Lettera ai Filippesi - מכתב לפיליפאים 12

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וְשֵׁשֶׁת יָמִים לִפְנֵי חַג־הַפֶּסַח בָּא יֵשׁוּעַ לְבֵית הִינִי מְקוֹם לַעְזָר אֲשֶׁר הֵעִיר אֹתוֹ מֵעִם הַמֵּתִים	1 ثم قبل الفصح بستة ايام أتى يسوع الى بيت عنيا حيث كان لعازر الميت الذي اقامه من الاموات.
2 וַיַּעֲשֹוּ־לוֹ שָׁם מִשְׁתֶּה בָּעָרֶב וּמָרְתָא מְשָׁרֶתֶת וְלַעְזָר הָיָה אֶחָד מִן־הַמְסֻבִּים אִתּוֹ	2 فصنعوا له هناك عشاء. وكانت مرثا تخدم واما لعازر فكان احد المتكئين معه.
3 וַתִּקַּח מִרְיָם מִרְקַחַת נֵרְדְּ זַךְ וְיָקָר מְאֹד לִטְרָא אַחַת מִשְׁקָלָהּ וַתִּמְשַׁח־בָּהּ אֶת־רַגְלֵי יֵשׁוּעַ וַתְּנַגֵּב אֶת־רַגְלָיו בְּשַׂעֲרוֹתֶיהָ וְהַבַּיִת יִמָּלֵא רֵיחַ הַמִּרְקָחַת	3 فاخذت مريم منا من طيب ناردين خالص كثير الثمن ودهنت قدمي يسوع ومسحت قدميه بشعرها. فامتلأ البيت من رائحة الطيب.
4 וַיֹּאמֶר אֶחָד מִתַּלְמִידָיו הוּא יְהוּדָה בֶּן־שִׁמְעוֹן אִישׁ קְרִיּוֹת הֶעָתִיד לְמָסְרוֹ	4 فقال واحد من تلاميذه وهو يهوذا سمعان الاسخريوطي المزمع ان يسلمه
5 מַדּוּעַ לֹא־נִמְכְּרָה הַמִּרְקַחַת בִּשְׁלשׁ מֵאוֹת דִּינָר וְנִתַּן לָעֲנִיִּים	5 لماذا لم يبع هذا الطيب بثلاث مئة دينار ويعط للفقراء.
6 וְהוּא לֹא־דִבֶּר אֶת־זֹאת מֵחֶמְלָתוֹ עַל־הָעֲנִיִּים כִּי אִם־גַּנָּב הָיָה וְכִיס הַכֶּסֶף אִתּוֹ וַיִּשָּׂא כָּל־אֲשֶׁר יָשִׂימוּ בוֹ	6 قال هذا ليس لانه كان يبالي بالفقراء بل لانه كان سارقا وكان الصندوق عنده وكان يحمل ما يلقى فيه.
7 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ הַנִּיחָה־לָּהּ לְיוֹם קְבוּרָתִי צָפְנָה זֹאת	7 فقال يسوع اتركوها. انها ليوم تكفيني قد حفظته.
8 כִּי הָעֲנִיִּים תָּמִיד הֵמָּה עִמָּכֶם וַאֲנִי אֵינֶנִּי תָמִיד עִמָּכֶם	8 لان الفقراء معكم في كل حين. واما انا فلست معكم في كل حين
9 וַיִּשְׁמְעוּ עַם־רַב בִּיהוּדָה כִּי־שָׁם הוּא וַיָּבֹאוּ לֹא־בַעֲבוּר יֵשׁוּעַ לְבַדּוֹ כִּי אִם־לִרְאוֹת גַּם אֶת־לַעְזָר אֲשֶׁר הֱעִירוֹ מֵעִם הַמֵּתִים	9 فعلم جمع كثير من اليهود انه هناك فجاءوا ليس لاجل يسوع فقط بل لينظروا ايضا لعازر الذي اقامه من الاموات.
10 וְרָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים הִתְיָעֲצוּ לַהֲרֹג גַּם אֶת־לַעְזָר	10 فتشاور رؤساء الكهنة ليقتلوا لعازر ايضا.
11 כִּי בִגְלָלוֹ בָּאוּ שָׁמָּה רַבִּים מִן־הַיְּהוּדִים וַיַּאֲמִינוּ בְּיֵשׁוּעַ	11 لان كثيرين من اليهود كانوا بسببه يذهبون ويؤمنون بيسوع
12 וַיְהִי מִמָּחֳרָת כִּשְׁמוֹעַ הָמוֹן רָב אֲשֶׁר בָּאוּ לָחֹג הֶחָג כִּי־יָבֹא יֵשׁוּעַ יְרוּשָׁלָיִם	12 وفي الغد سمع الجمع الكثير الذي جاء الى العيد ان يسوع آت الى اورشليم.
13 וַיִּקְחוּ בְיָדָם כַּפּוֹת תְּמָרִים וַיֵּצְאוּ לִקְרָאתוֹ וַיָּרִיעוּ לֵאמֹר הוֹשַׁע־נָא בָּרוּךְ הַבָּא בְּשֵׁם יְהוָֹה מֶלֶךְ יִשְׂרָאֵל	13 فأخذوا سعوف النخل وخرجوا للقائه وكانوا يصرخون أوصنّا مبارك الآتي باسم الرب ملك اسرائيل.
14 וַיִּמְצָא יֵשׁוּעַ עַיִר אֶחָד וַיִּרְכַּב עָלָיו כַּאֲשֶׁר כָּתוּב	14 ووجد يسوع جحشا فجلس عليه كما هو مكتوب
15 אַל־תִּירְאִי בַּת־צִיּוֹן הִנֵּה מַלְכֵּךְ יָבוֹא לָךְ רֹכֵב עַל־עַיִר בֶּן־אֲתֹנוֹת	15 لا تخافي يا ابنة صهيون. هوذا ملكك يأتي جالسا على جحش اتان.
16 וְכָל־זֹאת לֹא־הֵבִינוּ תַלְמִידָיו בָּרִאשׁוֹנָה אַךְ אַחֲרֵי אֲשֶׁר נִתְפָּאַר יֵשׁוּעַ זָכְרוּ כִּי־כֵן כָּתוּב עָלָיו וְכִי־זֹאת עָשֹוּ לוֹ	16 وهذه الامور لم يفهمها تلاميذه اولا. ولكن لما تمجد يسوع حينئذ تذكروا ان هذه كانت مكتوبة عنه وانهم صنعوا هذه له.
17 וַיָּעִידוּ הָעָם אֲשֶׁר הָיוּ אֶצְלוֹ בְּקָרְאוֹ אֶל־לַעְזָר לָצֵאת מִן־הַקֶּבֶר וַיָּעַר אֹתוֹ מֵעִם הַמֵּתִים	17 وكان الجمع الذي معه يشهد انه دعا لعازر من القبر واقامه من الاموات.
18 עַל־זֹאת גַּם־הֲמוֹן הָעָם יָצָא לִקְרָאתוֹ עַל־שָׁמְעָם כִּי עָשָׂה הָאוֹת הַזֶּה	18 لهذا ايضا لاقاه الجمع لانهم سمعوا انه كان قد صنع هذه الآية.
19 וְהַפְּרוּשִׁים דִּבְּרוּ אִישׁ אֶת־אָחִיו לֵאמֹר הַרְאִיתֶם כִּי הוֹעֵיל לֹא תוֹעִילוּ מְאוּמָה הִנֵּה כָל־הָעוֹלָם נִמְשַׁךְ אַחֲרָיו	19 فقال الفريسيون بعضهم لبعض انظروا. انكم لا تنفعون شيئا. هوذا العالم قد ذهب وراءه
20 וּבְתוֹךְ הָעֹלִים לְהִשְׁתַּחֲוֺת בֶּחָג הָיוּ אֲנָשִׁים יְוָנִים	20 وكان اناس يونانيون من الذين صعدوا ليسجدوا في العيد.
21 וַיִּקְרְבוּ אֶל־פִילִפּוֹס אִישׁ בֵּית־צַיְדָה אֲשֶׁר בְּאֶרֶץ הַגָּלִיל וַיִּשְׁאֲלוּ מִמֶּנּוּ לֵאמֹר אֲדֹנִי לִרְאוֹת אֶת־יֵשׁוּעַ חָפָצְנוּ	21 فتقدم هؤلاء الى فيلبس الذي من بيت صيدا الجليل وسألوه قائلين يا سيد نريد ان نرى يسوع.
22 וַיָּבֹא פִילִפּוֹס וַיַּגֵּד זֹאת אֶל־אַנְדְּרָי וְאַנְדְּרַי וּפִילִפּוֹס הִגִּידוּ אֶל־יֵשׁוּעַ	22 فأتى فيلبس وقال لاندراوس ثم قال اندراوس وفيلبس ليسوع.
23 וַיַּעַן אוֹתָם יֵשׁוּעַ וַיֹּאמַר בָּאָה הַשָּׁעָה שֶׁיְּפֹאַר בֶּן־הָאָדָם	23 واما يسوع فاجابهما قائلا قد أتت الساعة ليتمجد ابن الانسان.
24 אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם אִם לֹא־יִפֹּל גַּרְגֵּר הַחִטָּה אֶל־תּוֹךְ הָאֲדָמָה וָמֵת יִשָּׁאֵר לְבַדּוֹ וְכַאֲשֶׁר מֵת יַעֲשֶׂה פְּרִי הַרְבֵּה	24 الحق الحق اقول لكم ان لم تقع حبة الحنطة في الارض وتمت فهي تبقى وحدها. ولكن ان ماتت تأتي بثمر كثير.
25 הָאֹהֵב אֶת־נַפְשׁוֹ יְאַבְּדֶנָּה וְהַשּׂנֵא אֶת־נַפְשׁוֹ בָּעוֹלָם הַזֶּה יִנְצְרֶהָ לְחַיֵּי נֶצַח	25 من يحب نفسه يهلكها ومن يبغض نفسه في هذا العالم يحفظها الى حياة ابدية.
26 הֶחָפֵץ לְשָׁרְתֵנִי יֵלֵךְ אַחֲרָי וּבַאֲשֶׁר אֶהְיֶה שָׁם יִהְיֶה גַּם־מְשָׁרְתִי וְאִישׁ אֲשֶׁר יְשָׁרְתֵנִי אֹתוֹ יְכַבֵּד אָבִי	26 ان كان احد يخدمني فليتبعني . ‎ وحيث اكون انا هناك ايضا يكون خادمي. وان كان احد يخدمني يكرمه الآب.
27 עַתָּה נִסְעֲרָה נַפְשִׁי וּמָה אֹמַר הוֹשִׁיעֵנִי אָבִי מִן־הַשָּׁעָה הַזֹּאת אַךְ עַל־כֵּן בָּאתִי אֶל־הַשָּׁעָה הַזֹּאת	27 الآن نفسي قد اضطربت. وماذا اقول. ايها الآب نجني من هذه الساعة. ولكن لاجل هذا أتيت الى هذه الساعة.
28 אָבִי פָּאֵר אֶת־שְׁמֶךָ וַתֵּצֵא בַת־קוֹל מִן־הַשָּׁמַיִם גַּם־פֵּאַרְתִּי וְגַם־אוֹסִיף לְפָאֵר	28 ايها الآب مجد اسمك. فجاء صوت من السماء مجدت وامجد ايضا.
29 וְהָעָם הָעֹמְדִים שָׁמָּה כְּשָׁמְעָם אָמְרוּ רַעַם נִשְׁמָע וַאֲחֵרִים אָמְרוּ מַלְאָךְ דִּבֶּר אִתּוֹ	29 فالجمع الذي كان واقفا وسمع قال قد حدث رعد. وآخرون قالوا قد كلمه ملاك.
30 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמַר לֹא לְמַעֲנִי הָיָה הַקּוֹל הַזֶּה כִּי אִם־לְמַעַנְכֶם	30 اجاب يسوع وقال ليس من اجلي صار هذا الصوت بل من اجلكم.
31 עַתָּה מִשְׁפָּט בָּא עַל־הָעוֹלָם הַזֶּה עַתָּה יֻשְׁלַךְ שַׂר הָעוֹלָם הַזֶּה חוּצָה	31 الآن دينونة هذا العالم. الآن يطرح رئيس هذا العالم خارجا.
32 וַאֲנִי בְּהִנָּשְׂאִי מֵעַל־הָאָרֶץ אֶמְשֹׁךְ כֻּלָּם אֵלָי	32 وانا ان ارتفعت عن الارض اجذب اليّ الجميع.
33 וְזֹאת דִּבֶּר לִרְמוֹז אֵיזֶה מָוֶת הוּא עָתִיד לָמוּת	33 قال هذا مشيرا الى اية ميتة كان مزمعا ان يموت.
34 וַיַּעֲנוּ אֹתוֹ הָעָם וַיֹּאמְרוּ הִנֵּה שָׁמַעְנוּ בַתּוֹרָה כִּי הַמָּשִׁיחַ יִכּוֹן לְעוֹלָם וְאֵיךְ אָמַרְתָּ כִּי בֶן־הָאָדָם צָרִיךְ לְהִנָּשֵׂא וּמִי בֶּן־הָאָדָם הַלָּזֶה	34 فاجابه الجمع نحن سمعنا من الناموس ان المسيح يبقى الى الابد. فكيف تقول انت انه ينبغي ان يرتفع ابن الانسان. من هو هذا ابن الانسان.
35 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ אַךְ־לְמִצְעָר יִהְיֶה הָאוֹר עִמָּכֶם הִתְהַלְּכוּ בְּעוֹד לָכֶם הָאוֹר פֶּן־יְשׁוּפְכֶם חשֶׁךְ וְהַהֹלֵךְ בַּחשֶׁךְ לֹא יֵדַע אָנָה הוּא הֹלֵךְ	35 فقال لهم يسوع النور معكم زمانا قليلا بعد. فسيروا ما دام لكم النور لئلا يدرككم الظلام. والذي يسير في الظلام لا يعلم الى اين يذهب.
36 בְּעוֹד לָכֶם הָאוֹר הַאֲמִינוּ בָאוֹר לְמַעַן תִּהְיוּ בְּנֵי הָאוֹר אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה דִּבֶּר יֵשׁוּעַ וַיֵּלֶךְ לוֹ וַיִּסָּתֵר מִפְּנֵיהֶם	36 ما دام لكم النور آمنوا بالنور لتصيروا ابناء النور. تكلم يسوع بهذا ثم مضى واختفى عنهم
37 רַבִּים הָאֹתוֹת אֲשֶׁר עָשָׂה לְעֵינֵיהֶם וּבְכָל־זֹאת לֹא הֶאֱמִינוּ בּוֹ	37 ومع انه كان قد صنع امامهم آيات هذا عددها لم يؤمنوا به.
38 לְמַלֹּאת דְּבַר יְשַׁעְיָהוּ הַנָּבִיא אֲשֶׁר אָמָר יְהוָֹה מִי הֶאֱמִין לִשְׁמֻעָתֵנוּ וּזְרוֹעַ יְהוָֹה עַל־מִי נִגְלָתָה	38 ليتم قول اشعياء النبي الذي قاله يا رب من صدق خبرنا ولمن استعلنت ذراع الرب.
39 עַל־כֵּן לֹא יָכְלוּ לְהַאֲמִין כִּי עוֹד אָמַר יְשַׁעְיָהוּ	39 لهذا لم يقدروا ان يؤمنوا. لان اشعياء قال ايضا.
40 הֵשַׁע עֵינֵיהֶם וְהִשְׁמִין לְבָבָם פֶּן־יִרְאוּ בְּעֵינֵיהֶם וּלְבָבָם יָבִין וְשָׁבוּ וְרָפָאתִי לָהֶם	40 قد أعمى عيونهم واغلظ قلوبهم لئلا يبصروا بعيونهم ويشعروا بقلوبهم ويرجعوا فاشفيهم.
41 כָּזֹאת דִּבֶּר יְשַׁעְיָהוּ בִּרְאוֹתוֹ אֶת־תִּפְאַרְתּוֹ וַיִּנָּבֵא עָלָיו	41 قال اشعياء هذا حين رأى مجده وتكلم عنه.
42 אוּלָם רַבִּים אַף מִן־הַשָּׂרִים הֶאֱמִינוּ־בוֹ אַךְ בִּגְלַל הַפְּרוּשִׁים לֹא הוֹדוּ לְמַעַן אֲשֶׁר־לֹא יְנֻדּוּ	42 ولكن مع ذلك آمن به كثيرون من الرؤساء ايضا غير انهم لسبب الفريسيين لم يعترفوا به لئلا يصيروا خارج المجمع.
43 כִּי אָהֲבוּ כְּבוֹד אֲנָשִׁים יוֹתֵר מִכְּבוֹד הָאֱלֹהִים	43 لانهم احبوا مجد الناس اكثر من مجد الله
44 וַיִּקְרָא יֵשׁוּעַ וַיֹּאמַר הַמַּאֲמִין בִּי לֹא־בִי הוּא מַאֲמִין כִּי אִם־בַּשֹּׁלֵחַ אֹתִי	44 فنادى يسوع وقال. الذي يؤمن بي ليس يؤمن بي بل بالذي ارسلني.
45 וְהָרֹאֶה אֹתִי אֶת־אֲשֶׁר שְׁלָחַנִי הוּא רֹאֶה	45 والذي يراني يرى الذي ارسلني.
46 אֲנִי בָאתִי לְאוֹר אֶל־הָעוֹלָם לְמַעַן כָּל־אֲשֶׁר יַאֲמִין בִּי לֹא יֵשֵׁב בַּחשֶׁךְ	46 انا قد جئت نورا الى العالم حتى كل من يؤمن بي لا يمكث في الظلمة.
47 וְהַשֹּׁמֵעַ אֶת־דְּבָרַי וְלֹא יִשְׁמְרֵם אֲנִי לֹא אֶשְׁפֹּט אֹתוֹ כִּי לֹא־בָאתִי לִשְׁפֹּט אֶת־הָעוֹלָם כִּי אִם־לְהוֹשִׁיעַ אֶת־הָעוֹלָם	47 وان سمع احد كلامي ولم يؤمن فانا لا ادينه. لاني لم آت لادين العالم بل لاخلّص العالم.
48 וְאִישׁ אֲשֶׁר יִבְזֵנִי וְלֹא יִקַּח אֲמָרַי יֵשׁ אֶחָד אֲשֶׁר־יָדִין אֹתוֹ הַדָּבָר אֲשֶׁר דִּבַּרְתִּי הוּא יָדִין אֹתוֹ בַּיּוֹם הָאַחֲרוֹן	48 من رذلني ولم يقبل كلامي فله من يدينه. الكلام الذي تكلمت به هو يدينه في اليوم الاخير.
49 כִּי אֲנִי לֹא מִלִּבִּי דִּבַּרְתִּי כִּי אִם־אָבִי הַשֹּׁלֵחַ אֹתִי הוּא צִוַּנִי אֶת־אֲשֶׁר אֹמַר וְאֶת־אֲשֶׁר אֲדַבֵּר	49 لاني لم اتكلم من نفسي لكن الآب الذي ارسلني هو اعطاني وصية ماذا اقول وبماذا اتكلم.
50 וַאֲנִי יָדַעְתִּי כִּי מִצְוָתוֹ חַיֵּי עוֹלָם לָכֵן כָּל־אֲשֶׁר אֲדַבֵּר כַּאֲשֶׁר אָמַר אֵלַי אָבִי כֵּן אֲנִי מְדַבֵּר	50 وانا اعلم ان وصيته هي حياة ابدية. فما اتكلم انا به فكما قال لي الآب هكذا اتكلم