשַׁלֵּם גְּמוּל לַאֲבוֹתָם כִּי זֶה הוּא טוֹב וְרָצוּי לִפְנֵי הָאֱלֹהִים | 4 Si qua autem vidua filios, aut nepotes habet : discat primum domum suam regere, et mutuam vicem reddere parentibus : hoc enim acceptum est coram Deo. |
5 אֲבָל הָאַלְמָנָה בֶאֱמֶת אֲשֶׁר נִשְׁאֲרָה יְחִידָה שָׂמָה אֱלֹהִים מִבְטַחָהּ וּמַתְמֶדֶת בִּתְפִלּוֹת וּבִתְחִנּוֹת לַיְלָה וְיוֹמָם | 5 Quæ autem vere vidua est, et desolata, speret in Deum, et instet obsecrationibus, et orationibus nocte ac die. |
6 אַךְ הַמְעֻנָּגָה מֵתָה הִיא בְּחַיֶּיהָ | 6 Nam quæ in deliciis est, vivens mortua est. |
7 וְזֹאת תְּצַוֶּה לְמַעַן תִּהְיֶינָה בְּלֹא־דֹפִי | 7 Et hoc præcipe, ut irreprehensibiles sint. |
8 אֲבָל מִי שֶׁלֹּא יְפַרְנֵס אֶת־קְרוֹבָיו וּבְיוֹתֵר אֶת־בְּנֵי בֵיתוֹ כָּפַר בָּאֱמוּנָה וְהוּא גָרוּעַ מֵאֲשֶׁר אֵינֶנּוּ מַאֲמִין | 8 Si quis autem suorum, et maxime domesticorum, curam non habet, fidem negavit, et est infideli deterior. |
9 אַלְמָנָה אַל־תִּבָּחֵר זוּלָתִי בַּת־שִׁשִּׁים שָׁנָה וַאֲשֶׁר הָיְתָה אֵשֶׁת אִישׁ אֶחָד | 9 Vidua eligatur non minus sexaginta annorum, quæ fuerit unius viri uxor, |
10 וְיֶשׁ־לָהּ עֵדוּת עַל־מַעֲשֶׂיהָ הַטּוֹבִים שֶׁגִּדְּלָה בָנִים וְהִכְנִיסָה אֹרְחִים וְרָחֲצָה אֶת־רַגְלֵי הַקְּדשִׁים וְתָמְכָה אֶת־הָעֲשׁוּקִים וְרָדְפָה כָּל־מַעֲשֶׂה טוֹב | 10 in operibus bonis testimonium habens, si filios educavit, si hospitio recepit, si sanctorum pedes lavit, si tribulationem patientibus subministravit, si omne opus bonum subsecuta est. |
11 אֲבָל הָאַלְמָנוֹת הַצְּעִירוֹת אַל־תְּקַבֵּל כִּי בְּהַטּוֹת יִצְרָן אֶת־לִבָּן מִן־הַמָּשִׁיחַ חשְׁקוֹת הֵן לִהְיוֹת לְאִישׁ | 11 Adolescentiores autem viduas devita : cum enim luxuriatæ fuerint in Christo, nubere volunt : |
12 וְדִינָן עֲלֵיהֶן כִּי בָגְדוּ בֶּאֱמוּנָתָן הָרִאשׁוֹנָה | 12 habentes damnationem, quia primam fidem irritam fecerunt ; |
13 וְעוֹד בִּהְיוֹתָן עֲצֵלוֹת לָמְדוּ לְשׁוֹטֵט מִבַּיִת לְבַיִת וְלֹא־לְבַד עֲצֵלוֹת כִּי אַף־מְפַטְפְּטוֹת וְרֹדְפוֹת אַחַר חֲדָשׁוֹת וּמְדַבְּרוֹת אֶת־אֲשֶׁר לֹא יִתָּכֵן | 13 simul autem et otiosæ discunt circuire domos : non solum otiosæ, sed et verbosæ, et curiosæ, loquentes quæ non oportet. |
14 עַל־כֵּן רְצוֹנִי כִּי הַצְּעִירוֹת תִּהְיֶינָה לְאִישׁ לָלֶדֶת בָּנִים וּלְהַנְהִיג אֶת־בָּתֵּיהֶן וְלֹא לָתֵת לָאֹיֵב תֹּאֲנָה לְחָרֵף | 14 Volo ergo juniores nubere, filios procreare, matresfamilias esse, nullam occasionem dare adversario maledicti gratia. |
15 כִּי־יֵשׁ מֵהֶן אֲשֶׁר־כְּבָר סָרוּ אַחֲרֵי הַשָּׂטָן | 15 Jam enim quædam conversæ sunt retro Satanam. |
16 בֶּן־אֱמוּנָה אוֹ בַת־אֱמוּנָה שֶׁיֵּשׁ־לָהֶם אַלְמָנוֹת יַעַזְרוּ אֹתָן וְלֹא תִהְיֶינָה לְמַשָּׂא עַל־הַקָּהָל כְּדֵי שֶׁיּוּכַל לְהַסְפִּיק לָאֵלֶּה אֲשֶׁר הֵנָּה אַלְמָנוֹת בֶּאֱמֶת | 16 Si quis fidelis habet viduas, subministret illis, et non gravetur ecclesia : ut iis quæ vere viduæ sunt, sufficiat. |
17 הַזְּקֵנִים הַמֵּיטִיבִים לְנַהֵל רְאוּיִם הֵם לְמִשְׁנֵה כָבוֹד וּבְיוֹתֵר הָעֲמֵלִים בַּדָּבָר וּבָהוֹרָאָה | 17 Qui bene præsunt presbyteri, duplici honore digni habeantur : maxime qui laborant in verbo et doctrina. |
18 כִּי־הַכָּתוּב אֹמֵר לֹא־תַחְסֹם שׁוֹר בְּדִישׁוֹ וְעוֹד נֶאֱמַר הַפֹּעֵל שֹׁוֶה בִשְׂכָרוֹ | 18 Dicit enim Scriptura : Non alligabis os bovi trituranti. Et : Dignus est operarius mercede sua. |
19 אַל־תְּקַבֵּל שִׂטְנָה עַל־הַזָּקֵן בִּלְתִּי אִם־עַל־פִּי שְׁנַיִם אוֹ־שְׁלשָׁה עֵדִים | 19 Adversus presbyterum accusationem noli recipere, nisi sub duobus aut tribus testibus. |
20 אֶת־הַחֹטְאִים תּוֹכִיחַ בִּפְנֵי כֹל לְמַעַן יִירְאוּ גַּם־הָאֲחֵרִים | 20 Peccantes coram omnibus argue : ut et ceteri timorem habeant. |
21 הִנְנִי מֵעִיד בְּךָ נֶגֶד הָאֱלֹהִים וַאֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וְנֶגֶד בְּחִירֵי הַמַּלְאָכִים אֲשֶׁר־שָׁמוֹר תִּשְׁמֹר אֶת־זֹאת בְּלִי מִשְׁפָּט נִמְהָר וְלֹא־תַעֲשֶׂה דָבָר בְּמַשּׂא פָנִים | 21 Testor coram Deo et Christo Jesu, et electis angelis, ut hæc custodias sine præjudicio, nihil faciens in alteram partem declinando. |
22 אַל־תְּהִי נִמְהָר בִּסְמִיכַת יָדֶיךָ עַל־אָדָם וְלֹא תִשְׁתַּתֵּף לְחַטֹּאת אֲחֵרִים שְׁמֹר אֶת־נַפְשְׁךָ בְּטָהֳרָה | 22 Manus cito nemini imposueris, neque communicaveris peccatis alienis. Teipsum castum custodi. |
23 אַל־תַּרְבֶּה לִשְׁתּוֹת עוֹד מַיִם כִּי אִם־קַח מְעַט־יָיִן בַּעֲבוּר בִּטְנְךָ וַאֲשֶׁר פְּעָמִים רַבּוֹת חֹלֶה אָתָּה | 23 Noli adhuc aquam bibere, sed modico vino utere propter stomachum tuum, et frequentes tuas infirmitates. |
24 יֵשׁ בְּנֵי אָדָם אֲשֶׁר חַטֹּאתֵיהֶם גְּלוּיוֹת וּמַקְדִּימוֹת לַדִּין וְיֵשׁ מֵהֶם אֲשֶׁר הֵנָּה הֹלְכוֹת אַחֲרֵיהֶם | 24 Quorumdam hominum peccata manifesta sunt, præcedentia ad judicium : quosdam autem et subsequuntur. |
25 וְכָכָה גַּם־הַמַּעֲשִׂים הַטּוֹבִים גְּלוּיִם הֵמָּה וַאֲשֶׁר אֵינָם כֵּן לֹא יוּכְלוּ לְהִסָּתֵר | 25 Similiter et facta bona, manifesta sunt : et quæ aliter se habent, abscondi non possunt. |