1 וַיָּבֹא אֶל־דַּרְבִי וְאֶל־לוּסְטְרָא וְהִנֵּה־שָׁם תַּלְמִיד אֶחָד וּשְׁמוֹ טִימוֹתִיּוֹס וְהוּא בֶּן־אִשָּׁה יְהוּדִית מַאֲמֶנֶת וְאָבִיו יְוָנִי | 1 Pervenit autem in Derben et Lystram. Et ecce discipulus quidam erat ibinomine Timotheus, filius mulieris Iudaeae fidelis, patre autem Graeco; |
2 וַיְהִי־לוֹ שֵׁם טוֹב בֵּין הָאַחִים אֲשֶׁר בְּלוּסְטְרָא וּבְאִיקָנְיוֹן | 2 huictestimonium reddebant, qui in Lystris erant et Iconii fratres. |
3 בּוֹ בָּחַר פּוֹלוֹס אֲשֶׁר יֵצֵא אִתּוֹ וַיִּקַּח וַיָּמָל אֹתוֹ בַּעֲבוּר הַיְּהוּדִים אֲשֶׁר בַּמְּקוֹמוֹת הָהֵם כִּי כֻלָּם יָדְעוּ אֶת־אָבִיו כִּי יְוָנִי הוּא | 3 Hunc voluitPaulus secum proficisci et assumens circumcidit eum propter Iudaeos, qui erantin illis locis; sciebant enim omnes quod pater eius Graecus esset. |
4 וַיְהִי בְּעָבְרָם בֶּעָרִים וַיִּמְסְרוּ לָהֶם לִשְׁמֹר אֶת־הַמִּצְווֹת אֲשֶׁר גָּזְרוּ הַשְּׁלִיחִים וְהַזְּקֵנִים אֲשֶׁר בִּירוּשָׁלָיִם | 4 Cum autempertransirent civitates, tradebant eis custodire dogmata, quae erant decreta abapostolis et presbyteris, qui essent Hierosolymis. |
5 וַתִּתְחַזַּקְנָה הַקְּהִלּוֹת בָּאֱמוּנָה וַיִּרֶב מִסְפָּרָן יוֹם יוֹם | 5 Ecclesiae quidemconfirmabantur fide et abundabant numero cotidie.
|
6 וַיַּעַבְרוּ בִפְרוּגְיָא וּבְאֶרֶץ גָּלַטְיָא כִּי מְנָעָם רוּחַ הַקֹּדֶשׁ מֵהַשְׁמִיעַ אֶת־הַדָּבָר בְּאַסְיָא | 6 Transierunt autem Phrygiam et Galatiae regionem, vetati a Sancto Spiritu loquiverbum in Asia; |
7 וּכְבֹאָם אֶל־מוּסְיָא הוֹאִילוּ לָלֶכֶת אֶל־בִּיתוּנְיָא וְלֹא־הִנִּיחַ לָהֶם הָרוּחַ | 7 cum venissent autem circa Mysiam, tentabant ire Bithyniam, etnon permisit eos Spiritus Iesu; |
8 וַיַּחְלְפוּ מִמּוּסְיָא וַיֵּרְדוּ אֶל־טְרוֹאָס | 8 cum autem praeterissent Mysiam, descenderuntTroadem. |
9 וְחָזוֹן נִרְאָה אֶל־פּוֹלוֹס בַּלָּיְלָה וְהִנֵּה־אִישׁ מוּקְדוֹן נִצָּב וְהוּא מְבַקֵּשׁ מִמֶּנּוּ לֵאמֹר עֲבֹר אֶל־מַקְדּוֹנְיָא וְעָזְרֵנוּ | 9 Et visio per noctem Paulo ostensa est: vir Macedo quidam erat stanset deprecans eum et dicens: “ Transiens in Macedoniam, adiuva nos! ”. |
10 וְכִרְאֹתוֹ אֶת־הַמַּחֲזֶה מִיָּד בִּקַּשְׁנוּ לָלֶכֶת אֶל־מַקְדּוֹנְיָא בַּהֲבִינֵנוּ כִּי הָאֱלֹהִים קְרָאָנוּ שָׁמָּה לְבַשֵּׂר אֹתָם הַבְּשׂוֹרָה | 10 Utautem visum vidit, statim quaesivimus proficisci in Macedoniam, certi facti quiavocasset nos Deus evangelizare eis.
|
11 וַנֵּצֵא מִן־טְרוֹאַס וַנֵּרֶד בָּאֳנִיָּה וַנָּבֹא דֶּרֶךְ יְשָׁרָה אֶל־סַמּוֹתְרַקְיָא וּמִמָּחֳרָת אֶל־נַפּוֹלִיס | 11 Navigantes autem a Troade recto cursu venimus Samothraciam et sequenti dieNeapolim |
12 וּמִשָּׁם אֶל־פִילִפִּי רֵאשִׁית עָרֵי הַפֶּלֶךְ שֶׁל־מַקְדּוֹנְיָא וְהִיא בַת־חוֹרִין וַנֵּשֶׁב בָּעִיר הַזֹּאת יָמִים אֲחָדִים | 12 et inde Philippos, quae est prima partis Macedoniae civitas,colonia. Eramus autem in hac urbe diebus aliquot commorantes. |
13 וּבְיוֹם הַשַּׁבָּת יָצָאנוּ אֶל־מִחוּץ לָעִיר אֶל־יַד הַנָּהָר אֲשֶׁר־שָׁם מְקוֹם תְּפִלָּה כְּמִנְהָגָם וַנֵּשֶׁב וַנְּדַבֵּר אֶל־הַנָּשִׁים הַנִּקְהָלוֹת שָׁמָּה | 13 Die autemsabbatorum egressi sumus foras portam iuxta flumen, ubi putabamus orationemesse, et sedentes loquebamur mulieribus, quae convenerant. |
14 וְאִשָּׁה יִרְאַת אֱלֹהִים וּשְׁמָהּ לוּדְיָא מֹכֶרֶת אַרְגָּמָן מֵעִיר תִּיאֲטִירָא שָׁמְעָה וַיִּפְתַּח יְהוָֹה אֶת־לִבָּהּ לְהַקְשִׁיב אֶל־דִּבְרֵי פוֹלוֹס | 14 Et quaedam muliernomine Lydia, purpuraria civitatis Thyatirenorum colens Deum, audiebat, cuiusDominus aperuit cor intendere his, quae dicebantur a Paulo. |
15 וַתִּטָּבֵל הִיא וּבְנֵי בֵיתָהּ וַתְּבַקֵּשׁ מִמֶּנּוּ לֵאמֹר אִם־חֲשַׁבְתֶּם אֹתִי נֶאֱמָנָה לָאָדוֹן בֹּאוּ־נָא אֶל־בֵּיתִי וּשְׁבוּ־בוֹ וַתִּפְצַר בָּנוּ | 15 Cum autembaptizata esset et domus eius, deprecata est dicens: “ Si iudicastis mefidelem Domino esse, introite in domum meam et manete ”; et coegit nos.
|
16 וַיְהִי בְּלֶכְתֵּנוּ לִמְקוֹם הַתְּפִלָּה וַתִּפְגַּע־בָּנוּ שִׁפְחָה בַּעֲלַת אוֹב אֲשֶׁר עָשְׂתָה הוֹן־רַב לַאדֹנֶיהָ בִּקְסָמֶיהָ | 16 Factum est autem, euntibus nobis ad orationem, puellam quandam habentemspiritum pythonem obviare nobis, quae quaestum magnum praestabat dominis suisdivinando. |
17 וַתֵּלֶךְ אַחֲרֵי פוֹלוֹס וְאַחֲרֵינוּ הָלוֹךְ וְקָרוֹא לֵאמֹר הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה עַבְדֵי אֵל עֶלְיוֹן הֵמָּה הַמּוֹדִיעִים אֹתָנוּ אֹרַח הַיְשׁוּעָה | 17 Haec subsecuta Paulum et nos clamabat dicens: “ Isti hominesservi Dei Altissimi sunt, qui annuntiant vobis viam salutis ”. |
18 וְכֵן עָשְׂתָה יָמִים רַבִּים וַיֵּרַע בְּעֵינֵי פוֹלוֹס הַדָּבָר הַזֶּה וַיִּפֶן וַיֹּאמֶר אֶל־הָרוּחַ אָנֹכִי מְצַוְּךָ בְּשֵׁם יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ לָצֵאת מִמֶּנָּה וַיֵּצֵא בַּשָּׁעָה הַהִיא | 18 Hoc autemfaciebat multis diebus. Dolens autem Paulus et conversus spiritui dixit: “Praecipio tibi in nomine Iesu Christi exire ab ea ”; et exiit eadem hora. |
19 וַיִּרְאוּ אֲדֹנֶיהָ כִּי אָזְלָה תּוֹחֶלֶת בִּצְעָם וַיִּתְפְּשֹוּ אֶת־פּוֹלוֹס וְאֶת־סִילָא וַיִּסְחָבוּם אֶל־הָרְחוֹב לִפְנֵי זִקְנֵי הָעִיר | 19 Videntes autem domini eius quia exivit spes quaestus eorum, apprehendentesPaulum et Silam traxerunt in forum ad principes; |
20 וַיְבִיאוּם אֶל־הַשָּׂרִים וַיֹּאמְרוּ הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה עֹכְרִים אֶת־עִירֵנוּ וְהֵם יְהוּדִים | 20 et producentes eosmagistratibus dixerunt: “ Hi homines conturbant civitatem nostram, cum sintIudaei, |
21 וּמוֹדִיעִים חֻקּוֹת אֲשֶׁר לֹא־נָכוֹן לָנוּ לְקַבְּלָם וְלַעֲשׂתָם כִּי רוֹמִיִּים אֲנַחְנוּ | 21 et annuntiant mores, quos non licet nobis suscipere neque facere, cumsimus Romani ”. |
22 וַיָּקָם גַּם־הָעָם עֲלֵיהֶם וְהַשָּׂרִים קָרְעוּ אֶת־בִּגְדֵיהֶם מֵעֲלֵיהֶם וַיְצַוּוּ לְהַכּוֹתָם בַּשּׁוֹטִים | 22 Et concurrit plebs adversus eos; et magistratus, scissistunicis eorum, iusserunt virgis caedi |
23 וַיְהִי אַחֲרֵי הַכּוֹת אֹתָם מַכָּה רַבָּה וַיַּשְׁלִיכוּם בַּמִּשְׁמָר וַיְצַוּוּ אֶת־שׁוֹמֵר הָאֲסוּרִים לְשָׁמְרָם הֵיטֵב | 23 et, cum multas plagas eis imposuissent,miserunt eos in carcerem, praecipientes custodi, ut caute custodiret eos; |
24 וְהוּא כַּאֲשֶׁר צֻוָּה כֵּן הִשְׁלִיכָם בַּחֲדַר הַמִּשְׁמָר הַפְּנִימִי וַיָּשֶׂם אֶת־רַגְלֵיהֶם בַּסָּד | 24 quicum tale praeceptum accepisset, misit eos in interiorem carcerem et pedes eorumstrinxit in ligno.
|
25 וַיְהִי כַּחֲצוֹת הַלַּיְלָה וַיִּתְפַּלְלוּ פּוֹלוֹס וְסִילָא וַיְזַמְּרוּ לֵאלֹהִים וְהָאֲסוּרִים מַקְשִׁיבִים אֲלֵיהֶם | 25 Media autem nocte, Paulus et Silas orantes laudabant Deum, et audiebant eos,qui in custodia erant; |
26 וּפִתְאֹם הָיָה רַעַשׁ גָּדוֹל עַד־אֲשֶׁר זָעוּ מוֹסְדוֹת בֵּית הַכֶּלֶא וּכְרֶגַע נִפְתְּחוּ כָל־הַדְּלָתוֹת וּמוֹסְרוֹת כֻּלָּם נִתָּקוּ | 26 subito vero terraemotus factus est magnus, ita utmoverentur fundamenta carceris, et aperta sunt statim ostia omnia, etuniversorum vincula soluta sunt. |
27 וְשׁוֹמֵר הָאֲסוּרִים נֵעוֹר מִשְּׁנָתוֹ וַיְהִי כִּרְאֹתוֹ אֶת־דַּלְתוֹת הַמִּשְׁמָר נִפְתָּחוֹת וַיִּשְׁלֹף חַרְבּוֹ וַיְבַקֵּשׁ לְאַבֵּד אֶת־עַצְמוֹ בְּחָשְׁבוֹ כִּי־בָרְחוּ הָאֲסוּרִים | 27 Expergefactus autem custos carceris etvidens apertas ianuas carceris, evaginato gladio volebat se interficere,aestimans fugisse vinctos. |
28 וַיִּקְרָא פוֹלוֹס בְּקוֹל גָּדוֹל לֵאמֹר אַל־תַּעַשׂ לְךָ מְאוּמָה רָע כִּי־פֹה אֲנַחְנוּ כֻּלָּנוּ | 28 Clamavit autem Paulus magna voce dicens: “ Nihilfeceris tibi mali; universi enim hic sumus ”. |
29 וַיִּשְׁאַל נֵרוֹת וַיְדַלֵּג פְּנִימָה וְהוּא מַרְעִיד וַיִּפֹּל לְרַגְלֵי פוֹלוֹס וְסִילָא | 29 Petitoque lumine, introcucurrit et tremefactus procidit Paulo et Silae; |
30 וַיּוֹצִיאֵם הַחוּצָה וַיֹּאמַר אֲדֹנַי מֶה־עָלַי לַעֲשׂוֹת לְמַעַן אִוָּשֵׁעַ | 30 et producens eos foras ait:“ Domini, quid me oportet facere, ut salvus fiam? ”. |
31 וַיֹּאמְרוּ הַאֲמֵן בָּאָדוֹן יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וְתִוָּשֵׁעַ אַתָּה וּבֵיתֶךָ | 31 At illi dixerunt:“ Crede in Domino Iesu et salvus eris tu et domus tua ”. |
32 וַיַּגִּידוּ־לוֹ אֶת־דְּבַר יְהוָֹה וּלְכֹל אֲשֶׁר בְּבֵיתוֹ | 32 Et locuti suntei verbum Domini cum omnibus, qui erant in domo eius. |
33 וַיִּקָּחֵם בַּלַּיְלָה בַּשָּׁעָה הַהִיא וַיִּרְחַץ אֶת־חַבּוּרוֹתֵיהֶם וַיְמַהֵר לְהִטָּבֵל הוּא וְכָל־אֲשֶׁר־לוֹ | 33 Et tollens eos in illahora noctis lavit eos a plagis, et baptizatus est ipse et omnes eius continuo; |
34 וַיַּעֲלֵם אֶל־בֵּיתוֹ וַיָּשֶׂם שֻׁלְחָן לִפְנֵיהֶם וַיָּגֶל עִם־כָּל־בֵּיתוֹ עַל־הֱיוֹתוֹ מַאֲמִין בֵּאלֹהִים | 34 cumque perduxisset eos in domum, apposuit mensam et laetatus est cum omnidomo sua credens Deo.
|
35 וּבִהְיוֹת הַבֹּקֶר שָׁלְחוּ הַשָּׂרִים אֶת־הַשּׁוֹטְרִים לֵאמֹר שַׁלַּח אֶת־הָאֲנָשִׁים הָהֵם | 35 Et cum dies factus esset, miserunt magistratus lictores dicentes: “ Dimittehomines illos! ”. |
36 וַיַּגֵּד שֹׁמֵר הָאֲסוּרִים לְפוֹלוֹס אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה לֵאמֹר שָׁלְחוּ הַשָּׂרִים לִפְטֹר אֶתְכֶם וְעַתָּה צְאוּ וּלְכוּ בְשָׁלוֹם | 36 Nuntiavit autem custos carceris verba haec Paulo: “Miserunt magistratus, ut dimittamini; nunc igitur exeuntes ite in pace ”. |
37 וַיֹּאמֶר פּוֹלוֹס אֲלֵיהֶם הַכֵּה הִכּוּנוּ נֶגֶד כָּל־הָעָם בְּלֹא־דִין וּמִשְׁפָּט וַאֲנַחְנוּ אֲנָשִׁים רוֹמִיִּים וַיַּשְׁלִיכוּ אֹתָנוּ בַּמִּשְׁמָר וְעַתָּה בַּסֵּתֶר יְגָרְשׁוּנוּ אַל־נָא כִּי אִם־יָבֹאוּ הֵמָּה וְיוֹצִיאוּנוּ | 37 Paulus autem dixit eis: “ Caesos nos publice, indemnatos, cum homines Romaniessemus, miserunt in carcerem; et nunc occulte nos eiciunt? Non ita, sed veniantet ipsi nos educant ”. |
38 וַיַּגִּידוּ הַשּׁוֹטְרִים לַשָּׂרִים אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה וַיְהִי כְּשָׁמְעָם כִּי־רוֹמִיִּים הֵם וַיִּירָאוּ | 38 Nuntiaverunt autem magistratibus lictores verbahaec. Timueruntque audito quod Romani essent; |
39 וַיָּבֹאוּ וַיְחַלּוּ פְנֵיהֶם וַיּוֹצִיאוּם וַיִּשְׁאֲלוּ מֵהֶם לָצֵאת מִן־הָעִיר | 39 et venientes deprecati sunt eoset educentes rogabant, ut egrederentur urbem. |
40 וַיֵּצְאוּ מִן־הַמִּשְׁמָר וַיָּבֹאוּ אֶל־בֵּית לוּדְיָא וַיִּרְאוּ אֶת־הָאַחִים וַיַּזְהִירוּם וַיֵּלְכוּ לְדַרְכָּם | 40 Exeuntes autem de carcereintroierunt ad Lydiam et, visis fratribus, consolati sunt eos et profecti sunt.
|