Lettera ai Colossesi - מכתב לקולוסים 14

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיְהִי בְאִיקָנְיוֹן וַיָּבֹאוּ יַחְדָּו אֶל־בֵּית כְּנֵסֶת הַיְּהוּדִים וַיְדַבְּרוּ־שָׁם עַד כִּי־הֶאֱמִין הָמוֹן רָב מִן־הַיְּהוּדִים וּמִן־הַיְּוָנִים	1 وحدث في ايقونية انهما دخلا معا الى مجمع اليهود وتكلما حتى آمن جمهور كثير من اليهود واليونانيين‎.
2 אַךְ הַיְּהוּדִים אֲשֶׁר לֹא הֶאֱמִינוּ עוֹרְרוּ וְהִכְעִיסוּ אֶת־נַפְשׁוֹת הַגּוֹיִם עַל־הָאַחִים	2 ‎ولكن اليهود غير المؤمنين غرّوا وافسدوا نفوس الامم على الاخوة.
3 וַיֵּשְׁבוּ־שָׁם יָמִים רַבִּים וַיְלַמְּדוּ בְּבִטְחוֹנָם בַּיהוֹה הַמֵּעִיד עַל־דְּבַר חַסְדּוֹ בַּעֲשֹוֹתוֹ עַל־יָדָם אֹתוֹת וּמוֹפְתִים	3 فاقاما زمانا طويلا يجاهران بالرب الذي كان يشهد لكلمة نعمته ويعطي ان تجرى آيات وعجائب على ايديهما‎.
4 וַיֵּחָלֵק הֲמוֹן הָעִיר לַחֵצִי אֵלֶּה נָטוּ אַחֲרֵי הַיְּהוּדִים וְאֵלֶּה אַחֲרֵי הַשְּׁלִיחִים	4 ‎فانشق جمهور المدينة فكان بعضهم مع اليهود وبعضهم مع الرسولين‎.
5 וַתְּהִי מְהוּמַת הַגּוֹיִם וְהַיְּהוּדִים עִם־רָאשֵׁיהֶם לְהִתְעַלֵּל בָּהֶם וּלְסָקְלָם	5 ‎فلما حصل من الامم واليهود مع رؤسائهم هجوم ليبغوا عليهما ويرجموهما
6 וַיִּוָּדַע לָהֶם וַיִּבְרְחוּ לְעָרֵי לוּקוֹנְיָא אֶל־לוּסְטְרָא וְדַרְבִי וּסְבִיבוֹתָן	6 شعرا به فهربا الى مدينتي ليكأونية لسترة ودربه والى الكورة المحيطة‎.
7 וַיְבַשְּׂרוּ־שָׁם הַבְּשׂוֹרָה	7 ‎وكانا هناك يبشران
8 וְאִישׁ נְכֵה רַגְלַיִם הָיָה בְלוּסְטְרָא וְהוּא ישֵׁב פִּסֵּחַ מִבֶּטֶן אִמּוֹ וְלֹא הָלַךְ מִיָּמָיו	8 وكان يجلس في لسترة رجل عاجز الرجلين مقعد من بطن امه ولم يمش قط.
9 וַיִּשְׁמַע אֶת־פּוֹלוֹס מְדַבֵּר וְהוּא הִסְתַּכֵּל בּוֹ וַיַּרְא כִּי־אֱמוּנָה בוֹ לְהִוָּשֵׁעַ	9 هذا كان يسمع بولس يتكلم. فشخص اليه واذ رأى ان له ايمانا ليشفى
10 וַיֹּאמֶר בְּקוֹל גָּדוֹל עֲמֹד הָכֵן עַל־רַגְלֶיךָ וַיְדַלֵּג וַיִּתְהַלָּךְ	10 قال بصوت عظيم قم على رجليك منتصبا. فوثب وصار يمشي‎.
11 וַהֲמוֹן הָעָם כִּרְאוֹתָם אֵת אֲשֶׁר עָשָׂה פּוֹלוֹס נָשְׂאוּ אֶת־קוֹלָם וַיֹּאמְרוּ בְּלָשׁוֹן לוּקוֹנִית יָרְדוּ אֵלֵינוּ הָאֱלֹהִים בִּדְמוּת אֲנָשִׁים	11 ‎فالجموع لما رأوا ما فعل بولس رفعوا صوتهم بلغة ليكأونية قائلين ان الآلهة تشبهوا بالناس ونزلوا الينا‎.
12 וַיִּקְרְאוּ לְבַר־נַבָּא בֵּל וּלְפוֹלוֹס קָרְאוּ הֶרְמִיס בַּאֲשֶׁר הוּא רֹאשׁ הַמְדַבְּרִים	12 ‎فكانوا يدعون برنابا زفس وبولس هرمس اذ كان هو المتقدم في الكلام‎.
13 וְכֹהֵן בֵּית־בֵּל אֲשֶׁר מִחוּץ לְעִירָם הֵבִיא הַשַּׁעְרָה שְׁוָרִים וַעֲטָרוֹת וַיַּחְפֹּץ לִזְבֹּחַ הוּא וַהֲמוֹן הָעָם	13 ‎فأتى كاهن زفس الذي كان قدام المدينة بثيران واكاليل عند الابواب مع الجموع وكان يريد ان يذبح‎.
14 וַיְהִי כִּשְׁמֹעַ זֹאת הַשְּׁלִיחִים פּוֹלוֹס וּבַר־נַבָּא וַיִּקְרְעוּ אֶת־בִּגְדֵיהֶם וַיָּרוּצוּ אֶל־תּוֹךְ־הָעָם	14 ‎فلما سمع الرسولان برنابا وبولس مزقا ثيابهما واندفعا الى الجمع صارخين
15 וַיִּצְעֲקוּ לֵאמֹר אֲנָשִׁים לָמָּה תַּעֲשֹוּ כָזֹאת גַּם־אֲנַחְנוּ בְנֵי־אָדָם חַלָּשִׁים כְּמוֹכֶם וּנְבַשְּׂרָה אֶתְכֶם לְמַעַן שׁוֹב תָּשׁוּבוּ מִן־הַבְלֵיכֶם אֵלֶּה אֶל־אֱלֹהִים חַיִּים אֲשֶׁר עָשָׂה אֶת־הַשָּׁמַיִם וְאֶת־הָאָרֶץ וְאֶת־הַיָּם וְאֶת־כָּל־אֲשֶׁר־בָּם	15 وقائلين ايها الرجال لماذا تفعلون هذا. نحن ايضا بشر تحت آلام مثلكم نبشركم ان ترجعوا من هذه الاباطيل الى الاله الحي الذي خلق السماء والارض والبحر وكل ما فيها‎.
16 וַאֲשֶׁר בְּדֹרוֹת קֶדֶם הִנִּיחַ לְכָל־הַגּוֹיִם לָלֶכֶת בְּדַרְכֵיהֶם	16 ‎الذي في الاجيال الماضية ترك جميع الامم يسلكون في طرقهم‎.
17 וְגַם לֹא־חָדַל לְהָעִיד עַל־עַצְמוֹ וַיֵּיטֶב לָנוּ בְּתִתּוֹ מָטָר מִן־הַשָּׁמַיִם וְעִתּוֹת שָׂבָע וַיְמַלֵּא לִבּוֹתֵינוּ מָזוֹן וְשָׂשׂוֹן	17 ‎مع انه لم يترك نفسه بلا شاهد وهو يفعل خيرا يعطينا من السماء امطارا وازمنة مثمرة ويملأ قلوبنا طعاما وسرورا‎.
18 וְאַף בַּדְּבָרִים הָאֵלֶּה כִּמְעַט לֹא־עָצְרוּ כֹחַ לְהָנִיא אֶת־הָעָם מִזְּבֹחַ לָהֶם	18 ‎وبقولهما هذا كفّا الجموع بالجهد عن ان يذبحوا لهما‏‎.
19 וַיָּבֹאוּ שָׁמָּה יְהוּדִים מִן־אַנְטְיוֹכְיָא וּמִן־אִיקָנְיוֹן וַיָּסִיתוּ אֶת־הָעָם וַיִּרְגְּמוּ אֶת־פּוֹלוֹס בָּאֲבָנִים וַיִּסְחָבֻהוּ חוּצָה לָעִיר בְּחָשְׁבָם כִּי מֵת	19 ‎ثم أتى يهود من انطاكية وايقونيه واقنعوا الجموع فرجموا بولس وجروه خارج المدينة ظانين انه قد مات‎.
20 וַיָּסֹבּוּ אֹתוֹ הַתַּלְמִידִים וַיָּקָם וַיָּבֹא הָעִירָה וּמִמָּחֳרָת יָצָא אֶל־דַּרְבִי הוּא וּבַר־נַבָּא	20 ‎ولكن اذ احاط به التلاميذ قام ودخل المدينة وفي الغد خرج مع برنابا الى دربة‎.
21 וַיְבַשְּׂרוּ אֶת־הַבְּשׂוֹרָה בָּעִיר הַהִיא וְאַחֲרֵי הַעֲמִידָם תַּלְמִידִים הַרְבֵּה שָׁבוּ אֶל־לוּסְטְרָא וְאִיקָנְיוֹן וְאַנְטְיוֹכְיָא	21 ‎فبشرا في تلك المدينة وتلمذا كثيرين. ثم رجعا الى لسترة وايقونية وانطاكية
22 וַיְחַזְּקוּ אֶת־נַפְשׁוֹת הַתַּלְמִידִים וַיַּזְהִירוּ אֹתָם לַעֲמֹד בָּאֱמוּנָה וְכִי רַק־בְּצָרוֹת רַבּוֹת בּוֹא נָבוֹא אֶל־מַלְכוּת הָאֱלֹהִים	22 يشددان انفس التلاميذ ويعظانهم ان يثبتوا في الايمان وانه بضيقات كثيرة ينبغي ان ندخل ملكوت الله
23 וַיִּבְחֲרוּ לָהֶם זְקֵנִים בְּכָל־קְהִלָּה וּקְהִלָּה וַיִּתְפַּלְלוּ וַיָּצוּמוּ וַיַּפְקִידוּם בְּיַד הָאָדוֹן אֲשֶׁר הֶאֱמִינוּ בוֹ	23 وانتخبا لهم قسوسا في كل كنيسة ثم صلّيا باصوام واستودعاهم للرب الذي كانوا قد آمنوا به‎.
24 וַיַּעַבְרוּ בְּפִיסִדְיָא וַיָּבֹאוּ אֶל־פַּמְפּוּלְיָא	24 ‎ولما اجتازا في بيسيدية أتيا الى بمفيلية‎.
25 וַיַּשְׁמִיעוּ אֶת־דְּבַר יְהוָֹה בְּפַרְגִי וַיֵּרְדוּ אֶל־אַטַּלְיָא	25 ‎وتكلما بالكلمة في برجة ثم نزلا الى اتالية‎.
26 וּמִשָּׁם בָּאוּ בָאֳנִיָּה אֶל־אַנְטְיוֹכְיָא אֲשֶׁר נִמְסְרוּ־שָׁם לְחֶסֶד אֱלֹהִים עַל־הַמְּלָאכָה אֲשֶׁר מִלְאוּ אֹתָהּ	26 ‎ومن هناك سافرا في البحر الى انطاكية حيث كانا قد أسلما الى نعمة الله للعمل الذي اكملاه‎.
27 וּבְבֹאָם שָׁמָּה הִקְהִילוּ אֶת־הָעֵדָה וַיַּגִּידוּ אֵת כָּל־אֲשֶׁר עָשָׂה אִתָּם הָאֱלֹהִים וְאֵת אֲשֶׁר־פָּתַח לַגּוֹיִם פֶּתַח הָאֱמוּנָה	27 ‎ولما حضرا وجمعا الكنيسة اخبرا بكل ما صنع الله معهما وانه فتح للامم باب الايمان‎.
28 וַיֵּשְׁבוּ שָׁם עִם־הַתַּלְמִידִים יָמִים לֹא מְעַטִּים	28 ‎واقاما هناك زمانا ليس بقليل مع التلاميذ