1 וַיְהִי בְּאֶחָד בַּשַּׁבָּת לִפְנוֹת הַבֹּקֶר בְּעוֹד חשֶׁךְ וַתָּבֹא מִרְיָם הַמַּגְדָּלִית אֶל־הַקָּבֶר וַתֵּרֵא אֶת־הָאֶבֶן מוּסָרָה מֵעַל הַקָּבֶר | 1 Prima autem sabbatorum Maria Magdalene venit ma ne, cum adhuc tenebraeessent, ad monumentum et videt lapidem sublatum a monumento. |
2 וַתָּרָץ וַתָּבֹא אֶל־שִׁמְעוֹן פֶּטְרוֹס וְאֶל־הַתַּלְמִיד הָאַחֵר אֲשֶׁר אֲהֵבוֹ יֵשׁוּעַ וַתֹּאמֶר אֲלֵיהֶם הִנֵּה נָשְׂאוּ אֶת־הָאָדוֹן מִקִּבְרוֹ וְלֹא יָדַעְנוּ אֵיפֹה הִנִּיחֻהוּ | 2 Currit ergo etvenit ad Simonem Petrum et ad alium discipulum, quem amabat Iesus, et dicit eis:“ Tulerunt Dominum de monumento, et nescimus, ubi posuerunt eum! ”. |
3 וַיֵּצֵא פֶטְרוֹס וְהַתַּלְמִיד הָאַחֵר וַיֵּלְכוּ אֶל־הַקָּבֶר | 3 Exiitergo Petrus et ille alius discipulus, et veniebant ad monumentum. |
4 וַיָּרוּצוּ שְׁנֵיהֶם יַחְדָּו וַיְמַהֵר הַתַּלְמִיד הָאַחֵר לָרוּץ וַיַּעֲבֹר אֶת־פֶּטְרוֹס וַיָּבֹא רִאשׁוֹנָה אֶל־הַקָּבֶר | 4 Currebantautem duo simul, et ille alius discipulus praecucurrit citius Petro et venitprimus ad monumentum; |
5 וַיַּשְׁקֵף אֶל־תּוֹכוֹ וַיַּרְא אֶת־הַתַּכְרִיכִין מֻנָּחִים אַךְ לֹא־בָא פְנִימָה | 5 et cum se inclinasset, videt posita linteamina, nontamen introivit. |
6 וַיָּבֹא שִׁמְעוֹן פֶּטְרוֹס אַחֲרָיו וְהוּא נִכְנַס אֶל־הַקָּבֶר וַיַּרְא אֶת־הַתַּכְרִיכִין מֻנָּחִים | 6 Venit ergo et Simon Petrus sequens eum et introivit inmonumentum; et videt linteamina posita |
7 וְהַמִּטְפַּחַת אֲשֶׁר הָיְתָה עַל־רֹאשׁוֹ אֵינֶנָּה מֻנַּחַת אֵצֶל הַתַּכְרִיכִין כִּי אִם־מְקֻפֶּלֶת לְבַדָּהּ בִּמְקוֹמָהּ | 7 et sudarium, quod fuerat super caputeius, non cum linteaminibus positum, sed separatim involutum in unum locum. |
8 וַיָּבֹא שָׁמָּה גַּם־הַתַּלְמִיד הָאַחֵר אֲשֶׁר־בָּא רִאשׁוֹנָה אֶל־הַקָּבֶר וַיַּרְא וַיַּאֲמֵן | 8 Tunc ergo introivit et alter discipulus, qui venerat primus ad monumentum, etvidit et credidit. |
9 כִּי לֹא־הֵבִינוּ עַד־עַתָּה אֶת־הַכָּתוּב אֲשֶׁר קוֹם יָקוּם מֵעִם הַמֵּתִים | 9 Nondum enim sciebant Scripturam, quia oportet eum a mortuisresurgere. |
10 וַיָּשׁוּבוּ הַתַּלְמִידִים וַיֵּלְכוּ אֶל־בֵּיתָם | 10 Abierunt ergo iterum ad semetipsos discipuli. |
11 וּמִרְיָם עָמְדָה בוֹכִיָּה מִחוּץ לַקָּבֶר וַיְהִי בִבְכּוֹתָהּ וַתַּשְׁקֵף אֶל־תּוֹךְ הַקָּבֶר | 11 Maria autemstabat ad monumentum foris plorans. Dum ergo fleret, inclinavit se in monumentum |
12 וַתֵּרֶא שְׁנֵי מַלְאָכִים לְבוּשֵׁי לְבָנִים ישְׁבִים בִּמְקוֹם אֲשֶׁר־שָׂמוּ שָׁם אֶת־גּוּפַת יֵשׁוּעַ אֶחָד מְרַאֲשׁוֹתָיו וְאֶחָד מַרְגְּלוֹתָיו | 12 et videt duos angelos in albis sedentes, unum ad caput et unum ad pedes, ubipositum fuerat corpus Iesu. |
13 וַיֹּאמְרוּ אֵלֶיהָ אִשָּׁה לָמָה תִבְכִּי וַתֹּאמֶר אֲלֵיהֶם כִּי נָשְׂאוּ מִזֶּה אֶת־אֲדֹנִי וְלֹא יָדַעְתִּי אֵיפֹה הִנִּיחֻהוּ | 13 Et dicunt ei illi: “ Mulier, quid ploras? ”.Dicit eis: “ Tulerunt Dominum meum, et nescio, ubi posuerunt eum ”. |
14 וַיְהִי בְדַבְּרָהּ זֹאת וַתֵּפֶן אַחֲרֶיהָ וַתֵּרֶא אֶת־יֵשׁוּעַ עֹמֵד וְלֹא יָדְעָה כִּי הוּא יֵשׁוּעַ | 14 Haeccum dixisset, conversa est retrorsum et videt Iesum stantem; et non sciebat quiaIesus est. |
15 וַיֹּאמֶר אֵלֶיהָ יֵשׁוּעַ אִשָּׁה לָמָה תִבְכִּי אֶת־מִי תְבַקֵּשִׁי וְהִיא חָשְׁבָה כִּי־הוּא שֹׁמֵר הַגָּן וַתֹּאמֶר אֵלָיו אֲדֹנִי אִם־אַתָּה נָשָׂאתָ אֹתוֹ מִזֶּה הַגִּידָה־נָּא לִי אֵיפֹה הִנַּחְתּוֹ וּלְקַחְתִּיו מִשָּׁם | 15 Dicit ei Iesus: “ Mulier, quid ploras? Quem quaeris? ”. Illa,existimans quia hortulanus esset, dicit ei: “ Domine, si tu sustulisti eum,dicito mihi, ubi posuisti eum, et ego eum tollam ”. |
16 וַיֹּאמֶר אֵלֶיהָ יֵשׁוּעַ מִרְיָם וַתֵּפֶן וַתֹּאמֶר אֵלָיו רַבּוּנִי הוּא מוֹרֶה | 16 Dicit ei Iesus: “Maria! ”. Conversa illa dicit ei Hebraice: “ Rabbuni! ” — quod diciturMagister C. |
17 וַיֹּאמֶר אֵלֶיהָ יֵשׁוּעַ אַל־תִּגְּעִי בִי כִּי עוֹד לֹא עָלִיתִי אֶל־אָבִי אַךְ לְכִי־נָא אֶל־אַחַי וְאִמְרִי אֲלֵיהֶם אֲנִי עֹלֶה אֶל־אָבִי וַאֲבִיכֶם וְאֶל־אֱלֹהַי וֵאלֹהֵיכֶם | 17 Dicit ei Iesus: “ Iam noli me tenere, nondum enim ascendi adPatrem; vade autem ad fratres meos et dic eis: Ascendo ad Patrem meum et Patremvestrum, et Deum meum et Deum vestrum ”. |
18 וַתָּבֹא מִרְיָם הַמַּגְדָּלִית וַתְּסַפֵּר אֶל־הַתַּלְמִידִים כִּי־רָאֲתָה אֶת־הָאָדוֹן וְכָזֹאת דִּבֶּר אֵלֶיהָ | 18 Venit Maria Magdalene annuntiansdiscipulis: “ Vidi Dominum! ”, et quia haec dixit ei.
|
19 וַיְהִי לְעֵת־עֶרֶב בַּיּוֹם הַהוּא וְהוּא אֶחָד בַּשַּׁבָּת כַּאֲשֶׁר נִסְגְּרוּ דַּלְתוֹת הַבַּיִת אֲשֶׁר־נִקְבְּצוּ שָׁם הַתַּלְמִידִים מִיִּרְאַת הַיְּהוּדִים וַיָּבֹא יֵשׁוּעַ וַיַּעֲמֹד בֵּינֵיהֶם וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם שָׁלוֹם לָכֶם | 19 Cum esset ergo sero die illa prima sabbatorum, et fores essent clausae, ubierant discipuli, propter metum Iudaeorum, venit Iesus et stetit in medio etdicit eis: “ Pax vobis! ”. |
20 וּבְדַבְּרוֹ זֹאת הֶרְאָה אֹתָם אֶת־יָדָיו וְאֶת־צִדּוֹ וַיִּשְׂמְחוּ הַתַּלְמִידִים בִּרְאוֹתָם אֶת־הָאָדוֹן | 20 Et hoc cum dixisset, ostendit eis manus etlatus. Gavisi sunt ergo discipuli, viso Domino. |
21 וַיֹּסֶף יֵשׁוּעַ לְדַבֵּר אֲלֵיהֶם שָׁלוֹם לָכֶם כַּאֲשֶׁר שָׁלַח אֹתִי הָאָב כֵּן אָנֹכִי שֹׁלֵחַ אֶתְכֶם | 21 Dixit ergo eis iterum: “Pax vobis! Sicut misit me Pater, et ego mitto vos ”. |
22 וַיְהִי בְדַבְּרוֹ זֹאת וַיִּפַּח בָּהֶם וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם קְחוּ לָכֶם אֶת־רוּחַ הַקֹּדֶשׁ | 22 Et cum hoc dixisset,insufflavit et dicit eis: “ Accipite Spiritum Sanctum. |
23 וְהָיָה כָּל־אֲשֶׁר תִּסְלְחוּ אֶת־חַטֹּאתָם וְנִסְלַח לָהֶם וַאֲשֶׁר תַּאֲשִׁימוּ יֶאְשָׁמוּ | 23 Quorum remiseritispeccata, remissa sunt eis; quorum retinueritis, retenta sunt ”.
|
24 וְתוֹמָא אֶחָד מִשְּׁנֵים הֶעָשָׂר הַנִּקְרָא דִידוּמוֹס לֹא־הָיָה בְתוֹכָם כְּבוֹא יֵשׁוּעַ | 24 Thomas autem, unus ex Duodecim, qui dicitur Didymus, non erat cum eis, quandovenit Iesus. |
25 וַיַּגִּידוּ לוֹ הַתַּלְמִידִים הַנִּשְׁאָרִים רָאֹה רָאִינוּ אֶת־הָאָדוֹן וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם אִם־לֹא אֶרְאֶה בְיָדָיו אֶת־רשֶׁם הַמַּסְמְרוֹת וְאָשִׂים אֶת־אֶצְבָּעִי בִּמְקוֹם הַמַּסְמְרוֹת וְאָשִׂים אֶת־יָדִי בְּצִדּוֹ לֹא אַאֲמִין | 25 Dicebant ergo ei alii discipuli: “ Vidimus Dominum! ”. Illeautem dixit eis: “ Nisi videro in manibus eius signum clavorum et mittamdigitum meum in signum clavorum et mittam manum meam in latus eius, non credam”.
|
26 וַיְהִי מִקְצֵה שְׁמוֹנַת יָמִים וְתַלְמִידָיו שֵׁנִית בַּבַּיִת פְּנִימָה וְתוֹמָא עִמָּהֶם וַיָּבֹא יֵשׁוּעַ וְהַדְּלָתוֹת מְסֻגָּרוֹת וַיַּעֲמֹד בֵּינֵיהֶם וַיֹּאמֶר שָׁלוֹם לָכֶם | 26 Et post dies octo iterum erant discipuli eius intus, et Thomas cum eis. VenitIesus ianuis clausis et stetit in medio et dixit: “ Pax vobis! ”. |
27 וְאַחַר אָמַר אֶל־תּוֹמָא שְׁלַח אֶצְבָּעֲךָ הֵנָּה וּרְאֵה אֶת־יָדַי וּשְׁלַח אֶת־יָדְךָ הֵנָּה וְשִׂים בְּצִדִּי וְאַל־תְּהִי חֲסַר אֱמוּנָה כִּי אִם־מַאֲמִין | 27 Deindedicit Thomae: “ Infer digitum tuum huc et vide manus meas et affer manum tuamet mitte in latus meum; et noli fieri incredulus sed fidelis! ”. |
28 וַיַּעַן תּוֹמָא וַיֹּאמֶר אֵלָיו אֲדֹנִי וֵאלֹהָי | 28 ResponditThomas et dixit ei: “ Dominus meus et Deus meus! ”. |
29 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יֵשׁוּעַ יַעַן רָאִיתָ אֹתִי תּוֹמָא הֶאֱמַנְתָּ אַשְׁרֵי הַמַּאֲמִינִים וְאֵינָם רֹאִים | 29 Dicit ei Iesus: “Quia vidisti me, credidisti. Beati, qui non viderunt et crediderunt! ”.
|
30 וְהִנֵּה גַּם־אֹתוֹת אֲחֵרִים רַבִּים עָשָׂה יֵשׁוּעַ לְעֵינֵי תַלְמִידָיו אֲשֶׁר לֹא־נִכְתְּבוּ בַּסֵּפֶר הַזֶּה | 30 Multa quidem et alia signa fecit Iesus in conspectu discipulorum suorum, quaenon sunt scripta in libro hoc; |
31 אַךְ־אֵלֶּה נִכְתְּבוּ לְמַעַן תַּאֲמִינוּ כִּי יֵשׁוּעַ הוּא הַמָּשִׁיחַ בֶּן־אֱלֹהִים וּלְמַעַן יִהְיוּ לָכֶם הַמַּאֲמִינִים חַיֵּי עוֹלָם בִּשְׁמוֹ | 31 haec autem scripta sunt, ut credatis quiaIesus est Christus Filius Dei et ut credentes vitam habeatis in nomine eius.
|